Friday, March 21, 2008

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΙΑΣ ΟΠΗΣ (ΔΙΟΔΟΥ)

(For the English version,
  • HERE
  • )



    Ο τΑΣΣΟΣ λέει πως δεν πρέπει να μεγαλοποιούμε το θέμα της διάνοιξης του οδοφράγματος στην οδό Λήδρας. Τούτο εγώ το λαμβάνω ως ένδειξη –αν όχι απόδειξη –ότι ακριβώς εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μας.

    Κάτι που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι πως η σημασία της όλης υπόθεσης ΔΕΝ βρίσκεται στην οπή …στο άνοιγμα δηλαδή του οδοφράγματος …αλλά σε όσα το περιτριγυρίζουν και στον τρόπο που θα τα χειριστούμε. Σε αυτό το έδαφος, όσοι πιστεύουν ότι «Έλληνες και Τούρκοι δεν κάνουν μαζί» πρέπει να υποστούν –την πρώτη, μετά από πολύ καιρό, επί κυπριακού εδάφους –ουσιαστική ήττα τους. Αυτό φοβούνται, αυτό ακριβώς πρέπει να πράξουμε.

    Είναι για αυτό το λόγο που όλα τα φερέφωνα της μισαλλοδοξίας, μαζί και όσοι ευκολόπιστοι πείθονται από τα καλέσματά τους, μιλούν για όλα τα θέματα που με αρνητικό τρόπο σχετίζονται με το άνοιγμα (ναρκωτικά, λαθρεμπόριο, φανταστικές υποχωρήσεις, συμφιλίωση με την κατοχή, κλπ.) και αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν σε όσα θετικά μπορούμε να κάνουμε μαζί, ΕΚ και ΤΚ, σε εκείνο το χώρο. Δεν τα αναφέρουν γιατί τα φοβούνται …επομένως… αυτά ακριβώς πρέπει να πράξουμε.

    Τούτη η προσπάθεια μας είναι αναγκαίο να γίνει ανεξαρτήτως της πορείας που θα πάρουν οι όποιες προσπάθειες για επίλυση του κυπριακού και των στάσεων που θα κρατήσουν οι εκατέρωθεν ηγέτες.

    Πρώτον, διότι οποιαδήποτε απόπειρα λύσης προνοεί για ένα «μαζί» (είτε σε Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, είτε σε άλλη μορφή)… απαιτεί προλείανση του εδάφους και διεξοδική έρευνα των πιθανών προβλημάτων που δύναται να προκύψουν.

    Γίνεται πολύς λόγος για «παρθενογένεση» και άλλα πολλά εμπριμέ, εμένα όμως δεν μου βγάζουν απ’ το μυαλό ότι και Πόρνη να είναι η όποια λύση, το πιο σημαντικό στοιχείο παραμένει ο μετέπειτα έντιμος βίος. Ετούτο τον έντιμο βίο πρέπει να τον ζήσουμε και να τον διαφημίσουμε ακριβώς σε εκείνο το χώρο, στον πυρήνα της πόλης ΜΑΣ… σαν παράδειγμα για το τι θα ακολουθήσει.

    Ούτε το ΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧ, ούτε οι όποιες προτεινόμενες λύσεις//δείκτες/ιδέες για «νέα κοινή αρχή» δεν μπορούν να έχουν νόημα εάν οι δύο κοινότητες δεν νοιώθουν ότι έχουν λόγους να «είναι μαζί». Και ούτε το άνοιγμα της όποιας «Λήδρας» θα προσφέρει το παραμικρό αν δεν συνεισφέρει στο να «αποκτήσουμε» τέτοιους λόγους.

    Αντίθετα με τις άλλες περιπτώσεις προτάσεων / πρωτοβουλιών πέριξ του Κυπριακού… το άνοιγμα της Λήδρας προσφέρει μια ευκαιρία «επί τόπου» δοκιμασίας. Αντί δηλαδή να λειτουργεί ως ένα «πλάνο» …μια θεωρητική υπόσχεση Ουτοπίας … μπορεί να γίνει η «εν ζωή» αναζήτηση αλλά και οικοδόμηση τρόπων ανοχής προς –και συμβίωσης με –τον συνάνθρωπο. Μια ουτοπία παραμένει τέτοια μοναχά για όσο καιρό δεν μπορείς να την παρουσιάσεις στον κόσμο. Παύει να είναι τέτοια… όταν την τρίψεις στα μούτρα του κάθε αμφισβητία.

