The woods are of the priest’s wife.

Μετά το θέμα που προέκυψε λόγω της • μη ψήφισης του προϋπολογισμού για το Ίδρυμα (ένα είναι το Ίδρυμα, το ραδιοφωνικό Κύπρου), ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα. 

Ανάμεσα σε αυτά… και η ανάρτηση του Νέου Ελληνοκύπριου με τίτλο • "ΡΙΚ: Η επιτυχία, το βάθος και η αντικειμενικότητά του, το βάζουν στο στόχαστρο της πλουτοκρατίας", στην οποία αναδημοσιεύει παλαιότερο άρθρο του (προ 3 εβδομάδων, δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΓΝΩΜΗ) για το Ίδρυμα.

Δικαίωμα του καθενός να υπερασπίζεται το κάθε Ίδρυμα… και αναμενόμενη η στάση εξαιτίας της πρώιμης προεκλογικής ατμόσφαιρας. Δεν είναι εξάλλου καινούριο φαινόμενο οι προσπάθειες της αντιπολίτευσης να “τιθασεύσουν” το Ίδρυμα, ειδικά μετά την αποχώρηση ΕΔΕΚ και ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση.

Όταν όμως οι άνθρωποι “της Αριστεράς και της Προόδου” ζωγραφίζουν μια τόσο «μονόχρωμη» εικόνα ΥΠΕΡ του ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥ εκπροσώπου της συντήρησης … χμμμ περίμενε… της οπισθοδρόμησης στη Κυπριακή Κοινωνία… τότε εγώ αναρωτιέμαι τι απομένει να διαβάσουν τα ταλαίπωρα ματάκια μας.

Μπορεί κάποια πράγματα στο ΡΙΚ όντως να ενοχλούν… τόσο τους εθνικιστικούς κύκλους … όσο και τους ομόκεντρους ΜΜ–Εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα… αλλά άμα φτάνουμε να προβάλλουμε τα ακόλουθα ως “πρότυπα εκπομπών“… τότε το “βάθος” στο οποίο αναφέρεται ο τίτλος της συγκεκριμένης ανάρτησης εμένα μου μοιάζει με σκατόλακκο. 

Παραθέτω ορισμένα παραδείγματα με τις θέσεις και τους σχολιασμούς του Νέου (και τους δικούς μου) αλλά σας παρακαλώ να μεταβείτε στο συγκεκριμένο χώρο και να διαβάσετε ολάκερη την ανάρτηση (σύνδεσμος άνωθεν):

“…Κύπρος ένα ταξίδι» και «Κυπρίων νόστος»…”

Η σοσιαλ-εθνικιστική εκδοχή του φολκλόρ με πινελιές «εποχής εναλλάξ».

Η μυρωδιά δεκαετίας 80 –με το που ανάβει η οθόνη –μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις.     

“…το «Αμύνεσθαι περί Πάτρις»…”

ΖΗΤΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ! 

“…και τα νεανικά «Reload», «The cinema show» και «Airplay charts»…”

Τίγκα στη ποιότητα και την αντίσταση απέναντι στις “…τηλεθεάσεις και τα εύκολα νούμερα…”

«Πατάτες αντιταχτές», η αποθέωση των κλισέ και του σεξισμού. 

“…Η σαββατιάτικη μουσική πανδαισία από τη παραγωγή «Σάββατο κι απόβραδο»…”

Μια –ακόμη –κακή απομίμηση των εξ Ελλάδος αντίστοιχων προγραμμάτων, η αποθέωση της μετριότητας και η απόδειξη της πολιτιστικής ηττοπάθειας του Κυπραίου που πάντοτε θέλει να είναι κάτι που δεν μπορεί. 

“…«Βήματα στην Άμμο» και «Στην άκρη του Παράδεισου», που περιγράφουν με αριστοτεχνικό τρόπο τη Κύπρο των περασμένων δεκαετιών…”

Διότι είναι πασίγνωστο πως οι πρόγονοι μας φορούσαν το παραδοσιακό γιλέκο ακόμα και το δεκαπενταύγουστο. Είχαν δε όλα τα χωριά ένα «καλαμαρά» δάσκαλο και η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν οι αλλαξοκωλιές και οι αγριοφωνάρες. Όπως και σήμερα.

