ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΑΥΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ
Σε απάντηση ενός ποστ της Dr. Psychia (δες sidebar για το blog της, http://dr-psychia.blogspot.com/2006/11/blog-post_17.html) μπήκε θέμα παιδείας. Αρχικά είπα:
To Hlithio Agrino said...
Oti xriazete kai se olo ton kosmo... na exoun oi neoi oloena kai megalitero rolo sti lipsi apofasewn gia to TI alla kai gia to PWS tha didaskonte. Oi "eksosxolikoi" paragontes (oikogenia, MME, klp) pou epireazoun tis mathisiakes tous simperifores na simplirwnoun mia tetia paideia anti na leitourgoun os sinenoxoi sto problimatiko montelo tis "epibrabefsis tis ypotagis kai tou komformismou" opos ginete simera. Na paradidonte tropoi mathisis kai oxi "yli pros mathisi". Na.......na stamatisoume na didaskoume me paradigmata simperiforas sta paidia pos "aftos pou einai Nikitis kanei oti thelei" kai pos "aftos pou kanei oti thelei einai Nikitis". Me ena sistima bathmologisis kai antamibis (reinforcement) pou epitrepei mono stous ligous na stefonte "Nikites", giati aporoume pou anti ebipoliptoi Giatroi, Xrimatistes kai Dikigoroi theloun na ginoun "Pop Idols" i "Gangstas / Dealers" ? Idios mixanisnos, diaforetika symbola...
4:16 μμ
«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»
Σάββα, είπες "...Οσο για την παιδεία μα πως μπορεί ένας 13χρονος ή ενας 15 χρονος να έχει αρκετή εμπειρία και γνώση για να έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το τι πρέπει να διδάσκεται; Δηλαδή περιμένεις απο ένα μαθητή που οι κύριες έγνοιες του είναι πως να κάνει καμάκι στο κορίτσι της διπλανής τάξης και που να πάει σινεμά (και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) να σου εισηγήθεί αν πχ πρέπει να εισάξεις το Σκανδιναυικό ή ξερω γω το Ιρλανδικό μοντέλο στη δημόσια παιδεία; Η μήπως περιμένουμε απο τον μέσο μαθητή να απαιτήσει να διδαχθεί ξέρω γω τον Descartes στο Λύκειο; Απο που θα μάθει γι'αυτόν για να αποφασίσει ότι πρέπει να τον διδαχθεί δηλαδή; Από το μαύρο χάλι της τηλεόρασης ή απο το τελευταίο τεύχος του COSMO; Δεν βρίσκω βάση στη λογική του να θεωρούμε έναν έφηβο ΠΛΗΡΗ ενήλικα.Η ωριμότητα χρειάζεται και την ενηλικίωση.
Για αρχή προτείνω να θεσπιστεί πλαίσιο εξετάσεων για τους υποψήφιους καθηγητές, σχετικές με την ειδικότητα τους, ούτως ώστε να μην γίνεται ο καθένας (με όλη τη σημασία της λέξης) παιδαγωγός. Και μετά βλέπουμε..."
Μα εγώ δεν μίλησα για πλήρη έλεγχο από τους νέους του τι και πώς θα διδάσκεται, μίλησα για αυξανόμενη συμμετοχή τους σε τέτοιες αποφάσεις. Πως εσύ είδες πλήρη έλεγχο; Πιστεύω πως έριξες την ερώτηση με θέμα την παιδεία μη περιμένοντας ουσιαστικές απαντήσεις. Περίμενες μάλλον αερολογίες που θα σε βοηθούσαν να επιχειρηματολογήσεις απαξιωτικά ενάντια στην εκφραζόμενη δυσφορία των συμπασχόντων μου. Ατύχησες.