    Δεύτερο, γιατί και στην περίπτωση που ο όποιος ηγέτης μας παραμείνει προσκολλημένος σε ιδέες και στάσεις που όζουν διαίρεση… ο μόνος τρόπος άσκησης πίεσης απάνω του θα είναι μια σημαντική μερίδα «των δικών του» που θα επιθυμούν το αντίθετο. … Στη Λήδρας έχουμε την ευκαιρία να ενισχύσουμε μια τέτοια τάση ανάμεσα μας. Ή να την καταστρέψουμε.

    Ένα στοιχείο που φαίνεται να κατανοεί –τουλάχιστον λεκτικά –ο κ. Χριστόφιας …είναι πως καμία Τουρκία, καμία Ελλάδα και καμία Ξένη Δύναμη δεν μπορεί να επιβάλει τα δικά της σχέδια ΕΑΝ υπάρχει εκφρασμένη κοινή θέληση και στάση από τους ΕΚ και τους ΤΚ. Στη πράξη όμως, οι πρώτοι που καλούνται να το κατανοήσουν και να το εφαρμόσουν αυτό είμαστε εμείς. Εδώ, στην πόλη μας.

    Θεωρώ πως καθήκον μας είναι να μετατραπεί η Λήδρας και ο χώρος γύρω από αυτήν σε ζωντανό κύτταρο συμβίωσης. Όχι απλά "ένα πέρασμα" ... αλλά πέρασμα στην πρακτική αντιμετώπιση των προβλημάτων και προκλήσεων μιας συμβίωσης …… Να γίνει δηλαδή ένας πυρήνας αλληλεπίδρασης, έτσι ώστε να εντοπιστούν τα πιθανά προβλήματα της συνύπαρξης ΕΚ και ΤΚ και να γίνει διερεύνηση για πιθανές λύσεις τέτοιων προβλημάτων… που θα οδηγήσει στην δημιουργία κοινής συνείδησης σε ότι αφορά τον τόπο μας και στο να καταρρεύσουν οι φοβίες μας μέσα από μια διαδικασία κοινών αγώνων.

    Είναι αρκετοί που θα δοκιμάσουν να γεμίσουν την περιοχή της Λήδρας με δηλητήριο. Εμείς οφείλουμε να κάνουμε αντίδοτο την πράξη, πράξη το αντίδοτο.


    ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ-ΥΠΟΔΟΜΗ

    Μήπως δεν άνοιξαν άλλα οδοφράγματα; Άνοιξαν. Τότε που η διαφορά; Η διαφορά έγκειται στη δυνατότητα ο συγκεκριμένος χώρος να ΜΗΝ είναι απλώς μια δίοδος, ένα πέρασμα … αλλά ένας κοινός χώρος αλληλεπίδρασης.

    Και τι χρειάζεται για να λειτουργήσει ως τέτοιος;

    Χρειάζεται προετοιμασία και υποδομές. Χρειάζεται δηλαδή εκείνα τα στοιχεία που θα ενθαρρύνουν τις μάζες και των δύο κοινοτήτων να ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΕΚΕΙ αντί απλώς να περνάν και να φεύγουν.

    Ερωτήματα που σχετίζονται με μια τέτοια προσπάθεια είναι τα ακόλουθα:

    "Πως φτιάχνουμε μαζί δουλειές;"


    "Πως καθόμαστε μαζί στο ίδιο τραπέζι;"

    "Πως θα αλληλοδιδαχτούμε τους τροπισμούς και τις συνήθειες τις κάθε κοινότητας;"

    "Πως χτίζουμε οικογένειες μαζί;"

    "Πως θα σταθούμε μαζί στην Ενωμένη Ευρώπη; Πως θα παράξουμε προϊόντα του τόπου μας μαζί και πως θα τα προωθήσουμε στην Ευρώπη;"

    "Πως θα εκμεταλλευτούμε μαζί τις επιχορηγήσεις της Ε.Ε.;"

