Attention, Fellow Prisoners!

Good-morning!

“Others’ Windows”. 
«Τα Παράθυρα των Άλλων.»

[ From the series “CoVid19 2020 Lockdown Blues”,
April 2020, Nicosia--Cyprus.
Photo taken w/ Panasonic Lumix DMC – T25,
modified w/ Adobe Photoshop CS5.] 

Attention, βλάκα μου!

 Εντάξει «αγαπούλλες μου», τζιερατο–ιόπληκτες; 

Εκάμαμεν τα θάλασσα τζιαι ησυχάσαμε;
Βάλτε μουσική λοιπόν… και πάμε!

___|І|___

Υπάρχουν και Συλλογικότητες, Βλάκα μου.

Μέρα παρά μέρα μας βαράνε στο κεφάλι με την «ατομική ευθύνη», σαν να είμεθα πρωταγωνίστριες σε ταινία ερωτικού περιεχομένου και η προαναφερθείσα ευθύνη είναι το παλούκι του συμπρωταγωνιστή που –περήφανα μεν, στοργικά δε – το βαράει στη μούρη μας επαναλαμβανόμενα. Να το ψάξουμε λίγο;

Αρχές της πανδημίας, τέλη Χειμώνα με αρχές Άνοιξης. Κάπου μέσα στην απαρχή της όλης υπόθεσης στο Νησί των Αγ(ρ)ίων, φίλος πήγε σε νοσοκομείο για εξέταση καθότι είχε γρίπη (τελικά) και σέρβιρε κόσμο.
Νοσοκομείο. «Εφτά νομά σ’ ένα δωμά», χωρίς προστατευτικά πατουσάκια, όλοι στην ίδια καρέκλα και άμα κάποιος έβηχε ή φταρνιζόταν τότε η καθαρίστρια τα σκούπιζε απ’ το πάτωμα με απλό χαρτί –χωρίς καν απολυμαντικό.

Όχι δεν φταίει εκείνη, δεν είναι σκοπός αυτής της ανάρτησης να ψάξω για «εύκολους στόχους». Δύσκολους ναι, με τους εύκολους βαριέμαι.
Αρκετά γίνεται ήδη αυτό από τα ΜΜΕ αλλά και εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχουν διευθυντές τμημάτων, διευθυντές νοσοκομείων, διευθυντές σε Υπουργεία, Υπουργοί, Κράτος. Αν δεν ψάξεις την ευθύνη για την όποια χαλαρότητα ή άγνοια σε αυτούς –έστω στις αρχές που δεν ήξερε κανένας και πολλά για το θέμα –τότε καλύτερα μην ψάξεις.


Αρχίζουν τα διατάγματα και οι απαγορεύσεις στα αεροδρόμια, προκύπτει το θέμα επαναπατρισμού κυπρίων πολιτών. Δέστε πόσο διαφορετικά ακούγεται άμα δεν τους τσουβαλιάσεις όλους ως «φοιτητές».
Τα κατάπτυστα ΜΜΕ μας όμως αυτό ακριβώς έκαναν. Προκειμένου να δικαιολογήσουν μια απαράδεχτη, αντισυνταγματική απόφαση (την ίδια στιγμή που έπαιρναν συνέντευξη από μη–φοιτητή που επέβαινε σε εκείνο το «τελευταίο αεροπλάνο» και εισέπρατταν κατσάδα γιατί δεν ακολουθούσαν τα πρωτόκολλα όταν έκαναν τα ρεπορτάζ) αποφάσισαν να επαναλαμβάνουν συνεχώς τον προσδιορισμό «φοιτητές» καθότι αυτός συνδέεται με εικόνα ατόμων που είναι εκ κατασκευής άνθρωποι ανεύθυνοι, καλοπερασάκηδες και ανεπρόκοποι. Εύκολοι στόχοι.
Ο δε τότε Γενικός Εισαγγελέας μας… σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή είπε το αμίμητο (παραφράζω αλλά αυτή ήταν η ουσία), «όσοι δεν είναι ειδικοί / συνταγματολόγοι και δεν ξέρουν να σιωπήσουν και όσοι ξέρουν… ε, δεν είναι τώρα η ώρα να μιλήσουν».


