ΒΟΛΕΥΤΙΚΕΣ 2011: ΑΚΕΛ, πιττούδες με το μέλι…

Λοιπόν, όσοι θέλετε να ασχοληθείτε με τη δήλωση του Άντρου Κυπριανού για προτίμηση σε Τ/Κ αριστερό παρά Ε/Κ δεξιό πρόεδρο σε περίπτωση λύσης… γυρευτείτε αλλού.

Θα είχε νόημα να συζητούμε έτσι θέμα αν βρισκόμασταν κοντά σε λύση. Δεν.

Επιπλέον, δεν έχω καμία απολύτως όρεξη να συνεισφέρω στην προσπάθεια συσπείρωσης κομμάτων και κομματιδίων ένθεν και ένθεν του «ιδεολογικού άξονα». Οι έντονες αντιδράσεις των «εθνικοφρόνων» πολιτικών μπορεί να βοηθούν στο κούρδισμα της αντίστοιχης μερίδας των μαζών…. ταυτόχρονα όμως έκαμαν μούχτιν δουλειά για το ΑΚΕΛ που πασκίζει να συσπειρώσει τους απογοητευμένους «ναι-νέκους», οι οποίοι ακόμα καρτερούν το μαυρογέρημο το τσιμέντωμα.

Φανταστείτε τον Συλλούρη (με καππελούδιν ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις) να κουβαλά σίκλες νερό τζιαι τον Α. Κυπριανού ως επιστάτη να του παραγγέλλει «πιο γρήγορα». Την ώρα του διαλείμματος, ο επιστάτης Άντρος δίνει στον εργάτη Συλλούρη πιττούδα να φάει. Αμέσως τότε …πλακώνουν και κάτι παιδιά με μαύρες φανέλες και τους ξυλοκοπούν φωνάζοντας «έξω οι ξένοι εργάτες από την Κύπρο».

Οι συχνά αφελείς ναι-νέκοι … που εκάμαμεν χαρά όταν αναβλήθηκε ένα και μοναδικό επεισόδιο του «Αμύνεσθαι Περί Πάτρης» μετά την εκλογή Χριστόφια… δύσκολα ξεφεύγουμε από τέτοιες συναισθηματικές παγίδες.

Ο Αναστασιάδης εφάνη τσας πιο έξυπνος και αντέδρασε μεν, άφησε δε περιθώρια για «εκ περιτροπής πρωθυπουργό χωρίς εκτελεστικές εξουσίες», αφήνοντας ταυτόχρονα ανοικτό παράθυρο για δεξιόστροφους απογοητευμένους «ναινέκους».

Αρκετά ασχολήθηκα όμως με τούτο το θέατρο, ας πάμε στα σοβαρά.



ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ, Η ΓΡΙΑ & ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ !



Θυμάστε εκείνη τη δήλωση του Προέδρου Χριστόφια για «τη γριά με τα 900 ευρώ σύνταξη που ψώνιζε και για την κόρη της» ;

Αν όχι, δείτε την • εδώ, από τα πιο επίσημα χείλη. Δώστε προσοχή σε όλο το κομμάτι… με τις σχετιζόμενες αναφορές στην ανεργία.

Ειπώθηκαν διάφορα αλλά τότε δεν έγραψα τίποτε για το θέμα. Όταν κάτι περνά σαν κεντρικό θέμα στην επικαιρότητα… σπάνια ακούς σωστές εκτιμήσεις / αναλύσεις και το όλο παιχνίδι χάνεται για χάρη της ηλίθιας μάχης των εντυπώσεων. Από λίγους άκουσα μια κουβέντα που να πλησιάζει … έστω λίγο… σε αυτό που εγώ σκέφτηκα ακούγοντας την άνωθεν δήλωση.
Το Νόμπελ «μας»!

Κάμετε υπομονήν.

Ο κ. Πισσαρίδης και ο συνεργάτης του έλαβαν το Νόμπελ Οικονομικών λόγω της εργασίας τους πάνω σε θέματα σχετιζόμενα με την ανεργία και –πιο ειδικά –με αυτό που ονομάζεται «search friction».

Δεν είμαι ειδικός πάνω στα θέματα, ούτε καν σχετικός… αλλά επειδή έκαμα κάποια μαθήματα σχετικά με «macro & micro – economics» την περασμένη χιλιετία… η σύνδεση της… Γριάς με το Νόμπελ έγινε αυτόματα.

Υπομονήν τζιαι φτύμμαν. Όσοι δεν γνωρίζετε και θέλετε να καταλάβετε τη σημασία τούτου του Νόμπελ… ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω:

• Σχετικό άρθρο στο Scientific American.

• Christofis in Wiki.

• Frictional unemployment, Wiki.

• Search theory, Wiki.

• Matching Theory, Wiki.

