MUFA TANGO
Απ' το σπίτι που με φιλοξένησε, κοιτάζοντας προς βορρά είδα τη θάλασσα της Μόρφου στα αριστερά και την άκρη του Πενταδακτύλου δεξιά.
Κάναμε ένα μικρό ταξιδάκι παίρνοντας κατεύθυνση προς τα «κάτω χωριά» σε εκείνη την πλευρά της οροσειράς. Είναι άλλη η αίσθηση άμα ατενίζεις από ψηλά προς εκείνες τις κατεχόμενες περιοχές που κείτονται μεταξύ Βυζακιάς και του κόλπου της Μόρφου. Μπορείς βέβαια τώρα, με τα οδοφράγματα ανοιχτά, να κάνεις «εξακρίβωση στοιχείων» μέσα από την άνεση του αυτοκινήτου σου. Η κάθοδος από ψηλά όμως σου επιτρέπει άλλη προοπτική και για το έδαφος… και για τον Άνθρωπο.
Ανακάλυψα όμως μια παράγκα!
Αποκαρδιώνεσαι λοιπόν και στρέφεις τη ματιά αλλού. Δυτικά. Προς γην ημι-καλλιεργημένη, ημι-ελεύθερη. Την κοιτάς, ακούγοντας τα διάφορα πτηνά και το ρυάκι που μουρμουρά λίγο πιο κάτω. Με την Γη και τον Ήλιο σαν σύμμαχους –και όχι σαν λόγους για παράπονο –και με προσοχή στον τρόπο που η βροχή μας αγγίζει …και το πώς εμείς την μεταφέρουμε εδώ κι’ εκεί… τούτη τη γη μπορούσαμε να την κάνουμε πάλι Μακάρια και γενναιόδωρη όπως ήταν η φύση της. Έστω και αν δεν έχουμε πλέον ένα Μακάριο.
Φαντάστηκες στους απέναντι λόφους πράματα και θάματα. Μικρές κοινότητες με βιοτέχνες και συναυλιακούς χώρους φιλικούς στο περιβάλλον, προσεγμένες οικοδομές, μετρημένους διαδρόμους για τον Άνθρωπο αλλά… χωρίς φόβο για την τεχνολογία …που σήμερα μπορεί με δορυφορικές να σου εξασφαλίσει τηλέφωνο, διαδίκτυο και τηλεόραση ακόμη κι’ αν η μάνα του διαβόλου χάνεται καθοδόν προς το σπίτι σου, που γεωθερμικά και αιολικά σου ετοιμάζει το μπάνιο και το φαγητό σου, που δεν σε αναγκάζει να ανεχτείς την πόλη ακόμη κι’ αν η δουλειά σου εξαρτάται από όσους ζουν σε αυτήν.
Τι να την κάνεις την TV τους δηλαδή… άμα με ψηλά τζάμια έχεις κάθε νύχτα πρώτο τραπέζι πίστα στο Χορό των Αστέρων –των πραγματικών που κλαίνε με τον καημό του Άσιμου και όχι των «reality». Να δεις που στο τέλος θα κουραστείς και με τ’ άστρα και θα στρέψεις πάλι το βλέμμα στα επίγεια. Ώσπου να μάθεις επιτέλους τι πάει να πει
Κι’ ήταν ο Ήλιος στις αρχές του Μαρτίου Παντοκράτορας.
Δύσκολα ανοίγει ο Κύπριος μονοπάτια μόνος του, πρέπει να είναι αδήριτη η ανάγκη. Όπως ο Λιμνίτης και η Οδός Λήδρας. Είναι τέτοια μυαλά που χωρίζουν "κέρδος μας" με "κέρδος τους" μα στο τέλος --χρόνια τώρα --μας μετατρέπουν σε υπαλλήλους υπηρεσιών για τουρίστες και υπαλλήλους «μεταπούληδων», ένας λαός που έμαθε να κινεί το χρήμα αλλά ξέχασε πως ο ίδιος να παράγει (πραγματικά να παράγει αγαθά, κουλτούρα, ζωή και όχι απλώς να παράγει χρήμα για να καταναλώνει τα αγαπημένα του εισαγόμενα ή αντιγραφόμενα, ρούχα "μάρκες", καλλιτέχνιδες και καλλιτέχνες, ομάδες, ιδεολογίες και παρατάξεις), που περιμένει λύσεις αλλά αδυνατεί να τις δοκιμάσει. Σε όλα μας, σχεδόν όλοι μας, έτσι είμαστε.
