Tuesday, July 07, 2015

Last Dance for the Markets' [Square]?


Πως είναι δυνατόν να δοξάζεις την αξία του να ανταμείβεται η σκληρή δουλειά –και όχι η απουσία της –αλλά ταυτόχρονα να περιμένεις «ανάπτυξη» όταν εκλείπει παντελώς το κίνητρο του (σημαντικού) κέρδους;
Πως είναι δυνατόν να περιμένουν την παραγωγικότητα να εμφανισθεί εν τη απουσία του –μέχρι πρότινος –βασικού τους δόγματος;
Ο τετραγωνισμός του κύκλου τους σε
χορογραφία τρόμου.
 

Labels: , , ,

3 Comments:

Blogger the Idiot Mouflon said...


“…Well, I don't know, but I've been told
You never slow down, you never grow old
I'm tired of screwin' up, tired of going down
Tired of myself, tired of this town

Oh, my my, oh, hell yes
Honey, put on that party dress
Buy me a drink, sing me a song
Take me as I come 'cause I can't stay long…”

Reperoire (YouTube):
“Mary Jane’s Last Dance”, Tom Petty + the Heartbreakers.

https://www.youtube.com/watch?v=aowSGxim_O8

ΥΓ: Νταξ, ντάου, βάου-βάου…
http://www.google.com/finance

7/7/15 19:01  
Blogger stelios papalangi said...

αγαπητέ αγρινέ

το βιβλία του μανατζμεντ και του χιουμαν ρισορς, είναι ξεκάθαρα....

το "ταλέντο" ανταμείβεται.
Το χρηματικό κίνητρο αφορά μόνο τους CEOs.

Για τους χαμηλούς στην ιεραρχία τις τιμές τις καθορίζει η αγορά, και το κίνητρο είναι ο "έλεγχος" , ο φόβος της απόλυσης ... πληρωμή με το κομμάτι (όταν δεν είναι στο χέρι σου πόσα κομμάτια θα πουληθούν) κλπ.

Ο κύκλος έχει τατργωνιστεί προ πολλού... και χωριστεί ταξικά

9/7/15 12:53  
Blogger the Idiot Mouflon said...

Στέλιο,

Κατά περιόδους η Αγορά τους "επέτρεπε" και ψηλούς μισθούς -π.χ. για να αποτρέψει τη "διείσδυση του αντίπαλου δέους" ή να θεμελιώσει (υπέρ)καταναλωτικές συμπεριφορές.

Αυτό που τελειώνει τώρα είναι το παραμυθάκι του "ηκουιλίμπριουμ" και ο ψευδοθετκισμός τους.

17/7/15 20:56  

Post a Comment

<< Home