...................SERPENT DREAM

Μπορεί να είναι που βλέπω όνειρα παράξενα, τις γειτονιές μου γκέτο αφιλόξενα, οι αλητάμπουρες ν’ ανάβουν μισοάδειες φιάλες γκάζι, μεγάλες.. και να μου νεύουν «φύγε»…

Ή που σε είδα εσένα στο ίδιο ονειροσκηνικό, σε «house party» –κατά πως γούσταρες στο Αμέρικα –μόνο… που τώρα με έψαχνες και φώναζες «πότε θα ‘ρθεις;»… Ή το άλλο που στρογγύλεψες και ήσουν μάλλον γκαστρωμένη, δίπλα σου ένα παιδί αψηλό, με κάμπριο, τον κρατούσες από το χέρι το ίδιο απατηλά -όπως πάντα διάλεγες να κάνεις… Ξέρεις, όταν σε είδε μια «επόμενη» ...είπε με νάζι «είμαι πιο ψηλή της και πιο λεπτή…χα…»
Κι΄ ήταν όλη μέρα χαρούμενη… και δεν ήθελα να την μαλώσω.

Δικό σου.