    "Πως θα κάνουμε μαζί τη ζωή στην πόλη μας πιο ανθρώπινη;"

    Τούτα τα ερωτήματα υπήρχαν και πριν. Μόνο που τώρα μπορούμε να αποπειραθούμε μια πρακτικής φύσεως απάντηση σε συγκεκριμένο χώρο, ακριβώς στο κέντρο της πόλης ΜΑΣ. Ένα σημαντικό, επιπρόσθετο πλεονέκτημα του συγκεκριμένου χώρου… είναι η άμεση δυνατότητα αλλαγής παραστάσεων που προσφέρει στους ανθρώπους της πόλης μας, ανθρώπους που ως τώρα είχαν διαγράψει βορρά και νότο στο νοητό χάρτη του μυαλού τους …ακόμη και σε καθημερινές τους δραστηριότητες όπως μια βόλτα στους δρόμους της Λευκωσίας. Τα άλλα οδοφράγματα, ως τώρα, λειτούργησαν ως απλές δίοδοι… τούτο το οδόφραγμα… ή μάλλον ο χώρος γύρω του μπορεί να λειτουργήσει ως ενιαίος χώρος…. που θα είναι και γνώριμος μα και καινούριος για όλους μας.

    Το Οδόφραγμα της Οδού Λήδρας αφορά όλους τους Κύπριους γενικά, αφορά όμως και τους Λευκωσιάτες ειδικά. Έχει δικαίωμα ο κάθε δημότης αλλά και ο ίδιος ο Δήμος να έχει λόγο στον τρόπο χειρισμού της όποιας πολιτικής απόφασης για άνοιγμα. Όπως έχει δικαίωμα και η κάθε άλλη Αρχή να επιλαμβάνεται θεμάτων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της.

    Π.χ. Στην «απ’ εδώ πλευρά»… ισχύει τώρα το εξής σχετικά με το Δήμο Λευκωσίας, έστω και αν θεωρούν οι ΤΚ ότι δεν τους αντιπροσωπεύει:

    «…The Service manages important Cultural Centres of the Nicosia Municipality and co-ordinates large cultural events and cultural institutions -as they are defined by the Cultural Committee of the Nicosia Municipality.»

    Τούτο το λέει ο ίδιος ο Δήμος στην

  • ιστοσελίδα
  • του.


    Χρηματοδότηση από την Ε.Ε. δεν υπάρχει για πολιτισμικά θέματα; Ο ίδιος ο Δήμος δεν έχει Γραφείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων; Ποιος μπορεί να μας πληροφορήσει για αυτές τις επιχορηγήσεις; Υπάρχει το
  • Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Κύπρου; Δεν είναι ανάμεσα στα καθήκοντα του και η πληροφόρηση του κοινού για θέματα Ευρωπαϊκών Χρηματοδοτήσεων; Ποιες πληροφορίες μπορεί να μας δώσει σχετικά με το θέμα αυτό; Θα μπορούσε να δημιουργήσει / αναβαθμίσει ένα όποιο γραφείο / σημείο πληροφόρησης ΣΕ ΧΩΡΟ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΛΗΔΡΑΣ; Θα μπορούσε επίσης (και μάλλον θα έπρεπε) να εργοδοτήσει ΕΚ και ΤΚ σε μια τέτοια υπηρεσία; Ο Υπ. Εξ. κ. Μάρκος Κυπριανού, ο ex-officio πρόεδρος του Συμβουλίου Εφόρων του, τι έχει να μας πει σχετικά;



    Αναφέρομαι σε δημιουργία τέτοιων υπηρεσιών και σε πιθανή κοινή εργοδότηση… ακριβώς γιατί δεν αφορά μόνο μια περιστασιακή βόλτα στο χώρο της Λήδρας αλλά σε μια μόνιμη συνύπαρξη και μια συνεχή προσπάθεια. Ως τέτοια, θα αναγκάσει ΕΜΑΣ (ΕΚ και ΤΚ) να βρούμε λύσεις στα όποια προβλήματα και να μάθουμε να συνυπάρχουμε.

