........................Je.

Je suis Charlie.

Je suis Paris.

Je suis London.

Je suis Orlando.

Je suis Ayia Napa.

Je suis İstanbul Atatürk Havalimanı.

Je suis…

Je suis?

"Je veux, je veux…"

Je ne sais quoi.

FAIL–TECHNOLOGY–FAIL–ME.

Τρεις ώρες τώρα

γράφω στον Γκούγκλη,

«φέρτε μου μια παραλία».

Περιμένω 15 λεπτά,

ανοίγω την πόρτα…

τίποτα!

Out to lunch...

Δύο-τρία πραγματάκια θέλω να υπενθυμίσω σε εκείνους που συζητούν το θέμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος –είτε τάσσονταν υπέρ εξόδου, είτε κατά –ειδικά όμως σε εκείνους που επικαλούνται πάσης φύσεως «δημοκρατικότητες».

Πρώτον, ετούτη η συγκεκριμένη Δημοκρατία για την οποία μιλάτε έχει ακόμη Βασιλική Οικογένεια.


Δεύτερον, ετούτη η Δημοκρατία –εάν σωστά μας τα λέει η «Γουίκι» –αν και έχει υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ρώμη, 1950) και υπέγραψε το Πρωτόκολλο 4 … δεν το έχει επικυρώσει.

Το • Άρθρο 4 του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου σχετίζεται με τις μαζικές απελάσεις «ξένων».


Τρίτον, το τσουβάλιασμα των ψηφοφόρων σε κατηγορίες τύπου «μορφωμένος ή αμόρφωτος», «νέος η γέρος» με βάση το τι ψήφισαν… όσο και αν το «στηρίζουν» οι όποιες έρευνες και αναλύσεις… περισσότερο δείχνει το επίπεδο «δημοκρατικότητας» του κάθε Κύπριου και Έλληνα παρατηρητή / συζητητή … που επειδή πήρε ένα πτυχίο νομίζει πως ξαφνικά «ψήλωσε» και πως όταν κοιτάει προς τα κάτω βλέπει τους άλλους και όχι τα γεννητικά του όργανα.


Οι δημοκρατικές δημοκρατικότητες δημοκρατικά απαυτώνονται.

Oh we're so pretty,

Oh so pretty,

A vacant…

Dear Mr. David Cameron.

As one gambler to another, I feel the need to offer you my sincere condolences on your latest misfortune.

You have somehow managed to shoot yourself in the foot… thrice!

First by unnecessarily offering your “opponents to the right” a glorious victory, then by rendering practically useless any support you could gather from your “opponents to the left” –while sending your country to uncharted financial territories at the same time.

Don’t you wish you had placed a bet on “England to win the Euro” instead?

Θεωρώ πως όλες οι «κυπριακογενείς αναλύσεις» που έχω διαβάσει ή ακούσει ως τώρα –εκ δεξιών και εξ αριστερών –είναι επιφανειακές και μονοδιάστατες.

Το να προσπερνάμε πως η «αντίσταση» στο «Διευθυντήριο» της ΕΕ βάφτηκε με τα χρώματα του Εθνικισμού είναι ολέθριο λάθος.
Επιπλέον, δεν αναμένω πως μια διάλυση ή σμίκρυνση της ΕΕ –από μόνη της –θα επιφέρει κάποιο Σοσιαλισμό (πραγματικό η Σοβιετικό) ή κάποια Αναρχοελευθεριακή κατάσταση για την οποία να μπορώ να χαρώ.
Ούτε βέβαια το παραμυθάκι της αναμόρφωσης της ΕΕ «εκ των έσω» πείθει πλέον.

Απαντήσεις δεν καμώνομαι πως έχω.
Μπορώ όμως να ρωτήσω τα εξής τους διάφορους «δικούς μας» αναλυτές:
Αντιλαμβάνεστε τον αναβαθμισμένο ρόλο της Γερμανίας με το Ηνωμένο Βασίλειο –ή μέρη του –εκτός ΕΕ;
Αντιλαμβάνεστε πως έτσι… εμείς παραμένουμε «εντός» μιας οντότητας που τείνει να μοιάσει πλέον στην • Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία;

Μια Mix Ευρωπαϊκή.

Μαέστρο, μουσική παρακαλώ!

