Hello Africa, tell me how ya doin'

Τότε εγώ του είπα:
«Δεν είδα τίποτε, Μπορώ σε παρακαλώ να την δω
από πιο κοντά για να διαπιστώσω
ότι όντως είσαι αστυνομικός;»
Τότε εκείνος κατά την άποψη μου
(το τζάμι μου ήταν ανοικτό)
μου φάνηκε ότι ίσως να εκνευρίστηκε κάπως
εκείνος ο άνθρωπος και μου είπε:
«Θέλεις να σου την καδρώσω κιόλας;»

(Απόσπασμα από τη μαρτυρία του ενός φοιτητή)

This song is dedicated to the people of Africa

SweMix, gimme some drums!

Από την αρχή της υπόθεσης του ξυλοδαρμού των δύο φοιτητών
μπήκε σε λειτουργία το Δ.Α.Δ.Φ.
(Δίκτυο Αποπροσανατολισμού και Διάδοσης Φημολογιών)
το οποίο συχνά έτυχε χρήσης ΚΑΙ από την Αστυνομία μας
αλλά και από άλλους
–θεσμικούς ή μη –
παράγοντες της κοινωνίας μας.
Πέραν από τις φήμες, δουλειά του είναι
και η ενίσχυση/διατήρηση τάσεων και νοοτροπιών.

Τούτο το δίκτυο και τα αποτελέσματα της δουλειάς του
θα τα συναντήσετε στα ταξί, στα καφενεία, στα μπούκικα,
στα κομμωτήρια, στις ταβέρνες και τα καπηλειά, στο γήπεδο…
αλλά και στα ίδια σας τα σπίτια μέσω της τηλοψίας.
Είναι παντού!

Τούτο το δίκτυο είναι ότι απόμεινε
από το δίκτυο εκείνων που στη δεκαετία του 60
«διοικούσαν» τα ΕθνιΚΑΦΡΟνα Σωματεία,
τα ΘΟΙ και τις Ενώσεις Νέων,
οργανισμούς δηλαδή που πέραν
του θεάρεστου τους έργου
είχαν σαν πρώτιστο σκοπό τη σπίλωση ατόμων,
τον έλεγχο της κοινής γνώμης
και τη διατήρηση νοοτροπιών που βόλευαν τους κρατούντες.

Τούτο το δίκτυο υπάρχει ακόμα
και τη χρησιμότητα του μπορείτε να την αντιληφτείτε
με τα παρακάτω παραδείγματα…

Γίνετε φόνος «νονού της νύκτας»
και μισή μόλις ώρα από το φονικό
όοοοοολα τα κανάλια μεταδίδουν
την πληροφορία ότι
«ο φόνος έγινε από επαγγελματίες
και δύσκολα θα βρεθούν».

Αμέσως μετά αρχίζει η λειτουργία του δικτύου
με πληροφορίες τύπου
«τούτον έφαν τον ο Τάδε ή ο Δείνα
γιατί τσακώθηκαν στη μοιρασιά / είχαν αντικρουόμενα συμφέροντα, κλπ.».
Το ότι στο φονικό εμπλέκονται άνθρωποι
που το δίκτυο θεωρεί «δικούς»
είναι κακή σκέψη και πρέπει
να την αποβάλετε αμέσως από τα μυαλουδάκια σας.

Σε άλλες περιπτώσεις,
μέλη της ίδιας της αστυνομίας
σέρνουν πρώτοι το χορό
με δηλώσεις από τα κανάλια μας όπως…
«είναι οι φονιάδες των φονιάδων»
(ναι, καλά θυμάστε, έτσι καθάρισαν διάφορες υποθέσεις
που τις συνέδεσαν με τη δολοφονία Θεόφιλου Γεωργιάδη),
«η Τάδε βομβιστική υπόθεση είχε αλεύρι
στη βόμβα και ο θάνατος του Δείνα,
που έσκασε βόμβα με αλεύρι μέσα στα χέρια του,
κλείνει και τις άλλες υποθέσεις».

Στη συνέχεια το δίκτυο διαδίδει
ποικιλόμορφες εκδοχές της ίδιας ιστορίας
για να γίνει η ατμόσφαιρα πιο νεφελώδης
και από μια έρημο σε αμμοθύελλα.

Hello Nigeria! That's my motherland

Πολύ πριν τη δημοσιοποίηση του επίμαχου «βίντεο», το δίκτυο τέθηκε σε λειτουργία για να πεισθεί η κοινή γνώμη ότι οι εμπλεκόμενοι φοιτητές «ήταν μεθυσμένοι, εβουρούσαν όπως τους πελλούς, εν’ χασικλήδες, εν παλιόπαιδα, εβρίζαν».

