Machinations.

Τον τζιαιρό μου... όταν έβγαινε "διάταγμα" να μεν παν' οι μαθητές στις –σε ώρα μαθήματος –εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους... εκεί όπου οι "του κατηχητικού" έκαμναν πηγαδάκια συζητώντας το "θα πάμε, δεν θα πάμε"... κάποιος δολοπλόκος περαστικός επέτασσεν έναν, «ναι ρε, να πάμε τζιαι να ανεμίσουμεν τες κυπριακές σημαίες».

Φυσιολογικά, η απάντηση τους ήταν «εν ελληνικές που θ' ανεμίζουμε ρε».

Στο "αντίπαλο" πηγαδάκι... ο ίδιος δολοπλόκος επέτασσεν άλλην κουβέντα: «ρε 'σεις, οι άλλοι θα πάν' τζιαι θα πάρουν μιαν κοπήν ελληνικές σημαίες».

Οπόταν έβγαινε παμψηφεί η απόφαση,

«θα πάμεν για να έσhει πολλές κυπριακές / ελληνικές σημαίες».

Έχοντας στην κωλότζεπην την "κάλυψη των πολλών" για την περίπτωση "αδικαιολόγητης απουσίας"... ο δολοπλόκος ξεκινούσε μεν μαζί με την "πορεία" αλλά στην πρώτη βολική στροφή την έκανε για το μπιλιαρτάδικο της “παλαιάς” Παλλουριώτισσας –για κανένα ματσάκι μετά φραπεδιάς.