Sunday, September 20, 2015

Critical Elections in Greece.

Pardon the “Eightiness”.

Labels: , ,

posted by the Idiot Mouflon at 1:04 PM

8 Comments:

Blogger the Idiot Mouflon said...

Repertoire:
”Election Day”, Arcadia.

https://www.youtube.com/watch?v=lPlGshbbjG4

20/9/15 13:05  
Blogger Aceras Anthropophorum said...

Εν ο Σουρμελής της στετές μου τζιαι ξαναγεννήθηκεν ο κάττος που φωτογράφησες. Ο Σουρμελής εψόφησεν 20 χρονών το 72 τζιαι η στετέ μου 92 το 97. Αν έζιεν σήμμερα θα ήταν 65 (τζιαι η στετέ μου 111 :))

Να σου ζήσει τζιαι να σου φκάλει άλλες 10 εκλογές. Εν αλήθκει ότι του χρόνου θα έσιει εκλογές της ομόσπονδίας;

21/9/15 02:01  
Blogger the Idiot Mouflon said...

Εγώ τον εβάφτισα St. Etienne ελέω της φώτο σε τούτην την ανάρτηση: http://hlithioagrino.blogspot.com.cy/2015/06/welcome-to-wild-world-brother.html

***

Εγώ δεν βλέπω τέθκοιες εκλογές, μπορεί να είμαι στραός.

Οι αιώνιοι αρνητές εξακολουθούν να έχουν δύναμη στα ΜΜΕ τζιαι στην παιδεία, εξακολουθούν να διατηρούν το Δίκτυο παραπληροφόρησης, διάδωσης τσιτάτων, φημών τζιαι λασπολογίας, εξακολουθούν να έχουν μεγάλο κομμάτι του παζαρκού.

Έχουμε εκλογές βουλευτικές το 16, έχει εκλογές στην Τουρκία...

Η Ελλάδα θωρείς πως πάει... η κατάσταση στη Συρία δεν σάζει... αν με ρωτάς... δεν είναι καλή εποχή να προσπαθήσεις μια λύση.

Εξίσου σημαντικό, κανένας δεν έχει χτίσει / παρουσιάσει μια μικρογραφία ... ένα παράδειγμα πραγματικής συμβίωσης με τους ΤΚ για να ξέρει ο κόσμος πως θα μπορούσε να είναι τα πράγματα. Τις δικοινοτικές εκδηλώσεις τζιαι τα τοιαύτα εγώ δεν τα λοαρκάζω ως τέθκοια παραδείγματα συμβίωσης... νομίζω είπα αρκετές φορές στο παρελθόν πως τα εννοώ οπόταν δεν χρειάζεται να ξαναγράφω...

21/9/15 12:20  
Blogger Aceras Anthropophorum said...

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται κουλτούρα συμβίωσης εκ των πρωτέρων. Ζώ σε ομοσπονδία 26 κρατών. Θα επισκέφτηκα καμιά δεκαρκά πολλά από τα οποία μιαν μόνον φοράν περαστικός, δεν μιλώ λέξη της άλλης γλώσσας τζιαι αντιπαθώ την επικρατούσαν άλλην κουλτούραν ζωής. Εμπόρεια τζιαι δουλειές είναι δύσκολον να περάσουν το σχίσμαν του ρόστι (οι πάνω τρων τες πατάτες τριφτές τζιαι τηανιτές -ρόστι ούλλον λίπος, οι κάτω βραστές με μυρωδάτον βούτηρον πουπάνω). Ο κόσμος ζεί απλά δίπλα δίπλα τζιαι ανέχεται τον ξένον διαφορετικόν τρόπον ζωής με αδιαφορίαν χωρίς να τον κόφτει. Κανένας δεν έκαμεν πόλεμον από αδιαφορίαν. Εγώ προσωπικά κάτι τέθκοιον φαντάζομαι για την ομόσπονδην κύπρον, δύο πολιτείες που ζούν δίπλα δίπλα με μεγάλην αδιαφορίαν για το τί γίνεται δίπλα (κάτι όπως τωρά), όπου οι πολιτικοί θα γινούν νεροχόγλαστοι (για να αντέχουν τους συμβιβασμούς με αδιαφορίαν), διότι δίχα συμβιβασμούς δεν ζεις με κάποιον πον διαφορετικός. Εάν δεις τί συμβιβασμούς είναι δυνατόν να δεχτεί ο Κυπραίος στην δεκάχρονην σημμετοχήν στην ΕΕ, νομίζω ότι με τους Τούρκους που μας μοιάζουν περίτου που τους Γερμανούς θα γινούν πιο εύκολα.

