FOR THE BURNING FIRE
37 ... 37 και μισό ... 38 ... 38 και μισό ... 39
Ύστερα ιδρώτας. Ποτάμια. Ώσπου να πέσει πάλι.
39 ... 38 και μισό ... 38... 37 και μισό ... 37 ... 36 και μισό ... και μετά ρίγος.
Μήνες τώρα ... η σκόνη σε είχε εμπνεύσει - 4:30 το πρωί, η Σύντροφος επέμενε "τεκίλα δεν ξαναπίνεις" - και μια ιστορία περίεργη φύτρωσε μεσ' το κεφάλι σου. Πρόσφατα καταστάλαξες και σε τίτλο "Under the InfluenZa".
Τετάρτη βράδυ έβγαλες τον ανεμιστήρα από την ντουλάπα. Πέμπτη πρωί έδωσε τα πρώτα σημάδια της η κομμάρα. Μέχρι το βράδυ που βγήκες άκουγες με μετατόπιση στις ψηλές συχνότητες και με πολλά παράσιτα, η γεύση μετατοπίστηκε στο πικρό-μεταλλικό, έβλεπες διπλά, πονούσες κόκκαλα και μύες, η δε αίσθηση εαυτού είχε πάρει άδεια άνευ απολαβών.
Τις επόμενες τρεις μέρες κάνεις τη διαδρομή 36.5-39 και τούμπαλιν, μουσκεύεις σεντόνια και ταλαιπωρείς τη Σύντροφο. Βγήκε και εκείνη η είδηση για τη "γρίπη των χοίρων" στο Μεξικό και την πάτησες διπλά.
Πρώτον, πως θα ανεβάσεις τη σχεδιασμένη ανάρτηση χωρίς να ακουστεί σαν περίπτωση επικαιρικής τρομολαγνείας; Σκατά τύχη.
Δεύτερον, η Σύντροφος βρήκε τρόπο να σε δουλεύει. "Με απάτησες με μια Μεξικανή άχρηστε και μάλιστα υπαίθρια, γι' αυτό την άρπαξες. Που το κάνατε βρε; Πάνω σε κανένα δέντρο;" Αααγγγκκκρρρρρρρ.
Άιντε τώρα ... πάμε πάλι απ' την αρχή.
37 ... 37 και μισό ... 38 ... 38 και μισό ... 39
Ύστερα ιδρώτας. Ποτάμια. Ώσπου να πέσει πάλι.
39 ... 38 και μισό ... 38... 37 και μισό ... 37 ... 36 και μισό ... και μετά ρίγος.
Μήνες τώρα ... η σκόνη σε είχε εμπνεύσει - 4:30 το πρωί, η Σύντροφος επέμενε "τεκίλα δεν ξαναπίνεις" - και μια ιστορία περίεργη φύτρωσε μεσ' το κεφάλι σου. Πρόσφατα καταστάλαξες και σε τίτλο "Under the InfluenZa".
Τετάρτη βράδυ έβγαλες τον ανεμιστήρα από την ντουλάπα. Πέμπτη πρωί έδωσε τα πρώτα σημάδια της η κομμάρα. Μέχρι το βράδυ που βγήκες άκουγες με μετατόπιση στις ψηλές συχνότητες και με πολλά παράσιτα, η γεύση μετατοπίστηκε στο πικρό-μεταλλικό, έβλεπες διπλά, πονούσες κόκκαλα και μύες, η δε αίσθηση εαυτού είχε πάρει άδεια άνευ απολαβών.
Τις επόμενες τρεις μέρες κάνεις τη διαδρομή 36.5-39 και τούμπαλιν, μουσκεύεις σεντόνια και ταλαιπωρείς τη Σύντροφο. Βγήκε και εκείνη η είδηση για τη "γρίπη των χοίρων" στο Μεξικό και την πάτησες διπλά.
Πρώτον, πως θα ανεβάσεις τη σχεδιασμένη ανάρτηση χωρίς να ακουστεί σαν περίπτωση επικαιρικής τρομολαγνείας; Σκατά τύχη.
Δεύτερον, η Σύντροφος βρήκε τρόπο να σε δουλεύει. "Με απάτησες με μια Μεξικανή άχρηστε και μάλιστα υπαίθρια, γι' αυτό την άρπαξες. Που το κάνατε βρε; Πάνω σε κανένα δέντρο;" Αααγγγκκκρρρρρρρ.
Άιντε τώρα ... πάμε πάλι απ' την αρχή.
37 ... 37 και μισό ... 38 ... 38 και μισό ... 39
Labels: ΞΕΝΙΤΕΊΑ
posted by the Idiot Mouflon at 11:26 PM
10 Comments:
me tes ygiiiesss suuu!
ta agrina ine monogamikaaaa???
a?
maria t.
Ευχαριστώ. Και στα δικά σας.
Το υποφαινόμενο είναι.
Αλλά για την πλάκα μας της απαντώ "δεν φταίω εγώ, με είδε, με πέρασε για γουρούνι και χύμηξε..."
Μακριά απο τα γουρούνια!
τα δικα μου συμπερασματα των ημερων είναι:
μια πότσα ζιβανια = καλο κεφι και χαρα την επόμενη μερα
2 πότσες ζιβανια = απώλεια μνήμης, εμετοι, ριγοι, ζαλη για 24 ωρες
3 ποτσες = δεν θα δοκιμασω
Περαστικά σου,
λέμε!
Φεύγω τώρα γρήγορα να μη κολλήσω...
3 πότσες,χμμμμ,
λες να δοκιμάσω rose;
Ουτοπία on the wing...
:D
@Antikakomoutsoun
Oink, oink!
@Rose
Μαύρη τζιαι σκοτεινή να μείνει. Μόνο για τρίψιμον.
@Utopia
Όι, όι μάνα μου...
Περαστικά σου αν και απ'ότι ακούμε στις ειδήσεις χλωμό το βλέπω.
Ευχαριστώ Σταλαγματιά μου. Χλωμό πρόσωπο νοιώθει καλύτερα. Ουγκ!
Υπό το αριστουργηματικόν soundtrack του παρόντος ευλογίου δηλώ μετά λόγου γνώσεως πως εδώ και ένα μήνα, έχω πεθάνει στο βήχα και το φτάρνισμα τα οποία προκάλεσαν απίστευτη κουφαμάρα για περίπου δέκα μέρες.
Με άλλα λόγια έχω μπαφιάσει πλήρως.
Πάνω που άρχισα να συνέρχομαι, ήρθα εδώ και μελέτησα εδελεχώς την υπό Αγρινού ανάρτηση.
Α-σπασμούς!
@Πο.Πη.
Δεν έχουμε γρίπη των χοίρων εμείς... έχουμε γρίπη των γα-ά-ρων.
Post a Comment
<< Home