Γριά Ελευθερία

Τι έγινε;
Χάσαμε ομαδικά μερικά επεισόδια
και το σήριαλ μας πιάνει
εξ απροόπτου;

Σαν πρωτοπόρα σειρά του κ. Τσιάκκα
με ειδύλλια σε λανθάνουσα,
τα Όργανα να είναι απλώς περαστικά
από την κακόφημη περιοχή
και να μην ξέρουν
πως ακριβώς να συλλάβουν
γιατί μπορεί να πιάσουν και παιδί
από καλή οικογένεια νομοταγών
Ελλήνων ορθοδόξων.

Είναι πρόβλημα κοινωνικό
και ο σκηνοθέτης πρέπει
να ποιήσει ήθος.
Προπάντων!

Για καλλιτεχνικές κριτικές, στης

πολυμήχανης Δρακούνας.

***

Ας μιλήσουμε σοβαρά. Ούτε για τις φερόμενες χρήσεις ουσιών, ούτε για τη φύση της street-party–αντιρατσιστικό-συνονθύλευμα εκδήλωσης που κατέληξε
σύγκρουση εν οργάνοις.

Η πολιτικοκοινωνική χροιά της όλης υπόθεσης είναι βεβαίως χρήσιμη, σαν υποκατάστατο ζάχαρης για να γλυκάνει ένας
παράξενος καφές που όλο μας κοιμίζει.

Το πλάνο άλλωστε είναι στημένο από καιρό.
Τον καφέ
θα τον πιούμε,
με ζάχαρη ή χωρίς.

Πότε σταμάτησαν άλλωστε τα ΜΜΕ να μας μπουκώνουν τις συνοδευτικές καραμελίτσες κλισέ;
Κλισέ για «νεανική παραβατικότητα» (παραδοχή δηλαδή της αποτυχίας του συστήματος που μεγαλώνει αυτά τα παιδιά),
κλισέ για «άνοδο της εγκληματικότητας» (παραδοχή –τουλάχιστον –ανικανότητας τον Οργάνων),
κλισέ για «αλλοίωση του χαρακτήρα της πόλης μας» (παραδοχή του ότι δεν θεωρούμε μέρος της πόλης αυτής όλους τους κατοίκους της αλλά μόνο τους «δικούς»).

Ξέρετε τι είστε ρε;
Μέσα Μαζικής Εξαγρίωσης
(για να παραφράσουμε τον Πανούση).
Και αντικοινωνικοί.
Αυτό είστε.

Συστηματικά τα ΜΜΕ μπογιατίζουν τους νέους ημεδαπούς αλλά και τους αλλοδαπούς που συχνάζουν στο κέντρο της μοιρασμένης πόλης με πάσης φύσεως χρωστικές.
Αλήτες, παράνομοι, αναρχικά φρικιά, χασικλήδες, πρεζόνια, ανεύθυνοι, ακαμάτηδες, τα πάντα όλα μεγάλε!

Για να πετύχουν τι;
Ώσπου στο τέλος βρε κουτορνίθια
να πιστέψουν οι ίδιοι την παραμύθα σας
και να μας προκύψουν τίποτα «Σέχτες»,
ευκατάστατοι φοιτητές
με τον Κουφοντίνα αφίσα στο δωμάτιο
αντί την Βανδή και τότε…
τότε να δω ποιος από σας
θα βγει να πει «μαλακία κάναμε».

Ε, ρε Παρίσι που μας αξίζει.

Και ερωτώ…

Όλοι εμείς …τόσο καιρό… τι βλέπαμε;

Πρώτα η συνεχής εγκατάλειψη της περιοχής έσπρωχνε τις τιμές κάτω … τόσο κάτω που έγιναν «προσιτές» για «ανεπιθύμητους» -ως κατοίκους –αλλά και για μαγαζιά / υπηρεσίες που σε αυτούς απευθύνονται.

Μετά οι τιμές έγιναν ιδανικές για να πάρουν «τα σωστά άτομα» την ιδιοκτησία των γύρω χώρων. Άνοιξαν κάτι τις εδώ κι’ εκεί μα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν προσφέρεται για μπίζνες.

Ε, τώρα ήγγικεν η ώρα της αξιο-ποίησης.
Της επί χρήμασι Ποίησης των Άξιων.
Μόνο αυτών όμως, ε;

Τα παράπονα μας στον Λέλλο.

Να ρωτήσω ξανά.

Όλοι εμείς …τόσο καιρό… τι βλέπαμε;

.
.
.
.
.

Κού-κου !

.
.
.
.
.

Τι την φτιάχνουν την πλατεία ρε;

Για «τα μαυρούθκια»;

Φανερωμένη;

Ποια Φανερωμένη;

Ελευθερία!
Να επεκταθεί η γραμμή Γρ. Διγενή, Μακαρίου…

…κοίτα σύμπτωση, για τις οδούς μιλάω, ε;

Να επεκταθούν μέσω Πλατείας Ελευθερίας εντός των τειχών… να αναπνεύσουν επιτέλους και εκείνα τα έρημα σοκάκια πέριξ των Λήδρας και Ονασαγόρου.

