Ruskie Dollar
Εργατοπατέρες και ερασταί της ελεύθερης αγοράς,
σταματάτε να περιπαίζετε τον κόσμο!
Κύριοι… συμφωνία για τα όποια μέτρα θα επέλθει ΚΥΡΙΩΣ γιατί πάνω από τα κεφάλια όλων των παρατάξεων κρέμεται μια … ρωσική Δαμόκλειος Σπάθη. Στους κάτωθεν συνδέσμους θα βρείτε άρθρα που επεξηγούν την σημασία των ρωσικών κεφαλαίων για την οικονομία της Κύπρου:
• Dealnews.gr
• inews.gr
• sigmalive
• Kathimerini
[ Τα άρθρα του 2010 είναι στην ουσία αναδημοσίευση άρθρου του «Φ» που παρουσίαζε στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας. ]
Αυτό που αποζητούν οι κάτοχοι αυτών των κεφαλαίων –πέραν από την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για τις εργασίες τους –είναι πολιτικο-οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια για τις καταθέσεις τους. Η δε λέξη «ασφάλεια» εδώ έχει να κάνει με την εμπιστευτικότητα αλλά και με την ικανότητα των τραπεζών να εγγυώνται συνεχή ροή ρευστού κι απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια για τους κατόχους τους. Τουτέστιν, αν οι Τράπεζες –και η οικονομία γενικότερα –παρουσιάζουν το όποιο σοβαρό πρόβλημα (π.χ. ρευστότητας) τότε… οι κάτοχοι των κεφαλαίων αυτών πάι-πάι. Αυτή είναι η ανάλυση ενός μη ειδικού, ψάξτε το θέμα και μόνοι σας.
Τα κεφάλαια αυτά προορίζονται κυρίως για επανεπενδύσεις στην Ρωσία αλλά… αφήνουν και «κάτι τις» στον τόπο. Π.χ. υπάρχουν οι εισπράξεις των δικηγορικών γραφείων, των consultants και όσων άλλων εμπλέκονται στις διαδικασίες εγγραφής εταιριών, στην παροχή άλλων υπηρεσιών γραμματειακής ή λογιστικής φύσης… όπως επίσης και το ίδιο το Κράτος που εισπράττει διάφορες φορολογίες. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι στα παραρτήματα και τις θυγατρικές. Υπάρχουν τα ενοίκια για γραφεία, κλπ. Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως φαίνεται πως είναι η ίδια η ενίσχυση της ρευστότητας των κυπριακών Τραπεζών. Αν τα κεφάλαια αυτά μας πουν πάι-πάι και την κάνουν για εξωτικούς προορισμούς… τότε προβλέπεται να κλάψουν μανούλες και παιδάκια. Ουγκ!
Θέλουν όμως να φύγουν;
Λέω ΝΑΙ, υπάρχει τέτοια τάση, υπάρχει ο κίνδυνος…
και το βασίζω σε 3 πηγές:
1) Έτσι ισχυρίστηκε βουλευτής σε συζήτηση που είχε με φιλικό του άτομο (και ΔΕΝ ήταν της αντιπολίτευσης).
2) Έτσι με πληροφόρησαν άτομα που εργάζονται σε σχετικούς τομείς και έχουν καθημερινή τριβή με το θέμα.
3) Έτσι υποδεικνύει το άρθρο • στον σύνδεσμο εδώ, υπονοώντας μάλιστα ότι αυτό συζητιέται και ανάμεσα στα κόμματα
(δες 3η παράγραφο).
Τα όσα ακούγονται για προάσπιση δικαιωμάτων των εργαζομένων, για υγιές κράτος με μειωμένες δαπάνες και σωστή λειτουργία της «ελεύθερης» αγοράς… κλπ. … είναι τα συνήθη κλισέ που οι πολιτικάντηδες μας χρησιμοποιούν για να χαϊδέψουν τα αυτάκια των πελατών τους. Πιθανολογώ ότι … θα τους δείτε όλους …να συμβιβάζονται με θέσεις και πρακτικές που για χρόνια καταδίκαζαν, θα τους δείτε όλους… και τον χαμηλόμισθο του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα να αυτώνουν, θα τους δείτε όλους …να διατηρούν τα περισσότερα προνόμια των υψηλόμισθων του δημοσίου που «συνεισφέρουν» στα ψηλά πάγια έξοδα του Κράτους, θα τους δείτε γενικά να κάνουν τα πάντα προκειμένου να μπορέσουν να προβάλουν μια εικόνα «σταθερότητας». Τώρα… ποιος από όλους τους παίκτες θα καταφέρει να χρησιμοποιήσει πιο καλά αυτό τον εκβιασμό… δεν είμαι σίγουρος… πάντως δεν θα είναι ο κάθε κακομοίρης σαν εμένα ή –υποθέτω –εσένα, αγαπητέ μου αναγνώτσκι.
Τέλος, επειδή ο συνάδελφος μπλόγκερ Λίνος… έκανε αναφορά στον ρόλο αυτών των κεφαλαίων στο ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι… (• σύνδεσμος εδώ) θα ήθελα να απευθύνω ορισμένα ερωτήματα… χωρίς αυτά να απευθύνονται σε κανέναν συγκεκριμένα.