Ατύχησες επίσης στο επιχείρημα σου «…πως μπορεί ένας 13χρονος ή ενας 15 χρονος να έχει αρκετή εμπειρία και γνώση για να έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το τι πρέπει να διδάσκεται; Δηλαδή περιμένεις απο ένα μαθητή που οι κύριες έγνοιες του είναι πως να κάνει καμάκι στο κορίτσι της διπλανής τάξης και που να πάει σινεμά (και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) να σου εισηγήθεί αν πχ πρέπει να…». Δηλαδή θεωρείς την ερωτοτροπία και τις ερωτικές σχέσεις θέμα «ευκολότερο» που δεν απαιτεί εμπειρία και γνώση; Αν όχι, τότε να τους το απαγορεύσουμε και αυτό. Ξεχνάς επίσης ότι στα 18 τους δίνουμε όπλα πυροβόλα και τροχοφόρα ενώ –πολύ πιο πριν –τους εμπιστευόμαστε με γερά χαρτζιλίκια και καλούνται να αποφασίσουν για τη διαχείριση τους.
Επιπλέον, η εισήγηση μου δεν ήταν του τύπου «ο μαθητής να ζητά να διδαχθεί το Α κείμενο αντί του Β». Μια τέτοια αντίληψη της πρότασης είναι απελπιστικά στενόμυαλη. Μπορεί ένας έμπειρος παιδαγωγός να αντιληφθεί τις τάσεις και τα χαρίσματα του κάθε μαθητή και ανάλογα να επιλέξει π.χ. το είδος και το θέμα της εργασίας που θα του αναθέσει ή αν το συγκεκριμένο παιδί μαθαίνει καλλίτερα μέσω οπτικο-ακουστικών μεθόδων (χρώμα, μουσική) διδασκαλίας ή με τη χρήση της σύνδεσης εννοιών με εικόνες και narrations (διηγήσεων). Αυτά είναι 2 μόνο παραδείγματα τρόπου ενίσχυσης της πραγματικής συμμετοχής του μαθητή στη μάθηση, εφόσον καλείται ο ίδιος να επιδείξει τι του ταιριάζει πιότερο. Βέβαια, αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά εκ μέρους των παιδαγωγών και εκεί βρίσκεται η αιτία της αντίστασης τους.
Είπες «…για αρχή προτείνω να θεσπιστεί πλαίσιο εξετάσεων για τους υποψήφιους καθηγητές, σχετικές με την ειδικότητα τους, ούτως ώστε να μην γίνεται ο καθένας (με όλη τη σημασία της λέξης) παιδαγωγός…». Συμφωνώ με το δεύτερο μέρος. Δεν νομίζω όμως να φτάνει η Α ή Β εξέταση ως κριτήριο.
Σε μια τάξη ο καθηγητής κάνει μια πρόταση, «ο Σωκράτης έθεσε ψηλά τον πήχη της ηθικής με το παράδειγμα του». Πως όμως αντιλαμβάνεται ο κάθε μαθητής την έννοια «ηθική»; Έχουν όλη την ίδια αντίληψη για αυτή την έννοια;
Ένας σωστός παιδαγωγός πρέπει, μόλις εισέλθει σε μια τάξη, να γνωριστεί με την τοπογραφία των εγκεφάλων που θα καλλιεργήσει. Αν δεν πράξει τούτο, το μόνο που θα καταφέρει είναι να μετατρέψει τα υψίπεδα και τις βαθιές χαράδρες, τα όμορφα δάση και τις άγριες ρεματιές που θα συναντήσει σε ένα απέραντο, επίπεδο, τσιμεντωμένο τοπίο. Αυτή η «άσκηση χαρτογράφησης» δεν συμβαίνει στις τάξεις μας. Και σίγουρα μια εξέταση δεν θα παράγει ικανούς εξερευνητές-παιδαγωγούς.
Δεν φτάνει η πρόταση της όποιας συντεχνίας σου Σάββα για να αποτραπεί ένα τέτοιο κακάσχημο θέαμα.
Πέραν αυτών, η ωριμότητα της σκέψης δεν θα έπρεπε να έπεται της ενηλικίωσης. Όταν η εμπειρία και η γνώση έπονται της συνήθειας, έχεις στα χέρια σου το ισοδύναμο ενός αλκοολικού ή καπνιστή που γνωρίζει ότι βλάπτει την υγεία του αλλά δεν μπορεί πια να σταματήσει το κακό. Είναι εγκληματικός αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των νέων μας.