.
Γλέντια και χαρές για την "προοδευτικότητά" μας που θα προσληφθούν 3,000 –συμβασιούχοι επαγγελματίες –οπλίτες.
Θα μειωθεί έτσι η θητεία, θα εκσυγχρονιστούμε, ίσως στο μέλλον να προσληφθούν και γυναίκες δια να εξι-σωθούμε κιόλας.
.
Ελάτε όμως αύριο να μου μιλήσετε για Λύση του Κυπριακού με 3,000 (συν τις οικογένειες τους) πρόσθετους στους ήδη υπάρχοντες μόνιμους και ΕΠΥ.
Τέτοιο κόλπο έχουμε να δούμε –οι βλάκες –απ’ τον καιρό της Τροίας.
.
Καληνύχτα μας.
.

***

.
Με συγχωρείτε αλλά... αν οι «φιλελεύθερες δυτικές κοινωνίες» ταυτίσουν την ανάγκη για «συντριπτικό κτύπημα κατά του μίσους» με ένα «συντριπτικό κτύπημα κατά του Ισλάμ» τότε όλος ο Φιλελευθερισμός μας θα κυλήσει σαν το νωπό αίμα στο Ορλάντο: πρώτα στην πίστα και στους δρόμους... και τελικά προς την αποχέτευση.
.
Τα σημάδια που παρατηρώ... εδώ και χρόνια μου λένε πως «είμαστε έτοιμοι» να αποδεχτούμε μια τέτοια ισοπέδωση –πάντα για χάρη της Ελευθερίας (μας) –και πως μια τέτοια στάση δεν είναι πλέον χαρακτηριστική μιας μειονότητας «παλαβών» –που ως Φίλοι της Ελευθερίας ανεχόμαστε –αλλά η κυρίαρχη τάση.
Αν δεν το πιστεύετε αυτό... τότε μην δείτε τους διάφορους • Άλεξ Τζόουνς, αλλάξτε κανάλι, δείτε ένα ντοκιμαντέρ για την Τροία, παραγγείλετε μια «μιξ με απ’ όλα», δεν τρέχει τίποτα.
.

***

.
Ξέρετε γιατί το ΑΚΕΛ τα πήγε σχετικά καλά στις –πριν τις τελευταίες βουλευτικές –εκλογές μετά την «διακυβέρνηση» του;
Ίσως να υπάρχουν λόγοι πολλοί, έναν όμως δεν πρόκειται εύκολα να παραδεχτούν οι «αντίπαλοί» του.
Γιατί;
Διότι βλακωδώς προσπάθησαν οι ίδιοι να του φορτώσουν την αποκλειστική ευθύνη για το Μαρί και την Οικονομία.
Can you say, «Συσπείρωση»?
.
Όταν πέρασε αυτό το σκηνικό, ξεφούσκωσε και ο «παραταξιακός πατριωτισμός» και το εγκατέλειψαν οι «περιφερειακοί»… αφήνοντας το μόνο με τον «σκληρό πυρήνα» …όπως ακριβώς θα περίμενε (ο) ένας τακτικός αναγνώστης αυτού του Ιστολογίου –δηλαδή εγώ.
.
Άρχισαν δε από μέρους του ίδιου του ΑΚΕΛ οι κοροϊδίες τύπου «διάλογος με τον Κόσμο»… ενώ κάποιος (αυτο)προωθείται ως υποψήφιος για τον «ενδιάμεσο» εξ αριστερών.
Άμα κάποτε μιλούσα για «Δούρειους Ιππο(πόταμο)υς» ήταν επειδή για προσωπικούς λόγους γινόμουν εμπαθής, ε;
.
Να παραγγείλω και μια σόδα για τη χώνεψη;
.