1) Οι μηχανισμοί επιτήρησης / στήριξης και τα τσογλάνια τύπου ΔΝΤ… είναι κακά πράγματα που δεν τα θέλουμε διότι μπορούν να μας επιβάλουν μέτρα και συνθήκες που θα πλήξουν τον κάθε αδύναμο. Η εξάρτηση από τα προαναφερθέντα κεφάλαια… πως διαφέρει;
2) Τα κεφάλαια αυτά…έχουν καμιά συγγένεια με το Κεφάλαιο του Μαρξ; Μήπως προωθούν τον σοσιαλισμό; Μετατρέπονται δηλαδή σε επιχειρήσεις χωρίς υπερκέρδος, χωρίς άνιση κατανομή του πλούτου, χωρίς εκμετάλλευση του μισθωτού;
3) Amerikanski dollar = baaaaaddd,
Ruskie dollar = gooooood ?
Απαντήστε όποιοι επιθυμείτε. Επί της ουσίας παρακαλώ.
σταματάτε να περιπαίζετε τον κόσμο!
Κύριοι… συμφωνία για τα όποια μέτρα θα επέλθει ΚΥΡΙΩΣ γιατί πάνω από τα κεφάλια όλων των παρατάξεων κρέμεται μια … ρωσική Δαμόκλειος Σπάθη. Στους κάτωθεν συνδέσμους θα βρείτε άρθρα που επεξηγούν την σημασία των ρωσικών κεφαλαίων για την οικονομία της Κύπρου:
• Dealnews.gr
• inews.gr
• sigmalive
• Kathimerini
[ Τα άρθρα του 2010 είναι στην ουσία αναδημοσίευση άρθρου του «Φ» που παρουσίαζε στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας. ]
Αυτό που αποζητούν οι κάτοχοι αυτών των κεφαλαίων –πέραν από την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για τις εργασίες τους –είναι πολιτικο-οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια για τις καταθέσεις τους. Η δε λέξη «ασφάλεια» εδώ έχει να κάνει με την εμπιστευτικότητα αλλά και με την ικανότητα των τραπεζών να εγγυώνται συνεχή ροή ρευστού κι απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια για τους κατόχους τους. Τουτέστιν, αν οι Τράπεζες –και η οικονομία γενικότερα –παρουσιάζουν το όποιο σοβαρό πρόβλημα (π.χ. ρευστότητας) τότε… οι κάτοχοι των κεφαλαίων αυτών πάι-πάι. Αυτή είναι η ανάλυση ενός μη ειδικού, ψάξτε το θέμα και μόνοι σας.
Τα κεφάλαια αυτά προορίζονται κυρίως για επανεπενδύσεις στην Ρωσία αλλά… αφήνουν και «κάτι τις» στον τόπο. Π.χ. υπάρχουν οι εισπράξεις των δικηγορικών γραφείων, των consultants και όσων άλλων εμπλέκονται στις διαδικασίες εγγραφής εταιριών, στην παροχή άλλων υπηρεσιών γραμματειακής ή λογιστικής φύσης… όπως επίσης και το ίδιο το Κράτος που εισπράττει διάφορες φορολογίες. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι στα παραρτήματα και τις θυγατρικές. Υπάρχουν τα ενοίκια για γραφεία, κλπ. Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως φαίνεται πως είναι η ίδια η ενίσχυση της ρευστότητας των κυπριακών Τραπεζών. Αν τα κεφάλαια αυτά μας πουν πάι-πάι και την κάνουν για εξωτικούς προορισμούς… τότε προβλέπεται να κλάψουν μανούλες και παιδάκια. Ουγκ!
Θέλουν όμως να φύγουν;
Λέω ΝΑΙ, υπάρχει τέτοια τάση, υπάρχει ο κίνδυνος…
και το βασίζω σε 3 πηγές:
1) Έτσι ισχυρίστηκε βουλευτής σε συζήτηση που είχε με φιλικό του άτομο (και ΔΕΝ ήταν της αντιπολίτευσης).
2) Έτσι με πληροφόρησαν άτομα που εργάζονται σε σχετικούς τομείς και έχουν καθημερινή τριβή με το θέμα.
3) Έτσι υποδεικνύει το άρθρο • στον σύνδεσμο εδώ, υπονοώντας μάλιστα ότι αυτό συζητιέται και ανάμεσα στα κόμματα
(δες 3η παράγραφο).
Τα όσα ακούγονται για προάσπιση δικαιωμάτων των εργαζομένων, για υγιές κράτος με μειωμένες δαπάνες και σωστή λειτουργία της «ελεύθερης» αγοράς… κλπ. … είναι τα συνήθη κλισέ που οι πολιτικάντηδες μας χρησιμοποιούν για να χαϊδέψουν τα αυτάκια των πελατών τους. Πιθανολογώ ότι … θα τους δείτε όλους …να συμβιβάζονται με θέσεις και πρακτικές που για χρόνια καταδίκαζαν, θα τους δείτε όλους… και τον χαμηλόμισθο του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα να αυτώνουν, θα τους δείτε όλους …να διατηρούν τα περισσότερα προνόμια των υψηλόμισθων του δημοσίου που «συνεισφέρουν» στα ψηλά πάγια έξοδα του Κράτους, θα τους δείτε γενικά να κάνουν τα πάντα προκειμένου να μπορέσουν να προβάλουν μια εικόνα «σταθερότητας». Τώρα… ποιος από όλους τους παίκτες θα καταφέρει να χρησιμοποιήσει πιο καλά αυτό τον εκβιασμό… δεν είμαι σίγουρος… πάντως δεν θα είναι ο κάθε κακομοίρης σαν εμένα ή –υποθέτω –εσένα, αγαπητέ μου αναγνώτσκι.