Όταν λες «…Η μήπως περιμένουμε από τον μέσο μαθητή να απαιτήσει να διδαχθεί ξέρω γω τον Descartes στο Λύκειο; Απο που θα μάθει γι'αυτόν για να αποφασίσει ότι πρέπει να τον διδαχθεί δηλαδή; Από το μαύρο χάλι της τηλεόρασης ή απο το τελευταίο τεύχος του COSMO;» ουσιαστικά γίνεσαι ηττοπαθής. Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι αδυνατούν οι εκπαιδευτικοί μας …όχι μόνο να εξορκίσουν τα κακά δαιμόνια της εποχής…. αλλά και να αναγνωρίσουν τα όπλα που έχουν στα χέρια τους. Ατυχέστατα ανέφερες τον Descartes (που ο μαθηματικός μας, ο Φραντζέσκου μας τον σύστησε στο γυμνάσιο) γιατί μεγάλο μέρος των όσων διδάσκονται οι νέοι στα θέματα των Μαθηματικών (και συνεπώς και στο θέμα της Λογικής) αλλά και σε σχέση με ΟΛΑΚΕΡΗ την μετά από αυτόν φιλοσοφική και πολιτική σκέψη στο Δυτικό Πολιτισμό προέρχονται από εκείνον ή από όσους τον μελετούσαν (μαζί με τον Εμμανουήλ Καντ και 2-3 άλλους είναι οι θεμελιωτές της σύγχρονης σκέψης, τουλάχιστον στο Δυτικό κόσμο) . Αν είσαι εκπαιδευτικός, θα έπρεπε να το γνώριζες και να διάλεγες καταλληλότερο παράδειγμα.
Για το θέμα «Cosmo» κλπ. απάντησα ήδη πως πρόκειται για τον ίδιο μηχανισμό που οικογένεια και εκπαιδευτικοί εγκαθιστούν στα μυαλά των παιδιών… απλά με διαφορετικά σύμβολα.
Αυτά για την ώρα, με πονά η μέση μου και πρέπει να κάνω διάλειμμα.
To Hlithio Agrino said...
Oti xriazete kai se olo ton kosmo... na exoun oi neoi oloena kai megalitero rolo sti lipsi apofasewn gia to TI alla kai gia to PWS tha didaskonte. Oi "eksosxolikoi" paragontes (oikogenia, MME, klp) pou epireazoun tis mathisiakes tous simperifores na simplirwnoun mia tetia paideia anti na leitourgoun os sinenoxoi sto problimatiko montelo tis "epibrabefsis tis ypotagis kai tou komformismou" opos ginete simera. Na paradidonte tropoi mathisis kai oxi "yli pros mathisi". Na.......na stamatisoume na didaskoume me paradigmata simperiforas sta paidia pos "aftos pou einai Nikitis kanei oti thelei" kai pos "aftos pou kanei oti thelei einai Nikitis". Me ena sistima bathmologisis kai antamibis (reinforcement) pou epitrepei mono stous ligous na stefonte "Nikites", giati aporoume pou anti ebipoliptoi Giatroi, Xrimatistes kai Dikigoroi theloun na ginoun "Pop Idols" i "Gangstas / Dealers" ? Idios mixanisnos, diaforetika symbola...
4:16 μμ
Κάποιος κύριος Σάββας σχολίασε και ...προκάλεσε έκρηξη σε εγκεφαλικά κύτταρα που εδώ και καιρό νόμιζα νεκρά. Προηγείται σχόλιο για την οικοδέσποινα του συγκεκριμένου χώρου.
***
Όταν βρισκόμασταν προ του δημοψηφίσματος, ο διαδικτυακός χώρος μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Μόνο που το παιγνίδι ήταν στημένο. Όπως και στο «εξω-δικτυακό» κόσμο, έτσι και εντός …όποτε εκφραζόταν μια άποψη που ενοχλούσε, παρουσιάζονταν ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ σχόλια και επικρίσεις. Μου θύμισε την κατάσταση στον χώρο των υπολοίπων ΜΜΕ, με την επανάληψη φράσεων από διάφορους μεγαλ-άσκημους (π.χ. Χρήστος Ιακώβου, Α/φοί Ηλιάδη και άλλοι), ωσάν κάποιο «συντονιστικό γραφείο» να παρέδιδε ατάκες υπό τη μορφή ντιρεκτίβας.
