ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕEEΕΕΕ

Το Κυπριακό μας Ίδρυμα (το Ραδιο-φωνικό) δείχνει έναν άνθρωπο, κτηνοτρόφο στο επάγγελμα, βουρκωμένο και με μια επιταγή στο χέρι.

Γιατί;

Για τους οπαδούς της εντελώς ελεύθερης αλλά και εντελώς ανελέητης αγοράς, ισχύει το «ατύχησες» και δεν τίθεται θέμα αποζημίωσης / επιδότησης. Για τους πιο λογικούς όμως, αφού είμαστε στην Ευρώπη και μας το επιτρέπει, θα ήταν μεγάλη αυνανία να στερήσουμε από τη δική μας αγορά το προνόμιο. Είμαστε και ‘μεις βλέπετε «παίχτες» σε ανταγωνισμό με τους ετέρους-εταίρους (μονάχους μοναχχχχφτού..)

Σε μια περίοδο έντονου ανταγωνισμού, άμα «ξαπολήσουμε» τους λίγους εναπομείναντες παραγωγούς του τόπου μας… «ε…μήσαμε τον κούνελλον» (πολύ βουκολικό με βρίσκω σήμερα).

Να τα πάρουν λοιπόν και να τα πάρουν χοντρά. Γιατί όμως αυτή κυρίως την Ιστορία να μας διηγείται τόσο περίτεχνα και τόσο επίμονα –όπως καθόμαστε γύρω από την τηλεοπτική μας φωτιά –ο ΜΜΕτζής σαμανός της φυλής;

Το ιστορικό της ασθένειας, τα μέτρα προφύλαξης που λαμβάναμε ως τώρα, οι αρμόδιες υπηρεσίες, οι ανάγκες τους σε προσωπικό και άλλα λογιστικά στοιχεία της όλης υπόθεσης, οι Ευρωπαϊκές οδηγίες, ο τρόπος εφαρμογής τους, ο τρόπος αντιμετώπισης του ίδιου προβλήματος σε άλλες χώρες… υπάρχουν τόσα άλλα όμορφα παραμυθάκια να ακούσουμε κύριε Παραμυθά… άιντε, κάνε τη δουλεία σου επιτέλους! (Πάλι έφαγες παλαβομανίταρα ..
@%$#%@# τα οράματα σου).

Και να με ζώνουν μαύρες σκέψεις. Αφού μαύροι ήσαν οι οιωνοί από αρχής… Τι μεσολάβησε μεταξύ του πρώτου κρούσματος –που για κάποιο διάστημα, έστω, μας το ταΐσανε με σουμάτζιν, ρίγανη & περονόσπορο μαζί –και του επόμενου;

Τους επισκέφθηκε

ο Ιατροδικαστής.

Πάω να βοσhήσω.

"...The Lord is my shepherd, I shall not want
He makes me down to lie
Through pastures green he leadeth me the silent waters by
With bright knives he releaseth my soul
He maketh me to hang on hooks in high places
He converteth me to lamb cutlets
For lo, he hath great power and great hunger
When cometh the day we lowly ones
Through quiet reflection and great dedication
Master the art of karate
Lo, we shall rise up
And then we'll make the bugger's eyes water..."