Τέλος, επειδή ο συνάδελφος μπλόγκερ Λίνος… έκανε αναφορά στον ρόλο αυτών των κεφαλαίων στο ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι… (• σύνδεσμος εδώ) θα ήθελα να απευθύνω ορισμένα ερωτήματα… χωρίς αυτά να απευθύνονται σε κανέναν συγκεκριμένα.
1) Οι μηχανισμοί επιτήρησης / στήριξης και τα τσογλάνια τύπου ΔΝΤ… είναι κακά πράγματα που δεν τα θέλουμε διότι μπορούν να μας επιβάλουν μέτρα και συνθήκες που θα πλήξουν τον κάθε αδύναμο. Η εξάρτηση από τα προαναφερθέντα κεφάλαια… πως διαφέρει;
2) Τα κεφάλαια αυτά…έχουν καμιά συγγένεια με το Κεφάλαιο του Μαρξ; Μήπως προωθούν τον σοσιαλισμό; Μετατρέπονται δηλαδή σε επιχειρήσεις χωρίς υπερκέρδος, χωρίς άνιση κατανομή του πλούτου, χωρίς εκμετάλλευση του μισθωτού;
3) Amerikanski dollar = baaaaaddd,
Ruskie dollar = gooooood ?
Απαντήστε όποιοι επιθυμείτε. Επί της ουσίας παρακαλώ.
Labels: ΑΠ - ΕΥΘΎΝΟΜΑΙ, ΠΟΛΙΤΕΊΑ
posted by the Idiot Mouflon at 11:14 AM
19 Comments:
"...But then I overheard your prayer,
that you be this and nothing more
than just some grateful faithful
woman's favourite singing millionaire,
the patron Saint of envy
and the grocer of despair,
working for the Yankee Dollar..."
Field Commander (Leonard) Cohen
Θα ήταν καλά να ξέραμε, για να μεν ξεκινούμεν μόνο που την εξάπλωση της κατάστασης "τρόμου" ποιά δαμόκλειος σπάθη κρέμεται και πάνω από τα ίδια τα ρωσικά ντόλαρς.
γιατί "εξαιρείς" τα ρωσικά ντολαρς που την παγκόσμια κρίση τζαι βαλλεις τα στο παιχνίδι σαν σκέτον "αντικειμενικό παράγοντα".
Όι τα ρωσικά κεφάλαια δεν έχουν σχέση με το Κεφάλαιο του Μαρξ. Όμως έχουν πιο λλίη σχέση με το Κεφάλαιο του Μαρξ απ΄ότι είχαν τα αμερικάνικα κεφάλαια κατά το δεύτερο μισό του 20ου αι. Διότι το ρωσικό κεφάλαιο αυτή τη στιγμή δεν ανήκει στη τάξη της ιμπέριας (είπα την κακή λέξη!) του Κεφαλαίου. Όπως ούτε τζαι το αμερικανικό πλεον - ου χαττάν!
άρα τα περί γεωπολιτικής εννεν απλές φιλολογίες.
να ρωτήσουμε...ποιές εν ακριβώς τούτες οι "εξωτικές χώρες" που θα πάρει τα κεφάλαια της η ρωσσία στην περιοχή, τζαι μετά μιλούμε...
σσσσσσ και πλακώσαν τα υποβρύχια
όσο εμείς περνούμε καλά σικκιμε...... η κύπρος πχ είναι η μάνα ή τουλάχιστον η παραμάνα του τράφικινγκ και όλοι βολεύονται στον τομέα αυτό
αφού άλλωστε "αν δεν εθέλαν να εν πουτάνες εν θα έρκουνταν ολάν"
οπότε όσο τα ρωσικά κεφάλαια και το ξέπλυμα χρήματος βολεύκει μας ούλλους τζαι την ευμάρεια μας μπορούμε να κάμνουμεν τζαι φιλολογικές συζητήσεις εν γένει δια την αριστεράν και τον ρόλον της εις την παγκόσμιον σφαίραν
η επίθεση κατά των εργαζομένων απλά τωρά πέρασε στην τελευταία και πιο άγρια της φάση
έχει καιρό που άρχισε όμως με μισθούς πείνας που με την ακρίβεια ιδίως της στέγης δημιουργούν ένα τεράστιο κοκτέιλ αναξιοπρεπής διαβίωσης
οι προεδρικές όμως του 2013 δείχνουν τον δρόμο ιφ γιου νοου γοτ αι μιν και τα πακέτα του κικη έχουν ήδη αρχίσει να πετσοκόβουν μισθούς συντάξεις για χάριν της συναίνεσης και της συναντίληψης
τι πρέπει να γίνει; πάντως τα μιλλοσφοτζίσματα δεν θα προσφέρουν τίποτα
οι συντεχνίες πρέπει να στηρικτούν στις απεργίες των εργαζομένων και η αναδειξη με επιχείρηματα και ουσία της πραγματικότητας όπως ακριβώς κάνεις και εσύ με το κείμενο σου αυτό
Αγρινέ,
Τα παντός είδους δολλάρια θέλουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που ούτως η άλλως προσφέρει το οικονομικό και τραπεζικό μας σύστημα, αλλά θέλουν και μια χώρα που μπορούν να εμπιστεύονται.
Άρα για να μείνουν εδώ πρέπει:
1. Να συνεχίσουν να υπάρχουν τα σημερινά πλεονεκτήματα, φορολογικά, τραπεζικά και άλλα. Άρα πολλύς φόρος στον πλούτο μάλλον δεν κάνει.
2. Το κράτος πρέπει σε κάθε περίπτωση να διαβεβαιώνει πως ό,τι και να γίνει θα στηρίξει κατά προτεραιότητα τις τράπεζες του.
3. Το κράτος πρέπει να σάσει τα οικονομικά του, δηλαδή τις δαπάνες του, για να μην ρωτούν οι ρώσσοι κάθε εφτομάδαν τι γίνεται με τις υποβαθμίσεις.
Με θκυο λόγια, το κράτος πρέπει να γίνει πρότυπο νεοφιλελεύθερο μοντελάκι για να κρατήσει και να αυξήσει τα δολλαριάκια.
Μέση λύση δεν υπάρχει.
Δις, όλες οι άλλες!
υπάρχουν δύο δρόμοι να ξεπαστρέψεις την εργατική τάξη.
ο ένας είναι να ακούεις του Στροβολιώτη. :)
ο άλλος είναι να ακούεις του Οσρ.
σε ούλλον τον κοσμο υπάρχουν τασεις τζαι δείγματα τούτων των θκυο δρόμων.
αλλά νομίζω πάσιν για καπουτ τζαι οι θκυο.
ευτυχώς που υπάρχει ο άλλος δρόμος της ροζ αριστεράς του τίποτα και του no future με την επανενωτική συμμαχία του αναγέννησης του καπιταλιστικού κράτους λόρδουδισδαιμόναςστροβολιώτηκλπκλπ
@Ηλιοκαμμένους αναγνώτσκι
Όπως είπα και του OSR, στα σχόλια σας θα απαντήσω κάποια στιγμή αργότερα καθότι είναι νάκκουριν δύσκολο να συγκεντρωθώ τούντες ημέρες (ελείψαν τα ναρκωτικά)τζιαι ο καλός διάλογος θέλει συγκέντρωση.
(Είναι και η Θέση του Ν.Ε. εδώ: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/08/blog-post_26.html)
Προς το παρών, αντίθετα με τη συμβουλή που έδωσα αμέσως μετά την έκρηξη στο Μαρί... τώρα σας συμβουλεύω να ανοίξετε τα αρκοντίσhια στο φουλ! Έχει ακόμη ζέστη και μου φαίνεται ότι ορισμένους μας πειράζει. Chill!
@Στροβολιώτης I
«…Με θκυο λόγια, το κράτος πρέπει να γίνει πρότυπο νεοφιλελεύθερο μοντελάκι για να κρατήσει και να αυξήσει τα δολλαριάκια.
Μέση λύση δεν υπάρχει…»
Ακόμα και με καπιταλιστικά πρότυπα ο συλλογισμός σου εν λανθασμένος. Ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν όντως σε χαρακτηρίζει μια παιδικότητα στο τρόπο σκέψης ή αν απλά κάμνεις μας ούλλους πλάκα.
Το πρότυπο καπιταλιστικό μοντελάκι…
[ …το «φιλελεύθερο» προσπερνώ το γιατί δαμέ… στο «άλλο άκρο» της καπιταλιστικής ανατομίας… ακόμα δεν εκαταλάβαμε πως στη Κεφαλή του Καπιταλισμού, στο Αμέρικα… οι έννοιες όπως «φιλελεύθερος» (όπως τζιαι άλλοι όροι) δεν είναι μονοσήμαντες… ούτε διαχρονικά αλλά ούτε τζιαι στο πλαίσιο του τωρινού πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικού γίγνεσθαι.
Δες για παράδειγμα τούτες ούλλες τις διαφοροποιήσεις στον όρο δαμέ, δαμέ τζιαι δαμέ.
Στα ελληνικά, περιληπτικά δαμέ.
Ο Φιλελευθερισμός του 18ου τζιαι 19ου αιώνα… το κράτος «μεγάλο αδελφό» τζιαι τους φόρους δικαιολογημένα τα έβλεπε με μισό μάτι γιατί τότε τα κράτη ήταν αποικιοκρατικά ή/και μοναρχίες που οι φόροι τους συντηρούσαν τον Μονάρχη και τους φεουδάρχες / ευγενείς πέριξ του ή έστω μιαν πρώιμη βιομηχανική ολιγαρχία.
Δεν μπορεί κάποιος να μεταφέρει την ίδια στάση όμως όταν αποδέχεται το Κράτος ως εκπρόσωπο όλων μας. Αν θα απορρίψει ότι μας εκπροσωπεί όλους (όπως το απορρίπτω εγώ)… τότε να συζητήσουμε τζιαι την αντίδραση στο μεγάλο κράτος τζιαι στο φόρο. Αν επιμένει να κάμνει τζιαι τα θκυό όμως… να σταματήσει να μου σπαταλά τον χρόνο μου.
Ναι, ήταν παρένθεση τούτον.]
@Στροβολιώτης II
Το πρότυπο καπιταλιστικό μοντελάκι λοιπόν… δεν θα εκθείαζε ποττέ μιαν οικονομία που δεν παράγει τίποτε. Αντίθετα… υποτίθεται πως για να θεωρηθεί ως υγιής η οικονομία… πρέπει ο συνδυασμός εφευρετικότητας τζιαι παραγωγικότητας να μετατρέπει τους πόρους της χώρας (των ανθρωπίνων συμπεριλαμβανομένων, δεχτό... αλλά όχι μόνο) σε πρώτην ύλη για συνεχώς αναπτυσσόμενες αγορές… που συνεπώς δημιουργούν θέσεις εργασίας, κλπ. σε ένα –θεωρητικά –επωφελή αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο ή αν θέλεις… σε μιαν –παρά τα πάνω τζιαι τα κάτω της –ευνοϊκή αμφίδρομη αντίδραση.
