Thursday, July 29, 2010

Current Mood Needs Improvement.

Monday, July 19, 2010

Walk on Water

Σκεφτόμουνα φάτσες πολιτικών
σε τσίρκο
αλλά δεν έχω όρεξη γι’ ασχήμιες.

Θα κρατήσω
αυτό
για εναλλακτική μουσική υπόκρουση.

Άμα θέλετε το ακούτε μετά
χωρίς την παράσταση τους…

Σωκράτης λοιπόν και Ενεργό Μέλος
με Ριφιφί και Μάγους Φωτιάς
μαζί με ζωγραφιά ημιάγρια.
Θα είμαι κάπου εκεί με τα άλλα ζώα…

«Nellie the Elephant
packed her trunk
and said goodbye
to the Circus…»


Χέεεεηηη-χοπ !

Labels:

Friday, July 16, 2010

Aftertaste...

Μερικές από τις φώτο που χρησιμοποίησα για το «• Αρχή του Παραμυθιού, τηλοψία» σε κάπως λιγότερο πειραγμένη μορφή. Όλες βγαλμένες με KODAK Z1275 και μετέπειτα πειραγμένες με Adobe Photoshop CS3.
Μια παραγωγή Φάτε-Μάτια-Ψάρια,
αληθινά;


Για «πόπαστον», η ατάκα της χρονιάς (από τον Ιερώνυμο Απάτσι).

«Ρε μα τούτον ούλλον εν το νούμερο σας;»
«Όι ρε, εν η αξία μας!»

Labels: ,

Thursday, July 15, 2010

Είμαστε όλοι οπαδοί του πραξικοπήματος...

...γι' αυτό επιλέγουμε τον δρόμο της διχοτόμησης. Όπως δεν βγήκαμε στους δρόμους τότε, έτσι και τώρα μένουμε σπίτι παρακολουθώντας το (Ραδιοφωνικό) Ίδρυμα (Κύπρου).... ε;

Ζήτω η Καθαρότητα της

Φυλής!


Ζήτωωωωωωωω…

Ζήτω τα Καπετανάτα

της Μιζέριας!


Ζήτωωωωωωωω…

Ζήτω που Ζει και που δεν Ζει !

Ζήτωωωωωωωω…

Labels: ,

Monday, July 12, 2010

Αρχή του παραμυθιού, τηλοψία.

Πως φτιάχνανε ειδώλια και εικόνες οι πρόγονοι
για να πετύχει το όποιο κυνήγι;
Έτσι και τώρα.
Σαν υπνωτισμένοι μπαμπουίνοι
–κατόπιν οδηγιών –

αναζητούμε ποιο (α)φυσικό καταφύγιο
έχει γίνει πιο «φιλόξενο» για τελετές (απ-)ανθρώπινες,
ψάχνοντας την εικόνα του θηράματος
στα μάτια του κάθε διπλανού.


Έτσι μας μάθανε.

Γύρω από φωτιά ηλεκτρονική, με τελετές μύησης στην ψευδαίσθηση της τελειότητας και περιφορά εικονισμάτων.
Έτσι δημιούργησαν τον σύγχρονο νεκράνθρωπο.
«…Zombie no go think, unless you tell am to think
Tell am to go straight
A joro, jara, joro…»
Ιδού ο μησκεπτόμενος Άνθρωπος.
Που
–σαν άλλος Ηρακλής –
βρίσκεται σε δίλημμα
για το «δεξιά» / «αριστερά»
και μόλις κάνει την πρώτη κίνηση
θα αντιληφθεί
–ελέω βαρύτητας –
ότι υπάρχει το «πάνω» και
–κυρίως –
το «κάτω».

Το «εδώ θα μείνεις» και το «έφυγες».

Θα προτιμήσει την επιστροφή στο κάθισμα.


Όσοι το ερμηνεύσατε θεολογικά… …είστε σε λάθος Ιστολόγιο.

Πρώτα παραμύθια… Ήλιος, Φεγγάρι, Γη και παντού ανάμεσα τους
η Θάλασσα.
Μας πιάσανε κορόιδα για την αληθινή τους χρήση.
Τότε που ήμασταν τα πιθηκάκια του
Arthur C. Clarke.

«…Δώσε στον αρχηγό κουκί να φύγει το Κακό Φεγγάρι. Δώσε ρε!»

Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι οργανωμένοι νομάδες. Δεν άντεχαν το παραμύθι αυτό και την κοπανήσανε!
Αλλά τους πιάσανε κι’ αυτούς.
Από κυνηγούς και συλλέκτες τους κάνανε γεωργο-κτηνοτρόφους.