Τι δεξιά κι' αριστερά μάτια μου, κάτω στη Γη πρέπει να κοιτάει ο Άνθρωπος για να βρεί διόδους και για να φτάσει στ' άστρα.
Σκάσε και κολύμπα Αγρινό.
Ανεβαίνεις νότια-νοτιοδυτικά, απ’ τα Λαγουδερά αρπάζει στο βάθος το μάτι σου τη Δεσπόζουσα Λευκωσία.
Με Δεσπότες και Δεσποτάδες.
Με τα πλοκάμια τους, επίδοξους developers, να σου υποδεικνύουν γήπεδα γκολφ και πολυτελείς επαύλεις, μόδες και έπιπλα για τους πρωτευουσιάνους, κάρρα για μόστρα σε κεντρικές οδούς.
Φέρνεις σιγά-σιγά πίσω το βλέμμα σου, σαν να προσπαθείς να επαναφέρεις τη σκέψη σου σε ότι σε στηρίζει, στο χώμα που βρίσκεται κάτω από τα πόδια σου.
Να ‘χαμε μόνο το κουράγιο να δούμε πέραν από το πώς αρπάζουμε και ‘μεις κομμάτι απ’ την πίττα, να μην είχαμε ξεχάσει πως υπάρχει ζωή πέραν από τα πρωτοσέλιδα και πάνω από τα κεφάλια / κεφάλαια, να μας είχαν διδάξει καλά πως κάποια πράγματα δεν μπορεί να στα ικανοποιήσει καμία τράπεζα με όποιο από τα δανειοληπτικά της σχέδια.
Μία παραγωγή "Φάτε Μάτια Ψάρια".
(Φώτο με digital SONY DSC R1 και "απλή" NIKON F401, "πείραγμα" με σκανάρισμα και adobe photoshop.)
19 Comments:
To kypriako exei lithei... ke me ta miala pu kuvalame, prepei distixos na paradexto oti lithike ke arketa evnoika gia mas... Lipame pu to leo alla to pistevo.
Poly omorfo to keimeno su.
Kalhmera!
"η μόνιμη θέα ενός Πενταδάκτυλου τραβεστί με λαμπάκια"
ΧΑΧΑΧΑ
Σκάσε και κολύμπα Αγρινό... Εβίβα!
"...τέλος --χρόνια τώρα --μας μετατρέπουν σε υπαλλήλους υπηρεσιών για τουρίστες και υπαλλήλους «μεταπούληδων», ένας λαός που έμαθε να κινεί το χρήμα αλλά ξέχασε πως ο ίδιος να παράγει ".
Αυτή η φράση πρέπει καδρωθεί και να μπεί στη θέση της φωτογραφίας του Μακαρίου και του Παπαδόπουλλου στα γραφεία των υπουργών οικονομίας, γεωργίας, εμπορίου και βιομηχανίας.
Idiot mouflon η τύχη σε έκανε να σκέφτεσαι 25 χρόνια μπροστά από τους σύγχρονους σου. Ελπίζω ότι η παραξενιά αυτή της φύσης ΣΟΥ να μη σε κάνει να πονείς για αυτά που βλέπεις και που οι άλλοι θα δούν όταν θα γεράσουν, μα να χαίρεσαι τον ρόλον του πελλού που την πόρταν που η κοινωνία σου αναθέτει. Συνέχισε να τον παίζεις γιατί σε χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε. Να τον παίζεις και να τον χαίρεσαι γιατί είσαι ΩραίοS.
Ενεπνευσμένο label: "πιο καλή η ξενιτειά από σένα που δεν φτάνω...". Φυσικά μερικές φορές η μεγαλύτερη ξενιτειά εν μες τον τόπο σου.
"..τούτη τη γη μπορούσαμε να την κάνουμε πάλι Μακάρια και γενναιόδωρη όπως ήταν η φύση της."
Μακάρι να έβλεπαν όλοι τα πράγματα έτσι. Αλλά οι περισσότεροι δεν νοιάζονται καν. Κουρασμένος-ταλαιπωρημένος ο λαός σας.
Nobody's Feezix
Κι όπου γουστάρω πάω!
Και τρέχει ο άνεμος μπροστααααααα
τουντου τουρουρουρουρουρου τουντου τουρουρουρουρουρου
Τον Ήλιο ακολουθάω!
Κι ο μήνας έεεεεχει εννιάαααα.