Άμαν μόνοι πόροι της χώρας πλέον εν τα ριάλλια άλλων τζιαι (ευάλωτες) υπηρεσίες…
Ακόμη τζιαι αν απορρίπτεις ότι τούτη εν η θεωρητική βάση… η κοινή λογική τζιαι οι εμπειρίες ακόμη τζιαι ενός 17ρη μπορούν να μας δείξουν πως… καλά μεν τα ξένα κεφάλαια… αλλά αν υπάρχουν μόνο τζείνα… χωρίς να συνοδεύονται από «δικήν παραγωγή»… τότε είσαι εξαρτώμενος. Τουτέστιν, άμαν σου πει ο παπάκης σου… πως δεν θα ξαναπιάσεις το ΜπεΕμΒε του αλλά μόνο το αυτοκίνητο της μεγάλης σου αδελφής … ακόμη και ο 17ρης ξέρει πως ή θα πειθαρχήσει… ή θα πάει να έβρει δουλειά.
Τωρά… για τα 3 σημεία που λαλείς ότι πρέπει να ή θα κάμει το Κράτος… το Κράτος μας θα κουτσοσάσει τις δαπάνες του αλλά οι πάγιες θα παραμείνουν στα ύψη διότι κανένας δεν θα πειράξει τους υψηλόμισθους του δημοσίου … όπως κανένας δεν θα πειράξει τον πλούτο των λίγων… (εν ψίχουλα τα όσα επεράσαν στο πρώτο πακέτο… τζιαι πιστεύκω το ίδιο θα γίνει στο δεύτερο)… τζιαι τα όποια χρήματα «εξοικονομηθούν» δεν θα παν σε αναπτυξιακές δαπάνες αλλά 1) στους μισθούς του δημοσίου, 2) στις τρύπες των ταμείων για συντάξεις, ασφάλιση, κλπ, 3) στα χρέη.
Επίσης… στηρίξει τις τράπεζες… εν τις στηρίξει… ο φόβος του να πουν οι Ρώσσοι πάι-πάι… εξακολουθεί να υπάρχει… και σαν μοχλός πολιτικής πίεσης. Είτε από αμερικάνικα κεφάλαια εξαρτάσαι… είτε που ρώσσικα… το ίδιο παλλούτζιν ένει.
Για το δε πλούτο… εν καταλάβω πως μπορείς να το πετάσσεις έτσι γενικά τζιαι να βάλλεις μες το ίδιο τσουβάλι τα ξένα κεφάλαια… με π.χ. τα κέρδη των ντόπιων εταιρειών… τους μισθούς των ανώτατων τραπεζικών… τα χωράφια της εκκλησίας και των ντιβέλοπερς… κλπ. Δεν είναι όλα «ένα πράμα», εκτός τζιαι αν εννοείς πως ζούμε ουσιαστικά σε ένα ολιγοπώλιο τζιαι αν πειράξεις το όποιο άκρο του (είτε ξένο, είτε ντόπιο)… τότε θα έχεις αντιδράσεις από παντού.
Το δε τραγικότερο όλων… είναι πως στην Νήσο των Αγίων… ακόμα τζιαι ο Πλούτος εσταμάτησε να λειτουργεί πραγματικά αναπτυξιακά… εκτός αν θεωρούμε ανάπτυξη τις επιχειρήσεις που δεν παράγουν οι ίδιες κάτι πέραν από υπηρεσίες…. τζιαι στηρίζονται αποκλειστικά στην κατανάλωση των όσων μας πλασάρουν οι μεταπούληδες.
Εάν τζείνα τα μαυρογέρημα τα ξένα κεφάλαια σταματήσουν να γίνονται επανεπένδυση… τζιαι αποφασίσουν να σαρώσουν την ντόπια αγορά… τότε οι δικοί μας μεγαλοκαρχαρίες θα γίνουν απλοί συνέταιροι στους ξένους… ενώ όσοι εν αμέσως πιό κάτω θα γίνουν …τσιράκκια.
Πάντως… το μοντέλο Κράτους που προβάλλεις με τις εισηγήσεις σου… εν τω θωρώ ποττέ να κάμνει αναπτυξιακές δαπάνες… παρά μόνο αν τούτο απαιτεί το συμφέρον του πλούτου… τον οποίο όμως μετά δεν θα πρέπει να φορολογήσει. Σόρρυ για τη βωμολοχία αλλά… έτσι κώλο γ$&ώ τον τζιαι γώ.
@Δις
Δεν είπα ότι τα περί γεωπολιτικής εν φιλολογίες, είπα ότι το να είσαι εξαρτημένος από τα ΟΠΟΙΑ κεφάλαια δεν είναι στρατηγική… λύσης. Ού, έφυεν μου!
Συντριπτικό χτύπημα δέχτηκε η εργατιά και η αγροτιά από την ίδια τη Σοβιετία για χάρη της περίφημης Βιομηχανοποίησης. (Θα βάλω και τον Πανούση να το εξηγήσει τραγουδιστά σε κάποια φάση).
Προσπάθησε να το δεις σε επίπεδο μικρόκοσμου αντί διεθνών σχέσεων. Αν εγώ έχω χάσει τις γνώσεις και την ικανότητα για «δική παραγωγή» και κάλυψη πρωτίστως των δικών μου αναγκών με ίδια μέσα… το αν είμαι πλέον μισθωτός-εξαρτώμενος ενός Κράτους ή μισθωτός μια κατάστασης «πολυεθνικής» ... ελάχιστη σημασία έχει ως προς την πραγματική μου κατάσταση. Σκλάβος είμαι.