Τώρα τους ορίζουν δρομολόγια
–καημένε Κάιν, καημένε Άβελ –
για χώρους παραθερισμού. . .

Σαν ξεφτισμένη πορεία στρατιωτών, τραβάμε ο καθένας όπου μπορεί. Αφού το καλοκαίρι βοηθά και το επιτρέπει ο καιρός, ε;

Βλέπω κι’ εμάς, μια
φυλή τρελλών ινδιάνων

να τραβάει προς μια γωνιά
για να κάνει πορεία
σε κύκλους.
Τον τελευταίο στη σειρά τον κοροϊδεύουμε:

«Βρε μπας κι’ είσαι γιάνκης;»

Μα η φυλή είναι τσακισμένη,
χαλασμένη.
Ξέρεις, άμα κάνεις το λάθος να είσαι παρών σε τελετές μαζικές και «πολιτισμένες»… μετά τις κουβαλάς μαζί σου όπου κι΄ αν χαθείς.
Ας όψονται οι εικόνες. Σχεδόν νεκροζώντανες κι΄ αυτές ... κοιτάνε τον εαυτό τους να στέκεται απέναντι, να μαϊμουδίζει, να κτυπιέται με το κεφάλι στους κορμούς ενός μαγεμένου δάσους ή στα παγκάκια ενός υπαίθριου εστιατορίου ή έξω απ’ την πύλη στρατοπέδου ή …
Ή στα βράχια
ενός φάρου απατηλού.


Ρουφώντας αλκοολούχο λυκίσκο, πληρώνεις φόρο
στον κάθε Φεουδάρχη.
Καλοί κι’ αυτοί.
Φύγαμε απ’ τα κτήματα τους και πάλι… να τους μπροστά μας. Καταναλώνοντας ένα οποιοδήποτε προϊόν … ουσιαστικά πληρώνω και για την καμπάνια που θα το φέρει στο τραπέζι, στο χέρι, στο μυαλό μου. Κατάλαβες; Πληρώνω –πέραν του ταβερνιάρη –την εταιρεία που με τη σειρά της πληρώνει διαφημιστή & καναλάρχη για να τη σπρώξουν και –έτσι –να αγοράσω.
«Πόσα χρωστάω Άρχοντα;»

Πολιτικώς ίδια πράττουμε. Πριμοδοτούμε αυτούς που θα μας ορίζουν το πώς ζούμε και μετά επιστρέφουμε στο κάθισμα. Αναμένοντας διαταγές.
Πώς να ξεφύγεις όμως;
Αφού έμαθες στις συνάξεις,
πλήρωνε τώρα Κεφαλικό.


Εγκεφαλικό;



Τι λέγαμε; Α! Ξεφτισμένη πορεία στρατιωτών…

Όταν έβγαζα αυτές τις φώτο, η κατάταξη των νεοσύλλεκτων ακόμη δεν είχε αρχίσει. Μας την δείξανε προχτές με υπουργούς, κάμερες, επισημότητες. Σάββατο νύχτα δείξανε και την Ντέμι Μουρ σε ρόλο πεζοναύτη. Α ρε Φεουδάρχες! Για πόσο ακόμα θα κρύβεστε πίσω από στρατεύματα –δικά μας και των άλλων;

Πέρα απ΄ τις εικόνες
χαμένων παραδείσων που μας ταΐζουν καθημερινά, είναι και αυτή η ανάγκη τους να κτυπάνε τα μυαλά του κάθε νέου βάναυσα… σε εκείνη ακριβώς την ηλικία που ετοιμάζονται να ανοίξουν φτερά. Μπας και καταφέρει κανείς τους να ξεφύγει.

Τα ξόρκια και τα είδωλα για τελετές βουντού ακόμη ζουν και βασιλεύουν. Ευρώπη 2010. Πίσω από τον τάχατες προοδευτισμό μας… τον πολιτισμό μας… κρύβουμε άτσαλα την αίσθηση και την αισθητική της φοβισμένης αγέλης που οι ηγέτες της διατάσσουν να φουντάρει στον εχθρό ή στον γκρεμό.

Πρώτη ενοχή η μη συμμετοχή και άρχισαν πάλι να ωρύονται οι ιθύνοντες για τους φυγόστρατους. Τα «δικά μας» παιδιά βέβαια στην απέξω, οι «άξιοι» για δόκιμοι, οι κατηχούμενοι για τις ειδικές δυνάμεις …και για παραδειγματισμό ας την πληρώσει κανένας αντιρρησίας ή ψυχάκιας.

