Ruskie Dollar

Εργατοπατέρες και ερασταί της ελεύθερης αγοράς,
σταματάτε να περιπαίζετε τον κόσμο!

Κύριοι… συμφωνία για τα όποια μέτρα θα επέλθει ΚΥΡΙΩΣ γιατί πάνω από τα κεφάλια όλων των παρατάξεων κρέμεται μια … ρωσική Δαμόκλειος Σπάθη. Στους κάτωθεν συνδέσμους θα βρείτε άρθρα που επεξηγούν την σημασία των ρωσικών κεφαλαίων για την οικονομία της Κύπρου:

• Dealnews.gr

• inews.gr

• sigmalive

• Kathimerini

[ Τα άρθρα του 2010 είναι στην ουσία αναδημοσίευση άρθρου του «Φ» που παρουσίαζε στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας. ]

Αυτό που αποζητούν οι κάτοχοι αυτών των κεφαλαίων –πέραν από την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για τις εργασίες τους –είναι πολιτικο-οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια για τις καταθέσεις τους. Η δε λέξη «ασφάλεια» εδώ έχει να κάνει με την εμπιστευτικότητα αλλά και με την ικανότητα των τραπεζών να εγγυώνται συνεχή ροή ρευστού κι απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια για τους κατόχους τους. Τουτέστιν, αν οι Τράπεζες –και η οικονομία γενικότερα –παρουσιάζουν το όποιο σοβαρό πρόβλημα (π.χ. ρευστότητας) τότε… οι κάτοχοι των κεφαλαίων αυτών πάι-πάι. Αυτή είναι η ανάλυση ενός μη ειδικού, ψάξτε το θέμα και μόνοι σας.


Τα κεφάλαια αυτά προορίζονται κυρίως για επανεπενδύσεις στην Ρωσία αλλά… αφήνουν και «κάτι τις» στον τόπο. Π.χ. υπάρχουν οι εισπράξεις των δικηγορικών γραφείων, των consultants και όσων άλλων εμπλέκονται στις διαδικασίες εγγραφής εταιριών, στην παροχή άλλων υπηρεσιών γραμματειακής ή λογιστικής φύσης… όπως επίσης και το ίδιο το Κράτος που εισπράττει διάφορες φορολογίες. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι στα παραρτήματα και τις θυγατρικές. Υπάρχουν τα ενοίκια για γραφεία, κλπ. Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως φαίνεται πως είναι η ίδια η ενίσχυση της ρευστότητας των κυπριακών Τραπεζών. Αν τα κεφάλαια αυτά μας πουν πάι-πάι και την κάνουν για εξωτικούς προορισμούς… τότε προβλέπεται να κλάψουν μανούλες και παιδάκια. Ουγκ!

Θέλουν όμως να φύγουν;
Λέω ΝΑΙ, υπάρχει τέτοια τάση, υπάρχει ο κίνδυνος…
και το βασίζω σε 3 πηγές:

1) Έτσι ισχυρίστηκε βουλευτής σε συζήτηση που είχε με φιλικό του άτομο (και ΔΕΝ ήταν της αντιπολίτευσης).
2) Έτσι με πληροφόρησαν άτομα που εργάζονται σε σχετικούς τομείς και έχουν καθημερινή τριβή με το θέμα.
3) Έτσι υποδεικνύει το άρθρο • στον σύνδεσμο εδώ, υπονοώντας μάλιστα ότι αυτό συζητιέται και ανάμεσα στα κόμματα
(δες 3η παράγραφο).

Τα όσα ακούγονται για προάσπιση δικαιωμάτων των εργαζομένων, για υγιές κράτος με μειωμένες δαπάνες και σωστή λειτουργία της «ελεύθερης» αγοράς… κλπ. … είναι τα συνήθη κλισέ που οι πολιτικάντηδες μας χρησιμοποιούν για να χαϊδέψουν τα αυτάκια των πελατών τους. Πιθανολογώ ότι … θα τους δείτε όλους …να συμβιβάζονται με θέσεις και πρακτικές που για χρόνια καταδίκαζαν, θα τους δείτε όλους… και τον χαμηλόμισθο του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα να αυτώνουν, θα τους δείτε όλους …να διατηρούν τα περισσότερα προνόμια των υψηλόμισθων του δημοσίου που «συνεισφέρουν» στα ψηλά πάγια έξοδα του Κράτους, θα τους δείτε γενικά να κάνουν τα πάντα προκειμένου να μπορέσουν να προβάλουν μια εικόνα «σταθερότητας». Τώρα… ποιος από όλους τους παίκτες θα καταφέρει να χρησιμοποιήσει πιο καλά αυτό τον εκβιασμό… δεν είμαι σίγουρος… πάντως δεν θα είναι ο κάθε κακομοίρης σαν εμένα ή –υποθέτω –εσένα, αγαπητέ μου αναγνώτσκι.

