ΑΓΓΟΥΡΑΚΙΑ ΚΡΕΤΙΝΟΙ

Αγαπητοί συμπολίτες,

Για όσους εύκολα ξεχνάν
πως το μόνο πιο ιερό
από το δικαίωμα του ανθρώπου
να επιλέγει
είναι το δικαίωμα του
να κάνει την λάθος επιλογή.

Πληροφορήθηκα προσφάτως από τηλεοράσεως ότι –εκφράζοντας τη θέληση σας… για εσάς, πριν από εσάς –οι προικισμένοι μας άρχοντες εγκαταλείπουν το διάλογο για νέα νομοθεσία περί καπνίσματος σε δημόσιους χώρους (συμπεριλαμβανομένων και χώρων εθελοντικής προσέλευσης όπως κέντρα διασκεδάσεως). Δεν σηκώνει άλλη καθυστέρηση λεν και επειδή αυτοί είναι ανίκανοι να φτιάξουν καλούς νόμους… θα αποφασίσουν και θα διατάξουν πλήρη απαγόρευση.

Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί εάν οι πληροφορίες που από χρόνια αναμεταδίδονται σε σχέση με το κάπνισμα … είναι αληθινές. Εάν δεν έχεις ακούσει / παρακολουθήσει / πληροφορηθεί ποτέ συγκεκριμένα στοιχεία από έγκυρες πηγές, λογικό είναι να έχεις την απορία.

Ασήμαντο όμως.

Η πολιτεία, εφόσον είναι νόμιμο το προϊόν, μας αφήνει να επιλέγουμε. Παίρνεις, δεν παίρνεις. Από τη στιγμή που η πολιτεία όμως έκανε νόμο την χρήση προειδοποιήσεων για τέτοιους κινδύνους… έγινε συνιδιοκτήτης της γνώσης μαζί με τον καθένα μας. Οποιαδήποτε απαγόρευση του προϊόντος, της χρήσης του ή του τρόπου χρήσης … αλλά περίμενε… ας πούμε ότι ξεχνάμε ότι είναι τσιγάρο και το ονομάζουμε… χμμμ ας πούμε Αγγούρι, που είναι και καλοκαιρινό.

Πάμε λοιπόν:

Ανακαλύπτει η πολιτεία το Αγγούρι.
Εμμ…

Πάμε ξανά:

Ανακαλύπτει η πολιτεία ότι το Αγγούρι κάνει την Α ή Β ζημιά στην υγεία. Ανακαλύπτει επίσης ότι ζημιά μπορεί να πάθουν και οι μη Αγγουρολάτρεις όταν βρίσκονται σε χώρους όπου γίνεται η κατανάλωση του δροσερού ζαρζαβατικού.

Κολλάει και μια προειδοποίηση, «Το Αγγούρι ετούτο μπορεί να σας βλάψει στο έντερο / να σας κάνει στείρους / να φράξει την κυκλοφορία του αίματος / να σας σκοτώσει».

Μήπως χτες έμαθε η πολιτεία ότι το Αγγούρι βλάπτει;
Όχι.
Σε αφήνει όμως να κάνεις μόνος την ζημιά
… εεε…
την επιλογή…
με το αζημίωτο (φόρος).

Χρειάζεται –για χάρη των δικαιωμάτων όσων δεν λατρεύουν το Αγγούρι –να σε περιορίσει λιγάκι
στο που και πως να το τρως.
Το Αγγούρι...
Δεν είναι της μόδας πια.
Το Αγγούρι.

Δεκτό!
Προσωπικά, δεν θα ήθελα κανένα άτομο να φάει –έστω δια της πλαγίας –το Αγγούρι μου εφόσον δεν το επιθυμεί. Δεν μου δίνει χαρά. Προτιμώ να το φάω μόνος ή με παρέα άλλων οπαδών της δροσιάς. Το ίδιο και ‘σεις φαντάζομαι για όποιο ζαρζαβατικό σας κάνει κούκου.
Όλα καλά ως εδώ;

Θέλεις κάποιος όμως να διασκεδάζει τις νύχτες του… με ποτό, μουσική και… Αγγούρι. Αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες όσων το Αγγούρι φοβούνται… και ευγενικά αποχωρεί από χώρους όπου ο επιχειρηματίας δεν επιθυμεί να του ικανοποιήσει τις ορέξεις. Δεν μπορεί ο καθένας να επιβάλει την παρέα του και τις συνήθειες του στους άλλους…
όσο χαριτωμένο και αν είναι το αγγούρι του.
Κολοκυθόπιτα.
Κανένα πρόβλημα.
Πάμε πάρακάτω.