Το μόνο που άλλαξε από τον καιρό του κυπριακού σκετς –προς το καλύτερο –είναι τα στοιχεία της φωτογραφίας… και νομίσαμε πως έτσι γίναμε κάτι ανάλογο με τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.  

“…«Εγώ κι εσύ» που σατιρίζει επιτυχημένα…” το μαύρο μας το χάλι. Ακόμα μια σειρά “κόπια” από Ελλάδα (και αλλού) που αποδεικνύει την ανικανότητα μας να ξεφύγουμε από τη μετριότητα. Ακόμη και ηθοποιούς με ταλέντο να έχεις, μια κακογραμμένη απομίμηση δεν μπορεί παρά να τους παρασύρει και αυτούς στο …πηγάδι. 

“…Η πλέον έγκυρη πολιτική και ειδησεογραφική ενημέρωση

Στην εμπροσθοφυλακή του ημικρατικού ιδρύματος, βρίσκονται χωρίς αμφιβολία οι εκπομπές «Πρώτη ενημέρωση» και «Από μέρα σε Μέρα»…”

ΚΑΙ

“…Δεν θα ήταν υπερβολή αν ισχυριστούμε πως οι ενημερωτικές και πολιτικές εκπομπές του ΡΙΚ αποτελούν την πλέον έγκυρη πηγή πληροφόρησης, μακριά συνήθως από τις υπερβολές και την υποκειμενικότητα των ιδιωτικών μέσων…”

Χωρίς αμφιβολία; Ναι.

Πότε όμως; Όταν έχουμε τον “ανεπίσημο” εκπρόσωπο της συντηρητικής και απορριπτικής μερίδας του ΑΚΕΛ ή όταν έχουμε τον – • τεκμηριωμένα απληροφόρητο –καθαρόαιμο εκπρόσωπο των αντιομοσπονδιακών;

Μήπως τότε που σεκόνταραν τις υστερίες των γιαλαντζί αγανακτισμένων; 

Μήπως κάθε φορά που • βεβηλώνουν τις ψυχές μας; 

Μάλλον θα είναι κάθε φορά που –μετά από την παραμικρή κίνηση στο Κυπριακό –παρελαύνουν οι μοιρολογίστρες της πολιτικής μας μιζέριας μαζί με τους “έγκυρες πηγές” νεκροθάφτες–ανταποκριτές.

***

Ναι, υπάρχουν κάποια καλά στοιχεία στο ΡΙΚ. Το να φτάνεις όμως στο σημείο να το εκθειάζεις διότι «αγκρίστηκε» μαζί του η αντιπολίτευση … μόνο με μια λέξη μπορώ να το χαρακτηρίσω: ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ.

Τα πράγματα είναι απλά. Το ΑΚΕΛ λέει «είμαστε κυβέρνηση, θα μας στηρίξετε ειδεμή…». Η αντιπολίτευση λέει, «εν εκαταλάβατε καλά, η διακυβέρνηση τους είναι μια παρένθεση τζιαι η δουλειά σας ήταν και θα είναι να στηρίζετε το ορίτζιναλ κατεστημένο της Νήσου, δηλαδή εμάς».

Το θέμα προσφέρεται για εκατέρωθεν λαϊκισμό και επειδή ξεκίνησε από καιρό η προεκλογική… θα πρέπει να υποστούμε καραγκιοζιλίκια όπως την εκβιαστική συμπεριφορά του Νικολάκη «εννά γίνει ο,τι θέλω εγώ» Παπαδόπουλου από τη μια και τις «εν της παπαθκιάς τα ξύλα» διαμαρτυρίες του ΑΚΕΛ για το Ραδιοφωνικό –φάρο της αμεροληψίας – Ίδρυμα Κύπρου.

Η μη καταβολή της –ψηλής για τους παλιούς μόνιμους, μέτριας ως χαμηλής για τους νέους και τους συνεργάτες –μισθοδοσίας είναι βέβαια ξεκάθαρος εκβιασμός, θα πρέπει όμως εκείνοι που τον καταγγέλλουν να θυμηθούν και τις δικές τους –ανάλογες –• συμπεριφορές.

Η αντίδραση των εργαζομένων στο ΡΙΚ πάντως είχε και ένα θετικό. Ο αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ Schalke και Bilbao μεταδόθηκε χωρίς σχολιασμό… Σκέτη απόλαυση!

