Messianic
Προχωρούσα αποφασισμένος να παίξω συγκεκριμένο παιχνίδι. Στάθηκα μπροστά στην είσοδο του παράνομου καζινο-μπούκικου για να με κοιτάξει ο ιδιοκτήτης. «Εντάξει».
Μετά τον προθάλαμο, έπρεπε να χτυπήσω ένα διψήφιο κωδικό στην είσοδο για να ανοίξει η πόρτα. Κτυπάω 11… τίποτα. Ξανακτυπάω… τζίφος. Το παρακείμενο τσιράκι με κοιτάει, μου χαμογελάει και λέει πληκτρολογώντας, «όχι έντεκα… δέκα». Ανοίγει η θύρα.
Ξύπνησα και έγραψα τις σημειώσεις μου σε χαρτί (που πάντα έχω δίπλα απ το κρεβάτι).
Δέκα… έντεκα… τι διάολο να είναι;
Μήπως τα παιχνίδια Half Time / Full Time 1-2 και Χ-2;
Μούμπλε μούμπλε…
Βρε θα ρίξω και σ’ αυτά 2 ευρώ αλλά… του Ονειρο-Μεσσί(α) ο λόγος πρόσταξε ξεκάθαρα:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9ej6_1roFheKkhYHBWh73HRVG08G7CXPNkNN8K8LXTqh8rgEOhCEloJzr3022-EDDjbN4Vv2QA4CRguMe6D3xPdAAvQmhnFl_oaYVB9cOJodfvjmsjezE9cKfHCUWk1Nt1_99/s400/Messianic.jpg)
Labels: ΞΕΝΙΤΕΊΑ