Α-ΛΟΓΟ-ΛΑΛΙΕΣ
σαν αυτιστικό.
Ώσπου ανεβαίνεις στην ταράτσα και αντί να λαλείς,
ΛΑΣΣΕΙΣ

Πάντως, άμα ανέβεις σε ταράτσα … αντιλαμβάνεσαι τη διαφορά μεταξύ μιας γραμμής παροχής ηλεκτρισμού και ενός πλέγματος. «Μα(ν)τ(ρ)ωμένα ηλεκτρικά τα ηλεκτρικά μας πρόβατα κύριε • P. K. Dick».
Λέω λοιπόν σήμερα να σας στείλω λίγο στα βουνά, να βλέπετε εμάς τους υπόλοιπους αφ’ υψηλού.
Αναρωτιέμαι, άμα ανεβείς σε βουνό … σου δίνει αυτό δικαίωμα σε σύμπλεγμα ανωτερότητας; Συνεχώς σκέφτομαι ένα ψηλό παιδί με μακρύ μαλλί –αρχές δεκαετίας του 90 ίσως –να τραγουδά δίπλα στα τείχη της Πύλης, «…αφέντη πάω στο Βορρά, να προσκυνήσω τα Βουνά». Και ένα κοινό να μην ξέρει αν αναφέρεται στο «Κυπριακό» ή σε μια ερμηνεία της ζωής των σκλάβων στον Αμερικάνικο Νότο.
Πφφφφφφφφ…




Απ’ τη συναυλία των γερασμένων ποζεράδων προσπαθώ να ξεγλιστρήσω προς οικείες ποτίστρες μα δεν τα καταφέρνω. Τώρα … με μια γρίπη στη φαρέτρα θα γίνω
καβαλάρης ά-λογος και θα γυρέψω καταφύγιο αλλού.


ΥΓ.:
ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ
Oh, bam-bam!
Bum bum,
oh, bummer!
Oh, bum-bum!
Bam bam,
oh, bummer!
Labels: FMP, ΚΑΚΟ-ΠΟΙΗΣΗ, ΞΕΝΙΤΕΊΑ