Splendid Manure.

Ένας τρελλλλάρας τηλε-εκφωνητής (• Alex Jones) αποκαλύπτει, καταγγέλλει και πολεμά την παγκοσμιοποίηση της Νέας Τάξης (που στο μυαλό του είναι ίδια με τον αριστερό διεθνισμό). Τώρα οι Αγανακτίστας έχουν και • τη στήριξη του Αλέξιου Ιωνά.
Ω, ρε γλέεεεντιααααα!

Μόνο που ένας άλλος τρελλλάρας («takes one to know one», λένε οι Αμερικάνσκι), επίσης εκφωνητής, ο μακαρίτης • Γουλιέλμος Βαρελάς (William Cooper), είχε προ καιρού υποδείξει –με βάση την συμπεριφορά του νεαρού τότε Αλέξιου σε σχέση με το θέμα Y2K –το κύριο χαρακτηριστικό του λόγου του κάθε αστέρα της infotainment (συμπεριλαμβανομένων και των δύο αντιμαχομένων), δλδ. την ψύχωση με την ψηλή ακροαματικότητα / τηλεθέαση αλλά και τις (επιδιωκόμενες ή μη) συνέπειες, δλδ. την διασπορά φόβου και το μπέρδεμα της αλήθειας με το ψέμα.

(Προτού κάποιος εξυπνόβλακας φωνάξει Ad Hominem, να θυμίσω ότι αυτό το σφάλμα λογικής συμβαίνει όταν προσπαθείς να καταρρίψεις τα επιχειρήματα του άλλου με βάση το ποιος είναι. Εδώ όμως δεν ασχολούμαι με «επιχειρήματα» αλλά με προθέσεις και συνεπακόλουθα.)

Απομένει να δούμε και τον (Ράμπο) • Bo Gritz να κτυπιέται με διμοιρία ΜΑΤατζήδων, παρέα με τον Καραμπελιά.

***

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα. Για την εγχώρια στήριξη προς τις Πλατέες μέχρι να φύγει ο Γιώργης και να ‘ρθει ο Αντώνης. Για τις ρηξικέλευθες επαναστατικές προτάσεις που παρακάμπτουν –ως ουτοπική –την ανάγκη να θρέψεις και να συντηρήσεις ένα πόπολο ΕΞΩ από τις αγορές αγαθών και μισθωτής εργασίας. Για την κυπριακή αριστερά που επιμένει σε τακτικές του 60-70, στέλνοντας εκατομμύρια κιλά σταφύλι στον παράδεισο του «πρώιμου τρύγου», κρατώντας έτσι ως εξαρτώμενους πραγματικούς και μη αγρότες. Για… για… για…για… Άιντε Γειά.

Δεν έχω όμως κάνει
τα μπάνια μου εφέτος
και ως εκ τούτου
υποβόσκει
μια αχαλίνωτη νωθρότητα
στον ψυχισμό μου.

Τι να πεις άλλωστε για «επαναστατικές προτάσεις» που έχουν ήδη συνυπολογιστεί από τους «αντεπαναστάτες» κατά τους σχεδιασμούς τους; Όταν συμμετέχεις σε έκρυθμες καταστάσεις δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για το αποτέλεσμα. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι πρέπει να παραμείνεις αδρανής. Σημαίνει όμως πως μέσα στην πολυπλοκότητα της κοινωνικής Συνέργιας … αυτόν που ξεχνά ότι το συνολικό της αποτέλεσμα μπορεί να ξεπερνά το άθροισμα της απόδοσης των στοιχείων που την αποτελούν… πάντα… μα πάντα θα τον φέρνει τούμπα εκείνος που το θυμάται.

Υπάρχει βέβαια και ο Άγιος των Τρελών, ο Αστάθμητος Παράγοντας. Μόνο που … τα πραγματικά μαθηματικά τα έχουν αυτοί στα χέρια τους και το πραγματικά αστάθμητο –το απρόβλεπτο ΚΑΙ ενστικτώδες –το έχουνε σταθμίσει κι’ αυτό (χρόνια τώρα), το έχουν ξεριζώσει από μέσα μας με τηλεοπτικές τανάλιες και μονώσει με διάφορα άλλα εργαλεία επικάλυψης του με εμπριμέ συναισθηματισμούς. Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε…

Καφέ!
Γιατί πλέον
η ανάγκη
για το Αστάθμητο
θα μας σπρώξει
σε συμπεριφορές
απρόβλεπτες όσο και
προμελετημένα αντιφατικές,
φυσιολογικά παραδοξο-λογικές.
Τουτέστιν,
θα πατάμε το σκατό
αγάπη μου και…
για να μπερδεύουμε
τους υπολογισμούς τους
…με κινήσεις μπαλαρίνας
και ενθουσιασμό φυσιοδίφη
σ’ εξερευνητικό παροξυσμό
θα αναφωνούμε:

«Ωωωωωωω…ωω… Ω! Εξαιρετική κοπριά!»