Καλοκαιρινή...είπα!!!

estados

clandestinos

(Μοντέλα: Σιάντι, Άρης και το πιό ηλίθιο ψάρι της Μεσογείου. Γκεστ Σταρ ο δονητής -τι άλλο να 'ναι σκληρό και μακρόστενο στα λουτρά -της Αφροδίτης)

Μία παραγωγή "Φάτε Μάτια Ψάρια".

..................ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΣΕ ΕΣΤΙΑ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ

ΚΥΡΙΕ ΣΚΗΝΟΘΕΤΑ

2 και 25 το πρωί

Επανάληψη εκπομπής

του Ηλιάδη Β'

με τον πολιτκό

Mr Partridge.( Περδίκης )

Μιλούν για ποίηση

...και

(<-τρίχες)

...καταφέρνουν...

την προσοχή μου να στρέψουν
στου συνεντευξιαζόμενου
το (παγώνι-) πηγούνι.

Έχει σκιά
που διαταράσσει
η -εντονότερη -σκιά
των -κινουμένων -χεριών του.

Δεν ξέρω αν αυτή
εγεννήθη
από κάποια flood-lights
ή το διάχυτο φώς
απ΄το διάφανο τραπέζι.

Κύριε Σκηνοθέτα, στείλε μας για νάννι...

................................ SPIN-OFF

Captivate, Levitate, Impregnate, Orale!

CAROUSEL

ALL ABOARD !!!

UP DOWN - ROUND
AND ON THE MERRY- GO-

(Φώτο: φωτισμός βεράντας
μέσα από ποτήρι-ουίσκι,
σκανάρισμα, adobe.)

KNIGHT-MARE

Όνειρο. Ιδρώτας πυρετού, ρυάκι, όνειδος. Ιβηρία, σταθμός, γκισέ, σφυροδρέπανα. Λατίνο αλητάριοι, δαχτυλίδι, μαχαίρι. Υδραγωγείο-υπόγειο, Αγία-αλλοπαρμένη, αυτοκίνητο, δαιμόνια. Κύκλος, όλα κύκλος και διέξοδος πουθενά.

Χτυπάς χάμω το πόδι …σκοτώνεις τρεις φόβους … κάνεις προσευχή (τρις) … έξοδος.

Καλά ρε μαλάκα, τη μπαρότσαρκα και τις τεκίλες να τα καταλάβω. Τα μούτρα –που ανίκανος παρακολουθάς να σου ξεφεύγουν όλες σου οι νεράιδες –να τα καταλάβω. Την επιμονή σου να καπνίζεις σαν φουγάρο παρά τις άρρυθμες προειδοποιήσεις να την καταλάβω. Το κρασί και τις φράουλες με μπλα-μπλα και αιώρα, επίσης (Γατό-σκυλα, Αναστάσιμος, fifis, ευχαριστώ για την παρέα).

Τον παστουρμά 4 η ώρα τα χαράματα τι τον ήθελες, ε; Πώς να δεις όνειρα κανονικά με τέτοια μεταχείριση του εαυτού σου ρε;

Βάλε μουσική και σκάσε.
Πένθιμη.

ΑΠΟΡΙΑ

Γνωρίζει κανείς αν η ταινία του Scorsese “The Last Temptation of Christ” είναι πράγματι απαγορευμένη στην Νήσο Κύπρο ή απλώς «θαμμένη»;

Ο λόγος που ρωτώ δεν έχει να κάνει με την ταινία

«Ακάμας»

, ε;

Αργά ψες έβλεπα από το πατριωτικό «Σίγμα» ένα ντοκιμαντέρ για τις τελευταίες ημέρες του Ιησού. Τις αφηγήσεις και εξηγήσεις των ειδικών συνόδευαν αναπαραστάσεις παρμένες από ταινίες. Σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν σκηνές από την εν λόγω ταινία του Scorsese (η οποία βεβαίως βασίστηκε στο έργο του Καζαντζάκη.)