Η συντηρητική μερίδα της κυπριακής κοινωνίας εύκολα πείθεται από τέτοια «επιχειρήματα» και δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί το αυτονόητο. Στη προκειμένη περίπτωση όντως τα παιδιά είχαν υπερβεί το όριο αλκοόλ αλλά το ότι έτρεχαν διαψεύδεται από τα ίδια τα γεγονότα της υπόθεσης.

Σε δρόμο με κυρτώματα και κατευθυνόμενοι προς στροφή, πόσο αλήθεια να έτρεχαν; Όμως, όλα αυτά καμία απολύτως σημασία δεν έχουν.

Ακόμη και αν είναι αληθινά όλα όσα καταλογίζονται στους δύο νεαρούς, τίποτα από αυτά δεν δικαιολογεί παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

I just came straight off the jungle

Παύση.

Αναλογιστείτε τώρα
όλες εκείνες τις υποθέσεις όπου
πολίτες-ύποπτοι παραπονέθηκαν
για ξυλοδαρμό από όργανα.

Κάθε φορά που οι παραπονούμενοι
είναι όντως ένοχοι κάποιου αδικήματος
(κατοχή ναρκωτικών,
συμμετοχή σε ληστεία,
σοβαρή παραβίαση οδικών κανόνων, κλπ.)
όλοι, ΜΑ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, συναινούμε
…είτε δια της συμπαράστασης
(«καλά να τους κάμουν»),
είτε δια της σιωπής…
στη συνήθη κατάληξη τέτοιων υποθέσεων.

Κουκούλωμα;

Συλλογικό.

Το δίκτυο είναι ζωντανό, το δίκτυο είμαστε ΚΑΙ εμείς.

The Mandika tribe,
the Hausa tribe,
the Fulani tribe,
The Gooya tribe,
The Zulu tribe,
Mi no live in a house,
mi live in a tree

Αλήθεια, σε πόσες
–τέτοιου είδους –
περιπτώσεις με παραπονούμενους πολίτες
και κατηγορούμενη την αστυνομία
έχει δικαιωθεί ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΣ ο πολίτης;
Σχεδόν ποτέ.

Γιατί;

Γιατί εμείς,
τα αφρικανάκια που ακόμα
θέλουν καθοδήγηση
από τα απομεινάρια της αποικιοκρατίας
δεν πρέπει ποτέ να ενθαρρυνθούμε
και να αρχίσουμε να διεκδικούμε
τα δικαιώματα μας,
πόσο μάλλον να παίρνουμε
την Αστυνομία στα δικαστήρια.
Τούτο είναι πάγια τακτική των δικαστηρίων μας.
Δεν «συνέβη» πρώτη φορά και
τυχαία σε τούτη την υπόθεση.
Συμβαίνει σχεδόν πάντα και μάλιστα με την ανοχή μας.

Και πότε επιτέλους
τα ΜΜΕ
θα αρχίσουν να πληροφορούν σωστά τον κόσμο;
Πόσα μετέδωσαν π.χ., αναλυτικά ρεπορτάζ
με στατιστικά στοιχεία για τέτοια θέματα;
Ποια ΜΜΕ έκαναν αναφορές
στις διατάξεις του Νόμου
που επικαλέστηκε το Δικαστήριο;

Πότε θα μας αναφέρουν ποιοι ψήφισαν νόμους
με παραθ… με ΠΟΡΤΟπαράθυρα τέτοια
που να αφήνουν τον πολίτη εκτεθειμένο και απροστάτευτο;

Who know the right is never wrong?
Move the sadist off my back
And stop the fire burning in my home
Africa

Ανάλογα με την πορεία της έφεσης,
των πειθαρχικών μέτρων κατά των 10
και την πιθανότητα προσφυγής
στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο …
είτε φανερά μέσω των ΜΜΕ,
είτε υπόγεια δια του δικτύου…
αυτό που θα μας πλασάρουν μετά
είναι ήδη αποφασισμένο.

Θα προσπαθήσουν να πλήξουν
την αξιοπιστία του κινηματογραφιστή
παρουσιάζοντας τον ως άτομο με ποινικό μητρώο
ή/και ως άτομο φιλικό/συγγενικό
με τα θύματα του ξυλοδαρμου
ή εμπλεκόμενο κάπως στην υπόθεση.

