The End of the World. [Post No. 665]
Here’s the thing. Οι Ηγεσίες στη Δύση (μας) μας θέλουν κινεζάκια, τα κινεζάκια όμως θέλουν να νοιώσουν αμερικανάκια. Τα χειρότερα των δύο κόσμων μοιάζουν να επικρατούν. Game Over.
Στο Ελλάντα τώρα κάνουν παιχνίδι οι επι-κοινωνιο-λόγοι και οι αναμεταδότες τους, πλειοδοτώντας στο Χρηματιστήριο Αναξίων … πότε ποντάροντας στη Σωτηρία και πότε στην Καταστροφή –με το αζημίωτο!
Στη Λευκωσία όμως… ένα κερασφόρο τετράποδο με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης μόλις τέλειωσε τις λεμονάδες του ενώ στην ίδια πόλη… κάπου, κάποιοι προσφέρουν τζάμπα λουκάνικα με τις μπίρες που προωθούν.
Μούμπλε, μούμπλε… μου ‘ρχεται έμπνευση για ποίημα με τίτλο…
Το Τέλος του Κόσμου.
Στη γύρα
για μπύρες
και λουκάνικα λοιπόν.
Labels: ΕΜΠΡΙΜΈ, ΚΑΚΟ-ΠΟΙΗΣΗ, ΞΕΝΙΤΕΊΑ, ΠΟΛΙΤΕΊΑ
posted by the Idiot Mouflon at 7:17 PM
6 Comments:
Repertoire:
”I'd Love To Change The World”, Ten Years After.
“Paint it Black” (cover), Eric Burdon & War.
η πρώτη φάση με τα κινεζάκια , έπιασεν ακριβώς το νόημα
Αν επρόσεξες... αναφέρτηκα σε Ηγεσίες ("δικές" μας), σε αμερικανάκια και κινεζάκια... αλλά όχι σε Ηγεσίες των Κινέζων... διότι ποιος ξέρει τι ακριβώς έχουν στον νου τους τζείνες;
Πάντως στο Ελλάντα βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δε μας πήρε ακόμα τα i phone.. χεχεχ,,
(στις σπάνιες βόλτες μου στη σφαίρα της χώρας του ποτέ, χαίρομαι που σε πετυχαίνω ακόμα ορθό Πήτερ Παν)
Φιλούρες
Purple Clemie
Αμάν, μας πιάσανε!
(Προσπάθησε όμως να μπαίνεις "κανονικά", με "sign in", να ξέρω πως δεν είσαι της φαντασίας μου).
Εγώ πάλι, την επομένη της Νίκης τους... βγαίνω στην εξώπορτα... κοιτάω κάτω στο δρόμο... δεν είχε πενηντάευρα. Ίσως επειδή εμείς είμεθα Νήσος, υπάρχει απόσταση... τεσπα, κακία δεν τους κρατάω.
Αγωνιστικούς ασπασμούς...
Deja-vu all over again:
http://hlithioagrino.blogspot.com/2015/06/worlds-end-pt-144.html
Post a Comment
<< Home