Εάν, λέω ΕΑΝ, η ταινία είναι απαγορευμένη … κανονικά θα έπρεπε να μην μεταδοθεί και το ντοκιμαντέρ ή να κοπούν οι συγκεκριμένες σκηνές του, έτσι; Βέβαια δεν ξέρω και ποιου αρμοδιότητα θα ήταν, μήπως της ΣΕΚΙΝ (Συμβουλευτικής Επιτροπής Κινηματογράφου), στην οποία μετέχει η

κ Έλενα Χριστοδουλίδου

, επίσης αρθρογράφος κριτικής κινηματογράφου στη «ΣΗΜΕΡΙΝΗ», διόρθωση, που ήταν υπεύθυνη --Μορφωτική Λειτουργός Α΄ --κινηματογράφου και τώρα... ;

Ά μπα, τι σχέση έχουν αυτοί με την κινηματογραφική τέχνη; Μάλλον πρέπει να αφορά την

Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου

και την Επιτροπή Κατάταξης Ταινιών.
Μπορεί βέβαια η ταινία να μην απαγορεύτηκε ποτές… απλώς να μην την γουστάρει το φιλοθεάμον κοινό.

Σχωρνάτε με για την άγνοια μου.

ΟΙΚΑΣΤΙΚΑ

Λοιπόν, πέρασαν κιόλας 2 ½ χρόνια από την τελευταία φορά που κοιμήθηκες στο υπνοδωμάτιο σου, στο πατρικό. Όχι γιατί έλειπες αλλά να… όλο έλεγες να το φτιάξεις και όλο κάτι προέκυπτε. Emigrante του έρωτα, το γκαρσο-νάκι με σπασμένο κεφάλι από μηχανή, ο γέρος στα τελευταία του, την έβγαζες στον καναπέ και με φουσκωτά κρεβάτια… απ’ αυτά που δεν φέρνει πλέον η αντιπροσωπεία γιατί το πήραν όλοι πρέφα ότι βγάζουν καμπούρα και σκάνε.

Κάτι πρέπει να κάνεις με το δωμάτιο αυτό.

Για θυμήσου.

Από τα διάφορα καταλύματα απ’ όπου πέρασες… κάποια σου άφησαν ευχάριστη γεύση στ’ αυτιά. Όπως το Σπίτι που Στρέφει στο Λόφο με θέα Λυκαβηττό, Ακρόπολη και το Χάος των Εξαρχείων στα πόδια σου … ή το Μονάρι της Θείας –που έγινε μαμά –στους Αμπελόκηπους με τη μικρή βεράντα 1 πόδι πάνω απ’ το πεζοδρόμιο, τα φύλλα της μπαλκονόπορτας ορθάνοικτα, τις «Λάσπες» να μοιρολογάν τον έρωτα σου και τους Israelites να σε σπρώχνουν για τσάρκα κατηφορική.

Ή ακόμα… το πρώτο στούντιο που βρήκες στο Μικρό Άλσος με τις Κερασιές.. το θυμάσαι ρε μπαγάσα; Με θέα το parking lot του «Kroger» απ’ τη μια και το μικρό άλσος απ’ την άλλη.

Μόλις μπήκες μέσα
ξεμπάρωσες το δικτυωτό πλέγμα απ’ το παράθυρο και το κόλλησες στον τοίχο.
Σαν πίνακα.

«Φυλακή θα με βάλετε ρε μαλάκες»;

Μέσα σε χρόνο dt έστρωσες τα λίγα υπάρχοντα σου και βάλτηκες να του αλλάξεις τα φώτα –κυριολεκτικά –μπας και αλλάξουν και σένα τα κέφια σου. Μετά έβαλες δίπλα από τον παραθυροπίνακα κόπια φωτογραφίας με τον παλιόγερο τον Μπάρροους και τον Ματ Ντύλον από το «Drugstore Cowboy», να οργανώνουν αποδράσεις κάθε νύχτα μετά από το μπλουζάδικο και τα titty-bars. Κόντευαν γιορτές και το στόλισες με τσακισμένα κατάρτια για δέντρο.