Σε σκοτεινό υπόγειο κακόφημης συνοικίας… ανακαλύπτει άπληστο επιχειρηματία που θέλει να διευκολύνει εκείνον / εκείνη και το Αγγούρι τους μαζί. Είναι κι’ άλλα ζα –όμοιων διατροφικών συνηθειών –εκεί… Μια χαρά θα περάσουνε όλοι με
τ’ Αγγούρια
τους ανά χείρας.

Τότε … έρχεται άλλο –βαρύ –μηρυκαστικό με προτίμηση στα Πεπόνια. Και λέει… δεν θα μου επιβάλετε τα Αγγούρια σας. Ούτε εδώ μπορείτε.

Εσένα μωρή βαρύ πεπόνι… γιατί πρέπει να σε ανεχτούν επιχειρηματίας-ταβερνιάρης και Αγγουροεθισμένοι πελάτες; Εσύ γιατί να μου επιβάλεις ότι πρέπει να ανεχτώ τις δικές σου συνήθειες; Επειδή το πεπόνι δεν κάνει ζημιά; Μπράβο. Να το τρως, να το χαίρεσαι.
Εμείς γουστάρουμε αλλιώς.
Γιατί να μας επιβάλετε την παρέα σας;
Δεν τη θέλουμε.
Πόσο στερημένοι αγάπης είσαστε;
Πήγαινε εσύ στα χωράφια με τα Πεπόνια… εμείς θα πάμε στο Αγγουροχώραφο.
Κολοκυθόπιτα.

Τι; Είστε η πλειοψηφία;
Δεν οίδα τα νούμερα αλλά… να το δεχτούμε πως είστε. Ας δεχτούμε πως τα Πεπόνια κερδίζουν αλλά και ότι
άλλοι περιπατητές στο Αγγουροχώραφο συμφωνούν πως
δεν πρέπει να σας ενοχλεί κανένας με το Αγγούρι του.
Και εγώ συμφωνώ με αυτό.

Εξηγείστε μου παρακαλώ…

Το Αγγούρι μου
που είναι εδώ, σε ετούτο το καταγώγιο…πως θα σας ενοχλήσει στο –άλλο –χώρο διασκέδασης που βρίσκονται του Πεπονιού οι ερασταί; Εεε;
Δεν είναι δα και τόσο μεγάλο.

Δεν σας φτιάχνουν τέτοια μαγαζιά;
Μα πως;

Είστε πλειοψηφία, εσείς
κερδίζετε είπαμε…

και αφού υπάρχει ζήτηση… πως γίνεται να μην υπάρχει αγορά;

Μήπως αυτό είναι δική σας ευθύνη; Αφού κύριοι είναι «καθολική απαίτηση», ε, τότε στηρίξτε το Αγγούρ… το προϊόν και την αγορά που σας εκφράζουν. Ελεύθερα.
Άφησε όμως κι’ εμένα ελεύθερα να διασκεδάζω με το Αγγούρι μου.
Γιατί θέλεις να μου το κόψεις;

Δεν θα προκόψει το Πεπόνι γιατί είναι μεγαλύτερο το κέρδος στο Αγγούρι;

(Εγώ τι φταίω;)

Για τους παραγωγούς του Αγγουριού και για το κράτος… ίσως.

Για τους ιδιοκτήτες κωλοχανείων που βασικά πωλούν ποτό και μουσική –είτε πουλάν Αγγούρι, είτε όχι –αλλά σε αφήνουν να φέρεις το δικό σου Αγγούρι και
να το φας όποτε θες…
το κέρδος δεν είναι πιότερο από το αν απευθύνονταν στην πλειοψηφία που προτιμά το ποτάκι της και τη μουσικούλα της να τα συνοδεύει με Πεπόνι, Καρπούζι, Μπανάνα, κορεσμένα λίπη με πολύ άλας, καφεΐνη με ζάχαρη, ασύδοτη σεξουαλική ζωή, υπερβολική πίστη σε κρετίνους πολιτικούς ή θρησκευτικούς ηγέτες, υπερβολική αυτοπεποίθηση στο οδήγημα ή… ότι άλλη γαμημ… συνήθεια έχουμε όταν διασκεδάζουμε, ασχέτως του αν αυτή μπορεί να βλάψει εμάς τους ίδιους ή το διπλανό μας….