Πάμε τώρα στις αρχές προς μέσα του Καλοκαιριού. Τι είδαμε; Για χάρη των αγαπημένων παιδιών της εδώ οικονομικής ελίτ –των ξενοδόχων –να ανοίγουν τα αεροδρόμια με τσαπατσουλιές στους ελέγχους (θυμηθείτε τα λάθη στα «τεστ» που αναγκάστηκαν να παραδεχτούν), χαριστικές κατατάξεις χωρών σε ευνοϊκές κατηγορίες (η αλήθεια είναι πως εδώ παίχτηκε και ένας ψιλο-εκβιασμός από ΙΑΤΑ), ελλιπή παρακολούθηση σε μαρίνες (ενώ τα οδοφράγματα παρέμειναν κλειστά ή μισόκλειστα), αδυναμία επιτήρησης όσων έπρεπε να βρίσκονται σε αυτοπεριορισμό. Τι ωραία, τι καλά!

Μιλάμε για τους ίδιους ξενοδόχους που πρώτοι έλαβαν διαβεβαιώσεις για στήριξη από το Κράτος (σε περίοδο που άλλοι κλάδοι δεν είχαν ακούσει «κιχ») και που εν μέσω lockdown (12.04.2020) κοκορεύονταν για τα νέα ξενοδοχεία που κτίστηκαν και θα άνοιγαν με την επερχόμενη σαιζόν. Τουρίστες βέβαια ελάχιστοι ήρθαν αλλά το Κράτος ΜΑΣ (χαχαχααακλαψ) έκανε όσα μπορούσε για αυτά τα πτωχά παιδιά. Λάβλυ!

[_ ● Έρχονται 16 νέα ξενοδοχεία στην Κύπρο. Economy Today._]

Έρχεται το φθινόπωρο, τα κρούσματα από μηδενικά … παίρνουν πάλι την ανιούσα, διαφαίνεται το πρόβλημα με τις ποδοσφαιρικές ομάδες και τους άλλους αθλούμενους και ο Υπουργός Υγείας ωρύεται για την «ατομική ευθύνη». Ωσάν να μην μιλούμε για ΟΜΑΔΕΣ, να μην υπάρχουν ομοσπονδίες (πχ., αυτή που εκπροσωπεί τον ποδοσφαιρικό κόσμο), να μην ήταν ευθύνη του Κράτους η επιτήρηση για την σωστή εφαρμογή των πρωτοκόλλων. Έμεινα κι εγώ να κοιτάω τον καθρέφτη και να επαναλαμβάνω με τρόπο αυτιστικό:
«Υπάρχουν και οι Συλλογικότητες, βλάκα μου!»


Υποσημείωση, από καιρό ο ΟΠΑΠ Κύπρου (μαζί –νομίζω –με άλλους οργανισμούς) έδωσε μεγάλο ποσό για να χτιστεί νέα ΜΕΘ στη Λευκωσία, κατασκευάστηκε έγκαιρα (με διαδικασίες ανάθεσης «για έλα ‘δω εσύ» εάν αληθεύουν τα δημοσιεύματα) και μέχρι πρόσφατα οι «αρμόδιοι» μας δεν κατάφεραν να την επανδρώσουν.

[_● Προβλήματα στην επάνδρωση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Offsite Team. 24.11.2020 - 20:30. _]

[_ ● Γ. Ελεγκτής: Διαδικασίες εκτός νόμιμων πλαισίων για την νέα ΜΕΘ Λευκωσίας. Καθημερινή / ΚΥΠΕ. 02 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 - 14:47.] 


Την ίδια στιγμή, εμείς … αντί να μειώσουμε στο ελάχιστο τις επαφές μας με… τα έσοδα του Κράτους και να τους θυμίσουμε εκείνο το ανέκδοτο που λέγεται «εκλογές»… τσακωνόμασταν –και ακόμα τσακωνόμαστε –για τα μπαρ/κλαμπ με ή χωρίς βύσμα (εύκολοι στόχοι, εύκολοι στόχοι, εύκολοι στόχοι) που παρέβαιναν διατάγματα, για τις μάσκες, για τους κυνηγούς, για την απαίτηση της Εκκλησίας για προνομιακή μεταχείριση, για το «μα γιατί η Λεμεσός και όχι η Λευκωσία».