Μια επικοινωνιακή μπανανόφλουδα που οι μειοψηφούντες συχνά πατούσαμε ήταν αυτή που μας καλούσε π.χ. ενώ προβάλαμε δικά μας επιχειρήματα να πρέπει να απαντήσουμε υπερασπιζόμενοι το τι είπε και τι έκανε ο Παπαπέτρου ή ο Βασιλείου ή ο Κληρίδης, κλπ. Μπορεί να ανέπτυσσες μια σκέψη γύρω από το θέμα του «πως συμβιώνουμε με τους ΤΚ σε ένα κοινό κράτος» και σε καλούσαν να απαντήσεις για την τάδε θέση των προαναφερόμενων ή για την δείνα πράξη τους. (fallacy, σφάλμα λογικής που θα έπρεπε να γνώριζαν τα παιδιά από την πρώτη γυμνασίου)
Στην μετά του δημοψηφίσματος εποχή, το ίδιο συμβαίνει και όταν συζητάς ΟΠΟΙΟ άλλο θέμα. Μετατρέποντας το αΐπιν του Κουλία σε τέχνη, η όποια διαφορετική σκέψη, η όποια διαφορετική προσέγγιση ξεπαστρεύετε εύκολα άμα τη διασυνδέσεις με τις θέσεις του «κατηγορούμενου» στο Κυπριακό.
Αρνούμαι να συμμετάσχω.
Ψυχία μου, διέπραξες μέγα σφάλμα. Ενώ στο ποστ σου εξέφρασες μια γενικότερη δυσφορία, με εξαίρεση την αναφορά στην ψήφο για Παπαδόπουλο και την αδυναμία να βρεις πολιτικό που να σε εκφράζει, δέχτηκες μετά να παρασυρθείς σε μια συζήτηση περί σχεδίου Ανάν και άλλων ζαρζαβατικών. Πρόσεξε! Γνώριμες είναι οι φωνές που θα ακούσεις. Είμαι ο Μακ…. εεε….
Προσωπικά νοιώθω πως η αβάσταχτη βαρύτητα του να είσαι Κύπριος δεν έχει να κάνει μόνο με τα πολιτικά αλλά κυρίως με τα ανθρώπινα (δες ποστ μου http://hlithioagrino.blogspot.com/2006/10/80.html «Τα 80’ς επιστρέφουν, ώρα να φεύγω»). Τα πολιτικά είναι απλώς η μοιραία κατάληξη, άμα σκατά χρησιμοποιείς για κάρβουνα …σκατά θα μυρίσουν και τα λουκάνικα που ψήνεις. Αγνόα ανώνυμους και επώνυμους που στρέφουν κάθε συζήτηση προς τα εκεί (λέει το ηλίθιο αγρινό δείχνοντας προς τη χέστρα) και να θυμάσαι πως:
Μια επικοινωνιακή μπανανόφλουδα που οι μειοψηφούντες συχνά πατούσαμε ήταν αυτή που μας καλούσε π.χ. ενώ προβάλαμε δικά μας επιχειρήματα να πρέπει να απαντήσουμε υπερασπιζόμενοι το τι είπε και τι έκανε ο Παπαπέτρου ή ο Βασιλείου ή ο Κληρίδης, κλπ. Μπορεί να ανέπτυσσες μια σκέψη γύρω από το θέμα του «πως συμβιώνουμε με τους ΤΚ σε ένα κοινό κράτος» και σε καλούσαν να απαντήσεις για την τάδε θέση των προαναφερόμενων ή για την δείνα πράξη τους. (fallacy, σφάλμα λογικής που θα έπρεπε να γνώριζαν τα παιδιά από την πρώτη γυμνασίου)
Στην μετά του δημοψηφίσματος εποχή, το ίδιο συμβαίνει και όταν συζητάς ΟΠΟΙΟ άλλο θέμα. Μετατρέποντας το αΐπιν του Κουλία σε τέχνη, η όποια διαφορετική σκέψη, η όποια διαφορετική προσέγγιση ξεπαστρεύετε εύκολα άμα τη διασυνδέσεις με τις θέσεις του «κατηγορούμενου» στο Κυπριακό.