Τότε κατάφερνες να κάνεις τους χώρους γύρω σου αποδεκτούς αντί να παίρνεις εσύ το μουντό τους χρώμα. Τώρα κάνεις πάλι βόλτες πάνω-κάτω σε στενούς διαδρόμους, ωσάν να είσαι σε σκοπιά για να προσέχεις τα πλακάκια. Όταν ήσουνα πιτσιρικάς και σε έπιανε «αυτό» δεν σε κράταγε το σπίτι ούτε μέχρι να νυχτώσει. Ξαμολιόσουν απόγευμα στους δρόμους χωρίς προορισμό, χωρίς ελπίδα… ανέβαινες σκαλιά κι’ όπου βγει.

Τώρα κωλοβαράς και κοιτάς αποκαμωμένος ένα τοίχο πεισματάρη.

Άκου τους Ραδιοκέφαλους και ούρλιαξε ώσπου να μην σου φταίνε τα άλλα, οι άλλοι, τα αλλού…

Άκου τον παλαβό μουλάτο και φτιάξε ανεμόσκαλες για το πουθενά όπως ξέρεις.
Άκου τον Αλογάρη Neil Young που σε αποκοίμιζε τότες και ξύπνα, όρμα, φτιάξε.

Γιατί άμα δεν φτιάξεις εσύ θα σε φτιάξουν.

Γκέγκε;

(Όλες οι Φώτο: Στούντιο στο Άλσος με τις Κερασιές, Mid-west)

La Primavera

Λοιπόν… το «παλιομοδίτικο» ρεπερτόριο αφιερωμένο σε ένα κοριτσάκι που σήμερα δήλωσε «Σκατά Μούσα» !!!

Έτσι, για να φτιάξει το κέφι, πάρε μουσική και γέλα μας, ήρτεν η Άνοιξη ρα!


***

Παρακάτω… Σήμερα 1η Απριλίου είδα όνειρο τον Γιαννάκη Μάτση να μου εξηγά γιατί θα είναι ο υποψήφιος των ΕΥΡΩΚΟτων στις προεδρικές.

Θα λειτουργήσουν πολύ-επίπεδα, κάτι σαν το μέτωπο του Συλλούρη, στον πρώτο γύρο ως πόλος έλξης ΚΑΙ των «απορριπτικών» του ΔΗ.ΣΥ. …που θα λειτουργήσουν ως η τρύπα στη δεξαμενή του Κασουλίδη ή όποιου άλλου ψηφίζει το επίσημο ΔΗ.ΣΥ. αλλά θα λειτουργήσουν και ως Διεκδικητές Προνομίων για το κλαμπ «Φίλοι του τΑΣΣΟΥ Εκτός Τριμερούς» στο δεύτερο γύρο. Στο τέλος ο Πάτερ Γεώργιος (τώρα Πάφου, μετά όλου του κόσμου) θα μας λειτουργήσει όλους. Ομαδικά. Εκτός βέβαια των αλλοδαπών.

Όπως καταλάβατε, σήμερα είναι Πρωταπριλιά και επομένως ότι θέλει λαλεί ο καθένας.

Ημιεπίσημα, έστω... Διότι ανεπίσημα αυτό το άθλημα το τιμούμε κάθε μέρα. Επίσημα δε, θεωρείται προϋπόθεση υπουργο-ποίησης.

Δεν ξέρω στα σίγουρα τις καταβολές τούτης της πρακτικής –της ημιεπίσημης, ετήσιας μπουρδολογίας, όχι της ανεπίσημης καθημερινής—σκέφτομαι πάντως πως ο αγώνας του 55-59 καλώς εδιάλεξε τέτοια ημέρα για τα γεννητούρια.

Τελικά, ο ημεδαπός πληθυσμός τούτης της Νήσου έχει τρομερές εμπνεύσεις.