    (Το σημαντικό σημείο εδώ –παρακαλώ δώστε σημασία –δεν είναι οι ευκαιρίες για καλύτερες συνθήκες ζωής από μόνες τους αλλά η από κοινού προσπάθεια για τέτοιες. Λένε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα μαζί. Έχουμε υποχρέωση να τους αποδείξουμε πως έχουν λάθος)

    Μια τέτοια συνύπαρξη μπορεί να υπάρχει ήδη σε εργοτάξια και σε άλλους χώρους, δεν φέρνει όμως μεγάλες μερίδες των μεσοαστικών τάξεων κοντά… στο κέντρο της πόλης… και αφορά όμως κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα της εργατικής τάξης… που στην «ΕΚ πλευρά» τείνουν να γίνουν μειοψηφία. Αντιθέτως, το είδος πρωτοβουλιών στις οποίες θα αναφερθώ αφορούν τη μεγάλη μάζα –τουλάχιστον «απ’ εδώ» --την μικρομεσαία αστική μάζα. Αλήθεια, αυτή δεν είναι η κοινωνική τάξη με τις μεγαλύτερες φοβίες;

    Παρομοίως, οι όποιες (π.χ.) πολιτιστικές εκδηλώσεις που ανέφερα πριν ΔΕΝ πρέπει να έχουν στιγμιαίο χαρακτήρα αλλά μόνιμο… και πρέπει ταυτόχρονα να δημιουργούν ευκαιρίες κοινής εργοδότησης / απασχόλησης / έκφρασης. Πρέπει δηλαδή να μας αναγκάζουν να βρισκόμαστε εκεί, να παραμένουμε εκεί και να λειτουργούμε μαζί εκεί. Έτσι μόνο θα αποκτούν αληθινή σημασία.

    Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις πολύ-πολιτισμικών έργων υπάρχουν; Αφορούν κάποιες από αυτές τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, πρόταση του υποψηφίου της σημερινής αντιπολίτευσης αφορούσε συγκεκριμένα τα θέματα των ΤΚ πανεπιστημίων. Θα μπορούσε να γίνει κάτι σχετικό στο χώρο πλησίον της Λήδρας, είτε στη «μια πλευρά» είτε «στην άλλη» ; Τι έχουν να πουν οι άνωθεν αναφερόμενοι φορείς και το Υπ. Παιδείας;

    Τα Υπουργεία Εμπορίου και Βιομηχανίας, Εργασίας, τα Γραφεία Eξυπηρέτησης του Πολίτη, κλπ. τι έχουν να προτείνουν; Στον τομέα της επιχειρηματικής δραστηριότητας τι μπορεί να γίνει; Υπάρχουν ευρωπαϊκά κονδύλια και για τέτοια;

    Τα ΜΜΕ μας πότε θα δεήσουν να ασχοληθούν με αυτά τα θέματα; Γιατί δεν έχουν ως τώρα αναφέρει τίποτα σχετικό; Γιατί μας στερούν το δικαίωμα της πληροφόρησης; Μήπως δεν είναι ταγμένοι στην υπεράσπιση αυτού του δικαιώματος;

    Γίνεται νομίζω φανερό πως οι ευκαιρίες για δημιουργία των συνθηκών που περιέγραψα (πυρήνας αλληλεπίδρασης, κοινή προσπάθεια, συμβίωση και συνεργασία, κοινοί αγώνες, διερεύνηση προβλημάτων και λύσεων, ) υπάρχουν. Είναι στο κέντρο της πόλης μας. Όποιος μπορεί να κοιτάξει πέραν από την «τρύπα στον τοίχο» μπορεί να τις δει.

    ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1

    Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να απευθυνθώ ειδικά στους ΤΚ αδελφούς μας. Να με συγχωρήσετε που αναφέρομαι περισσότερο στα «της δικής μας πλευράς». Το κάνω διότι θεωρώ πως οι γνώσεις μου για το τι γίνεται «εκεί, στην πλευρά σας» είναι ανεπαρκείς. Θεωρώ έτσι ότι καλύτερα είναι να αφήσω εσάς –όσους από εσάς συμμερίζεστε το όραμα μιας κοινής πατρίδας –να εκφράσετε της δικές σας σχετικές απόψεις.