Αρνούμαι να συμμετάσχω.
Ψυχία μου, διέπραξες μέγα σφάλμα. Ενώ στο ποστ σου εξέφρασες μια γενικότερη δυσφορία, με εξαίρεση την αναφορά στην ψήφο για Παπαδόπουλο και την αδυναμία να βρεις πολιτικό που να σε εκφράζει, δέχτηκες μετά να παρασυρθείς σε μια συζήτηση περί σχεδίου Ανάν και άλλων ζαρζαβατικών. Πρόσεξε! Γνώριμες είναι οι φωνές που θα ακούσεις. Είμαι ο Μακ…. εεε….
Προσωπικά νοιώθω πως η αβάσταχτη βαρύτητα του να είσαι Κύπριος δεν έχει να κάνει μόνο με τα πολιτικά αλλά κυρίως με τα ανθρώπινα (δες ποστ μου http://hlithioagrino.blogspot.com/2006/10/80.html «Τα 80’ς επιστρέφουν, ώρα να φεύγω»). Τα πολιτικά είναι απλώς η μοιραία κατάληξη, άμα σκατά χρησιμοποιείς για κάρβουνα …σκατά θα μυρίσουν και τα λουκάνικα που ψήνεις. Αγνόα ανώνυμους και επώνυμους που στρέφουν κάθε συζήτηση προς τα εκεί (λέει το ηλίθιο αγρινό δείχνοντας προς τη χέστρα) και να θυμάσαι πως:
«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»
Σάββα, είπες "...Οσο για την παιδεία μα πως μπορεί ένας 13χρονος ή ενας 15 χρονος να έχει αρκετή εμπειρία και γνώση για να έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το τι πρέπει να διδάσκεται; Δηλαδή περιμένεις απο ένα μαθητή που οι κύριες έγνοιες του είναι πως να κάνει καμάκι στο κορίτσι της διπλανής τάξης και που να πάει σινεμά (και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) να σου εισηγήθεί αν πχ πρέπει να εισάξεις το Σκανδιναυικό ή ξερω γω το Ιρλανδικό μοντέλο στη δημόσια παιδεία; Η μήπως περιμένουμε απο τον μέσο μαθητή να απαιτήσει να διδαχθεί ξέρω γω τον Descartes στο Λύκειο; Απο που θα μάθει γι'αυτόν για να αποφασίσει ότι πρέπει να τον διδαχθεί δηλαδή; Από το μαύρο χάλι της τηλεόρασης ή απο το τελευταίο τεύχος του COSMO; Δεν βρίσκω βάση στη λογική του να θεωρούμε έναν έφηβο ΠΛΗΡΗ ενήλικα.Η ωριμότητα χρειάζεται και την ενηλικίωση.
Για αρχή προτείνω να θεσπιστεί πλαίσιο εξετάσεων για τους υποψήφιους καθηγητές, σχετικές με την ειδικότητα τους, ούτως ώστε να μην γίνεται ο καθένας (με όλη τη σημασία της λέξης) παιδαγωγός. Και μετά βλέπουμε..."
Μα εγώ δεν μίλησα για πλήρη έλεγχο από τους νέους του τι και πώς θα διδάσκεται, μίλησα για αυξανόμενη συμμετοχή τους σε τέτοιες αποφάσεις. Πως εσύ είδες πλήρη έλεγχο; Πιστεύω πως έριξες την ερώτηση με θέμα την παιδεία μη περιμένοντας ουσιαστικές απαντήσεις. Περίμενες μάλλον αερολογίες που θα σε βοηθούσαν να επιχειρηματολογήσεις απαξιωτικά ενάντια στην εκφραζόμενη δυσφορία των συμπασχόντων μου. Ατύχησες.