Εάν εμείς σαν μια κοινότητα π.χ. των 200 ή 500… έχουμε χάσει τις γνώσεις και την ικανότητα για δική μας παραγωγή… και είμεθα πλέον εξαρτώμενοι του σούπερ-μάρκετ … ή της όποιας κρατικής παραγωγής / χορηγίας… μικρή η διαφορά. Σκλάβοι είμεθα.
Δεν ξέρω αν ο ΟΣΡ και ο Στροβ. αποδέχονται την ταπέλλα που τους εκόττισες… και κατά πόσο τούτοι οι «τρόποι» παν για καπούτ… εκείνο που σίγουρα βλέπω να πάει καπούτ… είναι το όνειρο των αυτοδύναμων (και επομένως των Καστοριαδικά αυτόνομων) κοινοτήτων.
Για τις εξωτικές… κάτι άκουσα για χώρες που βγαίνουν πλέον από τις μαύρες λίστες… όπως … εάν δεν με απατά η μνήμη μου οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι. Η Νήσος της Αφροδίτης πάντως… έπαψε από καιρού να είναι παρθένα.
@OSR
Θα αρχίσω από το τέλος, δλδ. από το θέμα των απεργιών. Δες αργότερα και τις θέσεις μου εδώ, ίσως να βοηθήσει να κατανοήσεις κάποιες από τις ανησυχίες μου.
Μια απεργία στο δημόσιο τομέα… νομίζεις ότι θα βοηθήσει πραγματικά τη θέση των χαμηλόμισθων του δημοσίου… ή θα γίνει μοχλός πίεσης για να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους οι υψηλόμισθοι καρεκλοκένταυροι του δημοσίου; Ξέρουμε τις ισορροπίες στο συγκεκριμένο τομέα, ξέρουμε ποιοι εν’ παπάες τζιαι τατάες. Σίγουρα το ισοζύγιο δεν είναι υπέρ του καημένου που μόλις προσελήφθην με κλίμακα Α-τίποτε.
Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα… διεκδικήσεις μπορούν να κάμουν όσοι είναι σε τομείς «δυνατούς» ή/και νευραλγικούς, π.χ. τράπεζες, ίσως η οικοδομική βιομηχανία, κάποιοι αυτοεργοδοτούμενοι (όχι όλοι). Οι υπόλοιποι;
Ποιος θα στηρίξει π.χ. την κοπελιά που δουλεύκει υπάλληλος σε μπουτίκ, τον ντελιβερά, τον μέσεντζερ, τον ταμεία στην υπεραγορά, τον ανειδίκευτο στο εργοστάσιο… την βιετναμέζα στα hotel apartments που πιάννει … κάτσε καλά… 150 ολάκερα ευρώ το μήνα. (Οι γελοίοι που απαντούν πως με αυτό το ποσό στη χώρα της θα ταΐσει ολάκερη την φαμελιά της… να μου εξηγήσουν πόσα ακριβώς πρέπει να στείλει «σπίτι» … δεδομένου ότι η ίδια μένει Κύπρο και δεν πληρώνει εδώ σε τιμές… Βιετνάμ).
Ποιος θα στηρίξει τον πογιατζή που δεν έπιασε «μαυρούθκια» γιατί θεωρεί ατιμία να τους διά ψίχουλα τζιαι ο ίδιος να πιάννει τα παραπάνω κάμνοντας τον επιστάτη;
Ακόμα… τι θα εξυπηρετήσει μια απεργία π.χ. στο κλάδο των Δημοσιογράφων… Θα προστατευτούν οι νεαροί –πρόσφατα –προσληφθέντες ή οι παλιότερες «φίιρμες»; Ξέρεις… είχα συμμετοχή σε μια ευρωπαϊκή έρευνα πριν μερικά χρόνια… για το πώς αλλάζει η ψηφιοποίηση το επάγγελμα των Δημοσιογράφων. Αυτό που φαινόταν είναι πως οι εργοδότες θέλουν τους καινούριους να έχουν και γνώσεις / καθήκοντα γραφίστα, κάμεραμαν, ειδικού σε θέματα ΙΤ και δημιουργίας / σύνταξης ιστοσελίδων… όλα με τον ίδιο ΕΝΑ μισθό.
(Πάντως.. άμα ξεκινήσουν τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις από το Plus TV… θα γελάσει κι ο κάθε πικραμένος)
@OSR II
Επιπλέον… οι φίλοι σοι οι διεθνο-τραπεζίτες… όταν ποντάρουν στην κατάρρευση μιας χώρας… συχνά συνυπολογίζουν και συνθήκες όπως οι γενικές απεργίες… και τις εκμεταλλεύονται ανάλογα.
Επομένως… ακόμα και αν οι εργαζόμενοι κάμουν παναπεργία που θα στρέφεται… προς την αντιπολίτευση… στο τέλος απλά θα προστατευτούν τα συμφέροντα των πιο «δυνατών»… ενώ όσοι δεν έχουν «χρησιμότητα» ως «πολιτικός μοχλός πίεσης»… θα την φαν’ να ‘ν’ ούλλη δική τους.