Και τέτοια έμπνευση ήταν που ξεκίνησε τον αγώνα. Για Ένωση. Που έγινε Ανεξαρτησία. Που θέλαμε να της αλλάξουμε τα 13 της … σημεία. Που την αποκληρώσαμε με Πραξικόπημα και μετά την «σώσαμε» απ’ τις κακές παρέες και τις κάκιστες συμβουλές… που την έπεισαν οι ανήθικοι-αιώνιοι εραστές της Μαμάς Ελλάδας να κάνει πλαστική και να αλλάξει φύλο για να περιφέρεται σε σαλόνια Ευρωπαϊκά σαν Διζωνική & Δικοινοτική… Πριτς ! ! !

Ποιο τραβέρσο μου μουρμουράς βρε Καββαδία; Τραβεστί η πορεία.

***

Τράβα για καπηλειό γέρο—Αγρινό & φρόντισε «τη μπίρα να την πιείς και ό-ι να τη λουθείς». Τράβα να δεις καμιά φάτσα χαμογελαστή και άμα τη βρεις προσποιήσου πως σήμερα είναι ακόμη η 21 Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας και επομένως ημέρα εορτής για όλα τα Φκιόρα*. Χαμογέλα και ‘συ.

(*Φυτά, ιταλ. “fiore” ανθός, λουλούδι… από το Λεξικό του Κυπριακού Ιδιώματος του Ρόη Παπαγγέλου).

Χαμογέλα ηλίθια όπως εκείνη τη μέρα που εξηγούσες του «παρέα» ότι θέλεις να πας κάπου που να μην δεις κανένα γνωστό σου ή οτιδήποτε μυρίζει Κύπρο και αυτός πρότεινε «να πάμε Λεμεσό ή Λάρνακα». Έβαλε κασέτα με μουσική που σ’ αρέσει, ξεκίνησε… φτάσατε «μισόστρατα» και ξεράθηκες στο γέλιο μόνος σου. Μες το κεφάλι σου.

Πήγες και είδες καράβια εκείνη τη μέρα.

«…Το καραντί... Το καραντί θα μας μπατάρει.Σάπια βρεχάμενα, τσιμέντα και σκουριά.Απο νωρίς, δεξιά στη μάσκα την πλωριά,κοιμήθηκεν ο καρχαρίας που πιλοτάρει….»
(Καραντί, Καββαδίας)

Πες πως είναι η επόμενη, 22 Μαρτίου και παγκόσμια ημέρα Νερού. Βάφτισε το κρασί νερό –μια ζωή ανάποδος στα τελετουργικά –και δώσε πρόσταγμα «όρτσα τα πανιά»!!!

Ώσπου να σηκώσει τ’ αγέρι ολάκερο το πλοίο απάνω του.

Γέλα.. σαν την άλλη φορά που κάτι τσακισμένοι αετοί… σε πήραν πρέφα να κοιτάς χασκογελώντας ένα αεροπλάνο που προσγειωνόταν Λάρνακα … «Αυτοί έρχονται πίσω», τους εξήγησες.

Γέλα και φρόντισε τα πόδια σου να μην πατάνε Γη. Το αλκοτέστ δεν συλλαμβάνει τα πετούμενα, ε;

Κάνε προσγείωση αναγκαστική σε ξερονήσι. Με τον ένα τροχό, προσεχτικά να μην πατήσεις το μοναδικό μεξικάνικο κρίνο που θα σε συντροφεύει στην αυτοεξορία και θα σε κερνάει τεκίλα. Στο τέλος θα τσακωθείτε άμωμα για τη σύλληψη.

Θα βγεις στα ανοικτά. Απέναντι από παραλία πρωινή θα ακούσεις στα Short Waves καλέσματα αλλοδαπά. Θα ‘ναι παραμύθια όμορφα, όχι σαν τα πρωταπριλιάτικα. Θα κάτσεις δίπλα τους μπρος σε φωτιά και θα μοιραστείτε

αρέπας

και κόκκινο κρασί. Πίστεψε το, θα 'ναι
Άνοιξη.

Για όσους "τρών πιττούες"...

P.S.: Nathalie... Στίχοι εδώ: ...

Γαλλ. Gilbert Becaud ...

Ισπαν. Hermanos Arriagada