Έεεειιι οοοοοοοοοοοοααααα
τουντου τουρουρουρουρουρου τουντου τουρουρουρουρουρου
Ουφ...
Άλλα fonts βγάζει με το ΙΕ και άλλα με το Firefox... Δεν πειράζει, γίνομαι διττός.
Λοιπόν...
@ΜηΧει...
Λατρεύω τους χαμένους αγώνες.
Καλησπέρα...
@Μ.
Εβίβα θκυό.
@Ανθρωποφόρο
Παρηορκάν στον άρρωστο ώσπου να φκει ή ψυσhή του. Πάντως ευχαριστώ.
Το συγκεκριμένο περί "μεταπούληδων" μου βγήκε σαν κραυγή απόγνωσης μετά από συζήτηση με τους οικοδεσπότες του χώρου που με φιλοξένησε... περί τρόπου ανεύρεσης κεφαλαίων και άλλα πολλά εμπριμέ.
@Βέριτυ
Ο Ξένος του Καμύ κατάντησα.
@Κανεις....
Μμμ... κάτι είπες;... σόρρυ, δεν άκουγα.
:-)
@Ψωνάρα
Α, καλά! Πότε θα ανοίξεις μουσική σκηνή στη Λευκωσία να κλείσεις την Αυλαία; Μπασίστα πάντως βρίσκεις.
Πολλά ξέρεις εσύ...
... πρέπει να πεθάνεις!
:Ρ
Εν οίδα ότι ουδέν οίδα... αλλά τι σκατά λέω...
Ο παλιόγερος με το κόπυραϊτ για το άνωθεν έτσι τους τα λεγε μα πάλι τον ποτίσανε φαρμάκι...
Έχετε γειαααα βρυσούουουλλλεεεεεςςςς
Kalhmera :)
Πηλάλαγε το αγρινόμου;
Πρόσφατα... τώρα κουτουλάω τοίχους στο Nicosia...
Ψες είδα τον Θανάση Παπακωνσταντίνου... αλλά γαμώτο δεν μπόρεσα να το απολαύσω, δεν έχουμε σωστούς χώρους για τέτοια μουσική.
Το κακό θα ναι σαν αρχίσεις να τους μιλάς και το τρομακτικό σαν αρχίσουν να σου απαντάνε.
Αστειάκι πριν το σου κου!
Μην νομίζεις οτι κι εδώ είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα όσον αφορά στον ήχο και στους χώρους.
Αλλά φαντάζομαι πως θα ταν ωραία πολύ!
Φιλιά ρε!
Πάντως η αυλαία έχει και τον πάνω όροφο, άμα γουστάρεις....προχτές που πήγαμε είχε γίνει της τρελής από πάνω, με εμένα να έχω πάρει την μία κολώνα αγκαλιά, και την Ελένη, αυτή που τρέχει το dna, να έχει ξεσκιστεί στο pogo.
Πάντως όλα τα λεφτά ήταν ο Μπαντούκ στον Πεχλιβανή
"You can take me, but you cant take my bumhole!"
και η ανδρομέδα...μόνος, με το μαντολίνο
Όσο για τους συναυλιακούς χώρους....άστα.....αλλά κατ’ αρχήν δεν υπάρχει και ανάλογο συναυλιακό κοινό....η αυλαία και το ΄ρεντ, ή το εναλλάξ, λόγου χάρη, είτε σε ροκ συναυλία, είτε σε έντεχνα, είτε και με σκυλάδες, σαν να πηγαίνεις σε ελληνάδικο είναι...με τραπέζια, μετρ, και ελάχιστο χώρο για να χωρέψεις (btw τουλάχιστον στην αυλαία υπάρχει ένας ηχολίπτης που ξέρει που πανε τα τέσσερα, εν αντιθέσει με τα άλλα μαγαζιά (ας πούμε αυτός του red είναι για πολλά χαστούκια))
Άσε που κανείς δεν κατάλαβε το ντιμπέιτ μου για τα εξάρχεια....
@Zappa
Στην Αυλαία -πρώτα απ' όλα -έχουν κονσόλα με όρχεις. Όμως στου Θ.Π. και στου Μάλαμα δεν κατάφεραν εκείνο τον ανοιχτό, ατμοσφαιρικό ήχο που χρειάζονται τέτοιου είδους καλλιτέχνες (πρόπερσι στο ΤΡΕΝΟ με τον Θ.Π. τα κατάφεραν μια χαρά από ότι μου είπαν φίλοι που πήγαν).
Φταίωε βέβαια και η διαμόρφωση του χώρου μαζί με τα υλικά της οικοδομής. Πάντως εγώ έπιανα πολύ ήχο απ τα ΡΑ (ήμουν μπροστά & δεξιά
της σκηνής αλλά έκανα και τους γύρους μου) και πολύ λίγο από περιφερειακά.
Για χορό, άσε. Ενώ λογικά πρέπει να αφήνεις ένα μικρό διάδρομο μπροστά στη σκηνή για να περνά ο κόσμος και για χορό... εδώ σκέφτονται "μείον 3-4 τραπεζάκια σημαίνει μείον Χ λίρες => αποκλείεται".
Και τι να χορέψουμε οι ξενέρωτοι Κυπραίοι που αν δεν είμαστε σίγουροι πως "είμαστεν τέλειοι" γιατί πήγαμε στη σχολή χορού και μάθαμε τα βήματα... δεν τολμάμε να εκφραστούμε μπας και μας την πουν.
Δεν ξέρω, ίσως να μου φταίγαν και οι άνθρωποι στο κοινό. Με ξενέρωσαν. Πάνε για το "event" και όχι για την ψυχή τους (ο Θ.Π κάτι είπε για το μουρμουρητό αν θυμάσαι.... Κατάλαβες πως εκείνη την ώρα έκανε ίντρο / σόλο και θα έπρεπε να ΣΚΑΣΟΥΜΕ λίγο ή δεν έδωσες σημασία;)
Plus, στην Αυλαία πλέον νοιώθω πως απλώς είναι μια μηχανή που κόφκει λίρες... και στο λέω Ζαρρα, έχω δεις όλους τους ντόπιους "αστέρες" τους συγκεκριμένου μαγαζιού απο το 89 και μετά σε όλους τους χώρους που παίξαν. Φοβάμαι πως δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν πια.
Βέβαια φταίω και γω που δεν το απόλαυσα γιατι πήγα μόνο μισή ώρα πριν να αρχίσει η συναυλία και έτσι δεν βρήκα χώρο στο μπάρ ν 'αγιάσω. Άμα κάτσω στο μπαρ περνάω καλά ακόμη και με τον Τζίμη Μαυρομάτη. Άμα δεν κάτσω στο μπαρ "φκάλλω τζιέρατα τζιαι ουρά".
Το Ρεντ χέστο. Μόνο η Ίνα αξίζει εκεί :-) .
@Sorry_Girl
Μπου!
ina????H mpargouman me to konto mali pou thn blepoume pou kai pou me ton typo ths anexitylon?????
Btw, o Jimis einai terastia pswnara.......akoma na katalabw pws ton ebalan na anoiksei to live twn sepultura.....
telika mono treis mpantes aksizoun edw
Johny and the Liars
Blue Project
OS
Ο Τζίμης με τους Αρμαγεδώνες παίζουν support γιατί είναι το γηραιότερο μέταλ συγκρότημα της Νήσου Κύπρου. (Εγώ τους πρωτοείδα το 89, έχω και τον πρώτο τους δίσκο με το όνομα μου στις αφιερώσεις... ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΕ).
Οι κουφογόηδες (snakehcarmer) νομίζω βάρεσαν διάλυση και ούτως ή άλλως δεν πολυκολλάνε στο πρόγραμμα... οι υπόλοιποι "παλιοί" δεν υπάρχουν πλέον.
Οι Johny and the Liars είναι 1) πράγματι Liars γιατί ο Johny έφυγε (έτσι μου είπε ο αδελφός του)... 2)καλοί για την πλάκα.. αλλά και το αστείο άμα επαναλαμβάνεται καταντά βαρετό.
Τους άλλους πιθανόν να τους είδα μα δεν έδωσα σημασία.
Όπως και να 'χει... ούτε και οι sepultura είναι αυτό που ήταν κάποτε... Έχω χάσει και το Schizophrenia που είχα σε πρώτη κόπια Roadrunner ... οπότε δεν μπορεί να μου το υπογράψει κανένα παλιό μέλος να πάρει αξία και να το πουλήσω στο e-bay...
Θα πάω μόνο για να δω φίλους ραμολιμέντα και αν είμαι τυχερός ... θα πεθάνω με σπασμένο σβέρκο μετά από απόπειρα για stage-diving...
Έντιμος Θάνατος!
Kalhmera... olh mera :)
Post a Comment
<< Home