Φαντάσου ότι ουτε τζιαι μέναν δεν με κόφτει αν λυθεί πκιον το κυπριακόν. Θέλει ας λυθεί, θέλει ας μεν λυθεί. Ίσως είναι έναν σημάδιν ωριμότητας για να δεχτείς ότι τζιαι να γινεί.

21/9/15 16:29  
Blogger the Idiot Mouflon said...

@Ανθρωποφόρον.

Θα λαλούμεν τα ίδια πάλε;

Ελβετία και Κύπρος δεν είναι ίδιες περιπτώσεις, έχουν διαφορετικές ιστορίες και διαφορετικούς λόγους για Ομοσπονδία.

Να σου υπενθυμίσω π.χ. το ρόλο των Εγγλέζων και το ότι πέραν από τον «Εθνικό αγώνα» (βλ. Ένωση) υπήρχε και ένας αντικομουνιστικός αγώνας όπου οι αντίπαλοι στον πρώτο ήταν συναγωνιστές στο δεύτερο.

***

Αν είναι να γίνει μια ομοσπονδία με «εμάς ποδά τζιαι τζείνους ποτζεί» τότε σε τι θα διαφέρει από μια διχοτόμηση ή –έστω –μια συνομοσπονδία;
Στην παρουσία (ή απουσία) των στρατευμάτων ίσως. Αυτό σου αρκεί;

Είναι αναγκαίο να υπάρχει συνύπαρξη στα δύο «καντόνια» (ή όπως αλλιώς θέλεις να τα ονομάσουμε)… τόσο για σκοπούς αντιμετώπισης των μισαλλόδοξων, όσο και για να υπάρχει η προοπτική ενός πραγματικού «σμιξίματος» των δύο κοινοτήτων –είτε με μετέπειτα συνταγματικές αλλαγές, είτε (ακόμη πιο σημαντικό) στις καρδιές των Ανθρώπων.

Τούτο δεν σημαίνει πως θα θέλουμε να ισοπεδωθούν τα πάντα και να καταργηθούν οι εθνικές ταυτότητες.

Δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω κάτι τέτοιο παρότι θεωρώ τις εθνικές ταυτότητες αχρείαστες. Δεν είναι στη φύση μου να επιβάλλω στους άλλους αυτό που εγώ θεωρώ «σωστό». Αφετηρία μου ΠΑΝΤΑ είναι το Δικαίωμα της Επιλογής… και ως προεκτάσεις αυτού… η Αρχή της Συναίνεσης και το Δικαίωμα του Αυτοπροσδιορισμού.
Κατανοητό;

Όμως, για να μην έχουν αποτέλεσμα η ρητορική και οι προβοκάτσιες των μισαλλόδοξων… είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν… ή αν προτιμάς… να επαναπροσδιοριστούν τα κοινά μας συμφέροντα, οι κοινοί αγώνες, οι κοινοί στόχοι. Η «πριν από τη Λύση» καλλιέργεια της «κουλτούρας συμβίωσης» όπως την αποκάλεσες… εξυπηρετεί αυτό ακριβώς τον σκοπό.
Τούτο δεν σημαίνει πως θα κρύβαμε «κάτω από το χαλί» τις διαφορές και τα όποια προβλήματα παρουσιαστούν. Το αντίθετο, μια τέτοια προσπάθεια θα αποσκοπούσε και στο να εντοπιστούν τα όποια προβλήματα και να δοκιμαστούν πιθανές λύσεις.