Δεν πέτυχε η κοινωνική θητεία λεν και τώρα σκέφτονται να τους μαντρώσουν σε ειδικά στρατόπεδα. Έχω καλύτερη πρόταση.
Αφού συναινεί και μια κυβέρνηση «αριστερή»:
Στον Καιάδα!
Τι έλεγα πέρυσι;
«Δεν απολυθήκαμε ποτές».

Ακόμα βγάζουμε σκοπιά στην Πύλη.

Μην μου σκιάζεστε όμως Άρχοντες. Η αγέλη θα παραμείνει στη μονάδα για να εκτελέσει το καθήκον της. Απλά μετακινείται η Μονάδα. Το μάθατε το κόλπο.
Οι δε Ανέντακτοι θα συνθλιβούν, θα αλλοτριωθούν, θα ενταχθούν… Θα υπηρετήσουν. Κι’ αν φύγει κανείς σκαστός… μικρό το κακό… απλά πάει για λίγο να σας υπηρετήσει αλλού.


Λίγο φεύγει το μυαλό, μετά επιστρέφει σε τοπία ορισμένα από καιρό: στα καπηλειά σας, σε διάφορους χώρους συνάξεων, μπροστά από οθόνες, ανάμεσα σε εικόνες που ορίζετε εσείς.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί και στις διακοπές ή στον όποιο χρόνο λαμβάνουμε τη διαταγή «ελεύθερος»… οι διάφορες «Αρχές» μας θέλουν σε χώρους προκαθορισμένους και κατάλληλα διαρρυθμισμένους.
Άμα άφηναν πραγματικά ελεύθερα
τα μπάνια της Αγέλης
θα χάναμε πολύτιμες στιγμές με/σε άλλες παραστάσεις.

Ενώ τώρα, με τη βοήθεια συμβόλων, ειδώλων, τελετών… βαδίζουμε αγέρωχα σαν ξεφτισμένη στρατιά που χρειάζεται και ψάχνει κάποιο Ναπολέοντα, κάποιο ξόρκι.
Αυτό το ρόλο παίζουμε στις παραλίες.
Κρατάμε σκοπιά μπας και μας την κάνει ο εχθρός
ή επιστρέψει κάποιος Μον-άρχης από κρυφό κολπίσκο
ή… αν πιάσει το ξόρκι..


Περνάμε την ώρα σε παραλίες εκτελώντας διαταγές!
«… Attention
Quick march
Slow march
Left turn
Right turn
About turn
Double up

Sa-lute
Open your hat
Stand at ease
Fall in
Fall out
Fall down

Get ready
Halt!»

Μόνο που… όταν το μυαλό θέλει να φύγει… θα φύγει ρε! Δεν το κρατάει καμιά διαταγή. Για λίγο, ναι. Γι’ αυτό ακόμη ψάχνουμε απόκρυφα ΔΕΛΤΑ σχηματισμένα στους βράχους. Ξέρεις, το Δέλτα πάντα ήταν η Πύλη. Το Α … [είναι] η πύλη σφραγισμένη. Αρχή. Αυτό σημαίνει. Καμιά διέξοδος. Φεουδάρχης, Εθνάρχης, Στρατάρχης, Καναλάρχης, Ομαδάρχης, Κομματάρχης, σταματημός και αποπληρωμή.
Αρχή σημαίνει Τέλος.
Φόρος.


«Πόσα χρωστάω είπαμε;»

«Ordaaaaaah!»

Έλα όμως που και η Πύλη είναι πρόβλημα... Τώρα, βγαίνω έξω ή επιστρέφω πάλι σε κάποιο μέσα;

.ςολέΤ. ύοιθυμαραπ υοτ ήχρΑ.

Μια παρ
αγωγή
Φάτε–Μάτια–Ψάρια,
ψεύτικα.

Ντιιιισμίιιςςς…

Labels: ,

Wednesday, July 07, 2010

Καθέδρα

Από αυτό σε αυτό.

«…Εγώ πάλι πιστεύω πως αν φτιάξουνε και δυο αψηλά καμπαναριά... θα μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν για ανάρτηση του όποιου πανό διαμαρτυρίας.

Ντόιγκ



"Παπασαββίαση", Ορισμός:


Μου άρεσα και με επαναλαμβάνω.

Κανείς δεν καταλαβαίνει.

Labels: ,

Saturday, July 03, 2010

The Self.


So you try and try to hide your true self


or to make it known to others

as you think it ought to be seen...



In the End,
the only one that truly
understands you
is the Coroner.

A brief look,
he fondles you a bit
and then declares: Dead.

Labels: