Wednesday, January 20, 2010

ΑΕΡΑ !

(ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΕΙ Η ΟΜΑΔΑ…)

Δημήτρης Χριστόφιας (προ αρκετών ημερών):
«Δεν μπορώ να πω
ότι έχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα…
αλλά δεν κουβεντιάζουμε και του αέρα…»


Πως το λέει ο Τζιμάκος ο Πανούσης στο

  • «Αέρα, αέεεεραααα… δεν έχουμε αεέεεραααα…»

    Δεν τραβάει η ομάδα Δημήτρη μου, Δημήτρη μου…

    Κι’ ας αλλάξαμε
    –εκλογικώς –
    προπονητή με κριτήριο
    …με κριτήριο…. α, ναι…
    την εκδίκηση του αδικημένου,
    «…να φύγει ο παστός και να ‘ρθει ο πιο γεμάτος…»

    Αφού δέχτηκες από καιρό
    να γίνει παιχνίδι σε υψόμετρο πατριωτικό

    και γήπεδο τσιμέντο,
    πως περιμένεις
    αι προοδευτικαί δυνάμεις
    να μην χαζεύουν το
    –ανύπαρκτο –
    χορτάρι χασκογελώντας;

    Εδώ δεν μπορούμε
    να πετύχουμε την Ομόνοια
    αναμεταξύ μας Δημήτρη,

    με τους άλλους
    –και μάλιστα σε συνθήκες υποξίας –
    πως θα τα καταφέρουμε;

    Κάναμε διαδικασίες συναίνεσης
    να μοιάζουν με ποδοσφαιρικό αγώνα

    … ποιος θα κερδίσει την εύνοια του διαιτητή,
    ποιος θα πανηγυρίσει την απόλυτη ήττα του άλλου.

    Γίναμε όλοι οπαδοί,
    μάθαμε την (ελληνοπρεπή) αμερικανιά της νίκης,
    τώρα
    «θα σεβαστούμε τον αντίπαλο»;

    Βέβαια, εσύ τους το είχες πει απ’ την

  • Αν δεν το λύσουμε, τουλάχιστον να φανεί η αδιαλλαξία των άλλων.

    Α! Βέβαια…
    Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε ομάδα μαζί τους,
    τότε θα πρέπει να νικήσει η δικιά μας.

    Καθαρά.


  • Μόνο που τώρα
    θα έχεις προβλήματα

    –εξίσου σοβαρά –
    «εντός έδρας».

    Το κάθε στραβοπάτημα
    των «παικταράδων της ομαδάρας»,
    την κάθε τυχαία γκέλα της μπάλας…
    τα χουλιγκάνια
    –που ανέχτηκες και στήριξες –
    θα τα παρουσιάζουν
    ως «ξένου διαιτητή δάκτυλο»
    ή «απόδειξη ποδοσφαιρικής ανωτερότητας»,
    αναλόγως.

    Και θα το κάνουν αυτό
    ακόμη και αν χρειαστεί
    να θυσιάσουν άλλους
    –δικούς και ξένους –
    οπαδούς.


    Έτσι φτιάχνονται οι «θύρες», το ξέχασες;

    Ώσπου τελικά να γίνουν
    αυτοί η ομάδα

    και εσύ ο οπαδός.


    ***

    Δεν πιστεύω
    ότι φτάσαμε στην απόλυτη ξεφτίλα.

    Μας κρίνω
    ικανούς και πρόθυμους
    για χειρότερα.
    Ακούω δε τους οπαδούς
    να φωνάζουν περιχαρείς,
    «πάμε γι’ άαααλλλααα,
    πάμε γι’ άαααλλλαααααα,
    ο-ο-ο…
    πάμε γι’ άλλα…»!


    Σκουζάτε μου λοιπόν
    την –άτσαλης ποπ –ηχητική
    αισθητική σήμερα.
    Ταιριάζει.

    «Αέεεραααα…»

    Δεν τραβάει η ομάδα
    και τα αποδυτήρια βρώμισαν.

    [...P..R..E..S..S......P..L..A..Y...]


    Λέω να πάω για τσιγάρα στο περίπτερο.

    Labels: ,

    Tuesday, January 19, 2010

    Σινεμά Προχώ…

    (Μ ι κ ρ ο μ η κ ά δ ω ν . Θ έ α τ ρ ο . Σ κ ι ώ ν)


    Μέσα απ’ τη πόρτα κοιτάμε το σκοτεινό δωμάτιο. Λίγος κρυφός φωτισμός σε κάποιες εσοχές, μισό μεταλλικό φυλλαράκι ανοιγμένο σε ένα μικρό παράθυρο, ένα σβηστό κερί.

    Μαύρο τζην, αμάνικη φανέλα. Το σώμα και –ιδίως –το πρόσωπο του καταφέρνουν με τρόπο σχεδόν μαγικό να μένουν στη σκιά καθ΄ όλη τη διάρκεια της φρενίτιδας.

    Όρθιος μπροστά στον μεγάλο καναπέ, πετάει το τηλεκοντρόλ στο παρακείμενο τραπεζάκι ενώ η τηλεόραση μεταδίδει το δορυφορικό πρόγραμμα του ΡΙΚ.

    Ειδήσεις. Προς το τέλος τους. «Σύντομη» παρέμβαση πολιτικού από τηλεφώνου.

    [Τηλεκοντρόλ. Χαμηλώνει τη φωνή. Το πετάει πίσω].

    Ο λόγος του πνιγμένος, βραχνός και με γρυλλίσματα–στολίδια. σαν μεθυσμένου που ακροβατεί μεταξύ ευφορίας και απελπισιάς.

    Σκιαμαχίας αρχή.




    ***


    Ρίχνει 2-3 ξε(ρο)γυριστές μπουνιές στη σκιά του, αριστερό-αριστερό-δεξί… και στριφογυρνώντας σωριάζεται στον καναπέ.

    «Ανάσα δεν θα μ’ αφήσετε στα πνεμόνια μου μαλάκες.», λέει κοιτώντας την ξύλινη βιβλιοθήκη που περιβάλλει την τηλεόραση.

    Αντιδρώντας στης τηλοψίας τα λεγάμενα, μουγκρίζει θυμωμένα μισόλογα, «…ναι, ναι, ο οδυνηρός συμβιβασμός, το επίπεδο του πολιτικού λόγου, η προοπτική της λύσης…»


    [ρίχνει χαστούκι στο αριστερό του μάγουλο, δυνατό, «Κωνστανταράτο»] .


    Τέλος ειδήσεων. Χαζεύει μια εφημερίδα. Τη βάζει πλάι του, στον καναπέ. Κοιτάει πάλι την τηλεόραση. Άλλο πρόγραμμα.

    «Το συζητάμε».

    Χαμηλώνει κι’ άλλο τη φωνή.

    «Ναι, ναι… απ’ τα κανάλια των άλλων…» [χαστούκι δεξί] «…θα πείσετε τον κόσμο, …γαμώ τις αριστερές μου καταβολές ».

    [Πιάνει μα τα δυο χέρια το κούτελο ] «Που γεννήθηκα μαλάκα μου, που;»

    Ισιώνει το κεφάλι και κοιτάει την οθόνη. «Ένα κράτος όπου οι οπαδοί της ειρήνης, της επανένωσης…» [τονίζει τις λέξεις με τρόπο ειρωνικό] «… της λύσης, έχουν στο Κρατικό Ίδρυμα σαν ασπίδα και δόρυ τους ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ…» [ζζζπαμ] «…ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ…» [ζζζζζπααάααμ] «…ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ…» [ζζζζπππααααάμμμμ]


    [τρία χαστούκια απανωτά, αριστερά, αυξανόμενης έντασης].