***

.
Μιας και μίλησα για Δούρειους Ίππους… ας ασχοληθούμε λίγο με τους «κυνηγούς» και τους «φιλόζωους».
Τι σχέση έχει αυτό με πονηρά άλογα;
Μα η όλη συζήτηση και «αντιπαράθεση» μεταξύ τους είναι από μόνη της ένας Δούρειος Ίππος!
.
Το «κυνηγοί» σε εισαγωγικά διότι ελάχιστοι είναι πραγματικά κυνηγοί, δηλαδή άτομα που επιλέγουν την τροφή τους –ή μέρος της –να την εξασφαλίζουν ΆΜΕΣΑ οι ίδιοι από το «μεγάλο καλάθι της Φύσης».
Ειδικά όσοι ζούμε στις πόλεις –εγώ δεν είμαι κυνηγός, «ψαράς» δε μόνο περιστασιακά –έχουμε χάψει το πλασάρισμα της συγκεκριμένης δραστηριότητας ως «sport» και ως Εμπόριο, πατώντας έτσι την μεγαλύτερη μπανανόφλουδα της χιλιετίας.
.
Λόγω «ειδικών συνθηκών» στη Νήσο των Αγ(ρ)ίων, το είδος ευδοκιμεί.
Όχι όμως επειδή υπάρχει πραγματικά μια ενσυνείδητη επιλογή για αυτό τον τρόπο εξασφάλισης της επιβίωσης αλλά πρωτίστως για σκοπούς ικανοποίησης των αναγκών του καθενός για «bragging rights», ως κερδοφόρα εμπορική ασχολία, άιντε και σαν υπό κάλυψη μέθοδος για να δραπετεύουν οι Άντρακλες από τις Γυναίκες τους κάθε τόσο.
.
Αυτό που –πιστεύω –ξεκάθαρα στοχεύει η Αγορά «μας» είναι να μειώνει τις επιλογές μας εκτός αυτής, να μην μας αφήνει άλλη οδό πέραν από το να είμαστε στη δούλεψή της και τα όσα χρήματα μας «χαρίζει» ως «μισθό» ή «κέρδος» να τα παίρνει πίσω δια της κατανάλωσης.
.
Πως καταφέρνεις λοιπόν να ελέγχεις την ελεύθερη πρόσβαση σε τροφή όπως κρέας τετράποδων ή πουλερικών;
.
Βεβαιώνεσαι πως όσοι καλλιεργούν και εκτρέφουν γίνονται μέρος της Αγοράς της ίδιας, βεβαιώνεσαι επίσης πως το ίδιο θα γίνει και με όσους συλλέγουν ή κυνηγούν.
Πως;
Το πλασάρεις σαν «άθλημα», φτιάχνεις Συλλόγους και Ομοσπονδίες, θεσμοθετείς «άδειες», ρυθμίζεις τι θεωρείτε νόμιμο και τι παράνομο, εισάγεις σαν εμπόρευμα από οπλισμό μέχρι βρακί παραλλαγή, παρεμβαίνεις «υγειονομικά» στην Εμπορία του θηράματος.
Αυτό δεν γίνεται;
Αυτό δεν κάνει η Ευρωπαϊκή «μας» Αγορά μέσω της ίδιας της Πολιτείας μας;
.
Φέρνεις δηλαδή τον Άνθρωπο στο ψεύτικο δίλημμα, «ή θα προμηθεύεσαι από την ήδη υπάρχουσα Αγορά μας ή θα το εξασφαλίζεις από τη Φύση αλλά με τρόπο που θα σου υποβάλλουμε και θα ελέγχουμε εμείς μέσω μιας ακόμη Αγοράς μας».
.
Εν ολίγοις:
Επανατοποθετείς κάτι που έπρεπε να γίνεται αποδεκτό ως τρόπος επιβίωσης [βάζοντάς το] στον κόσμο των εμπορικών πράξεων –ακόμη και στις περιπτώσεις που ο κυνηγός δεν έχει πρόθεση να Εμπορευτεί –το φέρνεις δηλαδή εντός των Αγορών.
.
Τι με εκνευρίζει περισσότερο σε αυτή την υπόθεση;
Ο κλαυθμός και οδυρμός από τις «ευαίσθητες ψυχές» –κυρίως των πόλεων μας –για την πρόταση Νόμου που εμπεριέχει πρόνοιες για «μαθητική άδεια κυνηγού» σε 14χρονα. Υπάρχουν και άλλες πρόνοιες, ίσως να διαφωνήσω με αρκετές από αυτές άμα διευκρινιστεί τι όντως λένε.