ΥΓ: Σκουζάτε μου τον βιασμό της Αγγλικής στο τίτλο,
συμπαραστέκομαι στον Πρόεδρο.

Occupy Buffer Zone

• Occupy Buffer Zones next General Assembly will be on Friday 30/3, 18:30. Spread the word!

H επόμενη Γενική Συνέλευση της κατάληψης της νεκράς ζώνης είναι την Παρασκευή 30/3 η ώρα 18:30. Διαδώστε!

Περιπαίζουν μας!

Ψάχνω τις λεπτομέρειες του αποψινού αγώνα –για σκοπούς στοιχηματικούς και μόνο.

Ανάμεσα στα δεδομένα που θεωρώ σημαντικά για την εξέλιξη του όποιου αγώνα είναι • το ποιόν του «Άρχοντα του γηπέδου». Το ιστορικό του γενικά, η κόκκινη στον Vidic, κλπ.

Όταν όμως είδα τι αναγράφει η • Wikipedia ως «Πλήρες Όνομα» (δεξιό περιθώριο) … σκέφτηκα ότι κάποιος μας έχει καταλάβει –ως λαό –και μας έπιασε στο μαϊττάππιν!


Βρε λες;

[Μαϊττάππιν: t: maytap, -bi:
πυροτέχνημα, κοροϊδία, “δούλεμα” 
s.n. scorn, derision, pulling one’s leg.
Από το Λεξικό «Το Κυπριακό Ιδίωμα»
του Ρόη Παπαγγέλου, Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ.]

“ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, σήμερα”

( Μια πολύτιμη έκδοση.)


Έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου ένα έντυπο με το όνομα που βλέπετε στο τίτλο της ανάρτησης και που αυτοδιαφημίζεται ως «περιοδικό εκδιδόμενο από τους συνταξιούχους δημοσιογράφους». Έφερε ημερομηνία, «Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2011» και την ένδειξη «Συλλεκτική Έκδοση».

[ Αναφορές σε αυτό βρίσκετε

• εδώ (ikypros.com)

και • εδώ. (sigmalive.com) ]

(ΕΚΔΟΤΗΣ: Κλάδος Συνταξιούχων Δημοσιογράφων

της Ένωσης Συντακτών Κύπρου.

ΕΚΤΥΠΩΣΗ: Proteas Press Ltd.)

Περιέχει υλικό που σχετίζεται και με το σήμερα αλλά… πρωτίστως περιέχει αναφορές σε γεγονότα και πρόσωπα του παρελθόντος, τόσο με συνεντεύξεις ή άρθρα–αναδρομές στο παρελθόν, όσο και με ποικίλο (αρχειακό) φωτογραφικό υλικό.
Είναι βέβαια αναμενόμενο τα άρθρα να «χρωματίζονται» ανάλογα και με τις προτιμήσεις του αντίστοιχου συντάκτη τους αλλά και του συνεντευξιαζόμενου, ο προσεκτικός αναγνώστης όμως μπορεί να εντοπίσει κάποιες πρωτογενείς μαρτυρίες και «εξομολογήσεις» που μάλλον διευκρινίζουν παρά εκθειάζουν την πραγματική φύση της κυπριακής πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής πραγματικότητας.


Ως εκ τούτου, πιστεύω πως ο χαρακτηρισμός του περιοδικού ως «πολύτιμο» είναι απόλυτα δικαιολογημένος. Βρείτε το και… καλό διάβασμα!


Έχουμε και λέμε λοιπόν…



Χριστόδουλος Βενιαμίν (σελ. 24).
[Δεν εντόπισα το συντάκτη του άρθρου.]



Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου, όπως τουλάχιστον τα μεταφέρει το άρθρο, ο Χριστόδουλος Βενιαμίν φέρεται να είχε …σώσει την Εκκλησία της Κύπρου από την οικονομική κατάρρευση!


Λίγα χρόνια μετά το θάνατο του Μακαρίου και κατόπιν παράκλησης του τότε Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου Α΄ για βοήθεια, με απόφαση του ο Χ. Βενιαμίν μετέτρεψε χιλιάδες στρέμματα γης σε οικοπεδοποιήσιμα.


Με όλο το σεβασμό κ. Βενιαμίν… αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι λόγος να περηφανεύεται κανείς, ειδικά άνθρωπος που εντάχθηκε στις «Νέες Δυνάμεις» ενός αριστερού κόμματος.
Ακόμα το πληρώνουμε αυτό το «θεάρεστο έργο».


Από τότε βέβαια δεν άλλαξαν πολλά, σήμερα έχουμε «χαριστικές» συμφωνίες για την φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

***

Σπύρος Κυπριανού.



Σε άλλο σημείο του ίδιου άρθρου γίνεται αναφορά σε επεισόδιο ανάμεσα στον πατέρα Bush και τον Σπύρο Κυπριανού. Όταν ο δεύτερος –παρακούοντας τις εντολές Μακαρίου –τήρησε αποχή σε ψηφοφορία των Η.Ε. και αρνήθηκε να στηρίξει τη θέση των Αμερικάνων σε σχέση με την Ταϊβάν, ο πατέρας Bush πρώτος φέρεται να απευθύνθηκε σε αυτό λέγοντας: «Θα μου το πληρώσεις αυτό μια μέρα».


Τώρα εξηγείται η εμμονή του μακαρίτη Κυπριανού ότι συνεχώς κάποιοι τον κυνηγούσαν…

***

Μακάριος (σελ. 34.)
[Του Γ. Λεωνίδα.]



Σε ερώτηση του άνωθεν για τις προοπτικές του Κυπριακού –μάλιστα 10 μόνον ώρες πριν το θάνατο του Μακαρίου –ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και εθνάρχης φέρεται να απάντησε τα εξής:


«Δεν είμαι απαισιόδοξος, Μόνο οι Αμερικάνοι μπορούν να μας βοηθήσουν και μόνο αυτοί μπορούν να πιέσουν την Τουρκία για ειρηνική και έντιμη λύση του Κυπριακού».


Απορία Ηλιθίου: λειτουργούσαν από τότε τα περιβόητα «αμερικανοχρηματοδοτούμενα σεμινάρια» των ΜΚΟ… και τα παρακολουθούσε και ο Μακάριος;
Μόνο να μην το μάθουν οι πολιτικοί απόγονοι του…

***

Φάκελος “Οργάνωση Ακρίτας” (σελ. 56).
[Του Π. Παπαδημήτρη.]


Το συγκεκριμένο άρθρο εμπεριέχει την αναφορά του αστυνομικού (τότε λοχία στη Πύλη Πάφου) Αργύρη Θεοφάνους, κεντρικού χαρακτήρα σε επεισόδιο μεταξύ αστυνομικών και ΤΚ (20-21/12/1963) που σηματοδότησε την απαρχή των διακοινοτικών ταραχών.


Δεν θα ασχοληθώ με το κατά πόσο η αναφορά αυτή ήταν ακριβής σε σχέση με τις ευθύνες της κάθε πλευράς. Εξάλλου, το επεισόδιο ήταν μάλλον η αφορμή παρά η αιτία. Παραθέτω όμως μια λεπτομέρεια που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Σύμφωνα με την αναφορά του ιδίου του λοχία, λίγο πριν αποπειραθούν να κάνουν έλεγχο σε αυτοκίνητα οδηγούμενα από ΤΚ –συμβάν που οδήγησε στα μετέπειτα τραγικά γεγονότα –συνέβησαν τα εξής:


«…Αφού περιπολήσαμεν ολόικληρον την Λευκωσίαν, τον τουρκικόν και ελληνικόν τομέα, ως επίσης και τα προάστια, περί την 12ην νυκτερινήν φθάσαμεν στην οδό Ρηγαίνης, όπου μαζί με τους ως άνω αστυνομικούς κατεβήκαμεν εις το νυκτερινόν κέντρον Μιάμι για να πιούμεν ένα ποτό και να ξεκουραστούμε λιγάκι.


Κατά η ώρα 01:00 στις 21/12/1964 (63) βγήκαμεν έξω από το Μιάμι και εγώ μαζί με τους άλλους αστυνομικούς ξεκινήσαμεν για να συνεχίσωμεν την περιπολίαν μας…»


Ου διάολε!

***

Φώτης Φωτιάδης (σελ. 74).
[Δεν εντόπισα το συντάκτη του άρθρου.]



Το άρθρο αυτό περιγράφει την αγωνιώδη προσπάθεια του γνωστού επιχειρηματία Φώτη Φωτιάδη να σπάσει το μονοπώλιο της «εκκλησιαστικής» ΚΕΟ στην εμπορία μπύρας, εξασφαλίζοντας την αντιπροσωπία της Δανέζικης Carlsberg.


Όπως ο ίδιος φέρεται να αναφέρει:

«…Περάσαμεν σωρείαν προβλημάτων και εκβιασμών ωσότου να στηθεί το ζυθοποιείο. Μέχρι και διάταγμα κατεδάφισης του εργοστασίου μας έβγαλαν διότι αρχίσαμε να κτίζουμε μόνο με την πολεοδομική άδεια όπως έκαναν όλοι τότε, αλλά και όπως γίνεται μέχρι σήμερα…»


Κύπρος, νυν και αεί…

***

Το Κιλελέρ των Περβολιών (σελ. 86).
[Δεν εντόπισα το συντάκτη του άρθρου.]

Το άρθρο αναφέρεται στην περίπτωση 18 κύπριων –ακτημόνων –αγροτών της περιοχής Περιβολιών που το 1948 κατέλαβαν «τσιφλίκι» ιδιοκτησίας κάποιων Γερμανών στην τοποθεσία «Βαμβακερά» και ξεκίνησαν να το καλλιεργούν.

Το εν λόγω τεμάχιο είχε αγοραστεί προ του πολέμου και οι ιδιοκτήτες του δεν επέστρεψαν στο νησί, το διεκδικούσε όμως επιχειρηματίας από τη Λάρνακα παρουσιάζοντας έγγραφα ενοικιάσεως. Οι καταληψίες μάλιστα είχαν εκδώσει και ψήφισμα προς τον Κυβερνήτη της νήσου.

Η τότε αποικιοκρατική κυβέρνηση έδρασε άμεσα… με αποτέλεσμα την καταδίκη τους σε τρίμηνη φυλάκιση και την επιβολή προστίμου 3 λιρών και 8 σελινιών ως έξοδα δίκης.

Το άρθρο αναφέρει πως –τη χρονιά της έκδοσης του περιοδικού (2011) –ο αγώνας αυτός των αγροτών τιμήθηκε από την αντίστοιχη Κοινοτική Αρχή με ένα μνημείο, τα αποκαλυπτήρια του οποίου μάλιστα έκανε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού.

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι μια αναφορά σε συνθήματα των αγροτών… τα οποία φέρονται να είχαν αναγράψει σε «pickets» κατά τη διάρκεια πορείας –συν γυναιξί και τέκνοις –προς το δικαστήριο την 23η Οκτωβρίου:

«Να μείνει η γη στους καλλιεργητές της, η Κυβέρνηση οφείλει να μας προστατέψει, χιλιάδες σκάλες γης ανήκουν στους ξένους και εμείς πεινούμεν, έξω οι ξένοι από τη γη μας, θα αγωνιστούμε για την πατρογονική μας γη.»

Βέβαια, τότε δεν επρόκειτο για «ξένους εργάτες» αλλά για ξένους ιδιοκτήτες, δηλαδή επενδυτές. Σήμερα… και καλλιεργητές έχουν μείνει ελάχιστοι… και κανένας δεν φωνάζει για τους ξένους επενδυτές…

O tempora, o mores!

Ας όψεται ο ππαράς.

Χαρές και πανηγύρια για την • υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Σιακόλα/Hermes και Κινέζικης εταιρείας για ανέγερση εκθεσιακού χώρου (και χοντρικού εμπορίου) στο χώρο του παλαιού (τερματικού) • αεροδρομίου Λάρνακας.


Ένεση στην οικοδομική βιομηχανία, χιλιάδες θέσεις εργασίας, ανάδειξη της Κύπρου ως «γέφυρας» μεταξύ Κίνας, Μέσης Ανατολής, Αφρικής και Ευρώπης… και άλλα πολλά εμπριμέ ακούστηκαν από το σύνολο των ΜΜΕ που κάλυψαν το θέμα.

Άκουσε όμως κανείς από τα κανάλια μας –έστω μερικές λέξεις –για επιπτώσεις στο περιβάλλον ή το κυκλοφοριακό και για ανάλογες μελέτες προς επίλυση συνεπαγομένων προβλημάτων;


Όοοοοχι, αυτά θα μας τα πουν μετά.
Νι-χάοοοο…

Encore.