    Ξέρω πως η αναφορά στα Υπουργεία και στις Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας ίσως να ενοχλήσουν. Ακόμη και αν δεν ενοχλούν εσάς, θα δώσουν τη δικαιολογία στους «απ’ εκεί» εραστές ενός «αιώνιου ΟΧΙ» να προτάξουν επιχειρήματα που θα αποσκοπούν στο να αποδυναμώσουν μια τέτοια κοινή προσπάθεια. Το ίδιο θα συνέβαινε και με τους αντίστοιχους, ανάξιους εραστές «απ’ εδώ» αν μιλούσα ευθαρσώς για «δικές σας αρμόδιες Αρχές». Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων επιχειρημάτων. Η Ευρώπη.

    Είναι γνωστό πως το




  • Ευρωπαϊκό Κεκτημένο θεωρείται ως να είναι «σε αναστολή» στην περιοχή όπου δικαιοδοσία έχουν τα τουρκικά στρατεύματα. Όμως, ΔΕΝ είναι στο πνεύμα της Ευρώπης να εμποδίζονται οι κάτοικοι αυτού του τόπου, ΕΚ και ΤΚ, όταν από κοινού προσπαθούν και επιτυγχάνουν την εφαρμογή του. Αυτή είναι η απάντηση. Η προστασία και η βοήθεια από μέρους της Ευρώπης μπορεί να κλείσει πολλά από τα στόματα των άτυχων «εραστών της διαίρεσης». Τουλάχιστον στη «απ’ εδώ πλευρά», η συχνότερη δικαιολογία τους είναι πως θέλουν «ευρωπαϊκή λύση του κυπριακού προβλήματος».



    Πίσω τώρα στο «εμείς».

    ΕΜΠΛΟΚΗ-ΔΙΑΧΥΣΗ

    Καμία από αυτές τις προσπάθειες δεν θα έχει αποτέλεσμα εάν δεν περιλαμβάνει την εμπλοκή των ιδιωτών σε βαθύτατα προσωπικό επίπεδο.

    Είσαι μέλος πολιτικού κόμματος; Σπρώξε την ηγεσία του προς τη σωστή κατεύθυνση. Εργάζεσαι στα ΜΜΕ; Κάνε τη δουλειά σου σωστά, ενημέρωσε τον κόσμο για αυτές τις δυνατότητες, βοήθα με δημοσιογραφική κάλυψη όσες προσπάθειες γίνουν σε αυτό το χώρο. Είσαι απλός πολίτης; Ζήτα από τις σχετικές υπηρεσίες να σε πληροφορήσουν για τα ερωτήματα που αναπτυχθήκαν πιο πάνω, ειδικά σε σχέση με θέματα κοινής εργοδότησης και ευρωπαϊκής επιχορήγησης… αλλά και του ίδιου του δικαιώματος πληροφόρησης.

    Είσαι νεαρός επιστήμονας; Ζήτα να μάθεις πως μπορείς να εμπλακείς σε κοινές προσπάθειες. Γνωρίζεις τη γλώσσα της «άλλης πλευράς»; Ρώτα για ευκαιρίες εργοδότησης στο χώρο πέριξ της Λήδρας. Είσαι νεαρός επιχειρηματίας; Άρπαξε την ευκαιρία και δοκίμασε την τύχη σου στο συγκεκριμένο χώρο, σε επιχειρηματικές προσπάθειες που θα απευθύνονται και στις δύο κοινότητες… τόσο σε σχέση με τους καταναλωτές αλλά πολύ περισσότερο ως προς τους εργαζόμενους.

    Έχεις την λογοτεχνία ως επάγγελμα ή χόμπι; Έλα σε επαφή με παρόμοιους σου… χρειαζόμαστε στην Λήδρας μια βιβλιοθήκη / ένα βιβλιοπωλείο που να ειδικεύεται στην κυπριακή (ΕΚ και ΤΚ) λογοτεχνία. Έχεις την τεχνολογία σαν επάγγελμα ή χόμπι; Ψάξε να δεις αν μπορεί να γίνει κάτι από κοινού με παρόμοιους σου κάπου εκεί κοντά. Είσαι μάγειρας / ιδιοκτήτης εστιατορίου; Θέλουμε εστιατόρια / ταβέρνες / καφέ σε εκείνο το χώρο που να απευθύνονται στις μαγειρικές/ γευστικές συνήθειες και των δύο κοινοτήτων.