Τέλος, να σου υπενθυμίσω τον βασικό λόγο για τον οποίο στο δημοψήφισμα του ’04 ψήφισα «Ναι».
Κανένας δεν περίμενε τότε μια πρόταση λύσης που θα έφτανε στις κάλπες –ούτε καν οι «επαναπροσεγγιστές»!

Τούτο σήμαινε πως δεν υπήρχε χρόνος οργάνωσης των μισαλλόδοξων για προβοκάτσιες και σκηνικά τύπου 58–63–67, ήταν δε τέτοια η κατάσταση που ακόμα και ένας Τάσσος (αλλά και ένας Ερντογάν –τότε, πριν αποτρελαθεί τελείως) καταλάβαινε πως αν αυτό το πράγμα περνούσε θα ΕΠΡΕΠΕ να εφαρμοστεί χωρίς παρατράγουδα γιατί αλλιώς θα είχαμε ένα νέο ’74 με τρόπο που θα ζήμιωνε όλες τις πλευρές.

Με άλλα λόγια, ανέμενα πως αν περνούσε μια λύση τότε… θα λειτουργούσε μια «ad hoc» δυναμική υπέρ της συμβίωσης, μια «ανθρωποκεντρική εντροπία» που θα παρέλυε το κατεστημένο –στο οποίο κουμάντο έκαναν οι δυνάμεις των μισαλλόδοξων –και θα επέτρεπε σε νέες σχέσεις και νέες συνεργασίες ΕΚ και ΤΚ να πάρουν ηγετικό ρόλο.

Τώρα όμως ΔΕΝ υπάρχει μια τέτοια δυναμική. Τώρα οι «αιώνιοι αρνητές» ήδη ξέρουν τι θα μπορεί να έχουμε μπροστά μας και δεν θα απέκλεια να συνεργαστούν αρμονικά με τους αντίστοιχους αρνητές της ΤΚ κοινότητας για να «πνίξουν» εν τη γενέσει της την όποια απόπειρα δημιουργίας ενός Ομοσπονδιακού Κράτους –με τρόπο μάλιστα που όχι μόνο δεν θα απαιτεί στρατιωτική παρέμβαση από «τρίτους» αλλά πιθανόν να οδηγήσει τις μάζες στον να ζητήσουν οι ίδιες την «ακύρωση» αυτής της προσπάθειας πριν καλά–καλά ξεκινήσει.

Σε κάθε περίπτωση, δεν βλέπω άλλο τρόπο αντιμετώπισης τους (και των επερχόμενων προβλημάτων) πέραν από την δημιουργία «μικρογραφιών λύσης» ΤΩΡΑ… προτού καν διαφανεί η πιθανότητα συμφωνίας.

...

22/9/15 12:29  
Blogger the Idiot Mouflon said...

...

Όσο για το «’εν με κόφτει», να μου επιτρέψεις να σου εξηγήσω γιατί αποσύρθηκα τότε από το «Επανένωση». Αν θυμάσαι, είχα προτάξει ως λόγω αποχώρησης την «μη στήριξη στο θέμα του Αντικαπνιστικού».
Εννοείται πως ο πραγματικός μου λόγος ήταν άλλος.

Διέβλεπα τότε πως στο συγκεκριμένο χώρο εξυπηρετείτο μόνο ένας σκοπός: Να καλλιεργείται κλίμα ανοχής για την Κυβέρνηση και την παράταξή της με φόντο την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Δεν λέω πως αυτός ήταν ο βασικός στόχος εκείνων που ξεκίνησαν αυτή την πρωτοβουλία, λέω όμως πως –εκ των πραγμάτων –αυτή ήταν η εξέλιξη.
Δεν είχα –και εξακολουθώ να μην έχω –την όποια διάθεση να κάμνω τον Καραγκιόζη κανενός.