Τι θα κάνουν όσοι δουλεύουν σε μαγαζιά Αγγουρόφιλα; Άμα θέλουν, δουλεύουν σε μαγαζιά με Πεπονόφιλους. Να πάτε όλοι να στηρίξετε τέτοια μαγαζιά, να στηρίξετε και τους εργαζομένους εκεί.

Γιατί μας ζητάτε να υποστούμε εμείς τις συνέπειες για δικές σας επιλογές και δικές σας ευθύνες;

Έτσι ή αλλιώς…
και εγώ προτιμώ να με σερβίρουν
άτομα που το εκτιμούν το Αγγούρι.
Μεταξύ μας τα βρίσκουμε.

Αν πάντως πιστεύεις πως το Αγγούρι μου κάνει τόσο κακό και –ηθικολογώντας –θέλεις να μου το απαγορεύσεις εντελώς… ρώτα πρώτα εκείνη την Πολιτεία που τόσο καιρό κολλάει προειδοποιήσεις για τη μεγάλη συμφορά που θα με βρει. …. Όχι αν νοιώθει αρκετά ισχυρή απέναντι στους αγγουροπαραγωγούς αλλά… αν είναι έτοιμη να παραδεχτεί συνενοχή, κέρδος και επομένως … συνυπευθυνότητα στις ζημιές. Ε;

Αν η Πολιτεία επιτρέπει εν γνώσει της σε παραγωγό χαλασμένων τυριών να τα εμπορεύεται… αλλά μετά αποφασίζει την πλήρη απαγόρευση με βάση τα ίδια ακριβώς στοιχεία και γνώσεις που πριν το επέτρεπε… τότε την μισή ευθύνη για τη ζημιά που έπαθα ως τώρα την έχω εγώ… αλλά... την άλλη μισή ... να θεωρήσω πως την έχει η Πολιτεία;
Ένα Αγγούρι με βρωμοτύρι για μένα παρακαλώ…

Οι αρλούμπες τύπου «ξοδεύουμε πολλά στην νοσηλεία αρρώστων από Αγγούρι» μπορεί να πείθουν όσους πάσχουν από τον πολιτικό κρετινισμό του «όλα οι πολιτικοί θα τα φτιάξουν» … εγώ όμως … ο προβληματικός και μη παραγωγικός πολίτης… έχω κάθε δικαίωμα να στρέψω –ακόμη και δικαστικώς –το αγγούρι προς το χρηματικό κέρδος που είχε η Πολιτεία …όχι για να καλύψω τα της νοσηλείας αλλά για να υποδείξω ενσυνείδητη
συμμετοχή σε
και κέρδος από
πράξεις που τώρα η ίδια καταδικάζει.

Μιας και αναφέρθηκα στην Πολιτεία … χεη… ψιτ … για έλα μωρή να σου πω κάτι. Μη φοβάσαι το Αγγούρι μου, να… το πετάω.

Πες μου:

Ως πολιτεία μου υποδεικνύεις ότι θα πρέπει να μην παραδίδω τόσο εύκολα την ελευθερία μου και το δικαίωμα επιλογής σε έναν παραγωγό
–εθιστικού ναι, επικίνδυνου, ναι –
Αγγουριού
… ενώ ταυτόχρονα …αχχχχ... Πολιτεία …
μου αναιρείς και εσύ
το δικαίωμα επιλογής
στη διασκέδαση μου.

Και όλα αυτά γιατί; Επειδή κάποιοι βο(υ)λευτές μας, καπνιστές και μη καπνιστές … έχουν πικραθεί ο ένας με τη βλακεία του άλλου, μολύνουν την άσκηση πολιτικής με τα προσωπικά τους πάθη και αδυνατούν να πράξουν το αυτονόητο και να φτιάξουν ένα νόμο δίκαιο,
χωρίς υπερβολές και ταλιμπανισμούς.
Αλλά δεν φταίνε αυτοί.
Εμείς

οι Κρετίνοι

φταίμε που τους ανεχόμαστε τόσα χρόνια.

Να τους ψηφίσω;
Έσhει Αγγούρι !

Αφιερωμένο στον Bill Hicks και σε εκείνο

το άλλο καπνισμένο, παρτσακλό.

Άιντε τώρα… βρήκα κάτι λεφτά… πάω να αγοράσω Αγγούρια.