    Παράγεις κάτι που μπορεί να θεωρηθεί «κυπριακό προϊόν»; Οι χώροι γύρω από τη Λήδρας και γύρω από τα παλιά τείχη προσφέρονται για από κοινού προώθηση αυτών των προϊόντων. Χειροτέχνες και αγρότες μπορούν –υπό την προστασία της Ε.Ε. –να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα μαζί.

    Είσαι αρχιτέκτονας / πολιτικός μηχανικός; Μπορείς να παράξεις ιδέες για από κοινού προσπάθειες σε σχέση με τα διατηρητέα κτίρια της περιοχής αλλά και με την καλυτέρευση της ζωής μας στην πόλη μας.

    Είναι «πιασμένα» τα κτίρια στην περιοχή από μεγαλοκαρχαρίες; Να ζητήσουμε να μάθουμε ποιοι είναι, να ασκήσουμε πιέσεις για να βοηθήσουν οι «αρμόδιες αρχές», να βρεθούν χώροι και να παραχθούν ευκαιρίες.

    Υπάρχουν ήδη τέτοιες επιχειρήσεις εκεί; Είσαι νέος που συχνάζει στα μπαράκια / καφέ / καφεστιατόρια της περιοχής; Να ζητήσουμε ως πελάτες αλλά και ως εργαζόμενοι να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, προς την δυνατότητα κοινής χρήσης και κοινής εργοδότησης. Δεν δέχονται; Διώχνουν τους «κακούς άλλους»; Να τους ονομάσουμε και να τους εγκαταλείψουμε. Μπορείς ως καταναλωτής αλλά και ως εργοδότης / εργοδοτούμενος να προσπαθήσεις … όσοι αντιτίθενται στο κοινό μας όραμα να εκτοπιστούν από τους χώρους όπου ΕΜΕΙΣ συχνάζουμε και να αντικατασταθούν από πιο πρόθυμους συμπατριώτες μας.

    Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες.

    Και δεν χρειάζεται να μείνουμε εκεί. Σιγά-σιγά, όταν στεριώσει αυτή η προσπάθεια στο κέντρο της πόλης μας… μπορούμε να πετύχουμε τη διάχυση του οράματος μας. Όχι για να πετύχουμε προσωπικό κέρδος… αλλά για να κάνουμε ζωντανή πράξη την συνύπαρξη.

    Ο συγκεκριμένος χώρος μπορεί να γίνει η αφετηρία για περαιτέρω ανάπτυξη μιας τέτοιας προσπάθειας και στην υπόλοιπη Κύπρο. Αν πετύχει εκεί… θα υπάρχει η αναγκαία βάση … και σε επίπεδο ανταγωνισμού… για να πετύχει και αλλού. Όσοι δεν γουστάρουν αυτή την προοπτική, δεν χρειάζεται να έρθουν αν δεν θέλουν. Όταν θα δυναμώσουμε θα έρθουμε να τους βρούμε εκεί που θα είναι.

    Τη σημασία όμως της προσπάθειας αυτής δεν θα τη βρει κανείς στο προσωπικό / εταιρικό κέρδος… αλλά στο ότι μια τέτοια διαδικασία θα μας αναγκάσει να εξερευνήσουμε ο ένας τον άλλο… και –αυτό είναι το πιο σημαντικό –να μάθουμε πώς να ζούμε μαζί.

    ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2

    Αυτή τη φορά απευθύνομαι προς τους αδελφούς ΕΚ. Ή τουλάχιστον προς αυτούς που ασπάζονται το όραμα μιας Ενωμένης Κύπρου. Δεν ξέρω αν είναι πολύ αργά για μια τέτοια προσπάθεια. Ξέρω όμως πως αν μια τέτοια προσπάθεια αποτύχει τώρα… θα επιστρέψουν δυνατότερες οι δυνάμεις που στην καρδιά τους και στα αυτιά τους αντηχεί ένα παντοτινό ΟΧΙ.