Ωραίαααααα!

Η εργασία του συμπατριώτη μας και των συνεργατών του είναι σημαντική για τα οικονομικά θέματα διότι βοηθά στη «καλύτερη κατανόηση» του φαινομένου της ανεργίας.

Όπου «καλύτερη κατανόηση»… εάν είσαι το Κεφάλαιο και οι όμορες ιδεολογικές παρατάξεις… σημαίνει «πώς να πειθαναγκάζεις τον κόσμο να δεχτεί ό,τι δουλειά του προσφέρεις». Το κουτσούρεμα ανεργιακών επιδομάτων είναι μόνο ένα μέρος της όλης υπόθεσης. Σε χώρες όπως τη δική μας, όπου η στήριξη από την οικογένεια υπάρχει ακόμη… ένα άλλο κομμάτι της υπόθεσης έχει να κάνει και με το πώς αφαιρείς τέτοια στήριξη.


Για να καταλάβετε καλύτερα τη σχέση ψηλών συντάξεων και ανεργίας… θυμηθείτε τότε που στη Μαμά Ελλάδα έγινε της μόδας μια συγκεκριμένη λέξη: «Χλιδάνεργοι».

Αναφερόταν στην κατηγορία των νέων που είναι άνεργοι, καταφέρνουν όμως να διατηρούν κάποιο επίπεδο ζωής (π.χ. σε ότι αφορά την διασκέδαση ή το ρουχισμό) … κυρίως επειδή λαμβάνουν βοήθεια από το πουγκί της οικογένειας τους. Η εμετική προσπάθεια να παρουσιαστούν όλοι αυτοί οι νέοι ως ανεπρόκοποι που ζουν εις βάρος των άλλων ήταν ξε-κά-θα-ρη.

Τώρα… αν είσαι οπαδός ενός συστήματος που γουστάρει να αναγκάζει τους νέους να δέχονται την όποια δουλειά τους «προσφέρουν», με κατώτατο ή και «πιο κάτω» μισθό, με απάνθρωπα ωράρια, μηδενικά benefits (ασφάλιση, κλπ.) και μηδενικές προοπτικές … ε, τότε σίγουρα οι «ψηλές» συντάξεις των γονιών είναι για σένα πρόβλημα. Από αυτούς περιμένω να ακούσω «έτσι αποθαρρύνουμε τον παρασιτισμό», κλπ.

( Οι οπαδοί της «ελεύθερης» αγοράς που θέλουν να υπερασπιστούν την άνωθεν θέση για αφαίρεση τέτοιας στήριξης… παρακαλώ καταλάβετε το εξής: το ποια θέση υποστηρίζω εγώ είναι θέμα ασήμαντο, το τι επαγγέλλεται ο Πρόεδρος Χριστόφιας όμως είναι ΤΟ σημαντικό. Αν θέλετε συζήτηση επί του θέματος… παρακαλώ καταλάβετε και το εξής: δεν υπάρχουν μόνο οι θέσεις της κλασσικής αριστεράς / δεξιάς, υπάρχουν και ακόμη πιο ουτοπικές και παλαβιάρικες, σαν τις δικές μου. Ονειροπόλος είμαι… και μάλιστα καθαρόαιμο αστόπαιδο με παρεκκλίσεις λόγω νοητικής ανεπάρκειας … και επομένως ότι βλακείες θέλω μπορώ να σκέφτομαι. Δεν είμαι όμως Πρόεδρος «αριστερός» που επαγγέλλεται «δίκαιη κοινωνία». )

Αν όμως είσαι ορίτζιναλ αριστερός, βέρος Ομονοιάτης … η ακόμη και μη-κολλημένος κεντρο -/ δεξιός…με όραμα την «δίκαιη κοινωνία»… τότε κανονικά θα έπρεπε να λες: «Ναι κύριοι, να μπορεί η οικογένεια να συντηρεί τους νέους αν δεν βρίσκουν δουλειά ανθρώπινη και να μην εξαναγκάζονται να υποκύπτουν στις ορέξεις του Στρος… εεε… του Κεφαλαίου. Άλλωστε, την σύνταξη εκείνη δεν την λαμβάνουν χαριστικώς οι γονείς…. Την λαμβάνουν γιατί έχουν συνεισφέρει και τους αξίζει. Το πώς την αξιοποιούν είναι δική τους υπόθεση.»


Όταν ξεστόμισε την κουβέντα με την Γριά …ο Πρόεδρος ουσιαστικά άλειφε βούτυρο στο ψωμί του «αιώνιου εχθρού» του, του Κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, άλειψε πιττούδαν με μέλι και την σέρβιρε στον εαυτό του. Μαζί και σε όλους τους νέους.

Θα του προτείνω να διαβάσει αυτό:
• A Modest Proposal, by Jonathan Swift.