Είμαστε μια χαρά ικανοί να διακρίνουμε ομάδες / συλλογικότητες άμα μας ψιθυρίσει κάποιος γλυκά στο αυτί πως «αυτοί την έχουν καλύτερα», μοιάζουμε όμως εντελώς ανίκανοι να εντοπίσουμε τις συλλογικές ευθύνες εκεί όπου είναι ολοφάνερες.
Θαύμα, θαύμα!

___|ІI|___ 

Είναι η Εποχή των Ευαίσθητων, Βλάκα μου!

Αγαπώ τον Robert Anton Wilson (που μαζί με τον Robert Shea έγραψαν την τριλογία των Illuminati) αλλά νομίζω πως η απόπειρα του να κάνει τους αναγνώστες του να σκέφτονται –όπως ο ίδιος πολλές φορές εξήγησε πως ήθελε να κάνει –απέτυχε παταγωδώς.

Διότι αυτά που έγραψε σαν μυθιστόρημα (και αυτά που έλεγε στις διαλέξεις του) –ως τροφή για σκέψη –κάποιοι τα έκαναν ευαγγέλιο και τώρα μέρα–νύχτα ανησυχούν για τους ΣκΙλλουμινάτους που θέλουν να καταβροχθίσουν την Ελευθερία τους σαν λουκάνικο και να τους μπολιάσουν με τσιπάκια του Σατανά για να τους αναγκάσουν να αγοράζουν τα προϊόντα τους λαίμαργα (ήδη το κάνουμε), για να μην απειλεί το κατεστημένο ο κάθε καλοταϊσμένος και αποχαυνωμένος μπροστά από μια οθόνη (που πληρώνει αδιαμαρτύρητα ρεύμα, σύνδεση με διαδίκτυο, φόρους και τραπεζικές χρεώσεις), για να εξαγοραστεί η συνείδηση του κάθε καημένου –σαν κι εμένα –που ονειρεύεται πως θα κερδίσει το Τζόκερ, για να εξουδετερωθεί κάθε ατομική ελευθερία (που το έκαναν ήδη με δικαιολογία την τρομοκρατία της κάθε Αλ Τζαζιρ… εεε, σόρυ Αλ Κάιντα και Άισις) και υποκλαπεί η Δυνατότητα της Επιλογής (που τους την εξηγήσαμε και παραδώσαμε μέσα από τα έξυπνα μας κινητά και το Φατσοβιβλίο, βλάκα μου).


Ξέρετε τι με θυμώνει περισσότερο;
Υπάρχει σαφώς αυθαιρεσία αλλά και ανικανότητα στους κόλπους (χμμμ) των Κυβερνώντων, το γεγονός όμως πως η ανίκανη αντιπολίτευση ουσιαστικά άφησε τις διαμαρτυρίες για την «διακυβέρνηση μέσω διαταγμάτων», την διαφθορά και τις τσαπατσουλιές στα χέρια ίδιου τύπου ανθρώπων που πρόσφατα καίγανε «κεραίες 5G» προτού αυτές καν ανεγερθούν, προτού καν γίνει προκήρυξη προσφορών για αυτές… ε, αυτό με κάνει να θέλω να αφοδεύσω εντός της κάλπης στις επόμενες εκλογές!


Τι να περιμένεις όμως από εκείνους που έχουν εκλέξει «διαβατηρίων Ντιβέλοπερς» σε επαρχίες όπου οι κύριοι «δεν έχουμε σχέση με την ΧΑ» τροφοδοτούν (με μεγάλες ποσότητες ειδών πρώτης ανάγκης) κόσμο και κοσμάκη (αριστερούς και δεξιούς) καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας;
Ενώ θα έπρεπε να εξαφανιστούν μετά το κάζο των πνευματικών τους πατέρων εν Ελλάδι, τους χαιρετά ο κόσμος στους δρόμους και κανείς δεν ξέρει αν τελικά αυξήσουν κιόλας τα ποσοστά τους πουλώντας φιλανθρωπία και το παραμυθάκι του ΔΗΣΑΚΕΛ και της αντιεξουσιαστικής βαρβατίλας.