Παρομοίως και σήμερα, δεν έχω καμία διάθεση να πιαστώ κορόιδο για χάρη του Κυπριακού και να υπομένω τις όποιες βλακείες, ανακολουθίες και τα καραγκιοζιλίκια του όποιου κύπριου πολιτικού αποφασίζει να ενδυθεί τον «Μανδύα της Λύσης» … ειδικά όταν τα στραβά μου μάθκια φωνάζουν πως «ο Βασιλιάς είναι γυμνός».

ΥΓ. Αν με αναγκάσεις ξανά να γράψω τόσα… θα σου βάλω τις κατάρες μου…

ΥΓ 2. Τούτον ούλλον θα το βάλω τζιαι στο ΦΒ γιατί θέλω να το «ακούσουν» τζιαι κάποιοι άλλοι που μας τα πρήζουν ούλλη μέρα για το Κυπριακό.

22/9/15 12:30  
Blogger Aceras Anthropophorum said...

:) Δεν λαλούμε τζιαι πολλά διαφορετικά πράματα. Τζιείνον που εννωώ όταν λέω "αδιαφορίαν" είναι ότι δεν χρειάζεται η ιδεαλιστική "επανένωση" να πάρει τον χαραχτήρα ενθουσιασμού όπως τότε με τες σούβλες τζιαι τα συναπαντήματα των χωρκανών στες βάσεις.

Εγώ έχω μιαν πιο αισιόδοξην διαίσθησην για το τι θα ψηφίσει ο κόσμος σε περίπτωσην δημοψηφίσματος. Αν η άρχουσα τάξη, τζιείνη που διανείμει θέσεις, δουλειές, δάνεια, χάρες ή πινές στα δικαστήρια αποφασίσει να κάμει ομοσπονδίαν, οι κυπραίοι θα παν με 76% σαν τες κουέλλες να την ακολουθήσουν όπως εκάμαν με τον Τάσσον, όπως εκάμαν οι καλαμαράες με τον Τσίπραν, όπως εκάμαν οι τουρκοκύπριοι με τον Έρτογαν τζιαι τον Τταλατ το 2004. Αλώπως δεν εκατάλαβες τί σκατόρατσα είναι οι συμπολίτες του, τι πουλημένα τομάρκα είναι στην όποιαν εξουσίαν, τι γλύφτηες των αρχηγών είναι, ότι τζιαι να ονομάζουνται, σε ότι παράταξην τζιαι να βρίσκουνται. Αυτήν την φοράν που θα μυριστούν ότι τζιείνος που θα κυβερνήσει την ομοσπονδίαν είναι υπέρ, θα βουρήσουν ούλλοι πρώτην θέσην άμπα τζιαι χάσει κανένας κανέναν δυνιτικόν πλεονέχτημαν. Όπως εκάμαν τζιαι το 55 τζιαι εμεταλλαχτήχαν που κομμουνιστές σε εθνικιστές.

22/9/15 19:10  
Blogger the Idiot Mouflon said...

Ξαναδέ το τούτο:

"...Να σου υπενθυμίσω π.χ. το ρόλο των Εγγλέζων και το ότι πέραν από τον «Εθνικό αγώνα» (βλ. Ένωση) υπήρχε και ένας αντικομουνιστικός αγώνας όπου οι αντίπαλοι στον πρώτο ήταν συναγωνιστές στο δεύτερο..."

Τζείνοι που στο πλαίσιο του "δεύτερου" αγώνα ήταν "πάρτνερς ιν κράιμ" με τους "κακούς αγγλοαμερικάνους" δεν ξαπολούν έτσι εύκολα. Τόσο απλό.

27/9/15 21:13  

Post a Comment

<< Home