Καραούλι

Οι νεκροί …πρέπει να μένουν στον τάφο τους.
Μόνο έτσι μπορούν να συνεχίζουν τις ζωές τους οι ζωντανοί.

Κάποτε, άμα χάσεις κάποιο δικό σου, τον φέρνεις επισκέπτη στα όνειρα σου. Και γνοιάζεσαι, τρέχεις να δεις αν θέλει νερό ή τα φάρμακα του.
Γνοιάζεσαι!

Σκέψου τώρα να στον «επαναφέρει» κάποιος με τόσο κακόγουστο τρόπο…

Για αυτό επιμένω.

Μακριά κι’ αγαπημένοι. Μέχρι τα μνημόσυνα … για όσους τα έχουν ανάγκη.
Μέχρι εκεί όμως.

***

Είπαμε όλοι τις πολιτικές παπαρολογίες μας, σαν να διαβάζαμε σχολική έκθεση... όλοι…

Μας είπαν και για το «δύσκολο της υπόθεσης»… και τώρα… πως το λέει εκείνη η χαζή διαφήμιση;

«Και μετά;»

Κρύος ιδρώτας ! Πάω να βγάλω μια φωτο … ότι το υπόγειο μου είναι άδειο. Θα βγάζω μια κάθε μέρα. Μετά θα την στέλνω σε δικηγ… χμμμ όχι… σε τραπεζικη θυρ… μμμ ούτε… σε δημοσ…. μμμ … όχι… κάτσε… θα το βρώ… σε γνωστό μου αστυν… μμμπααα… όχι… εμμμ… το βρήκα!
.
.
.
.
.
.
.
.

Στον Γιούρι Γκέλερ.

Ε, δεν μπορεί. Αυτόν θα τον φοβηθούν!

***

Να κάτσουμε όλοι καραούλι, στις εξώπορτες με το δίκαννο του παππού, μπας και…

Πριτς!

Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς ρε! Εγώ την κάνω για έξω. Μείνετε ‘σεις.