Το πρόβλημα όμως είναι γενικότερο.
Όπως ακριβώς οι διάφοροι δήθεν αντισυμβατικοί, αντι–εξουσιαστές, «αντινάχτου–ίσια–πάνω–να–δω –αν–κάμουν–θόρυβο–τα–εγκεφαλικά–σου–κύτταρα» πίστεψαν το αφήγημα πως ο Ντόναλντ Τράμπ(ας) ήταν anti–establishment (με σπόνσορα τον Ρόμπερτ Μέρσερ και σπόνσορα του Αντιπροέδρου του –αυτού του γλυκύτατου παιδιού από την Ιντιάνα – τα τσακάλια των Κοχ Ίνταστρις)… έτσι ακριβώς το παιχνίδι σε επίπεδο Διαδικτύου αλλά και συμβατικών ΜΜΕ παίζεται πάνω στη διαχείριση των διάφορων «ευαίσθητων».


Καπνιστές και αντι-καπνιστές, φιλόζωοι και κυνηγοί, βίγκαν και κρεατοφάγοι, θρησκευόμενο και άθεοι, Υπόκοσμος της Νύχτας και Υπόκοσμος της Μέρας (ξαδέλφια είναι), φίλοι της μασκοφορίας και οχτροί, έτσι και γιουβέτσι… όλοι τους… όλοι μας… τυγχάνουμε «διαχείρισης».
Όρεξη να ΄χεις… και τον σωστό επικοινωνιολόγο –προοδευτικούλη ή συντηρητικό –να σου εξηγήσει τι να τους πεις, πως, πότε.
“What say You, Lord...”

Έχουμε δε καμπόσους τέτοιους σε τούτο τον καταραμένο τόπο –δεν αναφέρομαι όμως αποκλειστικά στους επαγγελματίες. Συμβουλεύουν, οργανώνουν καμπάνιες, εξιτάρουν πάθη και μονομανίες με δηλώσεις, αναρτήσεις και σχόλια. Δίνουν γραμμή και ορίζουν κατευθύνσεις σε κανάλια, κόμματα, αποκόμματα, ομίλους, ομάδες συμφερόντων.
Εκμεταλλεύονται δε –άλλες φορές άρτια, άλλες άτσαλα –κάθε ίχνος του συγκινησιακού μας κομματιού.
Είναι γι αυτό που αποφεύγω τις πολλές συζητήσεις πια. Το βρίσκω μάταιο.

Δεν υπάρχει … δεν διαβλέπω την όποια πρόθεση για κοινή αναζήτηση, την όποια υποψία πως «τώρα εγώ αναπαράγω αυτό που άκουσα χτες και μου έκανε κλικ», την όποια προσπάθεια να κατανοήσουμε την θέση και τις ανάγκες του «άλλου», την όποια Αγάπη. Διαβλέπω μόνο την ανάγκη επιβολής του ενός Εγώ στο άλλο.

Όπως ακριβώς έγινε με τον αντικαπνιστικό νόμο –αλήθεια, εσείς που τον πανηγυρίσατε τότες, εν’ καλό το βάωμα που τις 9;

Όπως κάθε φορά που προσπάθησα να εξηγήσω γιατί δεν είναι προτεραιότητά μου να κατακεραυνώνω την ανεύθυνη στάση των παπάδων, στάση που δικός τους άνθρωπος –νομίζω ο Αλεξανδρουπόλεως –είπε πως έχει στη βάση της έπαρση «Εωσφορικής» προελεύσεως. Διότι, ναι, είναι και επικίνδυνη και εκνευριστική η απαίτηση τους για προνομιακή μεταχείριση αλλά αν για χάρη του εύκολου στόχου ξεχνάμε Θέσεις Αρχών –και ιδιαίτερα την ανάγκη για μέγιστη δυνατή διατήρηση της Δυνατότητας Επιλογής –τότε τα βόλια που σήμερα εξαπολύουμε προς αυτούς… αύριο θα έρθουν να μας βρουν εμάς.

Όπως κάθε φορά που εξηγώ πως καταλαβαίνω την αναγκαιότητα της μάσκας σε περιοχές / περιόδους όπου τα νούμερα ξεφεύγουν αλλά δεν κατανοώ γιατί –σχεδόν –όλοι προσπερνούν πως με την μάσκα αναγκάζεις τον α-συμπτωματικό αλλά και τον «υγιή» σε μια κατάσταση όπου αυξάνονται οι πιθανότητες για επαναπρόσληψη ιικών φορτίων (πληθυντικός καθότι αφορά και άλλους ιούς πέραν του SARS-CoV2).