    «Ω, ρε πούστη μου !»

    [Κλείνει τα μάτια με τις παλάμες] [Γελόκλαμα].

    [Ανοίγει τις παλάμες, ανοικτές κι’ ενωμένες τις βάζει κάτω απ’ το πηγούνι, δάχτυλα στα μάγουλα].

    «Έχουμε ‘μοτέρναν’ δεξιά…» [χαστούκι δεξί] [επαναφορά παλάμης] «…να οπισθοδρομεί παλιμπαιδίζοντας προς την θεοκρατία, έχουμε και ορθόδοξη αριστερά να …»


    [δεξί χαστούκι, αριστερό, δεξί, χέρια ψηλά].

    Σηκώνεται, ανεβαίνει με το ένα πόδι στο τραπεζάκι, πηδάει απέναντι, σβήνει τηλεόραση.

    «…να καταγγέλλει το σύστημα που η ίδια τροφοδοτεί με ενοχικούς εργάτες υψηλού φφφφρρρρρονήματος». [Χέρια ψηλά]. «Γιιιεεεεεςςςςςςς σσσεεερρρρρ». [Χαιρετισμός].

    Στριφογυρνά, αρπάζει τον αναπτήρα και ανάβει το κερί στο τραπεζάκι.

    Κάπου έξω μια μποτίλια σπάει.
    Κάνει τρία βήματα προς το μικρό παράθυρο, ο αναπτήρας στο χέρι, το άλλο ανασύρει στραπατσαρισμένο πακέτο τσιγάρα απ’ την κωλότζεπη . Ανάβει. Φυσάει τον καπνό προς το ανοικτό φυλλαράκι. Έξω ψιχαλίζει.

    «Έχουμε οικολόγους που φοβούνται την ανθρώπινη φύση…» [φφφλλλλααααππππ παλάμη ανοικτή στο κούτελο] «…έχουμε αναρχοαυτόνομους προοδευτικούς που καβαλάν’ το σύστημα μόλις τους κάτσει... έχουμε χριστιανούς κήρυκες του μίσους…» [πιάνει τα αχαμνά του πάνω απ’ το ύφασμα].

    Κάθεται πάλι στον καναπέ.

    «Έχουμε και σοσιαλιστές–εθνικιστές που περιμένουν…» [χαστούκι αριστερό] «…που περιμένουν…» [εναλλαγή τσιγάρου] [χαστούκι δεξί] «…που περιμένουν γένος ξανθό και τρομερό να σπείρει τα Ελληνορθόδοξα Σοβιέτ ! »

    Τσιγάρο στο σταχτοδοχείο.

    Μια μύγα σουλατσάρει. Αρπάζει αυτός την εφημερίδα απ’ το πλάι του στον καναπέ και την πετυχαίνει στη γωνιά του τραπεζιού.

    «Έχουμε και Όργανα της Τάξης να διδάσκουν το έγκλημα, έχουμε και τάξεις που διδάσκουν την τέχνη του να γίνεσαι όργανο, έχουμε … έχουμε… έχουμε Ευρρρρρωώωπη!»

    [Αερίζει]

    [Τσιγάρου επαναφορά] «Πορνεία χωρίς εκπόρνευση, έγκλημα χωρίς εγκληματίες…» [ρουφηξιά] «…διαπλοκή χωρίς διαπλεκόμενους, συνωμοσίες με ένα ένοχο…» [ρουφηξιά] «…αξιοκρατία μεταξύ ανάξιων, πορίσματα χωρίς ευρήματα α α ααααααααααα…»

    [ρουφηξιά].

    [Σβήσιμο τσιγάρου, άτσαλο].

    Σηκώνεται.
    Πάει πρώτα προς το ράδιο. Το ανοίγει. Σταθμός Ελληνικός. Μουσική ξένη.

    Κατευθύνεται προς την είσοδο του δωματίου. Μόνο όταν ακουμπά ανοικτά τα δυο χέρια στις δοκούς φαίνεται το πρόσωπο του. Κατακόκκινο, ιδρωμένο και ματωμένο. Δακρυσμένο.

    «Νήσος των Αγίων».


    [χαστούκι στο κέντρο του στόματος].

    «Δεν μ’ αφήνετε …» [ανάσα] «…ανάσα ρε».

    Στρέφεται προς το μεγάλο πορτοπαράθυρο. Ανοίγοντας το κάνει έξοδο ηρωική προς μπαλκόνι Αθηναϊκό.

    Θάλαμος αερίων: ευρύχωρος.

    Ανασαίνει βαθειά καθώς ακουμπά στο κάγκελο

    Labels: ,

    Friday, January 15, 2010

    Αυτογκόληδες !

    «…Αν αυξήσει την παραγωγικότητα της και την αποτελεσματικότητα της δεν χρειάζονται νομοθεσίες που θα θέτουν την Αστυνομία πάνω από τον Γενικό Εισαγγελέα και πάνω από το δικαστικό σώμα …»


    Τάδε έφη Γιώργος Περδίκης σε σχέση με τις προτάσεις για νόμους που θα διευρύνουν τις δυνατότητες της Αστυνομίας σε σχέση με παρακολουθήσεις, υπό κάλυψη αστυνομικούς, κλπ.

    (Για λίγο καιρό το απόσπασμα θα μπορείτε να το βρείτε στην Ιστοσελίδα του ΡΙΚ, εκεί που αρχειοθετεί τα τελευταία δελτία ειδήσεων, δλδ.

  • εδώ , 14/01/2010, 08:25 / 65: 16 έως 08:39 / 65:02)

    Σοβαρά κ. Περδίκη;

    Εγώ μαζί σας αλλά…

    Όταν επρόκειτο για τον αντικαπνιστικό νόμο, τότε η αναποτελεσματικότητα δεν σας έσπρωξε προς το να ζητήσετε βελτίωση ενός πιο δίκαιου νόμου και σωστότερη εφαρμογή του από τα όργανα αλλά
    αρπάξατε την ευκαιρία για να προωθήσετε έναν απολυταρχικό νόμο που ικανοποιούσε τις δικές σας εμμονές.

    Τώρα που θα ψάξετε για στήριξη;

    Στους βουλευτές που πριν πειθαναγκάσατε να αποδεχτούν την άνωθεν νοοτροπία;


    Άκουσα αυτή τη λέξη σήμερα και δεν μπορώ να την βγάλω απ’ το μυαλό μου:

    «Αυτογκόληδες» !


    Τώρα κ. Περδίκη… θα πρέπει να φάμε όοοοοολοι μαζί το πικρό πιάτο των τρομολάγνων με συνταγή δικιά σας.

    Παράκληση: η δικιά μου μερίδα
  • να είναι καπνιστή...

    Gooooaaaaaaaaaallllllll !!!

    Labels: ,

    Monday, January 11, 2010

    ΑΣΤΟΠΑΙΔΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ

    «Είσαι εγωιστής, σκέφτεσαι μόνο τη δική σου ανάγκη».

    Και μετά, «Εγωιστή-καπνιστή …η Κύπρος έχει καλοκαίρι 9 μήνες το χρόνο. Χαράς το μεγάλο κακό που θα πάθεις για πέντε λεπτά έξω στο κρύο».
    ...
    ...
    ...
    ... ... Είμαι εγώ ο κακός που σκέφτεται μόνο με βάση τα δικά του δεδομένα, ε;
    ...
    ...
    ...

    Έναν λεπτόν λεβέντη μου.

    Κάμε μου μιαν χάρη.
    Άμα βρεις καιρό
    –να σου δώσω εγώ τα λεφτά της βενζίνης –
    ανέβα πάνω στα χωρκά των βουνών, π.χ. στον


  • Πολλύστυππο.


  • Τζαμέ θα βρεις κάτι γέροντες …

    μαρμαρωμένους πόξω που τον καφενέ

    να πίνουν το τσιγαράκι τους.

    Στάθου ομπρός που έναν τους.


    Θερμή παράκληση,

    στάθου σε απόσταση τέθκοιαν


    που να σε φτάνει το σhέρι του.


    Τζιαι πε του, με το ίδιο ύφος,

    «ε ,καλά τώρα… και τι έγινε;
    Δεν θα πάθεις και τίποτα για πέντε λεπτά έξω».

    ...
    ...
    ...
    Ακόμη και ημιπαράλυτος

    να είναι ο γέροντας,

    ευελπιστώ πως

    το αποτέλεσμα θα είναι καλό.

    Can you say «βουζουνόπατσος» ?

    Labels: , ,

    Sunday, January 10, 2010

    Up in Smoke

    Μπλέξαμε αδερφέ μου, κατάλαβες;

    Τους εξηγώ:


    «Εμείς βρε, γουστάρουμε φιλιά μπαρουτοκαπνισμένα.
    .
    .
    .
    Καπνισμένα και στη μπάρρα.
    .
    .
    .
    Το θέμα υγείας σας κατανοητό…
    και ας μας καταπιέζει τους τρόπους
    που κοινωνικοποιούμαστε,
    που χτίζουμε φιλίες πάνω από ένα stool,
    που φλερτάρουμε και τα βιολιά ήδη παίζουν,
    που ζούμε τον έρωτα μας πιωμένο,
    που δενόμαστε και δένουμε σε σχέσεις
    που …
    πώς να σας το πω ευγενικά βρε παιδιά
    που φροντίζουμε
    για την ευχαρίστηση
    αλλά
    και την δυνατότητα διαιώνισης
    μας …

    Δικαίωμα αναγνωρισμένο
    στον κάθε ένα μας, έτσι;
    »


    ( Ναι, είμαι εγωιστής…
    αλλά αφού θέλουν
    να έχουν καθαρό πεδίο
    ή τουλάχιστον
    να με στέλνουν κάθε λίγο έξω…
    χάρισμα τους ο χώρος που ζητάν. )


    Τους λέω μετά:


    «Οκ. Απλά…
    εγώ και κάτι άλλα παιδιά,
    όλοι ενήλικες …


    …θα πάμε να παίξουμε αλλού…».


    Και το παίρνουν κατάκαρδα:

    «Μα έτσι βλάπτετε την υγεία μας.
    Θα μείνετε εδώ
    με τον δικό μας τρόπο
    ή θα βγαίνετε έξω
    τιμωρία.

    Και θα το πούμε στη μαμά, ε;

    Αλλά δεν μπορείτε να πάτε αλλού».



    Κατάλαβες αδελφέ μου;

    Να θέλουνε σαν νόμιμο
    το δικό τους party με τα ούζα
    και να μην σ’ αφήνουνε χώρο
    να απολαύσεις μια πίπα.

    Labels: ,

    Friday, January 08, 2010

    ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

    Το ( "πολύ" )
    δίκαιο μιας ομάδας
    νοείται
    να καταργεί το άδικο.
    Δεν νοείται
    να καταργεί
    το
    (έστω "λίγο" )
    δίκαιο της άλλης.

    (Πάω για Τεκίλες)

    Labels: , ,

    Wednesday, January 06, 2010

    Ατομικές Ελευθερίες

    Σε Παλλουριώτισσα και Καϊμακλί αυτή τη στιγμή επικρατεί μια απίστευτη μπόχα (συμβαίνει συχνά). Αιτία της το αποχετευτικό και η επεξεργασία λυμάτων.
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ΟΛΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΦΟΔΕΥΣΗΣ ΤΩΡΑ !!!

    Labels: ,