    Αυτά είχα υπόψη μου όταν είχα εκφράσει ανησυχίες για τον τρόπο που και οι δύο υποψήφιοι του δευτέρου γύρου στις πρόσφατες εκλογές απέτυχαν να περιορίσουν το ρόλο των δυνάμεων που –παραδοσιακά –απέφευγαν κάθε προσπάθεια τέτοιου είδους.

    Οι δυνάμεις αυτές ανέκαθεν –φανερά υ κρυφά –απεύχονταν την όποια πιθανότητα κοινής ζωής, κοινής προσπάθειας. Η σημασία της Λήδρας δεν βρίσκεται στο άνοιγμα καθαυτό… αλλά στο χώρο γύρω από αυτόν και στα όσα –από κοινού –μπορούμε να κάνουμε εκεί..

    Αν αυτά τα πράγματα δεν τα κάνουμε πράξεις τώρα… τότε τίποτα δεν έχει επιτευχθεί. Θα έχουμε ανοίξει απλώς μια τρύπα. Μια τρύπα στο νερό.
  • Labels: ,

    8 Comments:

    Blogger MonachusX2 said...

    Έχεις απόλυτο δίκαιο. Αν δεν τύχει σωστής αξιόποιησης αυτή η οπή, θα είναι απλώς άλλη μια τρύπα. Με ικανοποιεί η συγκυρία ότι δήμαρχος είναι ένας άνθρωπος που θέλω να πιστεύω ότι έχει όραμα. Αν την αφήσουν (το συμβούλιο και το κατεστημένο του δήμου που κληρονόμησε) θα μπορέσει μαζί με άλλους οραματιστές να προωθήσει όλα αυτά που λες. Και ακούγονται πολύ ωραία, είναι αλήθεια.

    22/3/08 08:05  
    Blogger Σταρχεία μου said...

    Είναι τυχαίο που οι θέσεις-κλειδιά για την επανένωση καλύφθηκαν σταδιακά από οραματιστές της; Έχω την εντύπωση ότι το ΑΚΕΛ μετά το 2004 έχει βάλει σε εφαρμογή ένα plan B για να διορθώσει τα λάθη του! Κινείται συντονισμένα προς αυτήν την κατεύθυνση με πολύ σταθερά βήματα. Αν βρισκόταν ακόμα ο Ζαμπέλας στη θέση της Μαύρου δε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα; Και μόνο αυτή η σκέψη με γεμίζει ελπίδες, διότι το ΑΚΕΛ είναι το μόνο κόμμα που διαχρονικά ακολουθούσε συμπαγή πολιτική επανένωσης.

    22/3/08 09:00  
    Blogger the Idiot Mouflon said...

    Δεν είναι όμως μόνο ο Δήμος που μπορεί να συνεισφέρει. Και εμείς, ως ιδιώτες ή από όποια θέση ο καθένας έχουμε ρόλο.

    Περιμένω να ακούσω και δικές σας ιδέες.

    22/3/08 11:48  
    Anonymous Anonymous said...

    Φίλε πολλά δυνατή η έκθεση ιδεών. Μόνο η χρήση πρώτου πληθυντικού εν λίο ατυχής.

    22/3/08 13:51  
    Anonymous Anonymous said...

    ilithio agrino mporoume me kapoio allo tropo na epikoinwnisoume mazi sou ektos apo comment? signwmi gia tin anonimia :)

    22/3/08 16:28  
    Blogger the Idiot Mouflon said...

    @Γιώργος

    Εγώ ξέρω σε ποιούς απευθύνομαι με το "εμείς"... εσύ τι ζόρι τραβάς;

    @Ανώνυμους

    Προς το παρόν όχι.

    22/3/08 18:58  
    Anonymous Anonymous said...

    ok.exis anaferthei 2 fores se comment se ena allo blog se ena melos tis oikogeneias mu, k ithela apla na su pw ena geia :)

    22/3/08 19:29  
    Anonymous Anonymous said...

    Κανένα ζόρι. Απλά διερωτούμαι αν οι "εμείς" που διδάσκουν και οι "εμείς" που πράττουν είναι δύο διακριτά σύνολα.

    24/3/08 11:51  

    Post a Comment

    << Home