Όπως κάθε φορά που προσπαθώ να εξηγήσω γιατί δεν νοείται να κάνεις αναγκαστικά τα όποια εμβόλια βγαίνουν στο παζάρι –εν μέσω οικονομικού πανικού και πολιτικού ανταγωνισμού –χωρίς να περάσουν πρώτα από το ισχυρότερο «τεστ» όλων… αυτό του Πατέρα Χρόνου, όπως δηλαδή συμβαίνει με τα εμβόλια που –καλώς –κάνουμε στα παιδιά.

Όπως κάθε φορά που με κοιτάνε αποσβολωμένοι οι οπαδοί της άποψης πως «έχεις υποχρέωση να μην αρρωστήσεις» (το ότι ειπώθηκε και αυτή η βλακεία ενθαρρύνει μέσα μου τάσεις αυτοκτονικές) μετά που τους θυμίζω το νομικό προηγούμενο με τη νόσο του AIDS και τον ιό HIV.
Διότι όταν πέρασαν οι νόμοι που σε καθιστούσαν υπόλογο εάν εν γνώσει σου τον μετέδιδες αλλά σε απάλλασσαν αν το έκανες εν αγνοία σου… η ασθένεια αυτή ήταν άκρως θανατηφόρα, εμβόλιο δεν είχαμε (και δεν έχουμε ακόμα), δεν είχαμε καν τα σημερινά φάρμακα που καταστέλλουν –αρκετά επιτυχημένα –την δράση του ιού. Διότι το ζουμί της υπόθεσης βρίσκεται στα μαθηματικά της πιθανότητας μετάδοσης ανά συμπεριφορά και όχι στην –επιφανειακή και επιτήδεια –σύγκριση των ασθενειών.
Διότι η άνωθεν άποψη είναι τόσο επικίνδυνη και μυρίζει απολυταρχισμό … όσο και αυτή της «άλλης πλευράς» πως «δεν πειράζει αν πεθάνουν κάποιοι γέροι». Ίδιες φασίζουσες απόψεις, ίδια –λυσσασμένα –μυαλά.

Διότι… αχχχ… μα γιατί να κουράζομαι;
Γιατί καν να προσπαθώ;
Ας μείνουν οι «ευαίσθητοι» στη διαχείριση των ειδικών. Κοντεύω ήδη μισό αιώνα ζωής, δεν πρέπει, ΔΕΝ ΘΕΛΩ βρε παιδί μου να σπαταλήσω τα 5, 10, 15 χρόνια που μου έμειναν με τούτα τα σκατά.
– “What say You, Lord...”
– “Not much.”

___|ІII|___

Everything is Going to Get Worse, 
Βλάκα μου!

Κάτι λίγα μαθηματικά που έμαθα την περασμένη χιλιετία… τα θυμάμαι ακόμη.
Βγαίνει ιστοσελίδα καναλιού με πιασάρικο τίτλο «εκτόξευση κρουσμάτων»… σε μέρα που ναι μεν ήταν περισσότερα… αλλά πολύ περισσότερα ήταν και τα «τεστ». Ήταν προτού γίνει χρήση των «γρήγορων τεστ», τότε τα κρούσματα έφταναν και τα 85 / 1000… και την συγκεκριμένη μέρα έπεσαν στα 26 / 1000. Ο τίτλος δηλαδή… είχε τόση σχέση με την πραγματικότητα… όση έχω εγώ με την υγιεινή διατροφή. Δηλαδή καμία.

Η αλήθεια είναι πως πραγματική εικόνα έχεις μόνο αν καταφέρεις να κάνεις «τεστ» σε όλο τον πληθυσμό μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη και τότε όμως… έχεις ένα +/- % αφού και λάθη γίνονται και η εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα σε αναγκάζει σε μια κάποια επιφυλακτικότητα. Αντιλαμβανόμαστε δε την δυσκολία διαχείρισης μιας τέτοιας προσπάθειας.

