Το Εθνικό (Συμβούλιο) Γίγνεσθαι ως Καθρέφτης του Είναι μας.

Κλινατ’ επί δε…
.


.

Αγέρωχη κορμοστασιά, ελληνοπρεπέστατη εν όψει εκλογών αλλά και ευρωπαϊκή, με ψηλά το κεφάλι. Μάτια ορθάνοικτα να καραδοκούν.

Εδώ η ευκαιρία, εκεί η ευκαιρία, που ειν’ η ευκαιρία, οέο;



Κλίνατ’ επ’ αρί… Άκυρο!
.
.
Το πρόβλημα με τις χαμηλοβλεπούσες είναι ότι σκιάζονται… Σιγανά και ταπεινά, το κεφάλι χαμηλά, «κάνει πως βλεπ’ αριστερά μα…», μα το παραμύθι τελειώνει.

[….P…R…E…S…S……P…L…A…Y……]

Γράψτε την μέρα και την ώρα που το διαβάσατε, όταν θα γίνει η μεγάλη επαναστροφή στο συντηρητισμό και τις αρλουμπολογίες του 80… όταν ο εύκολος φταίχτης θα γίνει πάλι ο Κατακτητής και τα Ξένα Κέντρα (και καμία αναφορά δεν θα γίνεται στο ότι εμείς δεν αλλάξαμε εκείνα τα κομμάτια του Είναι μας που βοήθησαν την Καταστροφή), οι Αριστερές Δυνάμεις της Νήσου των Αγίων θα ακολουθούν σχεδόν αδιαμαρτύρητα.

Ο,τι «παραξενιά» δημιουργήθηκε τότες που οι κρατούντες βρέθηκαν προ της εκπλήξεως Βασιλείου… τώρα καλείται να αποσυρθεί. Πίσω στους « εγκεφάλους» και τις συνωμοσίες, πίσω σε πατροπαράδοτες αξίες, πίσω στον καθωσπρεπισμό-χαλί που σκεπάζει την απελπισιά των νιάτων και την ασυδοσία των γέρων, πίσω στις «δηλώσεις ρόλου», «εσύ τι είσαι ρε;»…
Πισ’ ολοταχώς…

Και το Κέντρο; Α! Το Κέντρο!

Προσοχή!

Το Κέντρο μας δείχνει τα οπίσθια του.
Διάλεξε, ποιο άκρο της ανατομίας σου θες να χρησιμοποιήσεις;
Ξέρεις, συχνά η μια πράξη διαδέχεται την άλλη.
Επιβάλλεται όμως να μπεις στη σειρά, σαν τον Πανούση στη «Σουζάνα».
Κι’ αν αλλάξει ο κολιές, υπομονή… υπομονή… θα γυρίσει ο τροχός.
Φτάνει να μπεις στη σειρά.
Να αναλάβεις το Ρόλο.
Να λαδώνεται η όλη διεργασία,
να γλυκαίνει ο πόνος,
να διαιωνίζεται μια ψυχαναγκαστική συνουσία
που αποσκοπεί σε ένα και μόνο πράγμα:
την διαιώνιση της στασιμότητας.

Πάλι με χρόνια, με καιρούς... αααχχχχχ Σουζάνα!
[…P…R…E…S…S……P…L…A…Y…]

Τρία
Πουλάκια
Κάθονταν…