Vicissitude: ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!
Θα το ξαναπώ, κατά πως μας τραγουδούσε ο Marley:
«In the abundance of water, the fool is thirsty…»
Λοιπόν παίδες,
κατόπιν ωρίμου σκέψεως
–πιο ώριμη βγάζεις μούχλα –
απεφάσισα πως πλέον θα ακολουθώ
μια εντελώς επιστημονική
και ιδεολογικοπολιτικά τεκμηριωμένη μέθοδο,
αυτή της ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ.
Και εξηγώ:
Φίλος είδε όνειρο,
ήταν με τη γκόμενα
και εν μέσω ενός
(γκουχ γκουχ) «ντέρμπι»
σταματάει και του λέει
«…αν θες να ξανακλείσεις
κουπόνι
(8 μήνες)
(8 μήνες)
παίξε 2-0 τη Μίλαν» .
Και εγώ
–ο Ηλίθιος –
βρήκα τρόπο να χάσω
βάζοντας μαζί ακόμα μια ομάδα.
Τουλάχιστον δεν το γκαντέμιασα το παιδί.
Labels: ΑΠ - ΕΥΘΎΝΟΜΑΙ, ΞΕΝΙΤΕΊΑ
posted by the Idiot Mouflon at 1:20 PM
5 Comments:
Repertoire: Λέμυ (ακόμα) και τα μυαλά στα κάγκελα…
Μεγαλειώδης η έμπνευση και η ατυχία σου φίλε μου.
Μην ξεχνάς όμως ποτέ, ίσως ο κυριότερος λόγος για τον οποίο παίζουμε στοίχημα, είναι αυτό το
"αν"
Μεγαλειώδης ήταν η έμπνευση του παρέα που είδε το όνειρο, μεγαλειώδης ήταν και η βλακεία μου -όχι ατυχία -να μην το παίξω μονό.
Ο λόγος που παίζουμε Πλάνητα είναι η γερή δόση ντοπαμίνης με το που κερδίζουμε μεγάλα ποσά (δες ΑΥΡΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΗ)... καθώς και η ψευδαίσθηση ότι είμαστε "the special ones", τουτέστιν... οι "ικανοί", οι "εκλεκτοί" που κατέχουν "κάτι" παραπάνω από τους άλλους.
Περαστικά μας!
Έχω ένα πρόχειρο ανεκδοτάκι που είναι επίκαιρο και νομίζω ότι περιγράφει και τη συμπεριφορά του παίκτη στοιχήματος:
Ένας Έλληνας φεύγει από το χωριό του και γίνεται καθολικός ιερωμένος, φτάνοντας στα ψηλότερα επίπεδα ιεροσύνης. Γίνεται λοιπόν καρδινάλιος και δεξί χέρι του πάπα στο Βατικανό. Ο πάπας λοιπόν πέφτει βαριά άρρωστος. Θέμα ωρών -λένε τα κανάλια- να πεθάνει.
Στα πρακτορεία στοιχημάτων φτάνουν οι πρώτες αποδόσεις. 1.10 να πεθάνει το Σάββατο, 1.50 να πεθάνει Κυριακή και 100 απόδοση να πεθάνει Δευτέρα. Ο πάπας δεν αντέχει άλλο και πεθαίνει Σάββατο, αλλά οι καρδινάλιοι αποφασίζουν όλοι μαζί να το ανακοινώσουν τη Δευτέρα, για να κανονίσουν υπογείως τις διαδικασίες διαδοχής.
Το μυαλό του πολυμήχανου συμπατριώτη μας αρχίζει να βγάζει σπίθες: "Θα πάρω τον κολλητό μου στο χωριό. Παίζαμε μαζί από μικροί στοιχήματα. Ήρθε η ώρα να κονομήσουμε".
Πράγματι, παίρνει αμέσως και του φωνάζει "Τρελέ σήκω και πούλησέ τα όλα, σπίτια αυτοκίνητα χωράφια, και παίξε αυτό που θα σου πω, έχω πληροφορία. Να πεθάνει ο πάπας τη Δευτέρα!"
"Μα δεν γίνεται αφού πεθαίνει από στιγμή σε στιγμή"
"Βρε παίξε που σου λέω και μη ρωτάς πολλά!"
Πείθεται λοιπόν ο κολλητός, κλείνουν τηλέφωνα και την Τρίτη το πρωί, τρισευτυχισμένος ο Έλληνας καρδινάλιος επιστρέφει στο χωριό για να μοιράσει τα κερδισμένα με τον φίλο του.
Τον βρίσκει στο καφενείο σε άθλια κατάσταση, μες την απόγνωση.
"Τι έγινε ρε κολλητέ, έπαιξες το στοίχημα που είπαμε;"
"ΑΑΑαχ που να στα λέω ρε φίλε το παιξα πως δεν το παιξα"
"Ε τότε γιατί είσαι έτσι αδερφέ; Δευτέρα πέθανε ο πάπας όπως σου είπα να παίξεις. Είμαστε πλούσιοι βρε μπαγάσα. Γιατί τρελαίνεσαι;"
"Το έπαιξα όπως μου είπες φίλε μου, με απόδοση 100. Αλλά... να... ξέρεις... είναι και το άλλο....... Να μωρέ........... ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΤΣΕΛΣΙ!"
Καλόοοοοο!
(Ψες πάντως η Τσέλσιδα στα 4+ ήταν γερή βάση. Να 'χαμε κι' ένα Πάπα...)
Post a Comment
<< Home