......................ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟ

Θυμάται κανείς τη σκηνή του βομβαρδισμού στο

Underground

του Kusturica;

Όχι ε;

Είπα σήμερα να σας θυμίσω λίγο το «δικό μας», το 74. Ούτε ‘γω θυμάμαι το πόλεμο. Ήμουνα 2 ετών τότε.

Θυμάμαι όμως πως ο πόλεμος δεν τέλειωσε. Όχι, δεν τρελάθηκα τώρα, ήμουνα πάντοτε τρρρρρελλλλλός… Απ’ αυτούς που γνωρίζουν ότι ένας πόλεμος δεν σταματά ποτέ παρά μόνο όταν οι «αντιμαχόμενοι» αποφασίσουν πως τα όποια προβλήματα τους δεν θα τα λύσουν με την άσκηση βίας και την επιβολή.

Τι είπατε, να μην σκέφτομαι τέτοια; Τι να σκεφτώ δηλαδή; Α… έχει μπάλα σήμερα.

«…33 χρονάκια θητείας. (copyright Πανούσης)
Σε ένα γήπεδο λυκείου, μέσα σε μια ζώνη νεκρή.
Όλο να μπερδεύεις τα πόδια σου και να αναρωτιέσαι.
Εγώ τώρα τι κάνω;
Τον αμυντικό;
Τον επιθετικό;

Ή το στόχο; »

(Λύκειο Παλ/ισσας)

Μη μου σκιάζεστε. Μόνο ...θέλω να σκεφτείτε την εξής εικόνα… ένα άτυχο στρατιώτη που πρέπει να σκοτώνει συνεχώς ένα πλήθος… το οποίο του αρνιέται τον πόλεμο.
Και τώρα γελάστε.

(Music: Frankie Goes To Hollywood

War Effects: Red Baron Demo)