Επικεντρώνομαι όμως σε αυτή την πρόνοια.
.
Θα αρχίσω όμως με μερικές κακίες.
Αυτή η αντίδραση των «φιλόζωων αστών» επιβεβαιώνει μερικά πράγματα που υποψιαζόμουν για αυτούς.
Πρώτον, ότι ή δεν πάνε ποτέ στα ορεινά χωριά της Κύπρου ή ότι –το πιο πιθανό –πάνε αλλά σε επιλεγμένους χώρους που τους προτείνει το «Time Out» ή κάποια άλλη παρόμοια φυλλάδα «lifestyle».
Πάνε δηλαδή μόνο εκεί που τους λέει το άρθρο–διαφήμιση για να φάνε τους μεζέδες τους –αφού άλλος θα σφάξει το ζώο, τι μας πειράζει –και να πιουν με μισή καρδιά ένα καφέ που δεν είναι «φρεντοκαπουτσινοεσπρέσο», έχοντας επαφή με τον Χώρο και τους Ανθρώπους του μόνο όση χρειάζεται για να γίνουν οι απαραίτητες «συναλλαγές» και να ικανοποιηθεί η ανάγκη τους να νοιώσουν «κοντά στη Φύση».
.
Δεν διατείνομαι πως είμαι καλύτερος τους, ίδιος είμαι... αλλά τουλάχιστον το παραδέχομαι, δεν καμώνομαι πως είμαι «κάτι άλλο».
.
Αν έκαναν διαφορετικά, θα γνώριζαν πως άμα κυκλοφορείς στους συγκεκριμένους χώρους για αρκετό διάστημα... αποκλείεται να μην βρεθείς σε κάποιο χωριό όπου οι ντουφεκιές δεν θα προέρχονται από «νόμιμη κυνηγετική ζώνη» αλλά –αρκετές φορές –από τις αυλές σπιτιών… συνοδευόμενες από στιχομυθίες του ακόλουθου τύπου:
«Μα ‘εν ίγκωσες τίποτε ρεεεεε;»
«Ε, ήταν ψηλά ρε ανίψιιιιι.»
.
Αυτό που έρχεται να ρυθμίσει η προαναφερθείσα πρόταση Νόμου, κύριοι και κυρίες «φιλόζωοι», συμβαίνει ήδη.
Ίσως όχι στις «πόλεις μας», ίσως όχι στους κύκλους μας.
Αλλά συμβαίνει.
.
Τώρα… κάντε μια παύση, να το δούμε και λίγο σοβαρά το θέμα.
Να το σκεφτούμε μήπως πέραν από το κομμάτι του που αφορά τις δικές μας ευαισθησίες και τη δική μας βόλεψη;
Ας προσπαθήσουμε.
.
Θα επικρίνατε ένα Πατέρα που παίρνει τα 12χρονα παιδιά του –ας πούμε, ένα αγόρι και ένα κορίτσι –για ψάρεμα;
Θα τον θεωρούσατε βάρβαρο επειδή μαθαίνει στα παιδιά του πως τα ψάρια ΔΕΝ φυτρώνουν στα ψυγεία του σουπερμάρκετ;
Θα θεωρούσατε πως έχετε εσείς δικαίωμα να επιβάλετε σε αυτόν και τα παιδιά του την δική σας επιλογή για εξασφάλιση τροφής;
Με ποια λογική;
.
Πως μπορούμε να δικαιολογούμε ως «σωστό» το να «τρενάρουμε» εμείς τα δικά μας παιδιά στο να «γίνουν καλοί μαθητές για να πιάσουν καλό δίπλωμα και να βρουν καλή δουλειά με πολλλλλαααααααάααα λεφτουδάκια και να τρώνε σε φινετσάτα, αναίμακτα, ακριβά λαχανοφαστφουντάδικα»… αλλά να θεωρούμε «βάρβαρο» το να διδάσκει κάποιος στα παιδιά του πως, «αν πεινάσεις, έχεις και άλλη επιλογή απ’ το Σουβλατζίδικο της Γειτονιάς»;
.
Είναι –αγαπημένα μου κουτορνίθια –ίδια ακριβώς έκφραση του Φυσικού Εγωισμού μας που ικανοποιούμε π.χ. μέσω της διδαχής στο Παιδί πως υπάρχουν και άλλες επιλογές όπως οι ξηροί καρποί ή τα όσπρια.
Ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ.
.