Τέλος, επειδή ο συνάδελφος μπλόγκερ Λίνος… έκανε αναφορά στον ρόλο αυτών των κεφαλαίων στο ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι… (• σύνδεσμος εδώ) θα ήθελα να απευθύνω ορισμένα ερωτήματα… χωρίς αυτά να απευθύνονται σε κανέναν συγκεκριμένα.

1) Οι μηχανισμοί επιτήρησης / στήριξης και τα τσογλάνια τύπου ΔΝΤ… είναι κακά πράγματα που δεν τα θέλουμε διότι μπορούν να μας επιβάλουν μέτρα και συνθήκες που θα πλήξουν τον κάθε αδύναμο. Η εξάρτηση από τα προαναφερθέντα κεφάλαια… πως διαφέρει;
2) Τα κεφάλαια αυτά…έχουν καμιά συγγένεια με το Κεφάλαιο του Μαρξ; Μήπως προωθούν τον σοσιαλισμό; Μετατρέπονται δηλαδή σε επιχειρήσεις χωρίς υπερκέρδος, χωρίς άνιση κατανομή του πλούτου, χωρίς εκμετάλλευση του μισθωτού;
3) Amerikanski dollar = baaaaaddd,
Ruskie dollar = gooooood ?

Απαντήστε όποιοι επιθυμείτε. Επί της ουσίας παρακαλώ.

Καταδίκη.

"Μ' έχει προσπεράσει η ζωή
μένω πίσω, πάντα μένω απ' έξω
δεν έχω τίποτα δεν θέλω πια να παίξω"

[P L A Y... L O U D ]Γειά σου ρε Σάββα με τα ωραία σου!

NOT ANOTHER FACEBOOK GROUP.

Ένα μη-γκρουπ που ΔΕΝ θα βρείτε στο Facebook.

Αμολιόνται σους δρόμους και στις πλατέες ως αντίπαλοι μα το σύνθημα τους ίδιο, ίδιος και ο σκοπός. Υπάρχει το (δικό μας) σωστό και το (δικό τους) λάθος. Διάλεξε. Είσαι ελεύθερος να διαλέξεις αυτό που σου επιβάλλουμε εμείς. Κι αν δεν διαλέξεις εσύ, θα διαλέξουμε εμείς για σένα.
Ελεύθερε μου ηλίθιε.

Υπάρχει ο ένας Θεός και αυτός είναι ο δικός μας Αρχηγός. Ένας Διάβολος, ο δικός τους Αρχηγός. Αλλά ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει Αρχή. (Κάτι ξέρουν τα τσακάλια που βάζουν γύρω από αυτό το Α ένα Ο, ένα μάτι που στοχεύει την Αρχή και που την θέτει εν μέσω ενός κενού). Η πύλη, το Δέλτα μοιρασμένο στη μέση, το Α της Αρχής σαν σφραγισμένη πύλη.
• Σταματημός κι αποπληρωμή.


Το δικό μας «δίκαιο», το δικό τους «άδικο». Ο Burroughs –στην ουσία του Δυϊστής –επιμένει πως αυτό το παιχνίδι δεν είναι προαιώνιο, πως θα έχει τέλος… • μάλλον κακό τέλος.
Με τόσα που έπινε, άιντε τώρα να βρεις άκρη.

Κυρίες και Κύριοι…

Κηρύττω την έναρξη ομάδος μη συγκροτημένης, μη εκδηλωμένης και –πιθανότατα –μη υπάρχουσας.

Ενάντια στους «αγανακτισμένους» και τους «προασπιστές» που μας τα έχουν πρήξει σε σημείο που να χρειαζόμαστε πλέον αμαξάκι του χτίστη για να τα κουβαλάμε. Ενάντια στο θίασο • που όλο μεγαλώνει και επιμένει πως η Ζωή πρέπει να είναι Πόλεμος.
Ποιός σας είπε βρε καθίκια ότι θέλω να ξαναγίνω στρατιωτάκι;

Ενάντια στον κατ’ επανάληψη βιασμό της Λογικής αλλά και του συναισθήματος… που επιμένει ότι άνθρωποι που πέθαναν από λάθος πρέπει να ονομάζονται Ήρωες. Ενάντια στον κατ’ επανάληψη βιασμό της Λογικής αλλά και του συναισθήματος… που επιμένει πως για χάρη ενός σκοτωμένου ονείρου πρέπει να δοξάζουμε τον Αρχηγό που το σκ(α)τωσε.
Έχω τους δικούς μου ήρωες και τους θάβω κάθε μέρα. Έχω τα δικά μου όνειρα μπουμπούνες.

