IN MEMORY

(Περιληπτικά)

24 Μαΐου 2005, Νήσος των Ποθκιάντραπων.

Κ. Χριστοδουλίδη.

Σας άκουσα να παραπονιέστε για το μονοπώλιο στην έκφραση απόψεων σε ότι αφορά τη στάση του ΑΚΕΛ στις επερχόμενες προεδρικές. Στην προσπάθεια σας να υποστηρίξετε την υποψηφιότητα τΑΣΣΟΥ, επικαλεστήκατε κομματικό και πατριωτικό καθήκον για να αιτιολογήσετε την «εκτός κόμματος» έκφραση απόψεων.

Για όνομα του Λένιν κ. Χριστοδουλίδη, δεν ντραπήκατε να το πείτε αυτό;

Ήθελα να σας γράψω πολλά … με «μυστικά και ντοκουμέντα» …μα 1) είναι κρίμα να σπαταλάμε άδικα το χρόνο της επαγρύπνησης, έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάνει (στα βραχέα) και 2) σιγά μην χαλάσω τη μέρα μου με φυσιογνωμίες αόρατες.

Θα σας υπενθυμίσω μόνο την απόφαση δικαστηρίου (εργατικών διαφορών) Αρ. Υποθ. 159/94, της 6ης Ιουνίου 95 που αφορούσε την απόλυση ως "πλεονάζων προσωπικό" ενός–μακαρίτη σήμερα –πολιτικού συντάκτη της «Χαραυγής» στην ηλικία των 53 ετών. Τούτος ο Άνθρωπος ήταν μετριοπαθής στις απόψεις του και στον τρόπο έκφρασης τους αλλά με ακράδαντη επιμονή σε όσα θεωρούσε ηθικώς ορθά και στο δικαίωμα του να τα εκφράσει, ηλίθια ρομαντικός και έντιμος.

Επίσης να σας θυμίσω την -ενώπιον του Ανωτάτου -«Έφεση δι’ Υπομνήματος Αρ. 307» της 27ης Σεπτεμβρίου 1996, που τον δικαίωσε τελεσίδικα. Εκείνη ήταν η μοναδική μέρα μετά από πάρα πολύ καιρό που είδα αυτό τον άνθρωπο να χαμογελά ολόψυχα. Ήταν επίσης και η τελευταία.

Πέστε μου κύριε Χριστοδουλίδη, εσείς πως αντιδράσατε όταν τη περίοδο 86-93 στελέχη του ΑΚΕΛ κυνηγήθηκαν, συκοφαντήθηκαν, αποκεφαλιστήκαν πολιτικά και επαγγελματικά, καταστράφηκαν οικονομικά και ψυχολογικά από το ίδιο τους «το κόμμα» … ακριβώς επειδή εξέφρασαν την άποψη τους και άσκησαν κριτική ΕΝΤΟΣ;

Κ. Χριστοδουλίδη… έχετε απόλυτο δίκαιο όταν λέτε πως πρέπει να γίνεται διάλογος και να ακούγονται «άλλες φωνές» και εντός και εκτός «του κόμματος». Άλλωστε, το ποιόν του ανθρώπου δεν μειώνει τη δύναμη των επιχειρημάτων του.

Ούτε βέβαια με απασχολεί το θέμα τΑΣΣΟΣ ή Δημήτρης μου, Δημήτρης μου. Το ίδιο ΧΧΧ είναι. Το μόνο που ενδιαφέρει την ηγεσία σας είναι να καταφέρει –ασχέτως του όποιου εκλογικού αποτελέσματος –να παραμείνει στην εξουσία «του κόμματος» … όπως αρμόζει σε όλα τα καθωσπρέπει σταλινικά απολιθώματα.

Αυτό που με ενδιαφέρει να καταλάβω είναι το πως εσείς βρήκατε το θράσος να διαμαρτυρηθείτε για την «ελευθερία της έκφρασης» μετά από τις τόσες «συντροφικές», πισώπλατες μαχαιριές που έχετε στο ενεργητικό σας.

Για όνομα του Μαρξ κ.
Χριστοδουλίδη (του

Groucho Marx

ίσως, του Κάρολου
αποκλείεται), δεν
ντρέπεστε καθόλου;