Ξεκινώ με αντιγραφή σχολίου μου • στου Στροβολιώτη:


«Για μια ακόμη φορά... "χρυσόστομος" ο Κασκάνης (Πολίτης, 22/03/2012, σελ.6).
Αφού πρώτα παραθέτει σημεία στα οποία βρίσκει δίκαια τα παράπονα του Προέδρου (π.χ. προηγούμενες δεσμεύσεις και προτάσεις της πλευράς μας που τώρα βρίσκονται υπό αμφισβήτηση), καταλήγει:


"...Εάν έχει κάτι να κάνει σήμερα και εάν επιθυμεί να παραμείνει στο πολιτικό προσκήνιο ή στην Ιστορία, είναι να κάνει μια πλήρη ρήξη με την επικρατούσα διαχείριση του θέματος. Αυτό, όμως, προϋποθέτει και μιαν δημόσια αυτοκριτική. Είναι η μόνη περίπτωση να γίνει πειστικός και η μόνη περίπτωση να πεισθούν κάποιοι ότι είναι ειλικρινής σε αυτό το ξέσπασμα οργής και ότι δεν είναι ένας χειρισμός που έχει να κάνει με τη δική του δυσχερή θέση. Γιατί, το πιό πιθανό, είναι πως η ίδια κατάσταση θα επαναληφθεί και στο μέλλον, με άλλους όμως πρωταγωνιστές..."


Θα δούμε τόση αυτοκριτική όση είδαμε στο παρελθόν, π.χ. μετά τους δείκτες Γκουεγιάρ και το πατατράκ του 1985... όταν έφταιξε η "σύγκλιση με το ΔΗΣΥ και όσοι παρέσυραν το κόμμα σε αυτήν".


Υπομονή τζιαι θα ακούσουμε -πέραν των υψηλόβαθμων που ήδη το έπραξαν -τζιαι τους "απλούς" (στρατευμένους) ΑΚΕΛικούς να κάμνουν όπως τη μοτόρα που παλάρει για το τρισκατάρατο Άννανανανα Άννανανανα Άννανανανααααααααα...»

***

 Όσοι δεν άκουσαν τον ήχο αυτής της «μοτόρας», κατευθυνθείτε στην προηγούμενη μου ανάρτηση και πατήστε το Play στο –ενσωματωμένο σε αυτήν –Podcast, αφού πρώτα κλείσετε το μόνιμο που βρίσκεται στον πάτο της σελίδας. (Ζοποβορτ Κυπρόφσκι, «Magnus AnnanOpus»).


Βέβαια, σε αυτή τη συμφωνημένη …συμφωνική κακοφωνία … πρώτες φωνές θα είναι οι του «πατριωτικού μετώπου» … με τους «επίσημους» ΑΚΕΛικούς –• ξανά –σεκόντο.


Για τα στρατευμένα που δυσκολεύονται να που το «απεταξάμην»… υπάρχουν άλλες κραυγές δια των οποίων μπορούν να συνεισφέρουν: ο νεοφιλελευθερισμός και η κρίση του, το ταξικό μίσος, ΕΟΚ-ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο… γενικά οτιδήποτε δεν παραπέμπει σε ουσιαστική κριτική των επιλογών της ΑΚΕΛικής ηγεσίας σε σχέση με το Κυπριακό.

Ουσιαστική δε… σημαίνει πως παραθέτεις και το πώς διορθώνονται τα λάθη –αν είναι ακόμη δυνατό, προσωπικά δεν το πιστεύω –αλλά και το ποια θα πρέπει να είναι η στάση απέναντι σε ηγεσίες που αρνιούνται να τα αποδεχτούν ως τέτοια.


Την μεγαλοπρεπή κακοφωνία θα συμπληρώσει η «πολυσυλλεκτική» χορωδία στήριξης του Νίκαρου… σε ένα κρεσέντο αποτυχημένης σύζευξης με στίξεις και αντιστίξεις τύπου: «ναι στην Ομοσπονδία, όχι στη Λύση», «Άβε ΜΑΡΙα», «ζήτω η ελεύθερη –για τους δικούς μας –αγορά», κλπ.