Για τους δε φανατικούς «Vegans», αυτούς που πιστεύουν πως έχουν δικαίωμα την προσωπική τους επιλογή να την κάνουν Νόμο και Αγορά, με τα τσιτάτα σαν αυτά που αγοράζεις –φτηνότερα –απ’ το Hallmark και με την ψευδαίσθηση πως λένε κάτι έξυπνο όταν –με εμφανή την αίσθηση της δικής τους ανωτερότητας –σε ερωτούν, «γιατί ο Άνθρωπος να τρώει την Κατσίκα και όχι η Κατσίκα τον Άνθρωπο»… σε όοοολους αυτούς έχω να πως μερικά απλά πραγματάκια.
Αντικαταστήστε στην προτασούλα σας την λέξη «Κατσίκα» με την λέξη «Ντομάτα».
.
Τι είπατε;
Δεν είναι «ζωντανό»;
Είναι.
Έχει DNA που πασκίζει για 2 πράγματα κυρίως, την επιβίωση του ιδίου και την «διαιώνιση του είδους» δια της αναπαραγωγής.
Τρώτε τα ακρωτηριασμένα μέλη αυτών των ζωντανών ή ακόμη και τα ίδια ολάκερα.
.
Όχι, δεν έχω καμία συμπάθεια για τον «μέσο όρο Κύπριου Κυνηγού».
Θεωρώ πως η συντριπτική πλειονότητα εξ αυτών ΔΕΝ κάνει αυτή τη δραστηριότητα γιατί ενσυνείδητα θέλει να ασκεί το Δικαίωμα της Επιλογής στον τρόπο Θρέψης και Επιβίωσης.
Γνωρίζω δε και την ανάγκη των κομματικών μας φωστήρων να εξυπηρετούν τις ευαισθησίες της μιας ή της άλλης «πλευράς».
.
Γνωρίζω επίσης πάρα πολύ καλά πως εγώ ΔΕΝ είμαι άτομο ικανό να εξασφαλίζει έτσι την θρέψη και την επιβίωσή του, αδυνατώ όμως να συλλάβω το όλο θέμα με βάση μόνο τις δικές μου ευαισθησίες και τα δικά μου συμφέροντα, οφείλω… ως Ηλίθιος μεν ελαφρώς –Αγρινό δε –να αναγνωρίσω στον καθένα ένα τέτοιο δικαίωμα.
.
Θεωρώ δηλαδή πως οι κυνηγοί λειτουργούν ως Δούρειος Ίππος ακριβώς για να μεταλλάζεται η συζήτηση και να ξεχνάμε εκείνο που κουραστικά επαναλαμβάνω τόσα χρόνια:
Δεν νοείται Ελεύθερη Αγορά όταν ΜΟΝΗ σου επιλογή είναι η Αγορά.
.
Προσέξτε όμως. Ο περιβόητος αυτός Ίππος ήταν ένα «κέλυφος» που μέσα του έφερε «στρατιωτάκια».
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ρόλος των στρατιωτών δικαιωματικά ανήκει (όχι στους κυνηγούς αλλά) στους –ένθερμους μέχρι πρηξίματος –φιλόζωους αστούς.
Δεξιά και αριστερά, υπέρ και κατά, όλα λειτουργούν για να οδηγείται η συζήτηση σε τρόπους περιορισμού των επιλογών μας εντός των Αγορών. Αυτή είναι η «ελευθερία» μας.
.
Εάν καταφέρατε να φτάσετε ως εδώ στο κείμενο, κάντε μου τη χάρη, ρίξτε –ξανά –μια ματιά στο αιλουροειδές που βρήκατε στην «είσοδο» αυτής της ανάρτησης.
Ναι, αυτά τα «γατιά της κουζινόπορτας» που η φιλοζωία του καθενός μας ταΐζει με σκευάσματα τόσο «καλά» και τόσο συχνά ώστε να γίνονται εξαρτώμενα μας.
Άμα γίνονται πολλά, η ίδια η φιλοζωία μας τα παίρνει για στείρωση.
.
Όταν αποδεχόμαστε μια "απρόσεχτη" δια Νόμου ρύθμιση του πως εξασφαλίζει τροφή ο καθένας… ουσιαστικά ετοιμάζουμε το έδαφος για να γίνουμε όλοι σαν αυτά τα γατιά.
Ίδια ακριβώς ά–λογα ζώα.
Εγώ το ακούω πάντως το γατίδιο να μου σιγοτραγουδά:
«Πρέπει να φύγω απ’ τη Λευκωσία…»
Καλημέρα μας.