Space Auditing.

Σοβαρά, αγορίνες μου;

Τελειώσαμε με όλα

τα γήινα θέματα

ανταγωνισμού

και βιαζόμαστε τώρα

• για τα διαστημικά;

[Ευτυχώς που ποτέ

δεν υπογράψαμε

ηλίθιες συμφωνίες

• να μας περιορίζουν.]

Πωλείται πλανήτης,

χρώματος μπλε,

σύστασης –κυρίως –υδάτινης,

απεριόριστων προοπτικών.

Soon with no intelligent life on–board.

One Way Only Dead End Street Pt. 122

Ταινία με “surfers”, δικαστικό δράμα, πανάθλιες κυπριακές σειρές, τοπικό χιούμορ «της έδρας», διαγωνισμός ομορφιάς ανδρών (εδώ δεν με πείθουν με τις νεράιδες να [δι]αγωνίζονται), ταινία με τον Patrick Swayze, το Euronews με τρομοθέαμα…

Χμμ, μούμπλε–μούμπλε…

Ευτυχώς που είμαι νυχτα-χολικός και βολεύομαι!

Χέη–χοπ!

Tribal Convictions Pt. 665.

Title partially borrowed from Voivod.

Δεν έχω να πω τίποτα σημαντικά διαφορετικό από την • «άλλη φορά» (Charlie Hebdo).

Το μόνο που ίσως αλλάζει είναι –δυστυχώς –ο βαθμός επιβεβαίωσης του σεναρίου που έβλεπα μπροστά μου τότε: “…«Πίσω στις οθόνες σας τώρα», να δείτε την «ομάδα» –στην οποία «ενταχθήκαμε» –ν’ αποφασίζει «δημοκρατικά» την «πιο πρακτική εφαρμογή» του «ή εμείς ή αυτοί»…”

Σενάριο δε που –για εμένα –άρχισε να διαφαίνεται τουλάχιστον 2 χρόνια πριν και που εμείς οι «μάζες» δεν μοιάζουμε ικανές (ή έστω πρόθυμες) να αποτρέψουμε.

Κοντά είμεθα. Αυτό που έλεγα –με εξαίρεση την υπαναχώρηση του ΙΡΑΝ στο θέμα του πυρηνικού του προγράμματος –• τότε, το 2013 –μοιάζει ολοένα και πιο πιθανό.

Νοέμβριος, Παρασκευή και 13 λοιπόν είναι η νέα ημερομηνία που οι μπάσταρδοι απεφάσισαν να χαράξουν στα μυαλουδάκια μας.

Τι απομένει;

Ένα τραγουδάκι για τις • «Mariannes», εκεί στο Παρίσι.

…και ένα για όλους μας:

“…It's gonna be more, it's gonna be war

It's gonna be, who's the God? Who's the dog?”

"Tribal Convictions", Voivod.

Machinations.

Τον τζιαιρό μου... όταν έβγαινε "διάταγμα" να μεν παν' οι μαθητές στις –σε ώρα μαθήματος –εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους... εκεί όπου οι "του κατηχητικού" έκαμναν πηγαδάκια συζητώντας το "θα πάμε, δεν θα πάμε"... κάποιος δολοπλόκος περαστικός επέτασσεν έναν, «ναι ρε, να πάμε τζιαι να ανεμίσουμεν τες κυπριακές σημαίες».

Φυσιολογικά, η απάντηση τους ήταν «εν ελληνικές που θ' ανεμίζουμε ρε».

Στο "αντίπαλο" πηγαδάκι... ο ίδιος δολοπλόκος επέτασσεν άλλην κουβέντα: «ρε 'σεις, οι άλλοι θα πάν' τζιαι θα πάρουν μιαν κοπήν ελληνικές σημαίες».

Οπόταν έβγαινε παμψηφεί η απόφαση,

«θα πάμεν για να έσhει πολλές κυπριακές / ελληνικές σημαίες».

Έχοντας στην κωλότζεπην την "κάλυψη των πολλών" για την περίπτωση "αδικαιολόγητης απουσίας"... ο δολοπλόκος ξεκινούσε μεν μαζί με την "πορεία" αλλά στην πρώτη βολική στροφή την έκανε για το μπιλιαρτάδικο της “παλαιάς” Παλλουριώτισσας –για κανένα ματσάκι μετά φραπεδιάς.

Ανάμνησες 2011 – Καλοκαίρι.

• ΕΔΩ..

«… Κάποια στιγμή ξεφυσάς, παίρνεις ύφος σοβαρό και με κινήσεις παλαίμαχου πυγμάχου και παλιάτσου μαζί … χτυπάς τα δικά σου αδιέξοδα στη (δικιά σου) μούρη:

Βρισκόμαστε

σε Κομβικό Σημείο,

πρέπει

να ληφθούν αποφάσεις,

να παρθούν μέτρα,

πρέπει

οι πράξεις μας

να είναι στοχευμένες

πρέπει…

πρέπει…

πρέπει να κάνουμε

Στροφή

180

…

…

…

   Μπυρών! »