The Quixote Monologue.

[11, (14, 11), 11, 11, (12, 13).]

Πως καταντήσαμ’ έτσι Sancho Panza;
Κάποτε βγαίναμε σεργιάνι στη Μπλογκόσφαιρα
Χωρίς τους χάρτες, κανείς προορισμός
Τώρα χτυπάμε κάρτα μεσημέρι
Ανάμεσα σε Φάτσες και Ειδήσεις
Πώς να μας φτάσει τώρα ειδοποίηση
Από Ιστορίες παλιές και ξεχασμένες;

Πως καταντήσαμ’ έτσι Sancho Panza;
Τώρα πλενόμαστε με roll-on στις μασχάλες μας
Γλοιώδης αύρα για σάρκα τσιμέντο
Κάποτε δέναμε το αγιόκλημα
Στο γιασεμί σε πήλινα δοχεία
Πώς να ανθίσουν τώρα άλλοι έρωτες
Με πλαστικές τις μυρωδιές και μαραμένες;