Ενάντια στη μόλυνση του μυαλού μας με ρυπογόνα άλλα από αυτά που ο καθένας μας ελεύθερα επιλέγει για την πάρτη του. Ενάντια στον εθισμό σε μη-ουσίες εξουσίες. Ενάντια στο μονόλογο των συζητήσεων σας που ονομάζουν τα ανύπαρκτα και αποκρύβουν τα υπαρκτά. Ενάντια σε τρύπες με φώτα, οπές τηλε–θέασης που στήσατε για να προσφέρουν στον –ήδη αυτιστικό –θεατή αυτιστικές συμπεριφορές προς μίμηση, αυθόρμητες λιτανείες προς απομνημόνευση, καινοτόμες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας προς επανάληψη.
Έχω τα δικά μου ναρκωτικάκια κουφάλες, είναι χαμόγελα στα πρόσωπα φίλων και κερασμένο κόκκινο κρασί σε παραλία.

Κυρίες και Κύριοι…

Κηρύττω τη λήξη της ανοχής σε κάθε είδους «ομάδα», την απενοχοποίηση της ιδεολογικής αλητείας και την παλινόρθωση των ξεπεσμένων. Ουγκ!

Free Willies!

• Close…

•…but no cigar. The important question
-to me –
is not
whether there is (or was)
water on Mars,
rather...
we should be asking whether
Earth’s water can be “sustained” on Mars
(near its • equator for temperature,
under a dome to stop evaporation),
then whether it can sustain
Earth’s microorganisms
(like • plankton)
and then...
whether such bodies of water
can sustain larger, useful
(and even edible) goodies.

No, • I do not believe in prophecies.

NASA TV

Mission to Mars

Καθότι τέτοια εποχή
το τσίρκουλο στο camping
μόνο ως εναλλακτικό pub-crawl νοείται
(από αντίσκηνο σε αντίσκηνο)
–και όχι ως χώρος για χαλάρωση –
σπάμε το νοίκι σε 4,
μικραίνει Η • λίστα,
ξαλαφρώνουν οι αποσκευές
• κάτι τις
και…

Χέη-Χοπ!

Sagan’s Ark.

• GreetingSagan64k

Location: Planet Mars.

[ First shots: inside the dome, in a small cabin, synthetic and metallic environment. Detailed.

Camera Zoom out.

On “Science and Sc. Fiction have… Dance”: Camera rotates 3D, 360 ̊on all. ]

Sagan’s message is being played through a PC, one guy (Adam Lemsky, a Botanist) watching the relevant video through a connection with Earth's PlexTube …while… a little later … another character –sitting nearby –is receiving a rather emotional message from his wife through another screen. They are situated in a • Bucky-dome, protected by the harsh environment of Mars.

[ Characters’ reactions to Sagan’s and wife’s messages. ]

«… and I, I just wanted to tell you…», wife appears to be looking to the left of the camera, as if someone else is there, watching her while she speaks to the camera, «I really can’t tell you much… I just wanted you to know that I love you… very, very much… Goodbye.»

[On: “And I wish I was with you”.]

Both PC screens go blank. So do any other screens / instruments connected to Earth.

[ Then: Array of cabins, then an array of interconnected Bucky-domes and other facilities, ardent ground appears … from bits to planes. ]

(Sustainable ground-based System with flora but still Indoors.)

Lemsky punches a few keys on the Diagnostics Module in the cabin. The main parabolic antenna and all auxiliaries seem to be in order. They could still receive signals from various beacons, satellites around both Earth and Mars. But no signals from Earth itself. Just static. Both characters stunned.

«What the f…»

Finally, Lemsky gets up and starts to run towards the “Planetarium”, from which one • can view the Earth, • via naked eye or telescope.

[ Penultimate: Outside shots. Big plane and on to “mountains”, up or down. No sign of natural water whatsoever. Roll back to Planetarium. Camera positioned in Lemsky’s point of view. Naked eye view of Earth only reveals slight increase in luminosity. He presses some buttons, a screen flashes. Enhanced telescope view reveals the truth. ]

Something had hit the Earth!

[ Last scene: Zoom back into character ]

«Oh shit!»

***

No one expected it and no one had looked at it until it was too late. That mass of rock and metal was not even considered a risk. It was in the charts alright but… it was evaluated –like most of its kind –as a • Zero. Then, something had changed. Something made it change its course. It was big-ish… but that was not the main problem. It changed its path without any warning…. and it came in too fast.

There was no reason to warn the personnel in the Base for Experimental Agriculture on Mars. There was nothing they could do… and they basically had no way of knowing themselves. The people at BEAM were not astronauts or astronomers, they were just a few experts in Martian agriculture and some plain workers. Perhaps the latest shipment did cause some raised eyebrows among them. Especially the two portable water reservoirs, filled with sea and lake water (complete with microorganisms). The base has achieved its autonomy –in terms of producing food and artificial water –about a decade ago.