Είναι όμως και το άλλο πρόβλημα…
Πες ότι μια απεργία πετυχαίνει. Μένουν οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας σε ικανοποιητικά επίπεδα. Αυτό αλλάζει καθόλου το υπερκέρδος του εργοδότη; Την εκμετάλλευση του μισθωτού; Αλλάζει μήπως την εξαπάτηση του καταναλωτή; Ίδια δεν θα μείνουν;
@OSR III
Δεν θεωρώ όμως ότι αυτή η κατάσταση μου δίνει το δικαίωμα να μιλώ αφ υψηλού… και να (κατά)κρίνω ως Δικαστής τον εργαζόμενο – μισθωτό… που ενδεχομένως να έχει να ταΐσει και οικογένεια. Εγώ ούτε παιδία έχω, ούτε γατιά… ούτε σκυλιά. Θεωρώ όμως ότι είμαι υπόχρεος να μην τρώω το παραμυθάκι του συνδικαλισμού και της «αριστεράς» που κατακεραυνώνουν τον εκμεταλλευτή καπιτάλα… αλλά … άμα εξασφαλίσουν τον καλό ή υποφερτό μισθό / συνθήκες εργασίας για εκείνα τα στρώματα των αργαζομένων που τους είναι χρήσιμα ως πολιτικός μοχλός πίεσης… τότε θριαμβολογούν σπρώχνοντας κάτω από το χαλί τις πραγματικές συνθήκες για τους υπόλοιπους και ταυτόχρονα εδραιώνουν μέσα από τα δογματικά τους κηρύγματα την αναμονή μιας «δικτατορίας (επί) του προλεταριάτου» εις βάρος της όποιας σκέψης για αυτοδυναμία–αυτονόμηση.
Πρόσεξε όμως.
Από αυτούς δεν περιμένω τίποτα… όπως δεν περιμένω και από όσους τρων το παραμύθι τους. Και ούτε προσδοκώ να «τους αλλάξω».
Ας καταφέρω… στον όποιο βαθμό… να αλλάξω ΕΜΕΝΑ πρώτα… και ύστερα βλέπουμε. Είναι εδώ που οι κλασσικοί κομμουνισταί και οι πέριξ αυτών… αδυνατούν να κατανοήσουν πως… εφόσον δεν υπάρχει πραγματική συναίνεση για συλλογικότητα… τότε και η στροφή στον ατομικισμό δικαιολογείται… και αυτή η στροφή μπορεί κάλλιστα να μην οδηγεί στον απόλυτο εγωκεντρισμό… αλλά στην αυτοδυναμία-αυτονόμηση του ΜΕΡΙΚΟΥ (αντί του συνόλου) μέσα από το άτομο. Λένε στους άλλους πως συγχύζουν τον ατομικισμό με την ατομικότητα… (individualism vs. Individuality) και δεν αντιλαμβάνονται το πώς οι ίδιοι –εν τη απουσία συναίνεσης –συγχύζουν τη συλλογικότητα με την επιβολή–υποτέλεια.
Πρόσεξε διπλά.
Αυτό… για μένα εξυπακούει πως πρέπει να δεχτώ ότι κάποιος επιλέγει να είναι εξαρτώμενος του σουπερμάρκετ. Λόγω άγνοιας; Μπορεί. Επειδή γνωρίζει την κατάσταση αλλά ευελπιστεί ότι αυτό το άδικο σύστημα τελικά θα μας ή τον ευνοήσει; Ίσως. Επειδή πιστεύουν στις καλές προθέσεις των εργατοπατέρων και στην τελική δικαίωση; Με γεια τους… με χαρά τους. Ακριβώς… ελλείψει συναίνεσης …δεν μπορώ παρά να το αναγνωρίσω ως δικαίωμα τους.
(Ίσως να φταιν και οι «θεωρητικές καταβολές» μου γι’ αυτό, δλδ. η αντιμετώπιση των υπαρξιστών ως προς το νόημα της ζωής: Δεν υπάρχει νόημα πέραν από την αναζήτηση αυτού.)
@OSR IV
Δική μου ευθύνη είναι να πράξω για τον εαυτό μου… και αν υπάρχουν «ομοϊδεάτες» που συναινούν (διότι ο κουφάλας ο Κροπότκιν είχε δίκαιο για την ίση σημασία της συνεργασίας με τον ανταγωνισμό στο εξελικτικό πλαίσιο) … να πράξουμε για την ομάδα… και όχι να περιφέρω την όποια επαναστατική παντιέρα καλώντας σε μετάνοια τους αμαρτωλούς προλετάριους.
Το αν έχει χαθεί το παιχνίδι από καιρό (και θα εξηγήσω γιατί το πιστεύω αυτό κατόπιν) … ούτε στο να σκίζω τις σάρκες μου θα πρέπει να με σπρώχνει … αλλά ούτε και στον να καμώνομαι τον «τιμωρό της προδοσίας» ή τον «σωτήρα των παραπλανημένων».
Τώρα… γιατί νομίζω πως έχει χαθεί το παιχνίδι;
Απλό.
Ξέρεις εσύ… ή ξέρω εγώ πώς να ζήσουμε μέσα σε αυτή την «αυτοδυναμία»; Μάθαμε πώς να κάνουμε την εργασία μας να μας εξασφαλίζει ΑΜΕΣΑ τις πραγματικές βασικές ανάγκες; (π.χ. Τροφή. Νερό.) Ξέρουμε πως κάνει κάποιος ένα δέντρο να παράξει καρπό; Ζήσαμε μήπως σε κάποιο σύμπαν όπου δεν υπάρχει η εξαπάτηση μέσω της μίσθωσης της εργασίας; Μήπως δεν μεγαλώσαμε παρέα με τις μεσοαστικές μας «ανάγκες» και ανησυχίες; Μήπως γνωρίζουμε τι πραγματικά είναι ωφέλιμο για τα σώματα μας; Μήπως δεν μορφωθήκαμε και εμείς με τα «μαθηματικά», τη «χημεία» και τη «βιολογία» του σύγχρονου αστικού κράτους; (Εδώ και η παγίδα με την Zeitgeist προσέγγιση. Καταργείς το χρήμα και το μισθό… αλλά τελικά καταλήγεις εξαρτημένος της επιστήμης που θα σου εξασφαλίζει την επιβίωση… και επομένως εξαρτημένος των «επιστημόνων».) Ξεπεράσαμε άραγες τις δικές μας ανασφάλειες (ή αν προτιμάς, τις επίκτητες); Δεν γεννηθήκαμε άραγε σε μια κοινωνία όπου οι δεξιότητες του Φυσικού Ανθρώπου έχουν από καιρό καταπιεστεί και εξοστρακιστεί;
Όντας εξαρτημένοι… πως θα ζήσουμε στην απεξάρτηση;
@OSR V
Ένα τελευταίο.
Επειδή αναφέρεις συχνά το θέμα λύσης –επανένωσης.
Δεν ψήφισα ΝΑΙ το 04 λόγω χρόνιας κατήχησης από το ΑΚΕΛ. Δεν ψήφισα δηλαδή επειδή «έτσι μου ελαλούσαν τόσα χρόνια» και αδυνατούσα να ξεκολλήσω.
Ψήφισα Ναι σε μια λύση που όντως θα ήταν συνένωση δύο αστικών – καπιταλιστικών κρατών όπως λες διότι μέσα από αυτή διέβλεπα το… χάσιμο του μπούσουλα. Δεν ήταν μόνο οι συνθήκες που θα διέλυαν τους μύθους του εκκλησιαστικο-δεξιόστροφου κατεστημένου… και που θα ανάγκαζαν ΕΚ και ΤΚ να ψάξουν για ΑΛΛΕΣ κοινές –ίσως καπιταλιστικές, ίσως όχι –βάσεις πέραν των όσων είχαν ως τώρα διδαχτεί.
Το ψήφισα για τον απλούστατο λόγω του ότι μια τέτοια λύση (ΔΔΟ ή όπως θέλεις πε την)… ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τη περίμενε… ούτε καν οι επαναπροσεγγιστές!
Τόσα χρόνια… ελαλούσαμεν πελλάρες ότι ηθέλαμεν ΔΔΟ τζιαι επανένωση τζιαι τρίχες κατσαρές. Και ξαφνικά… τζιαμέ που κλανένας δεν το επερίμενε…. Εβρέθην ομπρός μας!
Επειδή με ενδιαφέρουν έννοιες όπως η κοινωνική εντροπία και οι αστάθμητοι παράγοντες… (δες Norman Spinrad, “Agent of Chaos”,1967) … μια απόπειρα λύσης που στην πραγματικότητα κανένας… ούτε καν οι ίδιοι οι ΑΚΕΛικοί δεν περίμεναν … και πιθανότατα δεν ήθελαν… μου φάνηκε ως μια μοναδική ευκαιρία να ξηλωθούν πολλά κατεστημένα και πολλές νοοτροπίες… και έτσι να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος για την καλλιέργεια καινούριου τρόπου ζωής.
@ Όλους
Μεγάλ' η χάρη σας...
πράγματι μεγαλη η χαρη μας
και καλή ττροφή για σκέψη
Ε, χρειάζεται ολόκληρη ανάρτηση να σου απαντήσω.
Στο πρότυπο νεοφιλελεύθερο μοντελάκι (μου), παραγωγή είναι η αύξηση των αριθμών. Είτε αυτό αφορά την αύξηση στην παραγωγή πέστροφας, ή την αύξηση των προς ξέπλυμα ρωσικών δολαρίων. (Ως συνήθως *δεν* εξετάζω αν αυτό είναι καλό ή κακό.)
Και φυσικά εννοείται πως βρίσκεσαι υπό εξάρτηση, είτε αν αυτή ονομάζεται εγγλέζοι τουρίστες, ρωσικά δολάρια ή οποιαδήποτε άλλη παραγωγή ή «παραγωγή» που επικεντρώνεται σε μόνο ένα προϊόν.
Για τον πλούτο, μάλλον δεν καταλαβαινόμαστε. Εκείνο που αναφέρω είναι το δεδομένο χαρακτηριστικό της οικονομίας, ότι ο πλούτος αν φορολογηθεί «περισσότερο», παίρνει δρόμο και φεύγει. Ειδικά όταν μιλάμε για πολύ ευκίνητο πλούτο…
Τέλος: οι δαπάνες του κράτους για ανάπτυξη. Πρώτα περνούμε από το στάδιο του αν έχουμε ριάλια για να ξοδέψουμε. Αν όχι, τότε πρώτα σάζουμε τα οικονομικά μας για να έχουμε ριάλια να ξοδέψουμε *και* στην ανάπτυξη. Μετά, οφείλω να πω ότι αντιμετωπίζω με επιφύλαξη την όποια ανάπτυξη, αφού κουβαλώ ακόμα τις οικολογικές μου ανησυχίες, και δεν ξέρω αν έχουμε πολύ περιθώριο για επιπρόσθετη ανάπτυξη, εκείνου του τύπου των τελευταίων τριάντα χρόνων. Και αν η απάντηση είναι πως υπάρχουν πολλά περιθώρια για εναλλακτική ανάπτυξη, στους αστικούς ιστούς, στην ύπαιθρο, στις θάλασσες και τα βουνά μας… ναι, πράγματι υπάρχει περιθώριο. Όταν αποδειχτεί πως υπάρχει και το ανάλογο όραμα, τότε μιλούμε ξανά.
Post a Comment
<< Home