Ωσάν να μπορούσε κάτι τέτοιο
να αλλοιώσει με οποιοδήποτε τρόπο
τα όσα είδαμε στο βίντεο
ή την αυθεντικότητα του.
Παλιά τους τέχνη κόσκινο.

Hello Africa, tell me how ya doin’

*****

Δύο σημεία
από το κείμενο της απόφασης
μου έκαμαν εντύπωση.

(Πλήρες κείμενο της απόφασης

από cylaw.org)

Πότε μια (ψηφιακή) οπτικοακουστική καταγραφή μπορεί να γίνει δεκτή πέραν πάσης αμφιβολίας;


Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης και με δεδομένη την συνεχή εξέλιξη του κλάδου, ΠΟΤΕ. Ιδιαίτερα άμα οι τρόποι ελέγχου είναι καινούριοι και επειδή θεωρητικά πάντα θα μπορεί κάποιος να εφεύρει νέες μεθόδους που θα ξεγελούν τις εκάστοτε μεθόδους ελέγχου.

Afrika for me
and Afrika for you De Klerk
It doesn't really matter
Whether a cat is black or white
What really matter is to catch the mouse
I'd rather do it in an afrikan way
Hello Afrika tell me how you're doin'

Πότε η δημοσιοποίηση από ΜΜΕ επηρεάζει τη δυνατότητα δίκαιης δίκης;

Να παρατηρήσω ότι δεν γίνεται αναφορά σε επηρεασμό από τα ΜΜΕ της Αστυνομίας, επηρεασμό των ανακριτών ή της Εισαγγελίας γενικότερα, ούτε καν σε επηρεασμό των ίδιων των δικαστών με συγκεκριμένο τρόπο.

Αντ’ αυτού, γίνεται αναφορά γενικότερα στη “κοινή γνώμη» χωρίς αναφορά στο πως ο επηρεασμός της θα κάμει άδικες και τη λειτουργία / τις διαδικασίες του Δικαστηρίου.

Ουσιαστικά, όποτε η “διακριτική ευχέρεια” του Δικαστηρίου κρίνει (χωρίς να υπάρχει απαίτηση από το Νόμο να εξηγηθεί γιατί και πως*) ότι η κοινή γνώμη θα επηρεάσει την απόφαση του ίδιου του Δικαστηρίου, η δημοσιότητα μπορεί να οδηγήσει σε αθώωση.

* Κάτι τέτοιο δεν θα βόλευε γιατί θα χρειαζόταν και η συγκεκριμενοποίηση του τρόπου που επηρεάστηκε με ξεκάθαρες παραμέτρους.

(Ναι, είναι η βλακεία των Νομοθετών μας που φταίει για αυτό, επομένως φταίει και η δική μας βλακεία που τους ψηφίζουμε. Άμα μιλάς όμως για μαζικές παραδόσεις εκλογικών βιβλιαρίων στις Αστυνομικές Διευθύνσεις ενόψει ευρωεκλογών σε κοιτάν παράξενα.)

Όποτε δηλαδή η δημοσιοποίηση δημιουργήσει τέτοια «κοινή γνώμη» που ο Δικαστής να νοιώσει ότι μπορεί να επηρεαστεί η δίκη χωρίς να μας εξηγά το πως και το γιατί, δηλαδή όταν Δικαστής νοιώσει ότι η κοινή γνώμη αποφάσισε πριν από τον ίδιο / την ίδια τζιαι αγκριστεί.

Αν κάμετε εγκλήματα τζιαι πειστεί η κοινή γνώμη ότι είστε ένοχοι, η “διακριτική ευχέρεια” του Δικαστηρίου ίσως να γείρει υπέρ σας.

Βοηθά αν είσαστε όργανο.

SweMix, gimme some drugs!

***

Στο μεταξύ,
η δράση νεαρών ενάντια
στο οίκημα του δικαστηρίου με μπογιές
θα χρησιμοποιηθεί
για να αποστασιοποιηθεί ο κόσμος
από την υπόθεση
και να διασπαστεί το ρεύμα υποστήριξης.
(Δε συμφωνώ με τη πράξη των νεαρών
και ιδίως με τη φερόμενη χρήση σπρέι.
Ανησυχώ όμως για το τι μπορεί να τους συμβαίνει
όντας στα χέρια των οργάνων.
Αλήθεια, η Επίτροπος Διοικήσεως
ή κάποιος άλλος ανεξάρτητος φορέας
νοιάστηκε να κάνει μια επίσκεψη; )

Ο Γιατρός
(ο πατέρας του ενός παραπονούμενου)
έκανε το πρώτο βήμα
αποστασιοποίησης
καταδικάζοντας το επεισόδιο,
γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί
να πορευτεί σε αυτό τον αγώνα
έχοντας δίπλα του μόνο
τους «συνήθεις ύποπτους»
που πάντα τρέχουν
για τέτοιες διαμαρτυρίες
και χωρίς να κερδίσει
και τις «μεσαίες μάζες».