Ατύχησες επίσης στο επιχείρημα σου «…πως μπορεί ένας 13χρονος ή ενας 15 χρονος να έχει αρκετή εμπειρία και γνώση για να έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το τι πρέπει να διδάσκεται; Δηλαδή περιμένεις απο ένα μαθητή που οι κύριες έγνοιες του είναι πως να κάνει καμάκι στο κορίτσι της διπλανής τάξης και που να πάει σινεμά (και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) να σου εισηγήθεί αν πχ πρέπει να…». Δηλαδή θεωρείς την ερωτοτροπία και τις ερωτικές σχέσεις θέμα «ευκολότερο» που δεν απαιτεί εμπειρία και γνώση; Αν όχι, τότε να τους το απαγορεύσουμε και αυτό. Ξεχνάς επίσης ότι στα 18 τους δίνουμε όπλα πυροβόλα και τροχοφόρα ενώ –πολύ πιο πριν –τους εμπιστευόμαστε με γερά χαρτζιλίκια και καλούνται να αποφασίσουν για τη διαχείριση τους.
Επιπλέον, η εισήγηση μου δεν ήταν του τύπου «ο μαθητής να ζητά να διδαχθεί το Α κείμενο αντί του Β». Μια τέτοια αντίληψη της πρότασης είναι απελπιστικά στενόμυαλη. Μπορεί ένας έμπειρος παιδαγωγός να αντιληφθεί τις τάσεις και τα χαρίσματα του κάθε μαθητή και ανάλογα να επιλέξει π.χ. το είδος και το θέμα της εργασίας που θα του αναθέσει ή αν το συγκεκριμένο παιδί μαθαίνει καλλίτερα μέσω οπτικο-ακουστικών μεθόδων (χρώμα, μουσική) διδασκαλίας ή με τη χρήση της σύνδεσης εννοιών με εικόνες και narrations (διηγήσεων). Αυτά είναι 2 μόνο παραδείγματα τρόπου ενίσχυσης της πραγματικής συμμετοχής του μαθητή στη μάθηση, εφόσον καλείται ο ίδιος να επιδείξει τι του ταιριάζει πιότερο. Βέβαια, αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά εκ μέρους των παιδαγωγών και εκεί βρίσκεται η αιτία της αντίστασης τους.
Είπες «…για αρχή προτείνω να θεσπιστεί πλαίσιο εξετάσεων για τους υποψήφιους καθηγητές, σχετικές με την ειδικότητα τους, ούτως ώστε να μην γίνεται ο καθένας (με όλη τη σημασία της λέξης) παιδαγωγός…». Συμφωνώ με το δεύτερο μέρος. Δεν νομίζω όμως να φτάνει η Α ή Β εξέταση ως κριτήριο.
Σε μια τάξη ο καθηγητής κάνει μια πρόταση, «ο Σωκράτης έθεσε ψηλά τον πήχη της ηθικής με το παράδειγμα του». Πως όμως αντιλαμβάνεται ο κάθε μαθητής την έννοια «ηθική»; Έχουν όλη την ίδια αντίληψη για αυτή την έννοια;
Ένας σωστός παιδαγωγός πρέπει, μόλις εισέλθει σε μια τάξη, να γνωριστεί με την τοπογραφία των εγκεφάλων που θα καλλιεργήσει. Αν δεν πράξει τούτο, το μόνο που θα καταφέρει είναι να μετατρέψει τα υψίπεδα και τις βαθιές χαράδρες, τα όμορφα δάση και τις άγριες ρεματιές που θα συναντήσει σε ένα απέραντο, επίπεδο, τσιμεντωμένο τοπίο. Αυτή η «άσκηση χαρτογράφησης» δεν συμβαίνει στις τάξεις μας. Και σίγουρα μια εξέταση δεν θα παράγει ικανούς εξερευνητές-παιδαγωγούς.
Δεν φτάνει η πρόταση της όποιας συντεχνίας σου Σάββα για να αποτραπεί ένα τέτοιο κακάσχημο θέαμα.