Να βλέπουν και κάποια διαφορά όσοι κακοί τουρίστες περνάν το οδόφραγμα βρε παιδί μου, μη μας περάσουν για ίδιους με τους «άλλους»…

«Να δώσουμε νέα πνοή στην πόλη μας» καλέ!

Ποιώντας Άξιους.

Και εσείς μου τους παρεξηγήσατε.

Αναγκαστική παρακολούθηση
κυπριακής σειράς
επί 12ήμερον
παλιόπαιδα
και άντε στα δωμάτια σας τώρα, ε;

***

Που ξανακούστηκε να σμίγουν στους ίδιους χώρους
αλλοδαποί, ντόπιοι και ημίαιμοι,
παιδιά μεγαλοαστών επιχειρηματιών και πολιτικών
με παιδιά από οικογένειες κοινών θνητών,
μικτές και διαλυμένες,
άτομα αμφίβολης ποιότητας
με την ανίερη ικανότητα
να μπορούν να χαρούν και να διασκεδάσουν
έξω από τα καταστήματα-αλυσίδες
που αυτόβουλα φοράμε οι υπόλοιποι;

Να διωχτούν οι μεν,

να επανέλθουν σε τάξη οι δε,

να γίνεται η δουλειά σωστά.

Μα επιτρέπεται να μας προσφέρουν μαγαζιά – γνωστές μάρκες και εμείς να αφήσουμε να τα κατακλύσουν οι ξένοι;
Τι το περάσαμε εδώ.
Αγία Νάπα;

Τα είδη των μαγαζιών για τα οποία δεν έχουν χρήση οι διάφοροι απόκληροι και…
και που ακόμη και γόνοι του πολιτικοκοινωνικού μας κατεστημένου μπορεί να σνομπάρουν σε στιγμές υπαρξιακής κρίσης.

Αυτά μας τάζουν και εμείς θέλουμε να τα χαρίσουμε;
Απαράδεχτο!

Τα είδη μαγαζιών όπου οι αλλοδαποί το πολύ να μπαίνουν ως υπάλληλοι. Οι μελαψοί πίσω στην κουζίνα να μην ενοχλούν, οι ξανθές με ραμμένο χαμόγελο να σερβίρουν και… για τις δύσκολες περιπτώσεις ρίχνουμε ξανθούς ιππότες με γαλανά μάτι σαν φρούτο εξωτικό στο τραπέζι μας.
Α, να ξέρουν και ελληνικά, ε;

***

Για τους ξένους θα τα κάνανε όλα αυτά μάτια μου;

Όοοοοχχχχιιιι…

Για σένα πασά μου.

Αλλά όχι με εσένα.

Αν μείνει χώρος κάτω από καμιά γέφυρα,
του βολεύουμε τους παρακατιανούς, μην έχεις έγνοια.
Εκεί θα είναι αλλά εμείς δεν θα τους βλέπουμε,
θα περνάμε από πάνω.
Τηλεόραση δεν βλέπεις καλέ μου;
Τι; Ίντερνετ;
Θα ΄χει και τέτοιο.

Για εσένα και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα.

Έχουμε κρίση, δεν άκουσες;

Έ. Άμα έχει κρίση …
«κάποιος πρέπει πληρώνει».
Εσύ..
.
.
.
.
.
.
.

(Για σένα άγγελε μου θα βγω στο Γολγοθά,
να κάνω συναυλία με γυφτολαϊκά…)

.
.
.
.
.
.
.
Να μην ανησυχήσει κανείς όμως.
Τις δε δημοσκοπήσεις
που παρουσιάζουν
ως ρατσιστές και ξενοφοβικούς
τους κατοίκους της Νήσου των Αγίων
να τις αγνοήσετε.

Στα λόγια
όλοι μπορούν να γίνουν υπερβολικοί.
Στην πράξη όμως
αυξάνεται η πιθανότητα
να κωλώσεις.

Σοβαρά.

Θέλουν οι Κύπριοι να διώξουν τους ξένους;

Παραμύθια.

Έχω και αποδείξεις.

Σαν αυτές του Παππού Ασερά

…
που έχει το θράσος
«να μας κρίνει εκ του ασφαλούς,
εκ της αλλοδαπής μάλιστα»!
Σαν δεν ντρέπεται…

Φωτογραφίες που τις τράβηξε φίλος
…οργανοπαίχτης στο επάγγελμα.
«Που μωρόν ως το τέλος… με τη ‘μαυρού’ δίπλα μας».

Ορίστε,
τους εμπιστευόμαστε ότι πολυτιμότερο,
τα τιμημένα γηρατειά,
τα περήφανα νιάτα.

Δείξτε τους τέτοιες φώτο και ρωτάτε μετά...

Ποιός θα σπρώχνει τη Γριά ρε;

Εσύ;

Εγώ;


Α, όχι!