Ήδη ξέρει πως
οι κομματικές νεολαίες σφυρούν
πιο αδιάφορα κι’ απ’ την άμμο της ερήμου.

Το ευτυχές της όλης υπόθεσης
είναι ότι ο Γιατρός κρατά λεφτά.
Είναι από εκείνες τις φορές που
και οι άθεοι σταυροκοπούνται
και λεν
«δοξάζω σε πλάστη μου
που τες έφαεν ένα πλουσιόπαιδο»
γιατί αν θύματα ήταν εγώ και εσύ…

Ελπίζω το Ανώτατο να απορρίψει την έφεση.
Πράγμα πολύ πιθανό
διότι οι δικαστές του
θα θέλουν να δείξουν πως
«είμαστε ανεξάρτητοι τζιαι δεν
θα μας κάμενι κουμάντον ο κόσμος».

Το ελπίζω διότι πιο σημαντικό
από την καταδίκη των 10
για ‘μένα είναι η καταδίκη
της Ευρωπαϊκής Αφρικανικής μας Δημοκρατίας.

Γιατί;

Θέλω να ακούσω τον κ. Κουλία
να μας λέει πως το όλο επεισόδιο
είναι σκευωρία από τους ξένους
για να αποδυναμωθεί η δημοκρατία μας
και έτσι να μας πλασάρουν
ένα νέο Σχέδιο ΧΧΧΧΧ.

Θέλω να το ζήσω ΚΑΙ αυτό.

Hello Africa, tell me HOW YOU DO THAT !!!

Soundtrack:

Dr Alban: Hello Africa

Guest Stars
DJ Χαράλαμπος “Chief” Κουλέντης
Not present: DJ Δώρος “Εν Δέρνεται» Θεοδώρου
α/α DJ Ιωνάς Νικολάου

ΥΓ: Η αναφορά στην Αφρική
δεν γίνεται με ρατσιστική διάθεση.
Η γοητευτική αυτή ήπειρος
παρουσίασε πληθώρα μη-δημοκρατικών καθεστώτων
ακριβώς σαν απότοκο της Ευρωπαϊκής παρουσίας
(βλ. αποικιοκρατία).
Κάνω χρήση αυτού του παραλληλισμού
για ένα και μοναδικό λόγο.
Μόνο έτσι μπορείς να προσβάλεις
την κατάλευκη συνείδηση του Κύπριου.

Να τον πεις μαύρο.

Ευρώπ... Αφρική 2009: ΑΤΕ ΟΛΑΝ

Αθώοι !!!

Από iKypros.com

Το Κέιμενο της Δικαστικής Απόφασης από cylaw.org

Από Αρχείο Βίντεο 'Πολίτη'

Three cheers for Africa:....Hip-hip, hooray...

..................Hip-hip, hooray...

............Hip-hip, hooray...

Κραυγή Σκιάχτρου Μιγάδα

”…what was needed now

was a good comedian, ancient style, a jester

with jokes upon absurd pain; pain is absurd

because it exists, nothing more…”
Charles Bukowski: The Tragedy of the Leaves

Αυτό που μας λείπει τώρα είναι μια «χέβη μέταλ» μπάντα με ηρωικά άσματα θριάμβου.
Ορδές Απάτσι ερυθρόδερμων να επιτίθενται στα βαγόνια πετώντας μπουκάλια ουίσκι και οι εχθροί-συμπολεμιστές γιάνκηδες να απαντούν με καπνό.


Αξιαξιαξιαξιαξιαξιαααααα.

Όχι, δεν μουρλάθηκα (ακόμα), παλιό ινδιάνικο ξόρκι είναι.

Είδα και άκουσα προ ολίγων ημερών –δια τηλεοπτικού μέσου –την κ. Λιάνα Κανέλλη να σχολιάζει το πρόσφατο ινδιάνικο-καουμπόικο-ποδοσφαιρικό αγώνα «Λαός vs, Κολωνάκι» και τα μετέπειτα έκτροπα.
Ανέφερε η συμπαθέστατη κοινοβουλευτικός και (μπαρουτο)καπνισμένη δημοσιογράφος τα άτσαλα παιδιά με το παραστρατημένο γονίδιο (που από «σφυρί-δρεπάνι» έγινε «σφυρί-στο-τζάμι») ως «lumpen καταστάσεις».