Πέραν αυτών, η ωριμότητα της σκέψης δεν θα έπρεπε να έπεται της ενηλικίωσης. Όταν η εμπειρία και η γνώση έπονται της συνήθειας, έχεις στα χέρια σου το ισοδύναμο ενός αλκοολικού ή καπνιστή που γνωρίζει ότι βλάπτει την υγεία του αλλά δεν μπορεί πια να σταματήσει το κακό. Είναι εγκληματικός αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των νέων μας.
Όταν λες «…Η μήπως περιμένουμε από τον μέσο μαθητή να απαιτήσει να διδαχθεί ξέρω γω τον Descartes στο Λύκειο; Απο που θα μάθει γι'αυτόν για να αποφασίσει ότι πρέπει να τον διδαχθεί δηλαδή; Από το μαύρο χάλι της τηλεόρασης ή απο το τελευταίο τεύχος του COSMO;» ουσιαστικά γίνεσαι ηττοπαθής. Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι αδυνατούν οι εκπαιδευτικοί μας …όχι μόνο να εξορκίσουν τα κακά δαιμόνια της εποχής…. αλλά και να αναγνωρίσουν τα όπλα που έχουν στα χέρια τους. Ατυχέστατα ανέφερες τον Descartes (που ο μαθηματικός μας, ο Φραντζέσκου μας τον σύστησε στο γυμνάσιο) γιατί μεγάλο μέρος των όσων διδάσκονται οι νέοι στα θέματα των Μαθηματικών (και συνεπώς και στο θέμα της Λογικής) αλλά και σε σχέση με ΟΛΑΚΕΡΗ την μετά από αυτόν φιλοσοφική και πολιτική σκέψη στο Δυτικό Πολιτισμό προέρχονται από εκείνον ή από όσους τον μελετούσαν (μαζί με τον Εμμανουήλ Καντ και 2-3 άλλους είναι οι θεμελιωτές της σύγχρονης σκέψης, τουλάχιστον στο Δυτικό κόσμο) . Αν είσαι εκπαιδευτικός, θα έπρεπε να το γνώριζες και να διάλεγες καταλληλότερο παράδειγμα.
Για το θέμα «Cosmo» κλπ. απάντησα ήδη πως πρόκειται για τον ίδιο μηχανισμό που οικογένεια και εκπαιδευτικοί εγκαθιστούν στα μυαλά των παιδιών… απλά με διαφορετικά σύμβολα.
Αυτά για την ώρα, με πονά η μέση μου και πρέπει να κάνω διάλειμμα.
Labels: ΑΠ - ΕΥΘΎΝΟΜΑΙ
posted by the Idiot Mouflon at 2:09 PM
7 Comments:
Σχολιάζοντας το εξής:
"Δεν μίλησα για πλήρη έλεγχο από τους νέους του τι και πώς θα διδάσκεται, μίλησα για αυξανόμενη συμμετοχή τους σε τέτοιες αποφάσεις."
Ένα παράδειγμα για την ανάγκη αυτής της συμμετοχής που είπες, από έρευνα που διεξάχθηκε ως προς το μάθημα τηςσεξουαλικής διαγωγής.
Όσο για αυτά που λες σε μένα, πιστεύω πως έχεις πολύ δίκαιο. Μου θύμισες ένα στοίχο από τραγούδι της Πρωτοψάλτη "Δεν είσαι ακύνδινος για ό,τι δίνεις". Να προσθέσω πως "όπου φυσά ο άνεμος πάω" (όσπου με σώννει that is).
Και αφού σου τραγούδισα που σου τραγούδισα, να κλείσω με... "Φεύγω για ταξίδι, φεύγω για ταξίδι, έχω φύγει ήδη..!" :)
Τα σέβη μου.