Μια κάποια εικόνα… ένα μπούσουλα… μπορεί να σου δώσει ένα αριθμητικά ικανό και ΤΥΧΑΙΟ δείγμα (ίσως στρωματοποιημένο, ίσως όχι), ακόμη και με αυτό όμως πρέπει να συνυπολογίσεις πως κάποιοι, πχ. οι αρνητές του ιού, όσοι δεν τον θεωρούν σοβαρή απειλή, όσοι δεν εμπιστεύονται τους Γιατρούς… δεν θα θέλουν να λάβουν μέρος σε μια τέτοια απόπειρα.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως… το να κοιτάμε τα νούμερα της κάθε επαρχίας… ακόμη και με τα rapid tests τώρα… δεν αρκεί για να έχουμε εικόνα που με μια κάποια σιγουριά να προσεγγίζει την πραγματικότητα… είτε όλου του Νησιού, είτε των επιμέρους επαρχιών. Όταν οι έλεγχοι γίνονται σε «επαφές κρουσμάτων» ή σε «ειδικές ομάδες»… τότε το δείγμα σου απλά ΔΕΝ είναι τυχαίο. Κάλλιστα μπορεί να σε παραπλανεί, προς τα πάνω ή προς τα κάτω.


Δεν ξέρω τι θα γίνει… είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μέχρι να πετύχουν τα εμβόλια ή να κολλήσουμε όλοι.
Ας υποθέσουμε πως όλα πάνε καλά και επιστρέφουμε –επιτέλους –στην ανωμαλία της κανονικότητάς μας.
Ε, και;

Μήπως αυτό θα σταματήσει την «ψηφιοποίηση των πάντων»; Μάλλον όχι, ακόμη και αν σταματήσει για λίγο η επιτάχυνση που η πανδημία της έδωσε… μια χαρά μπορεί να αρχίσει πάλι να καλπάζει –έστω σαν μέτρο προληπτικό για την επόμενη πανδημία αλλά και γιατί εμείς οι ίδιο το ζητάμε διακαώς … μπας και χρειαστεί να παραγγείλουμε αστακομακαρονάδα… υποχρεωμένοι να υποστούμε την –άκουσον, άκουσον –αποτρόπαια διαδικασία του να βγούμε απ’ το σπίτι και να έρθουμε σε άμεση επαφή με άλλα πλάσματα.

Μήπως θα παραδεχτούν οι φωστήρες μας πως η ακράδαντη πίστη τους στο «αόρατο χέρι της Αγοράς» αποδείχτηκε ουτοπική δοξασία, παρόμοια με αυτή των χριστιανών για το υπερ–σεξουαλικό περιστέρι που γκάστρωσε την αμόλυντη εβραιοπούλα; Μπα…

Μήπως θα σταματήσει ο εξαναγκασμός μας σε «ελεύθερη» αγορά υπηρεσιών πρόσβασης σε διαδίκτυο, υπηρεσιών τραπεζικών, κλπ.; Ούτε…

Μήπως θα σταματήσει η διαχείριση των κάθε λογής «ευαίσθητων» από τον κάθε επίδοξο γκουρού ή “opinion leader” ή επικοινωνιολόγο ή πολιτικάντη; Alas!

Αντίθετα με τον RAW που ανέφερα πιο πάνω, δεν με διακατέχει κανένας ψυχαναγκασμός να παρουσιαστώ ως αισιόδοξος… και δεν μου καίγεται καρφί… αν εσύ περνάς.. αν εσύ περνάς… εμμμ… δεν με φοβίζει πια το να παραδεχτώ πως το πείραμα που λέγεται «ανθρώπινο είδος» μου μοιάζει κακόγουστο αστείο, ειπωμένο από ατάλαντο καραγκιοζάκο της κυπριακής τηλοψίας. Oh, well...

Γι αυτό άλλωστε έχω σταματήσει να γράφω σε αυτό το μπλογκ. Δεν υπάρχει καμιά μεγάλη ανάγκη. Θα βάζω μέσα–μέσα καμιά φώτο από ταξίδια (ααχααααχααα), κανένα τσιτάτο του κερατά, κάποιο επιμορφωτικό–σουρεαλιστικό βίντεο, έτσι… για το «ονόρε». Ναι, ξέρω… χεστήκατε.
Αυτά λοιπόν… και μην ξεχνάτε:

STAY HOME, STAY SAFE,
BEND OVER AND PLAY DEAD. 

"Solitude Standing Left of Center",
Εκκεντρικές Φυλακές Κύπρου.

Καλημέρα μας, Ελεύθερα Σκλαβωμένοι!

___[--]_₰__

Good Mo(u)rning Fellow Prisoners!

___[-₰-]___