Και στο βάθος αέρια…

 ***

Συγχωρέστε μου λοιπόν την επανάληψη του ρεπερτορίου… χωρίς μάλιστα να το ζητήσει κανένας από το φιλόμουσο κοινό. Οι πολιτικοί μας ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ… οπόταν είπα να δοκιμάσω κι εγώ την τύχη μου. Άβε Μαρία λοιπόν (Vavilov – Caccini)… χωρίς όμως τα «παλαρίσματα»,
έτσι…
για να εμπεδώσουμε –μαζί με την ανάλογη εικόνα –
τη Θλίψη.

Αμήν.

Composer of the Week: ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ

Zopovort Kyprofski,

«Magnus AnnanOpus».

(The Vavilov – Caccini Conspiracy)

Scorched Landscapes

A pacifist Lucifer

upon sea, sun and snow

casts the parallel.

Tobacco Road

Πρόσφατα έγινε κάποιος ντόρος για την απόρριψη πρότασης νόμου με θέμα τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα «στριφτά».

Ενώ • δεν προβλεπόταν στην ημερήσια διάταξη, κατατέθηκε από την κυβέρνηση • κατεπείγουσα πρόταση νόμου για αύξηση στη συγκεκριμένη φορολογία έτσι ώστε «να εξορθολογήσει μια στρέβλωση»… δεδομένου ότι ο φόρος στα «βιομηχανοποιημένα» τσιγάρα είναι πιο ψηλός. Αργότερα ειπώθηκε • και το λαοφιλές: «τα λεφτά προορίζονταν για την στήριξη των ευάλωτων ομάδων».

Μάααααλιστα.
Θα προσπεράσω το ότι τέτοιοι φόροι αφαιρούν σημαντικότερο μερίδιο του εισοδήματος των χαμηλών στρωμάτων από ότι των ψηλών.

Ανάφτω το πρώτο.

Η πρόταση απορρίφθηκε… με τους βουλευτές της αντιπολίτευσης –πλην Περδίκη –να την καταψηφίζουν και τους βουλευτές τους ΑΚΕΛ να κρατούν ουδέτερη στάση. Ακούστηκε πως ο λόγος ήταν «η προχειρότητα του νόμου», εγώ πιθανολογώ πως απλώς δεν ήθελαν να προσθέσουν κι’ άλλους φόρους την ίδια μέρα που ο ΦΠΑ ανέβαινε κατά 2%. Μπορούν να το κάνουν μετά.

Ούτως ή άλλως, θα έρθει η ώρα που θα μας πουν πως «πρέπει» • εκείνοι που διαχρονικά υποστήριζαν την ιδιωτικοποίηση όποιων καπνοβιομηχανιών βρίσκονται στα χέρια κρατών.
Παραμένουν όμως ορισμένα ερωτήματα που θα ήθελα … αγαπητέ μου αναγνώτσκι … να κάνεις στον εαυτό σου.


Για παράδειγμα, αφού το Κράτος κόπτεται δια την υγεία μας… και κάνει το παν «για να το κόψουμε το ρημάδι» … τι θα γίνει εάν οι διάφορες απαγορεύσεις και απαγορευτικές αυξήσεις πραγματικά πετύχουν μείωση της κατανάλωσης;
Εεεε;

Διότι τώρα… που οι αυξήσεις στις τιμές των βιομηχανοποιημένων έσπρωξαν τον μπαρουτοκαπνισμένο κοσμάκη στα στριφτά… οι φωστήρες μας σκέφτηκαν, «ε, τότε να τους τα παίρνουμε –εξίσου –και απ’ εκεί».
Αν όμως το κόψουμε… από πού θα μας τα παίρνουν;


Πως είπατε; Από τις μειώσεις στα έξοδα για την υγεία;


Άφτω αλλόνα.


Ε, τότε… τι κινήσεις κάνουν… πέραν από το κυνήγι του χρήστη-καπνιστή και το άπλωμα της χερούκλας του στις τσέπες μας … για να πετύχουν αυτές τις μειώσεις (αυξήσεις) στα συγκεκριμένα έξοδα (έσοδα);
Εεεεεε;


Θα μπορούσαν ας πούμε να στραφούν προς τις καπνοβιομηχανίες.

