Dear Mr. David Cameron.

As one gambler to another, I feel the need to offer you my sincere condolences on your latest misfortune.

You have somehow managed to shoot yourself in the foot… thrice!

First by unnecessarily offering your “opponents to the right” a glorious victory, then by rendering practically useless any support you could gather from your “opponents to the left” –while sending your country to uncharted financial territories at the same time.

Don’t you wish you had placed a bet on “England to win the Euro” instead?

Θεωρώ πως όλες οι «κυπριακογενείς αναλύσεις» που έχω διαβάσει ή ακούσει ως τώρα –εκ δεξιών και εξ αριστερών –είναι επιφανειακές και μονοδιάστατες.

Το να προσπερνάμε πως η «αντίσταση» στο «Διευθυντήριο» της ΕΕ βάφτηκε με τα χρώματα του Εθνικισμού είναι ολέθριο λάθος.
Επιπλέον, δεν αναμένω πως μια διάλυση ή σμίκρυνση της ΕΕ –από μόνη της –θα επιφέρει κάποιο Σοσιαλισμό (πραγματικό η Σοβιετικό) ή κάποια Αναρχοελευθεριακή κατάσταση για την οποία να μπορώ να χαρώ.
Ούτε βέβαια το παραμυθάκι της αναμόρφωσης της ΕΕ «εκ των έσω» πείθει πλέον.

Απαντήσεις δεν καμώνομαι πως έχω.
Μπορώ όμως να ρωτήσω τα εξής τους διάφορους «δικούς μας» αναλυτές:
Αντιλαμβάνεστε τον αναβαθμισμένο ρόλο της Γερμανίας με το Ηνωμένο Βασίλειο –ή μέρη του –εκτός ΕΕ;
Αντιλαμβάνεστε πως έτσι… εμείς παραμένουμε «εντός» μιας οντότητας που τείνει να μοιάσει πλέον στην • Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία;