Mourning Optimism.
Ποια απαισιοδοξία μάτια μου;
Φύσει και θέσει, θρηνούντες αισιόδοξοι είμεθα και θα στο αποδείξω.
Κοίτα τους ανθρώπους τριγύρω σου.
Όλοι τους… όλοι μας θα πεθάνουμε και δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι αυτό.
Όμως σηκώνεσαι το πρωί απ’ το κρεβάτι σου –με παυσίπονα, με δεκανίκια, με αποδράσεις –και συνεχίζεις.
Ζεις.
Γιατρέ, πιάσε ένα up –tempo…
PS
Labels: ΑΠ - ΕΥΘΎΝΟΜΑΙ, ΕΜΠΡΙΜΈ, ΚΑΚΟ-ΠΟΙΗΣΗ, ΞΕΝΙΤΕΊΑ
posted by the Idiot Mouflon at 8:59 PM
4 Comments:
Repertoire:
“Rocks”, Primal Scream.
https://www.youtube.com/watch?v=Z3ZCZjhjguA
https://www.youtube.com/watch?v=cABZfkRcQ6A
https://www.youtube.com/watch?v=r-rgIPIkCl4
Θα πεθάνουμε αν μη τι άλλο αγαπητό αγρινό.. Το ερώτημα είναι αν φεύγοντας θα νιώθουμε ,εγωιστικά μεν, ότι πεθάναμε και άξιζε που υπάρξαμε.
Καλώς σε βρήκα
Καλως όρισες (όπου) Γη!
Μου αρέσει το "εγωιστικά μεν"... και να μου επιτρέψεις να το εξηγήσω αυτό.
Δεν συμφωνώ με την "καταδίκη του εγωισμού"... είτε αυτή γίνεται δια της θρησκευτικής οδού, είτε δια της σοσιαλιστικής / κολλεκτιβιστικής.
Θεωρώ όμως βλάκες -και δεν έχω πρόβλημα αν γίνομαι προσβλητικός -τους "οπαδούς" του εγωισμού που αντιμετωπίζουν τον Ανταγωνισμό και την Συνεργασία ως "αξίες σε αντιδιαστολή". Ας όψεται ο Πρίγκηψ Κροπότκιν.
Ξανά, willkommen!
https://www.youtube.com/watch?v=hBlB8RAJEEc
Post a Comment
<< Home