Πάντα βόλευε την «Ορθόδοξη Αριστερά» να ονομάζει όσους «τζειλούν έξω» (εξοκείλουν) … άλλους περιγραφικά ως «…μικροαστικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα, εχθρικό προς τον επιστημονικό σοσιαλισμό…»
(* από Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, έκδοση Τρίτη, 1978, σελ. 587, λήμμα «αναρχισμός», πρώτη παράγραφος, copyright ΑΚΑΔΗΜΟΣ ΑΕ)
που κάπως μαγικά εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο σε χώρες με «δικτατορία του προλεταριάτου»
…άλλους δε ως «εχθρικές διεισδύσεις στις εργατικές τάξεις, παράγωγα της (μικρομεσαιοφερτεμουτομετρο)αστικής δημοκρατίας, Lumpen εκφάνσεις της φθοράς του καπιταλισμού, »
… και άλλες αφράτες, σοσιαλ-επιστημονικές
αρΛΟΥΜΠΕΝ.

Ας δεχτούμε ότι περί τοιούτων επρόκειτο.

Όταν όμως συμμετέχεις σε μια «αστική δημοκρατία» δια της κοινοβουλευτικής οδού, συμμετέχεις και των ευθυνών για τις όποιες εκφάνσεις παρακμής της. Ε;

Δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των «καπιταλιστικών επιρροών» ετούτα, έχει και η Αριστερά κινήσει τη χείρα της (και όχι μόνο, εαυτο-φάσκελο με τριπλή πιρουέτα, full marks) για να γίνει αυτό το κατόρθωμα. Όχι, δεν θα αναφερθώ διόλου σε πολιτικές διασυνδέσεις τέτοιων ομάδων με κόμματα και παρατάξεις. Άλλο λέω.

Πώς να μην αποτρελαθούν τα έρμα άμα …

…από τη μια η Αριστερά τους… τους πείθει πως στην ελεύθερη μας αγορά της αστικής δημοκρατίας…
ο κακός καπιταλισμός εκμεταλλεύεται και την εργασία τους και πως μέσω των όσων παράγουν εκμεταλλεύεται και τον καταναλωτή ΑΛΛΑ… η εργασία, αυτή η συγκεκριμένη, πρέπει να είναι για όλους τιμή και χαρά;

…και από την άλλη η Δεξιά τους σερβίρει την παραμύθα-ανέκδοτο του προτεσταντισμού (δούλευε, κάνε οικονομίες, η εγκόσμια επιτυχία είναι συστατικό επουράνιας σωτηρίας) ναρκισσιστικά μεταλλαγμένη σαν σκιάχτρο σε χωριό της πρώην-Ανατολικής (να το βλέπει το φάντασμα του Χόνεκερ και να τρομάζει) που αποζητά να νοιώσει «ξεχωριστό» και «διαφορετικό» αγοράζοντας εγκέφαλο μαζικής παραγωγής από το τοπικό σουπερμάρκετ.

Το σκιάχτρο έβαλε μυαλό αλλά προγραμματισμένο. Σαν κασέτα ραδιοφωνικού σταθμού. Που παίζει "μέταλ". Τώρα το βλέπετε σε πασαρέλες … να σπινάρει αφήνοντας άχερα στο πέρασμα του … και να κυνηγάει προ-κατ. σπίτια, έπιπλα, βιβλία, μπιχλιμπίδια, ηλεκτρονικά, πλαστικές εγχειρήσεις, διαδικτυακές κοινότητες αυτοαπομόνωσης, πρωτεία κοινωνικότητας, ντοπάρισμα με ντοπαμινούχες δραστηριότητες, αρχηγίες σε καπετανάτα, εκκρίσεις αδρεναλίνης, διαστρωματικούς μηχανισμούς που του γλυτώνουν χρόνο για να έχει χρόνο να ζητάει κι’ άλλα, κι’ άλλα, κι’ άλλα… ώσπου να νοιώσει επιτέλους Μάγος του Οζ, παντοδύναμος και απόλυτα ικανοποιημένος με τον αλλ-εγκέφαλο εαυτό του.


Καλός ο Ρίτσος,
χάλια όμως η Αριστερά σαν ατζέντης,
μας πήραν τα μεταλλικά

σώβρακα

ένα τσούρμο χέβη-μέταλ μπάντες.

Ωιμέ!

Πως να μην γίνουν μη παραγωγικά, ναι, «lumpen», ναι, αποτρελαμένα, ναι, ακραία, ναι, άκρως αντιπροσωπευτικά όμως μέλη της κοινωνίας μας άμα
η Αριστερά μας χείρα –ως ατζέντης αστέρων σε reality αυτιστικών –έχει το δείκτη τεντωμένο και στραμμένο στο δόξα πατρί και τον αντίχειρα να περιμένει ούριο άνεμο για να παρασύρει το κόκορα που θα θυσιάσει-εκτελέσει εαυτόν για χάρη ενός ανταγωνιστικού-εχθρικού «όλου»…

… η Δεξιά μαλακίζει τα μόρια μας με μια χούφτα εγωπάθειας για να μας πουλήσει μετά τα υγρά παράγωγα ως κρέμα προσώπου …

και το Κέντρο βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα οπίσθια, πότε ως γλώσσα και πότε ως τρύπα;



Άκουσα και πρωτύτερα,

ευρισκόμενος στην Αθήνα

, τη κ. Λιάνα Κανέλλη να μιλά.

Έλεγε περίπου, «…εμείς θέλουμε ο κόσμος να μας δώσει την εξουσία, θέλουμε να πάρουμε τα μέσα παραγωγής».

Ήθελα να χώσω τη κεφάλα μου στην οθόνη και να της φωνάξω…
«Μα πως κ. Κανέλλη;»

Τι έχει δει σαν δείγμα γραφής ως τώρα ο κόσμος για να το κάνει αυτό;
Μήπως τη Σοβιετική Ένεση;
Που έσπρωξε εκατομμύρια στον Μεγάλο Ύπνο και «κοίμισε» τις όποιες άλλες αριστερές δυνάμεις βρίσκονταν εκτός της ζώνης επιρροής της;
Που με το παραμύθι της Δικτατορίας του Προλεταριάτου
απέτρεψε τις όποιες άλλες προσπάθειες
για διαφορετικό τρόπο αριστερών πρακτικών;

Ή μήπως είδε την δια του κοινοβουλευτισμού προσπάθεια του ΚΚΕ να αποδίδει καρπούς;
Χωρίς συνεργασίες και χωρίς πλειοψηφία… εσείς ή ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ
πόσες απ΄ τις προτάσεις σας καταφέρατε
να κάνετε Νόμο και Πράξη διαχρονικά;

Και μη μου πεις για την αντίδραση των νέων για τις «μεταρρυθμίσεις» στην παιδεία. Δεν ήταν μόνο δικοί σας η του ΣΥΡΙΖΑ οι νέοι που αντέδρασαν και αντιδρούν.
Δεν τους έχετε στο τζεπάκι σας.
Άσε που… η αποτροπή μιας ανεπιθύμητης εξέλιξης
δεν ισοδυναμεί με την εφαρμογή της επιθυμητής.

Επιτρέψετε μου κ. Κανέλλη να χρησιμοποιήσω την Κυπριακή αλλά και την ύβρη:
«Να μας τη δείξετε
τζιαι ύστερα
να μας τη μπήξετε».

Αλήθεια κ. Κανέλλη, πότε η Αριστερά
(γενικότερα)
θα δώσει πρακτικά παραδείγματα συμπεριφορών
όμοιων με αυτών που θα υπάρχουν
στο «μελλοντικό κόσμο του σοσιαλισμού και της ελευθερίας»;

Πότε δεχτήκατε ως παράταξη ότι
«καλός ο κοινοβουλευτισμός αλλά
και η ιδιωτική πρωτοβουλία
–αντί του κράτους –
μέσα στην ‘ελεύθερη αγορά’ πρέπει
να πάρει και να δώσει ώθηση
για να παραχθούν απτές αποδείξεις
του πώς μπορούν να λειτουργήσοτν
η συμμετοχικότητα, η κοινή ιδιοκτησία, κλπ.»;

Πότε σταματήσατε να σπρώχνετε
τις συντεχνίες / τα συνδικάτα σε ρόλους
μεσάζοντα μεταξύ εργαζομένου και κεφαλαίου και
–ως προέκταση –
σε ρόλους πολιτικού μοχλού,
πολιτικού πηγαδιού (άντληση ψήφων),
πολιτικού ξωκλησιού (χώρος κατήχησης),
πολιτικού μαντριού
και άλλων μνημείων αστικής-βουκολικής
αρχιτεκτονικής προηγουμένων αιώνων;

Ή μήπως ο εργάτης που έχει ιδιοκτησία του
τον κόπο του, την εργασία του,
τα όσα παράγει, τα μέσα παραγωγής, κλπ.
μέσα σε μια δημοκρατία είναι το πρώτο
–απαγορευμένο –
βήμα προς τη
χειραφέτηση και την απαλλαγή
από τους πολιτικούς ατζέντηδες;

Μήπως πρέπει να εφαρμοστεί το παλιό καλό κόλπο του «περίμενε να έρθει η φυσική φθορά του καπιταλισμού για να αφυπνιστεί ο κοσμάκης από την φτώχεια και την μιζέρια»;
Μα η εκμετάλλευση δεν προϋποθέτει αναπόφευκτα την φτώχεια, το είδαμε αυτό ξεκάθαρα στο Δυτικό μας κόσμο.
Μπορεί να έχεις μια στέγη και ένα πιάτο φαί
και να τυγχάνεις πάλιν εκμετάλλευσης
(απλά
-μα όχι πάντα -
λιγότερης από τους άτυχους του Τρίτου Κόσμου).

Άιντε, να δεχτώ ότι θα έρθει η φθορά του «τέρατος».
Τι μας εγγυάται ότι δεν θα το αντικαταστήσει άλλο,
«δικό» μας ή «ξένο» τέρας;
Ένας πεινασμένος και εξαθλιωμένος λαός…
πως θα καταφέρει να μην υποδουλωθεί
σε ένα νέο δολοφονικό δογματισμό
και μια νέα γραφειοκρατία εξανδραποδισμού;
Με ποιες αντιστάσεις και
με ποια δύναμη;

Όλοι σχεδόν στον «αριστερά πέραν του ΠΑΣΟΚ» χώρο καταδικάσατε Σέχτες και Αγώνες για τις πράξεις τους.

Πιστεύω όμως πως ενδόμυχα θέλατε να τους ευχαριστήσετε
γιατί φρόντισαν αυτοί
να κλείσουν πάλι τα στεγανά.

Εκεί που η οργή και η μαχητικότητα των παιδιών
μπορούσε να μετεξελιχθεί,
εκεί που η τακτική «σπάω και καίω»
μπορούσε να γεννήσει
άλλες
δικαιότερες,
ριζοσπαστικές και αποδοτικότερες μορφές αγώνα…
ο από μηχανής θεός του τρόμου
σας έβγαλε από τη δύσκολη θέση.

Γιατί σε δύσκολη θέση θα βρισκόσασταν σίγουρα αν γινόταν η μετεξέλιξη.

Νέοι τρόποι αγώνα από νέα γενιά
σημαίνει απώλειες δυνάμεων από όσους
παραμένουν προσκολλημένοι στις παλιές τακτικές
-είτε αφορούν τον κοινοβουλευτισμό των ατζέντηδων,
είτε αφορούν κάποια «κόκκινη επανάσταση» -
και εσείς (ΚΚΕ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ) εκεί ανήκετε,
μαζί με τις Σέχτες.
Στον παλιό και αδιέξοδο τρόπο.

Αν τα παιδιά έκαναν το επόμενο βήμα…
και ειδικά αν μετατόπιζαν το βάρος των πράξεων τους
από τη «θυσία του άλλου» στη «θυσία εαυτού»
τότε θα μένατε όλοι οι κοινοβουλευτικοί
ξεβράκωτοι στο αγγουροχώραφο.
Παραδείγματα τέτοιων μορφών πρακτικής πολλά
…. μα φρόντισαν ορισμένοι
να μην είναι η ώρα τους τώρα.

Θέλετε κ. Κανέλλη να πάρετε τα Μέσα Παραγωγής;
Όχι, να μην τα πάρετε.
Όταν τα πήρε η Δικτατορία του Προλεταριάτου
στα χέρια της είδαμε το αποτέλεσμα.
Να τα πάρει ο κόσμος ό ίδιος
και όχι κάποιοι αντιπρόσωποι,
τούτο το εκτρωματικό πείραμα το δοκιμάσαμε.

Απέτυχε.