***

Μόνο… να… τους μη Άξιους
–αλλοδαπούς και ημεδαπούς –
να μην τους βλέπουμε ελεύθερους
σε χώρους που προορίζονται
για τα ψώνια μας ή
για να πίνουμε
το Φραπέ με Χρυσόσκονη.

Τέτοια δεν βάζουν;
Όχι, ε;
Ε, με τέτοιες τιμές νόμισα…

Τα φεστιβάλ διαφορετικότητας και λοιπά,
ας μείνουν.
Να χαίρονται οι απροσάρμοστοι πως κάτι γίνεται,
να τα βλέπουν οι φιλήσυχοι πολίτες
και να σταυροκοπιούνται.

Να μην ενθαρρύνουν όμως καμιά κίνηση,
να μην παράγουν καμιά διαφορο-ποίηση.

Να παραμένουν όλοι στις θέσεις τους,
στις θέσεις αντιπαράταξης.

Δεν μπορεί,
όλο και κάποιος θερμόαιμος θα βρεθεί,
κάποιος που επιδιώκει τη σύγκρουση και έτσι
…όποτε χρειαστεί…
εύκολα μπορεί να επιβληθεί
εκείνη ακριβώς η εικόνα
που ΠΡΕΠΕΙ ο καθένας
να κουβαλά μες το κεφάλι του.

Φτάνει να μην προκύψει καμιά ουσιαστική αλλαγή στα μυαλά μας.
Ή στις ζωές μας.
Να φτιάχνουμε συνάξεις αλληλεγγύης
αλλά
να μην καταφέρνουμε οι αλλοδαποί
να έχουν δικές τους οδούς
(αντιπροσώπευσης και οργάνωσης
πέραν από τις παραδοσιακές
«μαφίες» της κάθε χώρας προέλευσης).

Να πέφτουν τα ευρουδάκια
αλλά να μην μας λερώσουν κιόλας.

Να υπάρχει τάξη και ασφάλεια
αλλά μόνο τόση ώστε
να είναι αναγκαία περισσότερη.

Να εφαρμόζεται ο Νόμος
αλλά να θεωρεί το Όργανο
απολύτως φυσιολογική την άποψη
πως
«άμα με βρίζει ο μιτσής, ο μπάσταρτος
… εν’να μεν του την αρπουλάρω;»

Να ωρυόμαστε για το πρόβλημα
των ναρκωτικών και της παραβατικότητας
αλλά να μην μιλάμε ποτέ
για τα «δικά μας» παιδιά
που κάνουν χρήση,
είτε νόμιμης… είτε παράνομης θολούρας.

Να έχουμε το ένα πόδι
σε χωράφια εναλλακτικά και προοδευτικότατα
αλλά…
το άλλο πόδι
να το παρκάρουμε σε χωράφια
νοικιασμένα
από την πανάγαθη Εκκλησία.

Να αγκαλιάζουμε τον «άλλο» στις συνάξεις
μα …
να θάβουμε ζωντανό
τον «άλλο» μέσα μας
σε χώρους «καθαρούς» από μιάσματα.

Να πονάμε με την δυστυχία
των συνανθρώπων μας
αλλά
να σπρώχνει άλλος τη Γριά.

Κι’ αν είσαι μισθωτός / εισοδηματίας / εργάτης / άεργος / νοικοκυραίος / με μποέμικη ψυχή και παλαβές ιδέες περί του τι εστί Ελευθερία, να βγάλεις και εσύ το σκασμό.

Δεν πα να ‘χεις πτυχία σε όλες τις επιστήμες που αφορούν τα μωρά / τους ηλικιωμένους.
Δεν σε προορίζουμε για τέτοια εσένα Άρχοντα!
Άμα σου δώσουμε τον ίδιο μισθό
θα σκάσεις
και θα παρατήσεις την γριά
έξω από το καφέ της αρεσκείας σου.

Μουγκαφών λοιπόν γιατί μπορεί αύριο να αναγκαστούμε να σπρώξουμε εμείς.

Θα μας δείξουν πως ακριβώς τη θέλουμε την Ελευθερία ρε!

ΥΓ.: Όπου βλέπετε την αιωρούμενη κουκίδα
(μεγάλη και στη μέση της γραμμής)
στην αρχή της πρότασης
έχει σύνδεσμο.

Ο σύνδεσμος "Κού-κου" είναι για την διαδικτυακή κάμερα
που βλέπει προς Πλατεία Ελευθερίας,
όπως την προσφέρει η i-choice στην ιστοσελίδα της
( http://www.i-choice.com.cy/home ).
Μια κοινωνική προσφοράγια τους απόδημους μας.
Να βλέπουν και να θυμούνται γιατί έφυγαν.
Αγγούρια. Μάλλον πρέπει να έχεις
ADSL σύνδεση στο διαδίκτυο
με CytaNet μέσω της i-choice
για να λειτουργεί και
κατάλληλο plug-in αν έχεις firefox.
Oh well.