Bad Sign, Boss. [A Short Story]

Την όποια ανάλυση του –πρώτου –σημερινού άσματος επικεντρώνεται σε ερωτήματα τύπου:

«…Αντιπροσωπεύει ο Μπί-Μπι τη φυλή του ή το φύλο του ή κάποια σεξιστική τάση στο συγκεκριμένο κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό περιβάλλον ή/και είναι μήπως απλή μαριονέτα κάποιων δισκογραφικών…»

…εγώ θα την προσπεράσω, στρέφοντας το βλέμμα στη μεταπολεμική (WW II) εικόνα Άνδρα ή Γυναικός που επιζητεί ελευθερία Εαυτού και προσαρμογή του Άλλου μέσω των χρημάτων.

Σε χρόνια κατοπινά είχαμε την μετεξέλιξη μέσω της γένεσης του Γιάπικου modus operandi ως τελική απάντηση στο πρόβλημα των φεουδαρχών:

«Τι κάνουμε (με) τους χωρικούς που μεταλλάξαμε από αυτάρκεις σε ανεπαρκείς;»

«Κατά Φαντασία Υπεράνθρωπους.»

Bad sign, boss…

Αυτά για το πρώτο άσμα.

Το δεύτερο επειδή μ’ αρέσει.