Someone down there had thought, «let them be, practically… they now are the future of mankind, they will have much to worry about AFTER, so… let them be.»

***

«Μικροπυρηνική έκρηξη στην Ασιατική Σοβιετία!»

«Τι;»

«Αυτό που σου είπα. Έτσι ήταν το όνειρο. Σαν πρωτοσέλιδο το είδα. Δεξιά, γωνία, μια φώτο ενός στρατιωτικού, υψηλόβαθμου. Πρασινοκόκκινη στολή. Στο βάθος, έκρηξη (μικρο)πυρηνική.»

«Και τι σχέση έχει αυτό με το μπούκικο;»

«Α, μετά… είδα κάτι νούμερα και νομίζω θα τα βγάζει σήμερα στο ΚΙΝΟ.»

«Α, καλά…»

«Γι’ αυτό σου λέω. Πρέπει να πάω. Έχω 10-12 ευρώ στη τσέπη μου, θα πάω να δοκιμάσω την τύχη μου.»

Μετά από 1-2 ώρες, έχοντας χάσει τα λιγοστά ευρουδάκια, στέλνω μήνυμα στην καλή μου:

«Η Ασιατική Σοβιετία δεν κινδυνεύει.»

***

Αυτό το παρα-πλανητικό όραμα όμως δεν έμελλε να μείνει αναξιοποίητο. Μέσα στον λαβύρινθο της κεφάλας μου, έδεσε με μια ιστορία παλιά… ένα διάλογο ανάμεσα σε τρεις Μέγιστους της Ανθρώπινης Σκέψης:
Ο • Κάρολος Σαγανάκης,
ο • Αρθούρος Κλαρίκιος
και ο • Στέφανος Βασιλογέρακας,
σε μια εκπομπή με όνομα, • God, The Universe and Everything Else.

Σε μια από τις αποστολές Voyager, ανάμεσα στα διάφορα επιστημονικά όργανα, κλπ. περιλαμβάνεται και ένα • μήνυμα, μια μαρτυρία–καταγραφή του Ανθρώπινου πολιτισμού (ιδέα που σχετίζεται με τα οράματα του Κάρολου Σαγανάκη), απευθυνόμενο προς… οποιονδήποτε βρίσκεται «εκεί έξω».

Στην προαναφερθείσα συζήτηση, κάπου στα 32:50, γίνεται αναφορά ακριβώς σε αυτό το μήνυμα. Ακολούθως, ο Αρθούρος Κλαρίκιος –με τρόπο αρκετά σαρκαστικό –υποδεικνύει στο Κάρολο Σαγανάκη την πιθανότητα … το μήνυμα αυτό… μαζί με το σκάφος που το κουβαλά… να μην πέσουν ποτέ στα χέρια κάποιου εξωγήινου πολιτισμού αλλά… αν’ αυτού… να τα περισυλλέξει ένα γήινο σκάφος του μέλλοντος, όντας πιο ταχύ από το «παλαιολιθικό» Voyager: «I know what is gonna happen to your Voyagers Carl, they ‘ll be overtaken one day by a terrestrial spaceship and brought back to the Smithsonian», (34:02).

Ίσως όμως μια τέτοια εξέλιξη να μην ήταν τόσο μακριά από τις επιδιώξεις του Κάρολου. Επαλειμμένα ο ίδιος είχε εξιστορήσει τον θαυμασμό που του προκάλεσε • ένα συγκεκριμένο έκθεμα της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1939 στην Νέα Υόρκη. Συγκεκριμένα, αναφερόταν σε μια «Χρονοκαψούλα», δλδ. μια συλλογή από ενθύμια της τότε δεκαετίας που θάφτηκε με σκοπό να την βρουν οι μελλοντικοί κάτοικοι της Γης.

Στη συνέχεια της συζήτησης γίνεται αναφορά και στην πιθανότητα «αποικισμού» του πλανήτη Άρη. Και εδώ γίνεται το «δέσιμο» του γλυκού. Ο Κάρολος Σαγανάκης είχε επίσης ηχογραφήσει ένα άλλο • μήνυμα, αυτή τη φορά προοριζόμενο για τους μελλοντικούς κατοίκους τους Άρη.

***

Χαράματα Δευτέρας, 11ης Ιουλίου. Έχω το κείμενο σχεδόν έτοιμο, τελειώνω τη φώτο. Ψάχνω ιδέες για το ηχητικό. Το απότομο φρενάρισμα του ανεμιστήρα, ο χαρακτηριστικός ήχος–ξεφύσημα της παύσης εργασιών στο PC, η οθόνη σβη…