A 10 Year Screw.

Επιτέλους!

Με μόνο 10 χρόνια καθυστέρηση –πρέπει να είναι σημάδι ότι έρχεται η Ανάπτυξη!

Λοιπόν... εδώ [στην περιγραφή λέει live αλλά νομίζω είναι demo, το είχα σε κασέτα] θα ακούσετε τις «Βίδες» … μια "μετεξέλιξη" της μπάντας "Το Μαράζι της Φωτούλας", δλδ. κάποιους από τους μουσικούς της Φωτούλας μαζί με τον Τζιώρτζη –νομίζω –στα φωνητικά (αυτός που ήταν στην Αυλαία πριν τον Φρανσουά).

Δεύτερο στη σειρά άσμα, το αγαπημένο μου "Nicosia Blues" που έψαχνα
• τότε.

This little gem never gets old…

Τρίτο στη σειρά το εξαιρετικό "1,000 Χρόνια Μοναξιάς".

Α… τις ευχαριστίες μου στο πλάσμα / στα πλάσματα που
• το ανέβασαν!

After–Party [Reruns].

Σε κάτι παλιά (υπο)κείμενα σας στέλνω.
Πάρτε και τραγουδάκια μαζί, αυτά που είχα τότε «ενσωματωμένα» .

«Πρώτη απ’ τους πρώτους» • η Ειρήνη, ε;




Ο δε • Μπαμπούλας ξεπέρασε την χρησιμότητα του ως Λύκος έξω από μαντρί.
Oh, well...
 



Τι να πούμε πέρα • από το Άσπρο και το Μαύρο;
[Ότι] Μπάζοντας χρώματα αναμεταξύ τους, τα ορίζουμε ως άκρα.

Άιντε, καλή χώνεψη!

ALTERnatives. [Ποιες Βουλευτικές 2016;]

Χαίρονται οι «Μικροί» που είναι πολλοί σαν υποψήφιοι φέτος;
Ενώ ταυτόχρονα φωνάζουν ενάντια στην αποχή;
Βάλτε μουσική (πρόβλημα στο ClypIt, θα αρκεστούμε στο Youtube προς το παρών) και θα στους φτιάξω εγώ.

“…Nothing ever burns down by itself,

every Fire needs a little bit of help…”

Με ενοχλεί αφάνταστα η με αυξανόμενη συχνότητα παρουσία διάφορων υπο–ψόφιων (δυστυχώς και νεαρών) που εδέησε το -όποιο -κόμμα να τους «ρίξει στον αγώνα» και έμαθαν να ξεκινούν [υποψιάζομαι επίτηδες, για να προκαλούν εκνευρισμό] κάθε –μα κάθε –φορά με το κακάσχημο ποίημα, "η αποχή είναι συνενοχή", συνοδευόμενο από –κάποιου επικοινωνιολόγου της κακίας ώρας –εφευρήματα τύπου «γιατί να αποφασίζουν άλλοι για εσάς», «μην μένετε σιωπηλοί», «(σ)των φρονίμων τα παιδιά, παρ’ την πόρτα και φύγε», κλπ.
Μοιάζουν όλοι τόσο σίγουροι πως αν συμμετέχω θα τους επιλέξω.

Προσωπικά, σπανίως απέχω.
Συχνότερα επιλέγω την αγνότητα του Λευκού ή την έκσταση της (καλής;) Ποίησης.
Θεωρώ όμως όσους επαναλαμβάνουν τέτοια τσιτάτα ως μικροκέφαλους αναμεταδότες που μου σπαταλάνε τον χρόνο μου.

Εδώ κύριοι… εκλέγουμε Βουλευτές Επαρχιών… και –ασχέτως του γενικού εκλογικού μέτρου –στην Πρώτη Κατανομή μετρά ΜΟΝΟ το επαρχιακό εκλογικό μέτρο.

Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι η Αποχή και τα Μη Έγκυρα (λευκό / άκυρο) ρίχνουν κάτω τον αριθμό ψήφων που χρειάζεται κάποιος για να περάσει από την πρώτη κατανομή -και αυτό ασχέτως του γενικού εκλογικού μέτρου. Το «μέτρο» επηρεάζει το ποιοι θα πάρουν έδρες σε 2η και 3η κατανομή. Έτσι δεν είναι;
Εφόσον ισχύει • αυτό κύριοι, τα μη έγκυρα και η αποχή μπορούν –στη Νήσο Κύπρο –να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα.


Αν π.χ. στη Λευκωσία υπάρχουν 140,000 έγκυρα τότε (διαιρούμε με 20 έδρες και έτσι στην 1η κατανομή) εκλέγεσαι με 7,000. Αν υπάρχουν 130,000 τότε εκλέγεσαι με 6,500. Νομίζω ισχύει σειρά προτεραιότητας αν περισσεύουν.


Το κερασάκι στην τούρτα;

Όπως με το να απέχεις… μικραίνεις την δεξαμενή εγκύρων από την οποία θα γίνει η πρώτη κατανομή… έτσι και με το να συμμετέχεις… αυξάνεις αυτή την δεξαμενή ψήφων και επομένως αυξάνεις –σε απόλυτα νούμερα, ξεχάστε τα ποσοστά –το «μερίδιο» που χρειάζεται ο κάθε άλλος «μικρός» υποψήφιος για να περάσει από την 1η κατανομή.

Άμα γουστάρεις κάποιον, τον ψηφίζεις και τον «ευνοείς», ελπίζοντας πως το ίδιο θα κάνουν αρκετοί άλλοι έτσι ώστε να εκλεγεί.
Άμα δεν γουστάρεις κανένα τους αλλά έχεις πειστεί να μην απέχεις και να μην φτιάξεις ποίηση;
Άμα θεωρείς «πορδές» όλους αυτούς που καμώνονται ότι δεν είναι παράγωγα του ίδιου συστήματος και θες να τους κάνεις ζημιά;
Απλό!

Ψηφίζεις τον πιο «άκυρο»!
Π.χ., αυτόν τον Γεώργιο Χριστοφόρου –τελευταίος στη σειρά του ψηφοδελτίου Λευκωσίας –της «αποποινικοποίησης».

Ακόμη και αν δεν ευελπιστείς πως ο –μπαρουτοκαπνισμένος – «δικός σου» θα εκλεγεί (ίσως να μην σε ενδιαφέρει κιόλας), ψηφίζοντας αυτόν δυσχεραίνεις τη θέση διάφορων επίσης «μικρών» που –όπως και οι «μεγάλοι» –πιπιλούν την καραμέλα του «η Αποχή είναι συνενοχχχ…..ΦΦΦΦΦΑΑΑΑΑΑΠΠΠΠΠ».

Δεν είναι ψήφος διαμαρτυρίας. Εγώ θα το έλεγα Εκδίκηση!
Να σας δώσω ένα «πλην», αυτό θέλετε;
Πλην ένα;
Μπράβο στους Minus One!

Happy New Rose.

Οι χορτοφάγοι ζητούν τη Σταύρωση

των σαρκοφάγων Ζώων

στο πλαίσιο της Αγάπης τους,

οι δικές μας τροφές

δεν βελάζουν ρε,

πολιτικές ποδοσφαίρου

και να μην βλέπεις

κανένα στανταράκι να το ρίξεις μπας και…

Ναι,

ξανά και ξανά

ο Ιούδας αναζητά

κάποιον να προδώσει

μα είναι πλέον αργά,

όλα έχουν ήδη προδοθεί.

“I gott’ a New Rose, I got her good…”