Με ποια στόχευση;

Δείτε για παράδειγμα • το σχετικό εδάφιο σε αυτό το άρθρο της Wikipedia που κάνει αναφορά στο ρόλο των σακχάρων κατά την επεξεργασία του καπνού και στη σχέση τους με τις διάφορες ασθένειες. Δείτε επίσης αυτό τον κατάλογο • με τα προσθετικά που βρίσκει κανείς σε όλα τα είδη καπνού (βιομηχανοποιημένα, στριφτά, πούρα, πίπα, κλπ).


Πως είπατε;


Νομικά κωλύματα; Ελεύθερη Αγοράαααα;


Άφτω τρίτο… τζιαι βάλε τζιαι μια πινιάν ουίσκι ρε!


Πως… πως;


Να καλλιεργούμε δικό μας καπνό, πιο καθαρό;


Φέρτε μου ένα πούρο!


Το Κράτος… όχι μόνο δεν στρέφεται –για χάρη της υγείας μας –προς τις καπνοβιομηχανίες αλλά ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ συντηρεί μια κατάσταση που τις εξυπηρετεί και καθιστά εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη μια τέτοια κίνηση.


Πρώτον, δια να καλλιεργείς καπνό πρέπει να έχεις ειδική άδεια… με πρόσχημα τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που μπαίνει και στα αλκοολούχα και τα προϊόντα ενέργειας.


Δείτε συγκεκριμένα • εδώ, ξεκινώντας από εκεί που λέει «5.1.3.1.3. Καπνικά προϊόντα».
Προσέξτε, δεν αφορά μόνο την εμπορία εισαγόμενων ή βιομηχανοποιημένων καπνικών προϊόντων αλλά και την καλλιέργεια, εμπορία και αποθήκευση εγχώριου καπνού. Κατανοητό;


Δεύτερο, είναι • τέτοιες οι προϋποθέσεις της εν λόγω άδειας που αναγκάζουν τον καλλιεργητή να ενημερώνει το Κράτος ακόμη και για την όποια καταστροφή ή απώλεια καπνού… και του επιτρέπει την εμπορία του –προς αδειούχο καπνέμπορο –ΜΟΝΟ αφότου το προϊόν έχει ζυγιστεί και έχει υπολογιστεί ο ανάλογος φόρος.


Σκεφτείτε τον καλλιεργητή να παίρνει λίγο από τον απλωμένο στον ήλιο καπνό για να τυλίξει και …ΤΣΟΥΠ… να πετάγεται μπροστά του ο Τελώνης λέγοντας του: «Πλήρωσες βρε; Δεν πλήρωσες! Πήρες άδεια από το Λειτουργό; Δεν πήρες!»


Και να του σβήνει το τσιγάρο.


Εκαταλάβατε ωρέ πρόβατα;


Το Κράτος δεν ενδιαφέρεται για την υγεία σας.


Το Κράτος και οι Πολιτικάντηδες μας ενδιαφέρονται για τη συλλογή φόρων με τους οποίους:
1) Πληρώνουν τους δανειστές τους.
2) Εξαγοράζουν τη πολιτική τους επιβίωση.


Κάντονεεεε Σταύρρροοο Κάντοοονεεεεεεεεε…

Tax-Ιδιωτικό

Θύμησες και θυμικό

να σου βαράνε ντέφια,

χορός εικόνων σαν κύκνειο άσμα,

σαν το μακαρίτη το γέρο σου στα τελευταία του.

Βαράτε…

Πάνορμος το μονάρι της Θείας και το κοντινό μπλουζάδικο…

Τσάρκα μετά το σκότος για
του Ιπποκράτη θεραπεία…

Του Εμμανουήλ ανήφορος μέχρι να φτάσεις παρακμή…

( Όσο σκέφτεσαι ότι προχτές καίγανε

ο,τι έβρισκαν σε ‘κείνη την ανηφόρα…

τόσο περισσότερο πιστεύεις

πως γέμισε ο ντουνιάς
ραν-ταν-πλάν-ηδες. )

Πίσω στο

–καρφωμένο στους τοίχους –

κρεβάτι στο καταφύγιο

του Γερμανού που ήθελε να νοιώθει Έλληνας.

Αμάν!

Ναι ρε…

αλλά τις ανάμνησες μου…

μόνος μου θα τις κάψω ρε!