"θέκιου" Ψυχία και καλό ταξίδι (αφήνεις πίσω σου συντρίμια, αρρωστημένους και αγρίμια...;)
Μικαέλα, δεν ξέρω πως να λύσεις το πρόβλημα ασυμβατότητας Beta και παλιάς έκδοσης. Αν θες μπορώ να κάμω copy-paste το σχόλιο σου από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Το word verification το πρόσεξες, το έκανες σωστά;
Vasikh epidioksh tis ekpedefshs tha prepei na einai h anaptiksi tis kritikhs skepsis. An eixe anaptixthei h teleftea se ypoferto as pume epipedo, den tha mporuse pote to sxedio anan na exei anaxthei se kolimvithra tu siloam opu mesa tis agiazonte oles mas oi ellipseis ke oles mas oi aneparkies.
en xero re, eimai kai lio disabled alla ama mou simferei (p.x sto panepistimio, oxi ama prepei na patiso to wheelchair sta blogs!)
kame to paste kalitera dioti en to exo pleon.
an edoulepse tora simenei oti apla prepei i na figeis to word verification i na kathoume na to akouo anti na to thoro
Μικαέλλα has sent you the following message through apopsi.com:
--------------------
Πλήρης ταύτιση απόψεων. Θεωρώ το ποστ σου (δεν ξέρω αν διαφωνείς) συνέχεια του
δικού μου.
Α και κάτι όσο αφορά την εξέταση των καθηγητών. Αν δεν βάλεις τον άλλο μέσα στην
τάξη να διδάξει και να βαθμολογήσουν οι μαθητές την διδασκαλία του, δεν νομίζω
ότι υπάρχει τρόπος να τον εξετάσεις. Οι περισσότεροι καθηγητές είναι τόσο
ανασφαλείς που δεν θα δέχονταν ποτέ κάτι τέτοιο. Απλούστατα γιατί το μόνο που
θέλουν είναι να επαναλαμβάνουν αυτά που έμαθαν στο πανεπιστήμιο ή τα ίδια που
διδάσκουν τόσα χρόνια. Χωρίς να πρέπει να σκεφτούν. Είναι ολίγον ρομπότ. Όχι
όλοι βέβαια, γιατί γνωρίζω κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις, αλλά η πλειοψηφία θεωρεί
υποτιμητικό να την κρίνει κάποιος με λιγότερες γνώσεις.
Μπορεί κάποιος να έχει master από το imperial στα μαθηματικά και όλοι οι μαθητές
του να τρέχουν ιδιαίτερα γιατί δεν καταλαβαίνουν θεό τι λέει (γνωρίζω μια τέτοια
περίπτωση). Δεν αμφισβητεί κανείς τις γνώσεις. Αμφισβητώ όμως την ικανότητα όλων
των ανθρώπων να διδάξουν. Είναι χάρισμα, ταλέντο, δεν το έχουν όλοι, και
αμφισβητώ το κατά πόσον είναι επίκτητο.
prospatho na to vlao sto blog sou alla en me afinei epidi ego exo beta account
kai esena enne upgraded
***
Voila...
e ti pisteveis gia ta proanaferthenta? kai btw spazei mou tin to word verification, fie to! en entelos axreiasto, ama en exeis para poli kosmo sto blog sou apoklietai na ertoun diafimistika robot na sou ta prixoun, opotan mono kanonikoi anthropoi tha sou steloun
@Mika
Η αξιολόγηση των Καθηγητών από τους μαθητές με βρίσκει σύμφωνο αν και αμφιβάλλω για τη «βαθμολόγηση ως μέθοδο αξιολόγησης» και αυτό ισχύει και για τη βαθμολόγηση των ίδιων των μαθητών. Τα τυποποιημένα ερωτηματολόγια είναι κάποτε χρήσιμα αν και παίζει ρόλο το τι είδους ερωτήσεις χρησιμοποιούνται. Θα προτιμούσα ερωτήσεις που –ανάμεσα στους άλλους τους σκοπούς –διερευνούν κατά πόσο οι καθηγητές εφαρμόζουν και επιτυγχάνουν στη «χαρτογράφηση εγκεφάλων» που ανέφερα στο ποστ.
Οποιοσδήποτε « θεωρεί υποτιμητικό να την κρίνει κάποιος με λιγότερες γνώσεις…», ουσιαστικά δεν κατέχει την τέχνη της αναλυτικής(-)κριτικής σκέψης.
Το ταλέντο της μεταφοράς γνώσεων μπορεί να είναι και επίκτητο, χρειάζεται όμως μελέτη και ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ και είναι αυτό ακριβώς που οι καθηγητές φοβούνται.
Post a Comment
<< Home