Να τα πάρει τα μέσα παραγωγής ο λαός
αλλά όχι μέσω της επιβολής και του Κράτους.
Κάτι τέτοιο πάλι κουτσουρεμένη
και επικίνδυνη αντιπροσώπευση θα ήταν.
Να τα πάρει ΑΝ ΘΕΛΕΙ φτιάχνοντας ο ίδιος
αυτόνομες κοινότητες
που να τις χαρακτηρίζει η αυτάρκεια,
να τα πάρει μέσω των ενισχυμένων τοπικών αρχών
και της άμεσης δημοκρατίας,
να τα πάρει μέσα από τη δημιουργία
συμμετοχικών – συνεταιριστικών επιχειρήσεων
που θα ανήκουν στον ίδιο
όπως και η διοίκηση τους
και που θα κάνουν πραγματικότητα
τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου…


Κυρίως, να τα πάρει τα ευλογημένα
αφού πρώτα ξεπεράσει
την «ευδαιμονία» του καταναλωτισμού
και την παραμύθα του
«μπορείς και εσύ να γίνεις πρωταθλητής στο φιλελεύθερο μας κόσμο».
Διότι σε τέτοιο κόσμο
γεννηθήκαν και μεγαλώνουν
οι νέες γενιές,
όλοι μας
–στη πόλη και στο χωριό –
είμαστε αστόπαιδα στα «θέλω» μας.
Τέτοιος είναι ο «δυτικός μας κόσμος».
Πως θα αλλάξει
αν δεν πειστούμε και θελήσουμε πρώτα εμείς
–και ιδίως οι νεότεροι –
να αλλάξουμε;


¨Η μήπως η αριστερή ιδεολογία
έγινε απλώς καύσιμο για οχήματα ατζέντηδων
σε μια ακόμη αγορά;

Τι κάνατε εσείς
οι «ορθόδοξοι κομμουνισταί»
για να έρθει αυτή η αλλαγή;

Τι πετύχατε πέραν της συνθηματολογίας στα ΜΜΕ;

Με πόσες συμμετοχικές επιχειρήσεις
μπήκατε στην αγορά
για να δει ο λαός πως θα είναι
η δίκαια κοινωνία του αύριο;
Πόσους αριστερούς βοηθήσατε
να δημιουργήσουν αγροτικούς συνεταιρισμούς
για να μείνει ο πλούτος στα χέρια του αγρότη;

Μήπως βολευτήκατε στον κοινοβουλευτισμό σας;

Ή μήπως Λενινιστικά
περιμένετε την εξαθλίωση
να φέρει την ένοπλη επανάσταση;

Όπως οι Σέχτες;

*********

Να κάνω μια αφιέρωση;
Από νωρίς σήμερα τριγυρνούσε
μες τη κούτρα μου ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης
και δεν ήξερα γιατί.
Μετά που κατέβασα ένα «άπαντα» του
που βρήκα στο διαδίκτυο,
έριξα και μια ματιά στο

βιογραφικό του .
Εκτός από ομο-γενέθλιος ο μπαγάσας…
είχε σήμερα και την επέτειο
της απελευθέρωσης του.

Άραξε το λοιπόν πίσω απ’ το μετωπικό λοβό μου
και έπιασε κουβέντα με ένα άλλο

τακτικό μουσαφίρη

του εγκεφάλου μου.

***

Σκουζάτε με ωραιότερο των φύλων
που δεν σας έκανα αφιέρωση στις 8.
Μετά τον

προπέρσινο παλιμπαιδισμό

έχω πάθει μεγάλο χουνέρι.
Μπήχτηκα σε μια μήτρα,
μόνο που δεν ήταν μήτρα-φιλική, μήτρα μητέρας.
Είναι η Μήτρα του Καπιταλισμού
μου και μου
ικανοποιεί όοοολες
μου τις ανάγκες.
Μου.
Σαν στου σκιάχτρου τον εγκέφαλο,
περνά τους ομφάλιους λώρους της
μέσα από τα γνωσιακά σχήματα του ανώτερου εγκεφάλου και…
φτάνοντας ως των ερπετών τα έγκατα
…
αποδεικνύει περίτρανα

αυτό που ήθελε να πει ο ποιητής .
Ότι δηλαδή εντός μας πρέπει να ψάχνουμε το πέπλο.

Συγχωρήστε μου επίσης όλοι τη σημερινή κατάντια…
Ρίτσος, Low-Bap και Χέβη-Μέταλ
είναι δυσβάσταχτη ωτακουστική καφρίλα
για να την υποφέρει κανείς αλλά…
αυτό το «εξάρτημα» έχουμε στη κεφάλα μας,
μ’ αυτό θα πορευτούμε-πορευτούμε.
Τι να κάνω;

Keep on rockin’ in the free world.

Αξιαξιαξιαξιαξιαξιαααααα.