Thursday, October 27, 2011

Πυρανάφλεξη.

Όλο τσαγάκι και σουπίτσες, μπάφιασες τις προάλλες ο κερασφόρος και παράγγειλες μια ξερογυριστή μιξ (σουβλάκι–σιεφταλί). Καθώς το γεύμα–valium συνεργούσε με τον πυρετό και την κομμάρα, εικόνες σαν από βίντεο κλιπ • σαϊκομπιλάδων κυρίευσαν τα τρία εναπομείναντα εγκεφαλικά σου κύτταρα.

Και ιδού:


THE INDIGNANT HORDES OF THE SOUVLAKI EATERS

Στην αρχή τον πληθυσμό τον παρέσυραν με τα συνήθη τεχνάσματα.

Μπόλικο υλικό και καλής ποιότητας, η
• σεφταλιά καλοψημένη, το σουβλάκι μπέικον με αρκετό αλατάκι, η σαλάτα πλούσια και με τα έξτρα της δωρεάν (ξιδάτα, ταχίνι, γιαουρτάκι). Όταν η ποιότητα και η ποσότητα έπρεπε –για σκοπούς συγκράτησης ή αύξησης των κερδών είπανε –να πέσουν, άρχισαν να βουτάνε το υλικό σε κάτι σκευάσματα, άλλος το έλεγε • ‘μαλακτικό κρέατος’ και άλλος ‘προσθετικό γεύσης’ .

Ώσπου μια μέρα έγινε το κακό. Έφτασε στη Νήσο μια χαλασμένη παρτίδα από αυτά τα καταραμένα σκευάσματα και επειδή ο εισαγωγέας ήξερε τα κατάλληλα άτομα σε τελωνείο, χημείο και 2-3 υπουργεία… ώσπου να αντιληφθούν τη σοβαρότητα του προβλήματος… σημαντική μερίδα του πληθυσμού είχε μετατραπεί σε αιμοβόρα, αδίστακτα ζόμπι που κατέκλυσαν όλες τις κεντρικές πλατέες και σφάζανε ότι δεν κινείτο αρκετά γρήγορα για να τους ξεφύγει. Μόνο όμως τους μη μολυσμένους.

Όσοι εκ των ανωτέρων τάξεων τιμούσαν μόνο τη γαλλική κουζίνα και τα ακριβά ψαράδικα, κάτι αλλοδαποί που απέφευγαν τα ντόπια εδέσματα, κάτι κουλτουρέ χορτοφάγοι όλοι τους έγιναν Αθανάσιοι Διάκοι σε υπαίθριες συνάξεις. Ύστερα, ήρθαν οι αμερικάνσκι με προκατασκευασμένα σουβλάκια και μετέτρεψαν τον εναπομείναντα δηλητηριασμένο πληθυσμό σε άβουλους εργάτες στις Μ.Α.Α.Μ.* τους, κρατώντας για τους εαυτούς τους τα φυσικά αέρια και χρησιμοποιώντας τις μεταλλαγμένες πλέον πορδές των εργατών – ζόμπι για τις όποιες ενεργειακές ανάγκες της χώρας.

(* Μονάδες Αερίων Ανατολικής Μεσογείου)




***


Δείξε κατανόηση κ. Οινοχόε μου!

Ναι, θα κολλήσω τους άλλους
… οπόταν πες τους…
ανεμικές αγκαλιές
και ψυχαναγκαστικά ματς-μουτς
δεν χρειάζονται.

Ξέρεις ρε συ τι
φάρμακο είναι η αγκαλιά;
Μεταφορά ενέργειας είναι.
Αλλά πρέπει να υπάρχει
κάποιος που πραγματικά
την χρειάζεται αυτή την ενέργεια
και κάποιος πρόθυμος να τη δώσει.

Ναι ρε ‘συ.
Εκεί που εδρεύει
το ψυχοπλάκωμα της κατάθλιψης
κατά το επίκεντρο του σεισμού της.
Εκεί στο στέρνο.
Από εκεί,
μέσα απ τους βραχίονες …
ως τον εγκέφαλο του ασθενή.

Μη με κοιτάς παράξενα Οινοχόε μου.
Ακόμη δεν έχω πιει.

Όχι, όχι τεκίλα σήμερα.
Ζιβανία.

Τη μισή θα την πιώ,
την άλλη θα την τριφτώ.

Είπαμε, κατανόηση.


***

Λοιπόν.
Χαρτομάντιλα, παστίλιες…
Σακάκι, κλειδιά, τσιγάρα…
Ζζζβββιιιιιιιιιιιιιινννννννννννννννννν!

Labels:

1 Comments:

Blogger the Idiot Mouflon said...

Για ένα άλλο πυρετοεμπνευσμένο παραμυθάκι με αέρια ΕΔΩ.

27/10/11 21:06  

Post a Comment

<< Home