ΒΟΛΕΥΤΙΚΕΣ 2011: ΔΗΣΥ, ο Νικολάκης Φιλελευθερισμός !

Προσέξτε, όχι «ο Νικολάκης Φιλελεύθερος» αλλά «Φιλελευθερισμός».

Μπορεί βέβαια ο ηθοποιός του παιδικού θεάτρου Κώστα Σχοινιού, ο γνωστός «Νικολάκης», να είναι υποψήφιος εκεί που του αξίζει, με τους • Οικολόγους στην επαρχία Αμμοχώστου, αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Δημοκρατικό Συναγερμό από το να ανεβάζει –μέσω του ψηφοδελτίου του –παραστάσεις εφάμιλλης …εεε… αξίας.

Ο όρος Φιλελευθερισμός βέβαια τυγχάνει ποικίλων ερμηνειών, αναλόγως και του φιλοσοφικού, πολιτικοοικονομικού υπόβαθρου που χρησιμοποιεί κάποιος σαν αφετηρία. Τούτο όμως δεν αρκεί για να δικαιολογήσει κανείς την μονόπλευρη επίκληση του οικονομικού φιλελευθερισμού –κάποτε αγνοώντας ή ακόμα και λειτουργώντας εις βάρος του ευρύτερου Φιλελευθερισμού και των ατομικών δικαιωμάτων –που συχνά προτάσσουν οι βο(υ)λευτές του ΔΗΣΥ (όταν οι φουστανέλες πάνε στο καθαριστήριο) .

Απαιτήσεις από εκείνη την μερίδα του κοινοβουλευτικού ΔΗΣΥ που ελάχιστα γνωρίζει για τους • θεμελιωτές της Φιλελεύθερης σχολής δεν έχω. Εκείνοι όμως –οι «γραμματιζούμενοι» –που ΚΑΙ γνωρίζουν αρκετά… ΚΑΙ επιλέγουν να θυμούνται μόνο όσα «φιλελεύθερα τσιτάτα» βρίσκουν ότι τους βολεύουν ανά πάσα στιγμή… απλά δεν με πείθουν.

Δεν είναι μόνο που κάποιοι εξ αυτών αμολούν ατάκες όπως «λιγότεροι φόροι»… ωσάν αυτό το «αξίωμα» να μην χρήζει καμιάς διαφοροποίησης από την εποχή που πρωτοειπώθηκε, εποχή στην οποία οι φόροι εξυπηρετούσαν τις ανάγκες ενός Βασιλιά ή μιας αποικιοκρατικής δύναμης αντί της ευρύτερης κοινωνίας …

… είναι και το ότι η –εκ του κοινωνικού συμβολαίου ορμώμενη –ανάγκη για ισονομία και σεβασμό στους κανόνες τυγχάνει επίκλησης μόνο αν εξυπηρετεί αντιπολιτευτικές ανάγκες ή την τροφοδότηση της τρομολαγνίας και της αυξημένης αστυνόμευσης… αλλά ξεχνιέται όποτε συνεπάγεται παρουσία του Κράτους όχι ως τιμωρού των «μικρών» αλλά ελεγκτή των «μεγάλων»… και ξεχνιέται ΕΙΔΙΚΑ όταν η μη τήρηση του συμβολαίου από μεριάς του Κράτους δικαιολογεί την ανυπακοή…

… είναι που ξεχνούν ότι ακόμη και ο Hayek αναγνώριζε ρόλο στο Κράτος ως παροχέα κοινωνικών υπηρεσιών υπό ορισμένες συνθήκες…

… είναι που ξεχνούν ότι «ελεύθερη αγορά» δεν νοείται αυτή στη οποία η υπεραγορά… ή αν προτιμάτε …η αγορά τείνει να γίνει η ΜΟΝΗ επιλογή καθώς η μορφή της παιδείας που έχουμε σήμερα, ο τρόπος διανομής πληροφοριών … και ο αστικός χαρακτήρας των κοινωνιών μας ΔΕΝ δημιουργεί ανθρώπους με την ικανότητα της αυτοσυντήρησης (και επομένως και αυτονόμησης), πράγμα που συνεπάγεται ότι ΗΔΗ υπάρχει ένας σημαντικός βαθμός ανελευθερίας…

… είναι ΚΥΡΙΩΣ … και αυτό ισχύει για όλους τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους μας … που συνεχώς ψηφίζουν ΝΟΜΟΥΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟΥΣ, συχνά υπό τον μανδύα νόμων «προστατευτικών»… αντί να ψηφίζουν Νόμους που …εξασφαλίζοντας ελευθερίες στο άτομο … λειτουργούν ενδυναμωτικά –και επομένως πραγματικά Φιλελεύθερα –ως προς τα Φυσικά Δικαιώματα του ατόμου.

Αυτό το ψηφοδέλτιο–μπαχτσές, με εραστές της ελευθερίας – κατόχους επιλεκτικής μνήμης, με κρυφούς και φανερούς οπαδούς των Ελληνορθόδοξων Σοβιέτ, με ηθικολόγους της κακιάς ώρας… αλλά και με τρισάσχετες περσόνες του κοινωνικού γίγνεσθαι … είναι ό,τι καλύτερο έχει να μας προσφέρει η φιλελεύθερη παράταξη;

Αλί και τρισαλί!

Για τις αντιφατικές θέσεις των υποψηφίων του ΔΗΣΥ στο κυπριακό… ολίγον ενδιαφέρομαι. Οι τελευταίες ελπίδες φίλτατοι αναγνώστες είχαν πεθάνει μεταξύ 1ης και 2ης Κυριακής των περασμένων Προεδρικών εκλογών. Το έχω πει πάμπολλες φορές, θα το ξαναπώ τώρα: και οι δύο υποψήφιοι του 2ου γύρου έλεγαν «τουλάχιστον να φανεί η αδιαλλαξία της Τουρκίας»… και οι δύο έγλειφαν –αντί να γωνιάσουν –τις αιώνια απορριπτικές δυνάμεις.

Ο κ. Κασουλίδης μας το είπε και • με διαφορετικά λόγια προσφάτως…

Μάλτα Λύση γιόκ!